Τέταρτη δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Στη χώρα των τρελών”. Πως φαντάζεστε αυτή τη χώρα;
Αυτή τη χώρα τη φανταζόμαστε χωρίς τρελούς ή με την τρέλα εκείνη, την πιο γλυκιά που καταλήγει σε κάτι όμορφο.
Ανήκουμε στο πιο διασκεδαστικό κομμάτι της μουσικής, αλλά όταν υπάρχουν πολύ έντονα κοινωνικά φαινόμενα γύρω μας, δεν γίνεται να μην μας αγγίζουν.
Για ποιο λόγο κάποιος να αγοράσει το cd σας; Τι διαφορετικό θα βρει σε σχέση με τους προηγούμενους;
Θέλουμε να πιστεύουμε πως διαφέρει. Εμείς πιστεύουμε πως είναι η καλύτερη μας δουλειά μέχρι σήμερα σε όλα τα επίπεδα, και συνθετικά και στιχουργικά. Ειδικά στο κομμάτι της παραγωγής αυτού του δίσκου επενδύσαμε πολύ και μας βοήθησε ένας ξένος παραγωγός, δίνοντας μια διαφορετική νότα στο δίσκο. Προσπαθούμε να μην βρούμε μόνο δυο τρία καλά τραγούδια και μετά να γεμίσουμε το δίσκο, αλλά να κάνουμε μια ολοκληρωμένη δουλειά, που να την ακούς ευχάριστα και να έχει κάτι να σου πει από την αρχή μέχρι το τέλος.
Πρώτο single του δίσκου είναι ο “Ο Φτωχός”. Το θεωρείτε τραγούδι με πολιτικό στίχο;
Γενικώς δεν έχουμε αυτό το ρόλο, δεν τον είχαμε ποτέ και ούτε θα διεκδικήσουμε να έχουμε τόσο έντονη πολιτική άποψη μουσικά. Υπάρχουν κάποιοι άλλοι που το κάνουν πολύ καλύτερα, ωστόσο εμείς το κάνουμε τόσο όσο οφείλουμε να το κάνουμε, ώστε να μην θεωρήσουμε και εμείς τους εαυτούς μας, αλλά να μην μας θεωρήσουν και οι υπόλοιποι, απαθείς σε όλο αυτό που συμβαίνει.
Ανήκουμε στο πιο διασκεδαστικό κομμάτι της μουσικής, αλλά όταν υπάρχουν πολύ έντονα κοινωνικά φαινόμενα γύρω μας, δεν γίνεται να μην μας αγγίζουν. Επειδή έχουμε ένα διαφορετικό πρίσμα μέσα από το οποίο καταθέτουμε την άποψη μας μουσικά, κάποια στιγμή όλο αυτό μας άγγιξε και μέσα από το δικό μας, πιο ρομαντικό τρόπο βγήκε αυτό το τραγούδι.
Το εξώφυλλο του cd ήταν καθαρά ιδέα του Κωνσταντίνου Ρήγου ή βάλατε και εσείς το χεράκι σας;
Η αρχική ιδέα ήταν του Κωνσταντίνου Ρήγου και του γραφίστα, του Κωνσταντίνου Γεωργαντά, ο οποίος μετά το δούλεψε στη πράξη.
…μας έγινε πρόταση να πάμε, με κατευθείαν ανάθεση … το θέμα της Eurovision έτσι κι αλλιώς είναι λίγο περίεργο, οπότε αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με την προώθηση της δουλειάς που κάνουμε τώρα!
Πριν μερικά χρόνια, στις αρχές αν δεν κάνω λάθος, το ιταλικό Rai Uno σας αποκάλεσε “Il fenomenon pop–rock di Grecia“. Πως είχε προκύψει αυτή η συνέντευξη και τι σας δένει με την Ιταλία;
Η συνέντευξη αυτή προέκυψε μέσω μιας συνεργάτιδας, που είχαμε τότε, η οποία έχει πολύ καλές επαφές με τα μέσα στην Ιταλία, και έστειλε κάποια δείγματα της δικής μας δουλειάς σε κάποιους ανθρώπους εκεί, τους ενδιέφερε, μπόρεσαν να έρθουν στην Ελλάδα και στο χώρο που εμφανιζόμασταν, είδαν την δουλειά μας και θέλησαν να κάνουν την συνέντευξη.
