Νίκος Οικονομόπουλος:«Όσο προχωράω αισθάνομαι πιο ταπεινός»

Σχετικά με τον πλατινένιο του δίσκο «Δώρο για σένα» είπε πως πιστεύει ότι είναι ένας πολύ καλός δίσκος και πως «έχει λίγο από όλα για να μπορείς να τον ακούς σε κάθε στιγμή της μέρας και της νύχτας». Το τραγούδι «δώρο για σένα», το videoclip του οποίου ετοιμάζεται, το αφιερώνει στον κόσμο που τον στηρίζει και τον έχει στην καρδία του τόσο διάστημα. Για το τραγούδι αυτό αναφέρει χαρακτηριστικά «Με άγγιξε γιατί το είχα ζητήσει ο ίδιος για συγκεκριμένο σκοπό».

Το ντουέτο του με το Σταμάτη Γονίδη ήταν ένα «δώρο» για αυτόν και είναι μια από τις στιγμές στην καριέρα του που, όπως ανέφερε ,δε θα ξεχάσει.

Ο λαϊκός τραγουδιστής εξομολογήθηκε πως έχοντας κάνει μια τόσο καλή δισκογραφική δουλειά που έχει αγαπηθεί από τον κόσμο σκέφτεται ήδη την επόμενη. Ανέφερε μάλιστα ότι ψάχνει ήδη καινούργια τραγούδια.

Σε όσους είπαν ότι «χάλασε» καθώς τραγούδησε ένα διαφορετικό τραγούδι , το «ξημερώνει», είπε πως το τραγούδι αυτό δεν είναι μοντέρνο και πως περνάει ένα μήνυμα.

Ο Νίκος Οικονομόπουλος μίλησε και για τον έρωτα λέγοντας πως όταν τον ζήσει θέλει να τον ζήσει παράφορα ενώ ανέφερε ότι για να κατακτήσει κανείς την ευτυχία χρειάζεται αλήθεια, θάρρος και ρίσκο. Ανέφερε πως δεν κάνει εύκολα φίλους και ότι έχει μόνο δύο τους οποίους σέβεται και αγαπάει.

Ανέφερε πως όταν ξεκίνησε ήταν αισιόδοξος και πως όντος πραγματοποιήθηκαν πράγματα που ήθελε . Ανέφερε πως δεν έχει αλλάξει κάτι στο χαρακτήρα του ή στον τρόπο που σκέφτεται και πως όσο προχωράει αισθάνεται πιο ταπεινός. Επίσης ανέφερε πως δεν του αρέσει να προκαλεί, πως δουλεύει πολύ περισσότερο από κάποιους που απλά κρίνουν και πως τίποτα δε χαρίζεται.

Ακόμα είπε πως του αρέσει να μιλάει για τα «πιστεύω» του και πως οι άνθρωποι που βγαίνουν στα ΜΜΕ πρέπει να μιλάνε στον κόσμο για σοβαρά πράγματα. Τέλος ανέφερε πως δε συμφωνεί με όσους αρνούνται να μιλάνε σε ραδιοφωνικούς σταθμούς της επαρχίας καθώς οι απλοί και αγνοί άνθρωποι της επαρχίας κάνουν του καλλιτέχνες «μεγάλους» , ότι η επαρχία είναι το υπόβαθρο του καλλιτέχνη και πως και αυτός ξεκίνησε από εκεί.

Από την Κωνσταντίνα Τσίχλα