Μηλιώκας-Etsi De live: Vamos Αλάνια στο Mike’s Irish Bar | Φωτορεπορτάζ
17 χρόνια! Τόσα είχε λείψει ο Γιάννης Μηλιώκας από το μουσικό προσκήνιο πριν επανέλθει το 2009. Και απλά επέστρεψε, ακόμα δεν έχει δισκογραφήσει. Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της απουσίας του, απλά να θυμηθούμε ότι το Chinese Democracy του Axl Rose ήρθε μόλις 15 χρόνια μετά το Spaghetti Incident (και ενώ όλον αυτό τον καιρό οι Guns του Axl περιόδευαν κανονικά). Τι γίνεται λοιπόν στη διάρκεια μιας τόσο μεγάλης απουσίας; Στην περίπτωση του Μηλιώκα, ένα βιβλίο (‘Μαίανδρος: Η άγνωστη γυμναστική των αρχαίων Ελλήνων’), ενασχόληση με την οικογένειά του και πολλή ενδοσκόπηση.
Στην επιστροφή όμως; Πώς χειρίζεται ένας καλλιτέχνης, του οποίου το φόρτε ήταν να περνάει τη κοινωνία μέσα από το ιδιαίτερο σατιρικό του πρίσμα, μια τόσο μεγάλη απουσία; Αρχικά συντηρητικά. Δεν είναι και λίγα, άλλωστε, τα σπουδαία του τραγούδια. Και μάλιστα, αυτό τον καιρό, ακούγονται πιο σύγχρονα από ποτέ. Στη συνέχεια, και μέσα από συνεχόμενες εμφανίσεις, επανέρχεται και η σπίθα στο βλέμμα και στο πνεύμα.
Ο Μηλιώκας χρειάστηκε αυτά τα τρία χρόνια για να αποκρυπτογραφήσει τον κόσμο όπως έχει διαμορφωθεί γύρω του, και πλέον δείχνει έτοιμος να τον ξανα-αποδομήσει με την αιχμηρή σατιρική ματιά του. Στο Mike’s Irish Bar η ‘επιστροφή’ ολοκληρώνεται. Με συνοδοιπόρους τα πνευματικά του παιδιά (ETSI DE και Δημήτρη Μεντζέλο) κάνει μια συνειδητή προσπάθεια να ανοίξει τα μάτια των ακροατών σε όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας και απλά δε τα παρατηρούμε επειδή έχουν μουδιάσει τα μυαλά μας.
Το Mike’s Irish Bar είναι ένας πολύ ζεστός και φιλόξενος χώρος που εσχάτως έχει φιλοξενήσει πολλά ενδιαφέροντα residencies (αξιοσημείωτη η επιτυχία του Νίκου Ζιώγαλα). Πλέον ήρθε η σειρά του Γιάννη Μηλιώκα ο οποίος παρέα με τους Etsi De ανεβαίνει στη σκηνή γύρω στις 23:30.
Από την συνέντευξη κιόλας, και το ευχάριστο κλίμα που επικρατούσε, καταλάβαμε πόσο έχουν δέσει μεταξύ τους αυτοί οι καλλιτέχνες και πόσο ταιριάζουν τελικά! Στη συνέχεια, το διαπιστώσαμε και στην πράξη, όταν τους είδαμε επί σκηνής! Δεν σταμάτησαν να αστειεύονται, να πειράζουν ο ένας τον άλλον, και να καλούν τον κόσμο που τους απολάμβανε από κάτω, να συμμετάσχει! Άλλωστε, αυτή η άμεση επαφή με τον κόσμο είναι που χαρακτηρίζει το πρόγραμμα τους… ή καλύτερα το πάρτυ τους, όπως οι ίδιοι το χαρακτηρίζουν! Το κοινό γελάει με τα αστεία τους, συμφωνεί με τα σχόλια τους και φυσικά συμμετέχει στα τραγούδια τους.