Ο κόσμος σας γνώρισε και σας αγάπησε μέσα από τις διασκευές. Θεωρείται την διασκευή μια εύκολη λύση;
Σε πρώτη προσέγγιση μπορεί να φαίνεται εύκολο, γιατί χρησιμοποιείς κάτι που είναι ήδη πετυχημένο, αλλά θα πρέπει κάτι να δώσεις στο κομμάτι, ώστε να κάνει τη διαφορά, γιατί μετά μπορεί να γυρίσει εναντίον σου. Είναι πιο δύσκολο, γιατί το κομμάτι που κάναμε εμείς, είχε γίνει επιτυχία πριν πολλά χρόνια, αλλά δεν έπαυε να είναι γνωστό, οπότε έπρεπε να δώσουμε το δικό μας στίγμα και να το ξανακάνουμε επιτυχία.
Όταν κάναμε τα πρώτα μας βήματα, είχαν ξεκινήσει τα μουσικά ριάλιτι, και εμείς διαλέξαμε αυτό το τρόπο συνειδητά. Ωστόσο δεν είναι κακό να επιλέξεις τον άλλο δρόμο … το κακό είναι όταν κάποιος πιστεύει πως μόνο ένα ριάλιτι αρκεί. Παίρνεις αναγνωρισημότητα, αλλά αυτή μπορεί να αποδειχθεί στο τέλος αρνητική.
Με τον καιρό είδαμε και αγγλικό στίχο στα τραγούδια σας. Θα θέλατε να προωθήσετε κάποια στιγμή την δουλειά σας στο εξωτερικό;
Αυτό θα ενδιέφερε το καθένα που ασχολείται με την μουσική, και ιδίως όταν ακούει λίγη ξένη μουσική. Ωστόσο είμαστε πολύ συνειδητοποιημένοι ως προς το πόσο δύσκολο έως ακατόρθωτο μπορεί να είναι αυτό, και πόσες πολλές θυσίες και διαφορετικό τρόπο σκέψης και λειτουργία θέλει για να προσεγγίσεις αυτού του είδους την αγορά. Ακούμε πολύ ξένη μουσική και αποφασίσαμε να το δοκιμάσουμε και δισκογραφικά και μας άρεσε.
Η Eurovision βοηθάει ένα καλλιτέχνη στην επίτευξη ενός τέτοιου ανοίγματος;
Νομίζουμε πως όχι. Αρκετοί είναι αυτοί που έχουν κάνει ένα βήμα στη Eurovision! Θα βοηθούσε αν είχες ήδη στημένο έναν μηχανισμό, και ήταν ένα από τα κομμάτια της λογικής να προσεγγίσεις μια ξένη αγορά. Από μόνη της η Eurovision δεν νομίζουμε πως βοηθάει. Παλιότερα στη δεκαετία του ’70 μπορεί να βοηθούσε, αλλά έχει περάσει αυτή η εποχή ανεπιστρεπτή.
Φέτος σας έγινε πρόταση; Θα παίρνατε μέρος;
Ναι μας έγινε πρόταση να πάμε, με κατευθείαν ανάθεση. Επειδή είχαμε βγει από τη διαδικασία ηχογράφησης δίσκου, οπότε λίγο πολύ το υλικό που είχαμε το βάλαμε στο δίσκο, και είχαμε και ένα καινούργιο χώρο στον οποίο θέλαμε να επενδύσουμε χρόνο και σκέψη, δεν θα μπορούσαμε σε πρώτη φάση να παρουσιάσουμε μια δουλειά έτσι όπως θα την θέλαμε εμείς. Κατά δεύτερον το θέμα της Eurovision έτσι κι αλλιώς είναι λίγο περίεργο, οπότε αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με την προώθηση της δουλειάς που κάνουμε τώρα.
Θα είχε ενδιαφέρον να συνεργαστούμε κάποια στιγμή με το Σάκη Ρουβά, σε κάτι πιο ποπ ή με το Νίκο Πορτοκάλογλου… Θα θέλαμε να συνυπάρξουμε με τους Πυξ-Λαξ σε αυτή την επανασύνδεση που κάνουν!
