Συνέντευξη | Παυλίνα Βουλγαράκη: «Υπάρχουν άνθρωποι που σχεδόν με αντιπαθούν λόγω του επιθέτου μου!»

Με πολύ αγάπη και σεβασμό σε αυτό που κάνει δείχνει προσηλωμένη στον στόχο της… Και ποιος είναι αυτός; Μα φυσικά να κερδίσει τις καρδιές του κόσμου μέσα από τα τραγούδια της. Άλλωστε όπως μας αποκάλυψε η ίδια τα περισσότερα κομμάτια του άλμπουμ της είναι βιωματικά και θα την χαροποιούσε ιδιαίτερα αν καταφέρει έστω και σε έναν άνθρωπο να πει κάτι, να τον βοηθήσει ή να τον κάνει ταυτιστεί και να νιώσει ότι είναι καθημερινά πράγματα που τα βιώνουμε όλοι μας!

Αμέσως τώρα μπορείτε να απολαύσετε μια συνέντευξη από καρδιάς γεμάτη αποκαλύψεις και όμορφα συναισθήματα!

Παυλίνα μου αρχικά θα με ενδιέφερε να μάθω πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το τραγούδι;

Δεν ήταν κάτι που διάλεξα αλλά κάτι που ήρθε εντελώς μόνο του. Από πολύ μικρή γράφω στίχους και ακούω πάρα πολύ μουσική. Τραγουδούσα συνέχεια όταν ήμουν μόνη μου και στο κεφάλι μου υπήρχαν συνέχεια μελωδίες. Κάθε μέρα έφτιαχνα και ένα τραγούδι, από «χαζό» μέχρι κάπως καλό! Είναι ένας τρόπο μέσα από τον οποίο εκφράζομαι μιας είμαι πολύ κλειστή σαν άνθρωπος. Κάπως έτσι ήρθε σιγά-σιγά η δημιουργία του δίσκου μου, πήγα σε auditions και πλέον το τραγούδι είναι η ζωή μου.

Πίστευες από μικρή ότι θα γίνεις τραγουδίστρια ή απλά το άφηνες και όπως ερχόταν;

Ήταν πάντοτε ένα όνειρο μου! Έλεγα μακάρι κάποτε να γίνει αλλά παράλληλα το φοβόμουν κιόλας. Δεν το είχα πάρει απόφαση, απλά βαθιά μέσα μου το ήθελα πολύ.

Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ακολουθήσεις τελικά το επάγγελμα του καλλιτέχνη, τι έπαιξε καταλυτικό ρόλο;

Είμαι πολύ παρορμητικός άνθρωπος, δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ επαγγελματικά με το τραγούδι. Στην πραγματικότητα είχα τα νεύρα μου την ημέρα που συνέπεσε και η audition στον Σταυρό του Νότου. Με απασχολούσε γενικότερα η ελευθερία μου ως άνθρωπος και έτσι είπα στον εαυτό μου, «αφού το αγαπάς τόσο πολύ κάντο» αν και δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι θα με δεχτούν.

Δεν ήξερε κάτι η οικογένεια σου, οι φίλοι σου;

Όχι! Απλά πήγα με την καλύτερη μου φίλη στην audition.

Τι ήταν αυτό που σε έκανε να θες να αντιδράσεις και να διεκδικήσεις την ελευθερία σου;

Αναζητούσα την ελευθερία του να κάνω αυτό που θέλω, στον βαθμό φυσικά που δεν ενοχλώ τον άλλο και σέβομαι τα όρια του και παράλληλα να μην καταπιέζομαι αν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος. Ήμουν άνθρωπος που έκανα πράγματα για να μην στεναχωρήσω τους άλλους αλλά εν τέλει στεναχωρούσα και τους γύρω μου αλλά κι εμένα. Ακολουθούσα πολύ τα «πρέπει». Μεγαλώνοντας σιγά-σιγά ελπίζω να τα αντιμετωπίζω καλύτερα όλα αυτά. Θεωρώ ότι όταν γκρεμίζεις τα στερεότυπα που σε φυλακίζουν και φτιάχνεις την δική σου κοσμοθεωρία, είσαι πιο κοντά στο να είσαι ευτυχισμένος άνθρωπος.

