Συνέντευξη με την Dogmother (Χιπ Χοπ Χωριό)

Είναι αλήθεια πάντως ότι ήταν μία αυθεντική φυσιογνωμία του ελληνικού Hip Hop, αφού είχε τα πρωτεία ως η μοναδική γυναίκα που υπήρχε τότε στον χώρο. Η Dogmother ή αλλιώς Έλενα Μηλιώκα, στο peak της αναγνωρισιμότητας της έκανε ένα. «μπραφ» και χάθηκε εντελώς από την μουσική σκηνή.

Μπορεί κάτι να την έκανε να ξενερώσει, μπορεί χίλια δύο, πάντως η απόφαση της έμοιαζε ειλημμένη. Αυτό βέβαια μέχρι να έρθει σε επαφή με τον Neon. Εκεί κάτι άλλαξε μέσα της που την έκανε να επιστρέψει με μπόλικο κέφι.

Όμως τι τα λέω εγώ; Αφού το Χιπ Χοπ Χωριό βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να φιλοξενεί σήμερα την Dogmother στην παρέα του, στην πρώτη της συνέντευξη ως μέλος του Stay In Lane.

Σε είχαμε χάσει για αρκετό καιρό, τι έγινε; Πως και αυτό το comeback;

Ας πούμε οτι ένιωσα την ανάγκη να κλείσω επιτέλους το στόμα μου και να ανοίξω τα αυτιά μου. Έμαθα να ακούω. Να καταλαβαίνω. Έτσι ήθελα να πώ, όλο και πιο λίγα πράγματα. Λίγα και καλά. Δε θα καθόμουν να γράψω κάτι, έτσι, επειδή απλά πρέπει. Προφανώς το ότι γράφω τώρα, σημαίνει ότι κάτι έχω να σας πω. Έστω και λίγα.

Για πες μας λίγο για την συνύπαρξη σου με τον Neon;

Ο Στέλιος είναι το «ηλεκτροσόκ» μου. Δε νομίζω να γυρνούσα αν δεν με ξύπναγε. Πρώτη φορά ανυπομονώ να βγει ένα κομμάτι μας, το cd μας, να ξεκινήσουμε το επόμενο, πρώτη φορά μ’ αρέσει τόσο πολύ αυτό που κάνω και προφανώς επειδή το κάνω μαζί του. Μ’ αρέσει να πειραματιζόμαστε, αυτό θα το βλέπετε γιατί κάνουμε κυρίως ΜΟΥΣΙΚΗ. Άσχετα αν έχουμε αδυναμία στο hip hop.

Εγώ μεγάλωσα σε καλοκαιρινές βεράντες και αυλές 40 ατόμων με κιθάρες.

Είσαι από τις πρώτες γυναίκες τις ελληνικής σκηνής; Πως ζούσες εκείνα τα χρόνια, πριν πάρει τόσο μεγάλη έκταση η ελληνόφωνη σκηνή.

Ζούσα πολύ όμορφα. Όπως σεβόμουνα τον κόσμο με σεβότανε κ εκείνος. Δε μπορώ να πω πως μου λείπει κάτι, γιατί δεν έχω δει διαφορά.

Πιστεύεις ότι η εξόντωση της δισκογραφίας και η έξαρση του διαδικτύου βοήθησε το Hip Hop ή όχι;

Γενικά δε πιστεύω πως βοήθησε κάτι ή κάποιος το hip hop περά από το κόσμο που το άκουγε ή ξεκίνησε να το ακούει. Όσο για τις δισκογραφικές? 20 ευρώ για ένα cd είναι παρά πολλά λεφτά. Ο συλλέκτης αδυνατεί να ακολουθήσει πόσο μάλλον αυτός που έχει ίντερνετ

Κάποτε είχαμε συναυλίες με αρκετό κόσμο μάλιστα σε αυτές. Τώρα έχουμε RNB πάρτυ ή Hip Hop πάρτυ από όπου λέμε και κανένα κομματάκι. Ποια είναι η άποψη σου για αυτήν την μετάβαση;

Ναι. Κάποτε είχαμε την ανάγκη να πάμε να ακούσουμε μουσική, να δούμε τους φίλους μας, να μιλήσουμε μαζί τους. Τώρα ποιος πραγματικά έχει την ανάγκη να προβληματιστεί κ άλλο; Όλοι να ξεχάσουν θέλουν ή να ξεχαστούνε έστω. Γι αυτό θα πάνε σε ένα μαγαζί που δε θα ακούνε το φίλο τους.