Αν μέχρι σήμερα δεν σας είχε δοθεί η ευκαιρία να φανείτε προς τα έξω, το X–factor θα ήταν στις επιλογές σας;
Όχι ποτέ. Καταρχάς αν πηγαίναμε στο X-factor θα μας κόβανε! (γέλια) Όταν κάναμε τα πρώτα μας βήματα, είχαν ξεκινήσει τα μουσικά ριάλιτι, και εμείς διαλέξαμε αυτό το τρόπο συνειδητά. Ωστόσο δεν είναι κακό να επιλέξεις τον άλλο δρόμο, και ούτε θέλουμε να γίνουμε κριτές όλων αυτών, γιατί υπάρχει πολύς κόσμος που έχει ταλέντο και προσπαθεί να βρει ένα τρόπο να παρουσιάσει την δουλειά του και να προσεγγίσει το όνειρό του, αλλά το κακό είναι όταν κάποιος πιστεύει πως μόνο ένα ριάλιτι αρκεί. Θέλει πολύ δουλειά από πίσω και ακόμα περισσότερη μετά από ένα τέτοιο παιχνίδι. Παίρνεις αναγνωρισημότητα, αλλά αυτή μπορεί να αποδειχθεί στο τέλος αρνητική.
Υπάρχει παρθενογένεση στη μουσική;
Ναι, πάντα υπάρχει παρθενογένεση, σε όλα τα είδη εκτός από το ροκ το οποίο έχει εξαντληθεί. Το ποπ/ροκ εξαρτάται από το πώς το προσεγγίζει κανείς. Σίγουρα έχουν περιοριστεί κάποια πράγματα αναγκαστικά, αλλά αν για παράδειγμα σε μια δισκογραφική έχει χρησιμοποιηθεί το κόκκινο χρώμα, δε σημαίνει ότι δε μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε άλλη. Είναι πολύ μεγάλο αυτό το θέμα, θέλει μεγάλη ανάλυση. Επειδή είμαστε σε ένα χώρο στον οποίο έχουν γίνει επανειλημμένα κάποια πράγματα, πολλές φορές μπορεί να επαναληφθείς κι εσύ ο ίδιος και να μην το καταλάβεις. Αυτό συνέβαινε ανέκαθεν, όχι μόνο τώρα. Καλώς ή κακώς κάποιες φορές χωρίς να το συνειδητοποιείς σου βγαίνουν κάποια στοιχεία, τα οποία έχεις ακούσει σε άλλους.
Ήσασταν από τα πρώτα εμπορικά pop–rock συγκροτήματα στην Ελλάδα. Μετά από εκείνη την περίοδο, τα νεότερα συγκροτήματα πάτησαν στα ήδη γνώριμα δικά σας βήματα. Το θεωρείται φιλική συνύπαρξη ή σας προβληματίζει ότι ο κύκλος στενεύει όλο και περισσότερο;
Νομίζουμε ότι όσο περισσότερα συγκροτήματα υπάρχουν τόσο καλύτερο είναι για όλα τα συγκροτήματα, γιατί έτσι καταχωρείται στη συνείδηση του κόσμου, του αγοραστικού κοινού, στο ραδιόφωνο και στους επιχειρηματίες, ότι υπάρχει και αυτό στη διασκέδαση ή αν θέλεις στην τέχνη. Οπότε όσο περισσότερα συγκροτήματα υπάρχουν και κάνουν όσο το δυνατόν καλύτερη δουλειά, το ένα βοηθάει το άλλο με αυτό. Έτσι πρέπει να το βλέπουμε, πιο ανοιχτόμυαλα. Βασικά όσο περισσότερη καλή μουσική υπάρχει, ο κύκλος δε μπορεί να κλείσει. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει και ανοίγει. Τελικό κριτήριο είναι η ποιότητα της δουλειάς του κάθε καλλιτέχνη.
Μαζί όμως με τα παραπάνω ήσασταν και οι πρώτοι που κάνατε τα clubs – live stages και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία τόσο στο cinema όσο και στην Άνοδο, αλλά και φέτος στο Gazoo. Ωστόσο η περσινή σας εμφάνιση στο Rex δεν πήρε και τις καλύτερες κριτικές. Για ποιο λόγο νομίζετε;
Δικαιολογημένο, ίσως ακριβώς επειδή δεν κάναμε κάτι μεταξύ μουσικής σκηνής και club. ‘Ήταν ένας πιο μεγάλος χώρος που μοιραία ακολουθείς και τους κανόνες που έχει. Μπήκαμε σε ένα χώρο τον οποίο δε μπορούμε να στηρίξουμε. Δεν ήταν λαϊκό σχήμα σε καμία περίπτωση. Ήταν ένα σχήμα με έναν καλλιτέχνη καταξιωμένο και πολύ αγαπητό. Περάσαμε πολύ ωραία και μας βοήθησε πάρα πολύ. Απλά ήταν διαφορετικό σε σχέση με τα πράγματα που έχουμε κάνει τα τελευταία δέκα χρόνια. Ίσως για αυτό κι εμείς να μη μπορέσαμε να το στηρίξουμε όπως τις υπόλοιπες δουλειές μας. Ήταν και για μας λίγο καινούριο.
