Μουσική τζαζ και…μαντέψτε τι περνάει από το μυαλό ενός τρομπετίστα!
Η μουσική τζαζ είναι μια από τις πιο σοβαρές και πολύπλοκες μορφές έκφρασης των ανθρώπινων συναισθημάτων και καλύπτει μια περίοδο που δεν είναι ιδιαίτερα εκτενής χρονικά, αλλά έχει επηρεάσει και εξακολουθεί να επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ιστορία της μουσικής.
Εμφανίστηκε γύρω στα τέλη του 19ου αι. στη Νέα Ορλεάνη και αποτελεί εξέλιξη της μουσικής των Αφρικανών σκλάβων, σε συνδυασμό με τη μουσική των Ευρωπαίων αποίκων.
Σε σχέση με τη δυτικοευρωπαϊκή μουσική παράδοση παρουσιάζει ιδιομορφίες : Δεν χρησιμοποιεί μόνο τις βασικές κλίμακες της ευρωπαϊκής μουσικής, δηλ. μείζονες και ελάσσονες, αλλά και άλλες κλίμακες που χρησιμοποιούνται σε μίξη με τις ευρωπαϊκές αρμονίες.
Οι ρυθμοί της τζαζ μουσικής είναι σύνθετοι και με συνεχείς παραλλαγές που εναλλάσσονται, συνήθως σε μέτρα 2/4 ή 4/4.
Κύριο χαρακτηριστικό του είδους είναι πως τα όργανα χρησιμοποιούνται όπως η ανθρώπινη φωνή. Δύο είναι οι βασικές φόρμες της τζαζ, το μπλουζ και η μπαλάντα.
Φέρνοντας στο νου μας διάσημους μουσικούς από τον Σκοτ Τζόπλιν μέχρι τον Louis Armstrong και τον «Duke» Ellington, αναρωτηθήκατε ποτέ τι… κρύβει ή τι περνάει από το μυαλό ενός τρομπετίστα?
Στον «χάρτη» που ακολουθεί μπορούμε καθαρά να διακρίνουμε ότι οι κλασικοί Motzart, Straus μα και οι πιο σύγχρονοι Brahms, Wagner, και Mahler, κρατούν το μεγαλύτερο κομμάτι του εγκεφάλου, ενώ συναγωνίζονται με το ουίσκι και την μπύρα. Καθώς ο μουσικός εκτελεί – άψογα – μπορούμε να δούμε καθαρά ένα κομμάτι εγωισμού στα αριστερά του μυαλού του, ενώ πάθη όπως το κάπνισμα, και το σεξ καταλαμβάνουν ελάχιστη σκέψη στο σύνολο. Φυσικά κάθε τρομπετίστας που σέβεται τον εαυτό του φαντάζεται ότι το όργανο που χαϊδεύει παίζοντας είναι ένα μοντέλο Alexander 103. Εννοείται πως δείχνει να μην τον αφορούν οι υπόλοιπες μάρκες πνευστών. Όπως επίσης ο σωστός τρομπετίστας δεν υπήρξε πότε θύμα της μόδας.
Horn_Player_facebook
Απολαύστε ένα μικρό δείγμα μουσικής τζαζ
Take it or leave it – David Miles