Ιωάννα Βλάχου: Η μουσική είναι ο φάρος μου!
Η προσωπική της δουλειά «Τα κρυμμένα» που κυκλοφόρησε από το Μετρονόμο, η συνεργασία της με τους μύθους της ελληνικής μουσικής τραγουδοποιοίας, ο φίλος της Νίκος Αλιάγας, η πιο συγκινητική της στιγμή στη μουσική, ο Χρήστος Θηβαίος αλλά και ο τόπος της καρδιάς και δημιουργίας της, η Κέρκυρα.
Η Ιωάννα Βλάχου περιγράφει τις πιο σημαντικές στιγμές της επαγγελματικής της πορείας στο tralala.gr!
Μόλις κυκλοφόρησε από το Μετρονόμο η τρίτη προσωπική σου δουλειά που τιτλοφορείται “τα κρυμμένα”. Ποια κρυμμένα συναισθήματα σου ήθελες να βγάλεις στο φως σε αυτό το CD;
Υπάρχουν συναισθήματα που κρύβονται και συναισθήματα που δεν μπορείς να κρατάς πλέον κρυμμένα! Σε αυτή τη νέα μου δισκογραφική δουλειά υπάρχει έντονα το συναίσθημα της ολοκλήρωσης, της ωριμότητας και της απόλυτης χημείας με τους συνεργάτες μου. Ο Τριαντάφυλλος Η. Κωτόπουλος με το διαχρονικό ιδιαίτερο ερωτικό στίχο του αγγίζει και τον πιο δύσκολο ακροατή. Η Όλγα Κουτσούκαλη και ο Κωνσταντίνος Κατωμέρης «ζωγράφισαν» μουσικά και μου δώσανε δέκα ολοκαίνουργια τραγούδια φτιαγμένα για μένα, για όλους εμάς. Ο Σπύρος Παγιάτης καταξιωμένος μαέστρος ενορχήστρωσε και επιμελήθηκε τη συγκεκριμένη δουλειά με επαγγελματισμό και αγάπη. Ελπίζω να την αγαπήσετε και εσείς όσο και εμείς.
Τι αποτέλεσε έναυσμα για να ασχοληθείς με τη μουσική;
Από μικρή μεγάλωσα μέσα στα τραγούδια και τις μελωδίες του τόπου μου, και όχι μόνο. Οι γονείς μου διατηρούσαν κατάστημα δίσκων στο κέντρο της Κέρκυρας. Ο πατέρας μου υπήρξε για χρόνια μουσικός παραγωγός και ιδιοκτήτης ραδιοφωνικού σταθμού. Η μουσική είναι ο φάρος μου. Κυλούσε στις φλέβες μου, ήταν και είναι τρόπος ζωής και καθημερινότητας για μένα. Θα ήταν μάλλον αφύσικο να μην ασχοληθώ με την τέχνη.
Ουσιαστικά ο Χρήστος Λεοντής σε οδήγησε στο δρόμο της μουσικής από εκείνον του θεάτρου…
1989 Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη. Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Τη μουσική έγραφε ο Χρήστος Λεοντής και οι ηχογραφήσεις γινόταν στα στούντιο της ΕΡΑ Κέρκυρας. Έπρεπε να ντουμπλάρω τους πρωταγωνιστές με την φωνή μου. Εκεί το θέατρο και το τραγούδι έγιναν ένα με εμένα. Στην πορεία υπερίσχυσε το τραγούδι με σπουδές κλασσικού τραγουδιού.
Είχες την τύχη να βρεθείς με μια σειρά σπουδαίων δημιουργών. Τι θεωρείς ότι σου προσέφεραν ξεχωριστά οι Θάνος Μικρούτσικος, Μίμης Πλέσσας, Αντώνης Βαρδής , Γιώργος Χατζηνάσιος και Λίνα Νικολακοπούλου
Είναι πολύ σπουδαίο που στην αρχή της πορείας μου βρέθηκαν καταξιωμένοι καλλιτέχνες, όπως αυτοί που αναφέρατε, μα πιο σημαντικό είναι που συνεργάστηκα μαζί τους στην Κέρκυρα, παρουσιάζοντας το έργο τους με τη δική τους καθοδήγηση…
Επί πέντε χρόνια έζησες και τραγούδησες στη Γαλλία, όπου και απέκτησες μία πολύ ιδιαίτερη σχέση αγάπης και σεβασμού με τον Νίκο Αλιάγα. Μίλησέ μου για εκείνον;
Τα χρόνια στην Γαλλία εξ αρχής δεν ήταν στρωμένα με ροδοπέταλα για μένα, καθώς έφτασα ως εκεί για προσωπικούς λόγους και θέματα υγείας της κόρης μου. Όμως στην πορεία κάποιοι άνθρωποι τα έκαναν καλύτερα με την αγάπη και την στήριξη τους. Ο Νίκος ήταν ένας από αυτούς. Έλληνας πάνω απ’ όλα, αναγνωρίσιμος, εργατικός αλλά όχι σνόμπ που λεν και οι Γάλλοι. Η φιλία μας κρατά μέχρι τώρα. Εύχομαι κάθε καλό σε εκείνον και την οικογένεια του.
