Φωνή που σε καθηλώνει και νιώθεις ότι κάτι συμβαίνει, ότι κάποιος σου κλέβει την καρδούλα και στην ταξιδεύει, πονεμένη, ταξιδιάρα, σκληρή, αληθινή…Λες και από τα βάθη της αβύσσου αντηχεί ένα κάλεσμα που δε ξέρεις πού σε οδηγεί, που ξορκίζει ένα δάκρυ σου και μετά το θεριεύει και το κάνει πολεμιστή, που σου φωνάζει ότι πρέπει να αντέξεις, να συνεχίσεις, να κρατηθείς. Και θέλεις μια κραυγή να βγάλεις, να ουρλιάξεις, να ακουστείς, και σε παρασύρει στα πιο μεγάλα βάθη της ψυχής σου. Εσύ φοβάσαι όμως, επειδή ποτέ ξανά δεν τα ματαείδες αυτά, είναι ξένα…μόνο στα όνειρά σου σού μιλούσαν μέχρι τώρα. Προσπαθείς να τα φιλιώσεις με το αλκοόλ, αλλά τίποτα, αγριεύεις αλλά μαλακώνεις κατευθείαν γιατί ξέρεις ότι η αλήθεια είναι βαριά και ασήκωτη, αλλά πρέπει να την κουβαλήσεις. Ένας φίλος μού τηλεφώνησε πριν λίγες μέρες και μου είπε για μια δουλειά που ετοιμάζει, ότι ο Κλωναρίδης θα συμμετέχει με δύο τραγούδια. Μου εξιστορούσε κατάπληκτος ότι, παρόλα τα χρόνια, η φωνή του είναι πιο μεστή, πιο βαθειά, ότι δοκίμαζε τα τραγούδια στο στούντιο και τα είχε σε δυο-τρεις διαφορετικές ερμηνείες εξίσου καλές μεταξύ τους. Ότι πάλευε να τα αγαπήσει και να τον αγαπήσουν, ότι έφτανε στα όριά του για να έχει όσο το δυνατόν καλύτερη απόδοση. Χωρίς πρόβες και δοκιμές, μπήκε και τα είπε, έβγαλε ψυχή και τη σκόρπισε μέσα στις ερμηνείες. Δε θέλω να μιλήσω ακόμα γι’αυτή τη δουλειά από σεμνότητα, αλλά την περιμένω με ανυπομονησία και χαρά.
Ο Ηλίας Κλωναρίδης γεννήθηκε στο Περιβολάκι Θεσσαλονίκης , κατάγεται από αγροτική οικογένεια με 5 αδέρφια και πέρασε δύσκολα και φτωχικά χρόνια. Μικρός ακολούθησε τα χνάρια του μεγάλου του αδερφού Γιάννη Κλωναρίδη, όντας ψάλτης της βυζαντινής μουσικής.
Σε ηλικία 18 ετών ανέλαβε υπεύθυνη θέση ψάλτη. Παράλληλα η αγάπη του για το τραγούδι όλο και περισσότερο τον κερδίζει και στοχεύει να ασχοληθεί επαγγελματικά. Υπηρετώντας τη θητεία του στην Αθήνα, του δίνεται η ευκαιρία να γνωριστεί με το Χρήστο Νικολόπουλο, ο οποίος τον συστήνει για ακρόαση σε κάποια δισκογραφική εταιρία. Με τη λήξη της θητείας του βρίσκει δουλειά σε κάποιο κέντρο διασκεδάσεως στο Αιγάλεω και εκεί γνωρίζει τον αξέχαστο Πρόδρομο Τσαουσάκη. Πολλές προσπάθειες για δισκογραφία αλλά πολλές ατυχίες και απογοητεύσεις.