Υπάρχουν κάποιες δυσκολίες που αντιμετωπίζεις σε αυτό το επάγγελμα;

Λόγω της συγκεκριμένης εποχής υπάρχουν δυσκολίες σε όλα τα επαγγέλματα. Δεν θεωρώ ότι αυτό συμβαίνει μόνο στη μουσική. Πάντα υπάρχουν δυσκολίες στο να ακολουθήσεις το όνειρο σου ιδίως όταν προσπαθείς από προσωπική επιλογή ή είσαι «αναγκασμένος» να συντηρείς οικονομικά από αυτό τον εαυτό σου.

Τι διαφορές θεωρείς ότι υπάρχουν ανάμεσα στα επαγγέλματα της ημέρας και τις νύχτας;

Μια βασική διαφορά είναι το ωράριο, το οποίο όμως το συνηθίζεις. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες επειδή έχουν και μια «τρέλα» προτιμούν τις βραδινές ώρες, δεν σου κρύβω πως κ’ εγώ ακόμη και πριν ασχοληθώ με την μουσική το βράδυ λειτουργούσα καλύτερα. Επίσης στη μουσική δεν υπάρχει ο σταθερός μισθός, ακόμη και να δουλεύεις κάθε Σάββατο δεν αρκεί γιατί αυτό μπορεί να είναι για τρεις ή τέσσερις μήνες. Οικονομικά δεν σου προσφέρει ίσως την ασφάλεια που θα σου προσφέρει κάτι το οποίο είναι μόνιμο και την ημέρα. Από την άλλη, κάνεις κάτι που σε εκφράζει και το αγαπάς.

Παράλληλα με το τραγούδι, σπουδάζεις;

Σπουδάζω ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Χρωστάω λίγα μαθήματα για την πτυχιακή μου.

Τι ήταν αυτό που σε έκανε να θες να σπουδάσεις ψυχολογία;

Βασικά ξεκίνησε επειδή έκανα ψυχοθεραπεία και η ίδια από πολύ μικρή και είδα ότι με βοήθησε πολύ στον τρόπο σκέψης μου και στην εξέλιξη του χαρακτήρα μου. Ήθελα μεγαλώνοντας να το εμβαθύνω περισσότερο και να βοηθάω ανθρώπους. Γενικότερα μου αρέσει πολύ να προσφέρω.

Θα μπορούσες να ασχοληθείς παράλληλα με το τραγούδι και την ψυχολογία;

Το αγαπάω πολύ όμως να τα κάνω και τα δυο παράλληλα είναι δύσκολο γιατί όλη μου η ενέργεια είναι στη μουσική. Γενικότερα μου είναι δύσκολο να ανταποκριθώ σε κάποιου άλλου είδους υποχρέωση που δεν έχει να κάνει με τη μουσική. Γράφω συνέχεια κομμάτια ή είμαι στο στούντιο για τον δίσκο. Η μουσική είναι η ζωή μου ανεξάρτητα με το ποιο θα είναι το αποτέλεσμα στο τέλος. Αλλά αν κάτι δεν πάει καλά, η ψυχολογία θα είναι μια λύση.

Είναι εύκολο όταν είσαι η κόρη ενός πολιτικού να ασχοληθείς με οτιδήποτε άλλο εκτός της νομικής ή κάτι σχετικό;

Ένας από τους λόγους που δήλωσα ψυχολογία ήταν για να μην δηλώσω νομική (γέλια)! Το πρόβλημα είναι ότι ο ακροατής νομίζει ότι δεν ξεκινάς από το μηδέν αλλά στην πραγματικότητα λόγω της εποχής και της κατάστασης ξεκινάς από το «μείον»! Θεωρώ ότι κάνω αργά βήματα ως άνθρωπος και δεν εντυπωσιάζομαι από προτάσεις, προσπαθώ να βάλω πολύ γερά θεμέλια σε αυτό που κάνω έτσι ώστε αν είμαι αρκετά καλή στο τέλος να ξεπεραστεί το οποιοδήποτε πρόβλημα.

Το επίθετο Βουλγαράκη θεωρείς ότι κάνει κάποιους να θεωρήσουν ότι σου ανοίγουν πιο εύκολα οι «πόρτες»;

Ναι! Ακριβώς γι’αυτό το λόγο πήγα στην audition του Σταυρού μόνη μου και ξεκίνησα να γράφω δικά μου κομμάτια ώστε να βασιστώ στις δικές μου δυνάμεις. Η εταιρία με πλησίασε τυχαία αφού με άκουσαν κάπου και προσπαθώ πάντα να είναι ξεκάθαρο πως ότι κάνω το κάνω μόνη μου.