Έχει διαφορές το κοινό της Γαλλίας από της Ελλάδας;
Τους Γάλλους τους κερδίζεις αν τραγουδήσεις έστω και ένα τραγούδι στην γλώσσα τους. Ούτως ή άλλως λατρεύουν την ελληνική μουσική και τους χορούς μας. Διασκεδάζουν έντονα και αγαπούν την ελληνική κουζίνα. Όσο για τους ‘Έλληνες που ζουν στην Γαλλία ξεφαντώνουν, το έχουν ανάγκη, με την ψυχή και την καρδιά τους. Πάντα ξεχωρίζουν τον σωστό καλλιτέχνη και τον ακολουθούν όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Στην πρώτη σου προσωπική δουλειά κάνατε ένα ντουέτο με το Χρήστο θηβαίο. Τι αποκόμισες από τη συνεργασία σας;
Ο Χρήστος είναι ένας καλός φίλος και φυσικά ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης. Ξέρετε γράφει μοναδικούς στίχους, δείτε την τελευταία του δουλειά. Δοτικός, απλός και ειλικρινής. Δεν μας δόθηκε όμως ακόμα η ευκαιρία να τραγουδήσουμε live το ντουέτο μας. Είμαι σίγουρη ότι θα το κάνουμε σύντομα.
Ζεις μόνιμα στην Κέρκυρα. Ουσιαστικά εκεί είναι η βάση σου. Είναι δύσκολο φαντάζομαι για ένα καλλιτέχνη να διαμένει όχι στην Αθήνα που αποτελεί το κέντρο των γεγονότων, αλλά σε μία περιφερειακή πόλη.
Πιστεύω ότι αυτό εξαρτάται από την πόλη που ζει ο καθένας. Στην Κέρκυρα πάντως, θεωρώ ότι δεν ισχύει με την ίδια ένταση αυτό. Άλλωστε το νησί μας έχει μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά και διαρκείς πολιτιστικές εκδηλώσεις. Σε κάθε σπίτι συναντάς περισσότερους από έναν μουσικό, αλλά και ηθοποιό και χορευτή και συγγραφέα. Το πανεπιστήμιο, οι φιλαρμονικές μας ο Δήμος και η Περιφέρεια είναι πάντα κοντά σε κάθε καλλιτεχνικό γεγονός. Επομένως μια καλή οργάνωση και ένας σωστός προγραμματισμός μπορούν να φιλοξενήσουν σπουδαίες εκδηλώσεις που θα ζήλευαν και όσοι ζουν σε μεγάλες πόλεις.
Ποιο από τα τραγούδια που έχεις δισκογραφήσει έχεις αγαπήσει περισσότερο;
Λατρεύω τη «Βεγγέρα». Είναι το δέκατο τραγούδι του cd ,γράφτηκε στην καρδιά της καραντίνας και οι στίχοι είναι τόσο επίκαιροι, όσο ποτέ.
Ποια θεωρείς ως την πιο συγκινητική στιγμή σου στη μουσική;
Όταν για πρώτη φορά τραγούδησα δικά μου τραγούδια, άγνωστα ακόμη στο κοινό, αλλά αυτό τα αγκάλιασε τόσο θερμά, που πραγματικά βίωσα πρωτόγνωρη συγκίνηση.
Τι θέλεις να πεις στο κοινό που θα ακούσει την προσωπική δουλειά σου;
Θα είμαι ευτυχισμένη αν τη σιγοτραγουδήσει μαζί, γιατί αυτό θα σημαίνει πως όχι μόνο πως την αγάπησε μα πως την έκανε και δικό του βίωμα.