Το καταλαβαίνω αυτό. Δεν το ασπάζομαι σαν στάση ζωής, εμένα μ αρέσει να το λύνω το πρόβλημα ή έστω να το παλεύω. Να το αντιμετωπίζω. Κι ας μη το λύσω. Αν κάνω πως δεν υπάρχει σίγουρα θα θυμώσει και θα γίνει μεγαλύτερο.

Να σε πάω και λίγο πίσω στον χρόνο. Από τους 031, στο solo και πλέον παρέα με Neon; Κάνε μας μία αναδρομή.

Μόνο όμορφα πράγματα έχω να θυμάμαι. Άλλη απόλαυση να μοιράζεσαι κάτι με τους φίλους σου. Άλλη ικανοποίηση να κάνεις κάτι μόνη σου.

Βλέπουμε ότι με την πάροδο των χρόνων τελικά… μαλάκωσες. Πως και έτσι; Τι συνέβη;

Πάτησα τον εγωισμό μου. Τον πέρασα από μακαρονομηχανή μιλάμε. Έβαλα τους ανθρώπους ίσα με μένα. Κανείς δεν είναι καλύτερος από εμένα και κανένας χειρότερος. Αυτός που πιστεύει πως είναι καλύτερος από εμένα, να αλλάξει ζυγαριά. Του χάλασε.

Ποιες είναι οι βλέψεις σου σαν Stay In Lane; Είδαμε και συνεργασία με τον Αδάμαντα…

Καταρχάς θα σου πω ότι έχουμε αποφασίσει από την αρχή, τίτλους, για τα τρία πρώτα μας cd οπότε καταλαβαίνεις ότι μάλλον το νιώσαμε να κολλάει, και το θέλουμε πολύ.

Ο Στέλιος, είναι ο αγαπημένος μου στη φάση ραπ. Έχει τρομερές ικανότητες. Ότι και να τον βάλεις να κάνει θα το σκίσει. Ερωτικό θες; Battle; Κοινωνικό;

Φυσικά και θα βλέπατε συνεργασία με Αδάμαντα. Και εγώ και ο Στέλιος γουστάρουμε πολύ αυτό που κάνει. Ο Γιάννης αδικείται στο hip hop είναι για να τον ακούει περισσότερος κόσμος και όταν είδα να συμβαίνει αυτό χάρηκα πάρα πολύ. Η χροιά του και το βιμπράτο του απλά δεν υπάρχουν. Το κομμάτι που κάναμε το απόλαυσα πραγματικά γιατί μου θυμίζει μπάντα, γκαράζ, καναπέδες, παρεούλα και καλή διάθεση!

Αποδεικνύεται ότι η Σαλόνικα έχει γερό πυρήνα και όσο αν περνάνε τα χρόνια είναι δύναμη όπως πάντα.

Κάθε μέρος είναι μια δύναμη. Όπου πηγαίνω να ζήσω, νιώθω ότι πατάω Ελλάδα και το αγαπώ αυτό το μέρος. Ένα μέρος, αν το αγαπήσεις το λιγότερο που θα κάνει είναι να σε αποδεχτεί.

Σε ευχαριστούμε πολύ για τον πολύτιμο χρόνο σου και για την συνέντευξη στο Χωριό.

Εγώ σε ευχαριστώ για την υποστήριξη σου τόσα χρόνια και να ξέρεις ότι είναι αμοιβαίο. Εύχομαι ότι καλύτερο στη στήλη σας.

To Artwork της συνέντευξης με την Dogmother επιμελήθηκε ο Νίκος “Lastart” Χάλαρης