Έχω την πεποίθηση πως θες να αποδείξεις ότι μπορείς να τα καταφέρεις μόνη σου χωρίς να χρησιμοποιήσεις όχι μόνο το επίθετο σου αλλά και τις γνωριμίες σου. Θεωρείς ότι είναι εύκολο αυτό στην εποχή μας;

Υπάρχουν άνθρωποι που σχεδόν με αντιπαθούν χωρίς να με ξέρουν λόγω του επιθέτου μου(γέλια)! Θεωρώ ότι αν είσαι καλός σε αυτό που κάνεις και είναι ξεκάθαρος ο στόχος σου, κάποια στιγμή αυτό το πράγμα θα ξεπεραστεί. Αν δηλαδή ο πρώταρχικός σου στόχος είναι να εξυπηρετείς τον εαυτό σου και τα συναισθήματα σου και μετά μια καριέρα όλα θα πάνε καλά.

Έχεις ξεκινήσει με πολύ καλές συνεργασίες με πιο πρόσφατη αυτή με τον Δήμο Αναστασιάδη. Παίρνεις πράγματα από την κάθε σου συνεργασία;

Είμαι υπέρ των συνεργασιών και μου αρέσουν πολύ. Συνεργασία δεν σημάνει μόνο με κάποιον που τραγουδάει αλλά και με μουσικούς. Γενικότερα παίρνω πράγματα από όλους τους ανθρώπους, δηλαδή αν μπορούσα από κάθε άνθρωπο που γνωρίζω να μάθω τις εμπειρίες του, να πάρω πέντε πράγματα και μετά να φιλτράρω τι μου κάνει, θα το έκανα. Ο Δήμος συγκεκριμένα είναι από τα πιο γλυκά πλάσματα που έχω γνωρίσει, τον συμβουλεύομαι πάρα πολύ και πάντα θέλει και προσπαθεί να με βοηθάει.

Η ψυχοσύνθεση των καλλιτεχνών που δεν ερμηνεύουν απλά αλλά γράφουν και κομμάτια θεωρείς ότι είναι πιο συναισθηματική;

Όχι δεν το πιστεύω! Ο καλλιτέχνης είναι καλλιτέχνης ως μια γενικότερη οντότητα. Ακόμη και οι σεφ είναι καλλιτέχνες και εκφράζονται μέσω της μαγειρικής τους. Απλά εγώ έχω την τύχη ότι αισθάνομαι να μπορώ και να το γράψω. Σε άλλους ανθρώπους το να εκφραστούν αρκεί στο να τραγουδήσουν ή στο να παίξουν ήδη φτιαγμένες μελωδίες. Ο καθένας εκφράζεται όπως τον εξυπηρετεί.

Προτιμάς να ερμηνεύεις τραγούδια δικά σου ή άλλων δημιουργών;

Μου είναι πιο εύκολο όταν βιώνω η ίδια την κατάσταση. Για παράδειγμα είναι ένα κομμάτι στο δίσκο που λέγεται «Άγριος Τσακωμός» που το έγραψε καλός μου φίλος Σταμάτης Μορφονιός το κομμάτι αναφέρεται σε ένα άτομο γεμάτο αντιθέσεις κι επειδή το συγκεκριμένο κομμάτι περιγράφει εμένα και γράφτηκε με αυτήν την αφορμή το έκανα δικό μου αμέσως. Αντιθέτως το κομμάτι «Φύγε» που είναι το δεύτερο κομμάτι που δεν έχω γράψει η ίδια αλλά ο Σταμάτης, επειδή έτυχε συναισθηματικά να μην είμαι στην κατάσταση που περιγράφουν οι στίχοι όταν το έλεγα, δυσκολεύτηκα να καταφέρω να μπω στην ιδιοσυγκρασία του και γύρισα μέσα μου σε πολύ παλιές εποχές για να το ζήσω και τα το καταλάβω. Η αλήθεια είναι ότι όταν γράφεις τα δικά σου κομμάτια σου βγαίνουν αυτόματα τα συναισθήματα ενώ στα υπόλοιπα πρέπει να εντρυφήσεις στην ψυχοσύνθεση του καλλιτέχνη ή να το ταυτίσεις με κάτι δικό σου. Παρόλα αυτά όταν έχω προσωπική σχέση με τον δημιουργό και καλή επικοινωνία γίνεται πιο εύκολα για εμένα