Το 1977 η COLUMBIA ακούει νέες φωνές και ο Ηλίας περνάει το τεστ ακρόασης. Ακολουθεί συμβόλαιο με την COLUMBIA και με τη φροντίδα του παραγωγού Γιώρ. Πετσίλα συνεργάζεται με τον Γιάννη Μαρκόπουλο στο έργο “ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ” του Διον. Σολομού, συμμετέχοντας μαζί με τους Ν. Ξυλούρη, Ειρ. Παππά, Λ. Χαλκιά. Συνολικά συμμετέχει σε 4 έργα του Μαρκόπουλου όπως “ΣΕΙΡΗΝΕΣ”, “ΡΙΖΕΣ”, “ΒΑΡΙΑ ΛΑΪΚΑ”.
Πολλές συναυλίες στο εξωτερικό όπως Λονδίνο, Παρίσι (ΟΛΥΜΠΙΑ), Αμερική, Κύπρο και φυσικά σε πολλές πόλεις της Ελλάδας με κορυφαία στιγμή τη συναυλία στο Ηρώδειο τον Ιούνιο του 1982 με το έργο “ΣΕΙΡΗΝΕΣ”, σε ποίηση Κ. Μύρη και μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου.
Το 1980 με τραγούδια των Κατσαρού – Πυθαγόρα γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και καλλιτεχνική αναγνώριση στον κύκλο του, σφραγίζοντας με μοναδική ερμηνεία το τραγούδι “ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ”. Συνεργάστηκε επίσης με τους Α. Καλδάρα, Χρ. Νικολόπουλο, Α. Βαρδή, Τ. Σούκα, Θ. Πολυκανδριώτη, Ν. Λαβράνο, Θ. Καμπουρίδη, Μ. Κούμπο. Έχει 14 LP στο ενεργητικό του. Η τελευταία του δουλειά είναι ένα αφιέρωμα στο Δημοτικό- Παραδοσιακό Τραγούδι που τόσο αγαπά και επάξια υπηρετεί.
Μεγάλες επιτυχίες του: “ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ”, “ΘΑΛΑΣΣΕΣ”, “ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ”, “ΣΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ”, “ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ” κ.α.
Έχει μια θαυμάσια οικογένεια, τη σύζυγό του Σοφία και τους δυο γιους του, Στέλιο και Βαγγέλη.
Λίγα λόγια επέλεξα για το βιογραφικό του και την πορεία του. Παρόλο που μπορώ να γράψω πολλές σελίδες, δε ξέρω αλήθεια αν πρέπει να το κάνω – μου αρέσει για μεγάλες προσωπικότητες να μιλώ όσο το δυνατόν λιγότερο γίνεται. Είθε αυτό το μυστικό χάρισμα που κρύβεται σε αυτές τις φωνές να συνεχίσει να γεννιέται σε ελληνικές ψυχές και να συνεχίζεται. Ζήλεψα τον καλό μου φίλο, τον Κώστα τον Πετράκη, όταν μου είπε ότι έγραψε με τον Κλωναρίδη. Τον ζήλεψα επειδή θα ήθελα πολύ να ήμουν σε μια γωνιά με ένα τσιγάρο και ένα ποτήρι κρασί να τους χαζεύω, και να δακρύσω αν το νιώσω, και να χαμογελάσω, και να χαρώ με την ψυχούλα μου κάτι πραγματικά καλό που γίνεται και ετοιμάζεται να ντύσει τις νύχτες μας. Ηλία Κλωναρίδη, Δώρα Πρωτόπαπα, Μιχάλη Νικολούδη, καλέ μου Κώστα Πετράκη, Γιώργο Ασιθιανάκη, Μαντώ, Βίκτωρα Πολυδώρου, καλή μας αντάμωση…(δε μου τη γλυτώνετε την οινοποσία στο στούντιο!). Καλοτάξιδη όταν βγει, σας περιμένουμε.
…….Δυο – τρεις στίχοι, από τον Αυγερινό:
Με βρήκε ο Αυγερινός σαν γύλλο κίτρινο στους δρόμους
κλαίει στα μάτια μου ο Θεός κι έχω τον πόνο σου στους ώμους
δε με χωράει το κρεβάτι μου γιατί μου λείπει η αγάπη μου
δε με χωράει κι ο ντουνιάς αφού εσύ δε μ’αγαπάς…
Την αγάπη μου στέλνω.