Για το φετινό σχήμα από την άλλη μιλάει όλη η Αθήνα για την απήχηση και την επιτυχία του. Μιλήστε μας λίγο για τη συνύπαρξη μαζί με το Μύρωνα, την Shaya και το Mark Angelo.
Με τα παιδιά είναι πολύ εύκολο να συνυπάρξεις. Είναι πολύ καλά παιδιά όλοι και αυτό ήταν και το πρώτο κριτήριο για τη συνεργασία. Τώρα καλλιτεχνικά, με το Μύρωνα είχαμε συνυπάρξει και δισκογραφικά και σε εμφανίσεις. Με το Mark Angelo έχουμε ένα τραγούδι που μόλις κυκλοφόρησε. Είχαμε δοκιμαστεί ήδη δηλαδή καλλιτεχνικά και ξέραμε ότι ταιριάζουμε. Από τη στιγμή που είδαμε ότι σε ”ανθρώπινο” επίπεδο είμαστε μια χαρά και βρήκαμε και ένα χώρο που μπορεί να το υποστηρίξει, νομίζω ότι ήταν πολύ εύκολη η απόφαση και η συνύπαρξη.
http://www.youtube.com/watch?v=qKgLjyK8BvM
Μετά από τη συνεργασία σας με τα τρία μεγάλα μεγάλα ονόματα της δισκογραφίας (Αντώνης Ρέμος, Μιχάλης Χατζηγιάννης, Έλενα Παπαρίζου), ποιος θα θέλατε να είναι ο επόμενος;
Αυτό εξαρτάται από τη διάθεση που έχεις. Θα είχε ενδιαφέρον να συνεργαστούμε κάποια στιγμή με το Σάκη Ρουβά, σε κάτι πιο ποπ ή με το Νίκο Πορτοκάλογλου. Θα θέλαμε να συνυπάρξουμε για παράδειγμα με τους Πυξ-Λαξ σε αυτή την επανασύνδεση που κάνουν. Αυτό θα ήταν το πιο ενδιαφέρον απ’όλα. Ίσως και με κάποιον ξένο καλλιτέχνη.
Με ξένους καλλιτέχνες;
Να μας ανοίξουν οι U2 καμιά φορά (γέλια) ή τους Kings of Leon.
Σας φοβίζει η κρίση που επικρατεί στα μαγαζιά και γενικά στη δισκογραφία;
Μας προβληματίζει πιο πολύ και μας κάνει να αναθεωρούμε λίγο πιο άμεσα και συνεχόμενα το επόμενό μας βήμα σε όλα τα επίπεδα.
Ποιες είναι οι πιο σημαντικές στιγμές που έχετε ζήσει μέχρι σήμερα στην καριέρα σας;
-Το πρώτο τραγούδι που παίχτηκε στο ραδιόφωνο και γενικότερα ο πρώτος μας δίσκος.
-Η ηχογράφηση του τελευταίου album.
-Η αρχή της επιτυχίας.
-Κάθε φορά που παίζουμε live.
-Η συναυλία που είχαμε κάνει στην Πάτρα.
-Το Mad Secret Concert που ήταν ίσως η πιο ωραία δουλειά που έχουμε κάνει.
-Η περιοδεία με τον Αντώνη Ρέμο.
-Το πρώτο μας νούμερο ένα στα ραδιόφωνα, η ”Κλεψύδρα”.
Θα κάνετε άλλες εμφανίσεις στη Ελλάδα το χειμώνα;
Τον επόμενο μήνα ξεκινάμε κάποιες εμφανίσεις στη Θεσσαλονίκη, στο Shark. Ανυπομονούσαμε γιατί έχουμε καιρό να πάμε. Δεν έχει βγει το πρόγραμμα ακόμη, αλλά θα εμφανιζόμαστε μάλλον Κυριακή παρά Κυριακή. Θα κάνουμε και κάποιες άλλες συναυλίες στην Πάτρα, τα Γιάννενα, την Ξάνθη και την Κύπρο.