Άρα θεωρείς ότι ένας καλλιτέχνης μπορεί να αποδώσει τα κομμάτια πιο ωραία όταν είναι δικά του, βιωματικά;

Όταν είναι δικά του μπορεί να ταυτιστεί με την κατάσταση αν και αυτό βέβαια έχει να κάνει με τον άνθρωπο. Για εμένα είναι πιο εύκολο, αλλά υπάρχουν κάποιοι άλλοι συνάδελφοι που μπορούν να πουν καλύτερα τα κομμάτια άλλων δημιουργών. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει κανόνας σε αυτό.

Στις περιοδείες που κάνετε πως βλέπεις τον κόσμο, είναι πιο εύκολα ή πιο δύσκολα τα πράγματα στην επαρχία;

Εγώ δεν σου κρύβω πως φοβόμουν τον κόσμο της επαρχίας, ακριβώς γιατί στην Αθήνα έχεις και πέντε φίλους που θα φέρουν και άλλους πέντε μαζί τους. Φοβόμουν λοιπόν το κοινό στην επαρχία αλλά τελικά είναι πολύ πιο ζεστό και ανοιχτό και θέλει να σε ακούσει, να σου μιλήσει.

Το γεγονός ότι ο κόσμος θέλει να σε δει, να σου μιλήσει, να βγάλει μια φωτογραφία μαζί σου πως το διαχειρίζεσαι;

Όλα αυτά που μου περιγράφεις είναι μέρος της δουλειάς μου. Παρόλα αυτά φυσικά υπάρχουν και μέρες που δεν θέλω καν να βγω από το σπίτι μου ή να είμαι down και κλεισμένη σε εμένα όμως είναι και η δουλειά μου και όταν έρθει η ώρα θα δώσω τον καλύτερο μου εαυτό και το οφείλω σε όλους όσους με τιμάνε με την παρουσία τους. Το ίδιο ισχύει και με όσους θέλουν να μιλήσουμε η να βγούμε κάποια φωτογραφία. Σέβομαι τους ακροατές και όσο είσαι ο εαυτός σου στις συναναστροφές σου και δεν σκέφτεσαι πως πρέπει να έχεις συγκεκριμένη εικόνα τα πράγματα είναι πιο εύκολα.

Θεωρείς ότι το κοινό της επαρχίας είναι πιο απαιτητικό από το κοινό της Αθήνας;

Νομίζω ότι από την στιγμή που θα ασχοληθείς να δημιουργήσεις ένα μουσικό πρόγραμμα σκέφτεσαι πάντα πως απευθύνεσαι στο πιο απαιτητικό κοινό. Δεν ξέρω αν είναι περισσότερο απαιτητικοί, δεν φαίνεται από τις αντιδράσεις τους. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι εσύ φτιάχνεις ένα πρόγραμμα ή δίνεις πάνω στην σκηνή το καλύτερο που μπορείς να δώσεις για να τους ευχαριστήσεις.

Συνηθίζουμε στην Ελλάδα να κάνουμε ένα διαχωρισμό ανάμεσα στους εμπορικούς και τους έντεχνους καλλιτέχνες. Εσύ σε ποια κατηγορία κατατάσσεις τον εαυτό σου;

Πλέον εμπορικοί είναι και οι έντεχνοι. Είμαι κατά του διαχωρισμού και δεν μπορώ να πω είμαι έντεχνη ή εμπορική. Εγώ είμαι έργο της έμπνευσής μου, ανήκω εκεί που αισθάνομαι εκείνη την στιγμή. Πάντως δεν είμαι απόλυτη σε σχέση με τα είδη. Ακούω τα πάντα!

Πως σου αρέσει να περνάς τον ελεύθερο σου χρόνο;

Κάνω πάρα πολλές βόλτες με τα πόδια με τις φίλες μου, ξεκινάμε πάμε Πλάκα, Μοναστηράκι και καταλήγουμε Γκάζι. Συνήθως αυτό το κάνω όταν δεν γράφω μουσική και το τονίζω αυτό γιατί είναι σπάνιο, ακόμη και τώρα που μιλάμε «δημιουργώ». Μου αρέσουν πολύ τα Lives, ακόμη και αν είναι μια μπάντα που δεν την ξέρω, θα πάω να την γνωρίσω, ψάχνομαι.