Γκρέκο Μασκαρά:
Η αρχή γίνεται με ένα “Ντιρλαντα” προσαρμοσμένο στη σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα και ένα αντίστοιχο “Κατά Ιωάννην”. Το μαντολίνο του “Γκρέκο Μασκαρά” συνοψίζει όλα όσα έχουμε αγαπήσει στον Γιάννη Μηλιώκα. Το χιούμορ του, σε συνδυασμό με τη γλυκιά μελαγχολία του άκρως οξυδερκή μουσικού.
“Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες” ξεκινάει και όλο το μαγαζί συνοδεύει ενώ το καινούριο τραγούδι (‘Τα παιδιά’ ο τίτλος;) που μας παρουσιάζει στη συνέχεια επιβεβαιώνει την επιτυχημένη του συνθετική επιστροφή.
Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες:
Συνέχεια με “Χαραμοφάη” προτού δώσει σκυτάλη στους Etsi De που ξεκινάνε με τη κρητική “Βραδιά στο Λούκι”, το νέο “Έντεχνος” και ακολούθως καλούν στη σκηνή τον special guest star Δημήτρη Μεντζέλο υπό τους ήχους του Νονού του Νίνο Ρότα.
“Μπισκοτάκι Γεμιστό”, “Μπραζίλ”, “Νωρίς” και “Ντισκοτέκ” σε χιπ χοπ ρυθμούς, δονούν τη σκηνή, για να επανέλθει ο Γιάννης, ο οποίος όντας ο ‘σοβαρός’ του σχήματος, αναλαμβάνει να μας ρίξει τραγουδώντας “Για την Αγάπη”.
Τα παιδιά:
Το “Ροζ” που ακολουθεί γίνεται ντουέτο του Μηλιώκα με όλες τις θηλυκές υπάρξεις στο μαγαζί. Ακολουθεί μια ωδή στην παιδικότητα με “Είμαι 12 χρονών” και “Μπαμπά μη τρέχεις” για να έρθει το “Για το καλό μου” και να σκορπίσει ανατριχίλα.
Νωρίς:
«Η ψυχή λαχτάρισε λίγο αέρα» μας τραγουδάει σε άλλο ένα νέο γλυκόπικρο τραγούδι προτού ξαναδώσει τη σκυτάλη στους Etsi De με το γλωσσοδέτη “Εξ Αγχιστείας”, το “200άρικο” των Τσοπάνα Rave και τα “Αφορολόγητα”.
Κάπου εκεί επιστρέφει και ο Μεντζέλος στη σκηνή όπου μοιράζονται τα “Σεξ”, “Έδωσα τα πάντα για σένανε μαντάμ” ενώ στην παρέα προστίθεται ξανά και ο Μηλιώκας για το “Ποιμενικό”, το “Κακοσάλεσι”, το διαδραστικό “Κάπου θα συναντηθούμε” και το “Vamos Αλάνια”.
Κακοσάλεσι:
Οι Etsi De μόνοι τους στη συνέχεια με τα “Λυγαρίς”, έναν “Τούρκο στο Παρίσι” (και τα δύο διασκευασμένα με τον μοναδικό ιδιωματικό τους τρόπο) και τον αθάνατο “Γρικ Λάβερ” παρέα με τον Μεντζέλο.
Ροζ:
Ακολουθεί η ώρα του παιδιού με το “Αχ θάλασσα μου σκοτεινή” τραγουδισμένο με στίχο «Αχ κουνελάκι», το “Σχολείο των Στρούμφ”, “Ουγκαγκα Μπουμ” “Χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ” (με πολύ παρε δώσε με το κοινό) και “Όταν κοιτάζω από ψηλά”.
Η επάνοδος του Γιάννη γίνεται με λαϊκά “Μάμη Μπλου”, “Εγκώ για σένα πεταίνει”, “Ταπί και Ψύχραιμος” και τον κόσμο μες στο κέφι να πετάει γαρύφαλλα, ενώ δεν διαστάζει και ο Μεντζέλος να δοκιμάσει το λαρύγγι του στο λαϊκό.
Η βραδιά ολοκληρώνεται όπως άρχισε. Με ένα γλυκόπικρο “Ντιρλαντά” και τον Γιάννη να μας εύχεται καλό δρόμο και καλή αντάμωση κι εμάς να περιμένουμε καινούρια τραγούδια από αυτόν.
Για το καλό μου: