Ελευθερία Αρβανιτάκη: «Μετάνιωσα που σε μερικά πράγματα ήμουν άτολμη»

Τραγουδά τον έρωτα με μια αξιοπρέπεια του στίχου : «Ήταν ο στίχος έτσι, αλλά είναι και ο στίχος που με ενδιαφέρει να τραγουδάω έτσι, γιατί είμαι και εγώ έτσι. Δηλαδή τα τραγούδια που έχω πει δεν απέχουν από μένα, αν και πολλές φορές αφηγούμαι ένα αίσθημα το οποίο δεν είναι υποχρεωτικά δικό μου, αλλά είναι ένα αίσθημα το οποίο σέβομαι…»

Αν και έχει τραγουδήσει για πολλούς λαούς, τα μάτια του Ελληνικού λαού είναι αυτά που ζήλεψε.

Αν σταματούσε το τραγούδι σήμερα οι πρώτες της σκέψεις, θα ήταν : «Μετάνιωσα που σε μερικά πράγματα ήμουν άτολμη. Έπρεπε να ήμουν πιο τολμηρή. Τι δεν κατάφερα; (σκέφτεται) Δεν έχω το αίσθημα ότι δεν τα κατάφερα».

Άραγε ήταν μοιραίο να γίνει τραγουδίστρια; : «Έτυχε. Μπήκα πολύ προσγειωμένη σ’αυτό το ταξίδι και το είδα με πολύ καθαρό μάτι, είδα την ουσία του κόσμου της μουσικής. Δεν το είδα με φτερά. Κι έτσι έμεινα στο χώρο με πολύ αγάπη, με πολύ άγχος, με στόχο και απόφαση- αν δεν έβγαινε έτσι, απλώς θα είχα φύγει».

Πάνω στη σκηνή: «Πραγματικά δεν ξέρω τι συμβαίνει πάνω στη σκηνή. Συμβαίνει κάτι μαγικό, που δεν μπορώ να στο περιγράψω. Πάντως, δεν είμαι αυτή που βλέπεις τώρα. Είναι μία μεγάλη υπέρβαση αυτό που συμβαίνει».

Από όλα τα τραγούδια η ίδια λέει πως είναι : «Η καρδιά μου, αχ φωτιά μου…»!

Από την Αριάδνη Στεφανίδου