Τι μουσική επιλέγεις να ακούς;

Από ελληνική μουσική ακούω κυρίως ροκ, Αγγελάκα και Τρύπες αλλά λατρεύω και τον Γιάννη Χαρούλη.

Θεωρείς ότι ο Γιάννης Χαρούλης είναι ένα φαινόμενο της εποχής μας; Οι συναυλίες του πάντα για παράδειγμα είναι sold out.

Ο Γιάννης Χαρούλης έτσι όπως τον έχω παρακολουθήσει εγώ ως ακροατής χωρίς κάποια ιδιαίτερη στρατηγική γνώση, θεωρώ ότι είναι πολύ σταθερός σε αυτό που κάνει από το ξεκίνημα του. Ο κόσμος αυτό το σέβεται και όταν κερδίζεις θαυμαστές και παραμένεις σταθερός σε αυτό που ξεκινάς να κάνεις, τελικά καταλήγουν να είναι μαζί σου μέχρι τέλους. Εγώ είμαι πολύ φαν. Σίγουρα θεωρώ ότι είναι ένα φαινόμενο αλλά βλέπουμε τελευταία καλλιτέχνες να κερδίζουν κοινό και να χτίζουν ένα πυρήνα ακροατών από τα lives τους.

Οι άνθρωποι που σε θαυμάζουν και θέλουν να μαθαίνουν τα νέα σου που μπορούν να σε επισκεφτούν;

Δεν ξέρω πως προέκυψε αλλά μου έκανε πολύ εντύπωση και με χαροποίησε το γεγονός ότι μου έφτιαξαν δυο σελίδες στο facebook κάποια άτομα που είχαν έρθει να με ακούσουν. Από εκεί πήρα την ευκαιρία και την ιδέα και έφτιαξα και εγώ μια προσωπική σελίδα την οποία διαχειρίζομαι η ίδια και όποιος επιθυμεί μπορεί να με ακολουθήσει για να μάθει εμένα ως προσωπικότητα μιας και είμαι αυθόρμητη αλλά και να ενημερωθεί για τα επαγγελματικά μου σχέδια. Έχω επίσης instagram και ανεβάζω ότι μου τραβάει την προσοχή (γέλια) ! Έχω καλή σχέση γιατί η βασικότερη πηγή μουσικής αυτή την στιγμή είναι κυρίως το Internet.

Από πού εμπνέεσαι για να δημιουργείς τα κομμάτια σου;

Αρχικά, από ξένους καλλιτέχνες που θαυμάζω πάρα πολύ γιατί μου αρέσει ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τα πράγματα, μου αρέσει η αύρα τους και αυτά που λένε. Κατά τ’ άλλα εμπνέομαι κάθε μέρα από αυτά που ζω και Δόξα τω Θεώ γιατί αν υπάρχουν μέρες που είναι μονότονες δεν αντέχω. Μπορώ να εμπνευστώ απ’ οτιδήποτε, έχω ένα κομμάτι για παράδειγμα που ξεκινάει «Τα τακούνια στο χέρι», το οποίο την ώρα που το έγραψα ήμουν ξυπόλυτη σε μια πλατεία με τα τακούνια στο χέρι! Δεν γράφω ψέματα, ότι γράφω είναι βιωματικά, είναι η αλήθεια μου. 

Ετοιμάζεις ολοκληρωμένο άλμπουμ… Μίλησε μου λίγο για αυτό.

Το άλμπουμ θα περιέχει δέκα κομμάτια και θα κυκλοφορήσει το Φθινόπωρο. Τα περισσότερα κομμάτια είναι δικά μου σε μουσική και στίχους, εκτός από ένα που γράφει μουσική ο φίλος μου και παραγωγός μου Δημήτρης Παπαβομβολάκης και άλλα δυο που είναι του αγαπημένου μου συνεργάτη Σταμάτη Μορφονιού. Ξεκίνησα να κάνω δικά μου κομμάτια όχι τόσο γιατί πιστεύω σε αυτά αλλά επειδή ντρεπόμουν να πλησιάσω άλλους συνθέτες. Σκέφτηκα «αφού γράφεις, κάντο». Στην αρχή μάλιστα ήθελα να τα δώσω αλλά έπειτα είπα «αφού τραγουδάς κάντο και αυτό». Το «Εδώ» είναι το πρώτο τραγούδι που κυκλοφόρησε και πρόκειται για ένα τραγούδι που το έγραψα σε πολύ νεαρή ηλικία και αναφέρεται σε μια σχέση εξάρτησης. Γενικότερα τα τραγούδια που συμπεριλαμβάνονται στο δίσκο είναι κυρίως ερωτικές μπαλάντες που τις έχω εμπνευστεί από δικές μου ιστορίες που αφορούν την αγάπη και τις διαπροσωπικές σχέσεις.

Τι ευελπιστείς για αυτό το δίσκο; Τι εύχεσαι;

Γενικά ο δίσκος μου δεν είναι πολύ εύθυμος και το λέω με χιούμορ αυτό! Αν τώρα εγώ μέσα από όλο αυτό το «down» που είχα όταν τον ετοίμαζα καταφέρω έστω και σε έναν άνθρωπο να πω κάτι, να τον βοηθήσω ή να ταυτιστεί και να νιώσει ότι είναι καθημερινά πράγματα που τα βιώνουμε όλοι μας, για εμένα ένας βασικός στόχος μου θα έχει επιτευχθεί.

Τι πιστεύεις ότι μπορεί να σου προσφέρει μια δισκογραφική εταιρία την δεδομένη στιγμή;

Μου προσφέρει για παράδειγμα τη συνέντευξη που κάνω μαζί σου τώρα, είναι κάτι που μόνη μου δεν θα μπορούσα να το είχα κάνει, τουλάχιστον όχι εύκολα. Μου προσφέρει λοιπόν κάτι στο οποίο εγώ είμαι παντελώς άσχετη και το χρειάζομαι πλήρως, τις δημόσιες σχέσεις. Και φυσικά την οικονομική στήριξη σε αυτά που κάνω.

Θεωρείς ότι είναι εύκολο σήμερα ένας καλλιτέχνης να βγάζει ολοκληρωμένες δουλειές;

Η αλήθεια είναι ότι πλέον τους δίσκους δεν τους αγοράζουν και είναι πιο πολύ συμβολική η κυκλοφορία τους. Μάλλον είναι πιο εύκολο να βγάλεις ένα single. Απλά, μιας και εγώ μάζεψα κάποια κομμάτια από μια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής μου και ήταν η συναισθηματική μου κάθαρση, είχα την τύχη μέσω της εταιρίας μου της Cobalt να μπορέσω να τα κυκλοφορήσω σ’ ένα δίσκο. Ο κόσμος δεν έχει χρόνο, ούτε χρήμα να πάρει ένα ολοκληρωμένο δίσκο οπότε είναι πιο εύκολο να βγάλεις ένα μεμονωμένο κομμάτι. Και εγώ ξεκίνησα με ένα και είπαμε μετά ας βγάλουμε τον δίσκο και ελπίζω για τα καλύτερα.

Υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες στους οποίους θα ήθελες να δώσεις τραγούδι σου;

Και σε ποιον δεν θα ήθελα (γέλια)! Σίγουρα στο Γιάννη Χαρούλη αν και τα τραγούδια που γράφω δεν έχουν καμία σχέση με το ρεπερτόριο του αλλά επειδή είμαι και εγώ από την Κρήτη είναι πολύ στην κουλτούρα μου η κρητική μουσική. Επίσης η Νατάσσα Μποφίλιου μου αρέσει πάρα πολύ και φαίνεται ότι έχουμε κοινή γραμμή στα ακούσματα. Και φυσικά στον καλό μου φίλο τον Σταμάτη Μορφονιό αν και τι να του δώσω αφού κάθε μέρα γράφει και από ένα θησαυρό. Είναι πολλοί, είναι πάρα πολλοί!

Ποιού θα ήθελες να τραγουδήσεις κομμάτια;

Της Λίνας Νικολακοπούλου! Μου αρέσουν πάρα πολύ τα τραγούδια της. Της Δήμητρας Γαλάνη μου αρέσει επίσης πολύ ο τρόπος που γράφει. Το δίδυμο Ευαγγελάτος – Καραμουρατίδης τους θαυμάζω πάρα πολύ. Του Σταμάτη Μορφονιού που είμαι πολύ τυχερή που μου έχει γράψει και πολλών άλλων.

Οι φίλοι σου πως σ’ αντιμετωπίζουν μετά το επάγγελμα που επέλεξες να ακολουθήσεις;

Είμαι πολύ τυχερή γιατί έχω τους ίδιους φίλους από πολύ μικρή ηλικία με ελάχιστες αλλαγές οπότε δεν με αντιμετωπίζουν σαν κάτι διαφορετικό. Για παράδειγμα όταν κάνουμε συζητήσεις τους λέω «βρε παιδιά βγάζω άλμπουμ» και οι περισσότεροι μου απαντούν ότι το ήξεραν πως θα συμβεί ακόμη και όταν εγώ έλεγα ότι θα γίνω ψυχολόγος.

Είναι εύκολο να έχεις πραγματικούς φίλους κάνοντας αυτό το επάγγελμα;

Δεν θεωρώ ότι είναι δύσκολο!

Εμπιστεύεσαι νέους ανθρώπους στη ζωή σου όσο προχωράς σε αυτό τον χώρο;

Είμαι ανοιχτή στην παρέα αλλά δεν μπορώ εύκολα να ανοιχτώ ως άνθρωπος, δηλαδή θα κάνω παρέες αλλά δεν θα ανοιχτώ συναισθηματικά. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με τον χώρο και το επάγγελμα αλλά με εμένα ως άνθρωπο και με την ιδιοσυγκρασία μου. Επιπλέον επειδή έχω τους ίδιους φίλους από μικρή συναισθηματικά με καλύπτουν πλήρως και δεν έχω την ανάγκη για κάτι παραπάνω.

Δείχνεις ένα άτομο χαμηλών τόνων και συνεσταλμένη. Πιστεύεις ότι αυτός ο χαρακτήρας είναι πιο εύκολο να επιβιώσει στον συγκεκριμένο χώρο;

Το ότι είμαι χαμηλών τόνων -αν είμαι- έχει να κάνει με το γεγονός ότι είμαι πολύ συνειδητοποιημένη στο τι θέλω, δεν σημαίνει ότι δεν είμαι ξεκάθαρη στους στόχους μου ή στις κινήσεις και τις αποφάσεις μου. Από την στιγμή που σε αυτά που έχεις αποφασίσει να κάνεις είσαι συνεπής θεωρώ ότι οι κίνδυνοι είναι λιγότεροι. Σίγουρα επειδή παρότι δεν ανοίγομαι, πιστεύω στους ανθρώπους, στα δυο – τρία χρόνια που είμαι στον χώρο έχει τύχει να πληγωθώ χωρίς να το δείξω και χωρίς να το κάνω θέμα. Θεωρώ ότι το κλειδί για να είσαι καλά συναισθηματικά σε αυτό το επάγγελμα είναι να μην επενδύεις πολύ στους άλλους και να έχεις πάντα ηθικές αρχές, να μην εξαρτάται η ευτυχία σου από την δουλειά σου.

Είναι εύκολο αυτό που μου περιγράφεις διότι όσο μεγαλώνουμε η δουλειά μας γίνεται ο πρωταρχικός μας στόχος και σκέψη.

Προσπαθώ από την στιγμή που έχω όσα χρειάζομαι και οικονομικά αλλά και δημιουργικά μέσω των κομματιών που γράφω, οι συνεργασίες που κάνω να είναι επιλεκτικές. Άλλωστε θεωρώ ότι η απληστία σε κάνει δυστυχισμένο.

Πως θα ήθελες να δεις την Παυλίνα σε πέντε χρόνια από τώρα;

Μακάρι να συνεχίσω να έχω έμπνευση να γράφω κομμάτια. Μακάρι να έχω συνεργασίες στην πλάτη μου με ανθρώπους που σέβομαι και θαυμάζω την δουλειά τους. Και μακάρι ο κόσμος να δεχτεί και να αγαπήσει αυτό που κάνω.

Η δική σου ευχή στους αναγνώστες του tralala.gr.

Να προσπαθήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο να είναι και να νιώθουν ελεύθεροι!

Συνέντευξη στη Σοφία Μεκιάρη

Απομαγνητοφώνηση: Μαριλένα Χατζησυμεού