Θέατρο|Συνέντευξη Χριστόφορος Ζαραλίκος: “Παρατηρώ τα πάντα σε βαθμό εμμονής!”

Tο upstage του θεάτρου έχει διαμορφωθεί ειδικά για τη παράσταση και έχει αποκτήσει μια πολύ ζεστή και οικεία ατμόσφαιρα που αμέσως σε προδιαθέτει για το τι θα ακολουθήσει! Πειράγματα στο κοινό και σχολιασμός πάνω σε κάθε τι που συμβαίνει σήμερα: H σάτιρα για τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο μέχρι τον Παντελή Παντελίδη, το “Aν” του Παπακαλιάτη και το Sex and the city! Ο Χριστόφορος έχει ένα ιδιαίτερο ταλέντο να “αρπάζει” την κάθε λέξη και την κάθε ατάκα κάποιου θεατή και να την εξελίσσει σε ολόκληρη ιστορία! Καταλαβαίνει το στυλ και το ύφος του κάθε θεατή που έχει μπροστά του και καταφέρνει να τον “ανοίξει” και να τον “ξεδιπλώσει”, παράλληλα όμως κάνει πολύ εύστοχη κριτική στη πολιτική και στη κοινωνία και στα αδύνατά τους σημεία! Με άλλα λόγια, κανέναν δεν αφήνει παραπονεμένο! Άλλωστε αποτελεί ένας από τους μεγαλύτερους γνώστες του αντικειμένου, με πολλές επιτυχίες στο χώρο του stand-up comedy στην Ελλάδα. Από το 1995 ξεκίνησε με την ίδρυση της ομάδας “Νύχτες Κωμωδίας” και στη συνέχεια χιουμοριστικές εκπομπές στο ραδιόφωνο και στη τηλεόραση. Ακολουθούν πολλές παραστάσεις σε διάφορες σκηνές και θέατρα και τελικά η παρουσίαση του γνωστού σε όλους μας “Wipeout”. Μετά τη παράσταση, με μεγάλη χαρά κάναμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση!

http://www.youtube.com/watch?v=9gEvdt_zT1k

Στη παράσταση σου σημαντικό ρόλο φαντάζομαι ότι παίζει η ενέργεια του κοινού. Ισχύει; Σου έχει τύχει ποτέ να σου δώσει κακή ενέργεια;

Όχι, κακή ενέργεια δεν έχω εκλάβει ποτέ. Το μόνο που μου έχει τύχει είναι να τους νιώθω κουρασμένους, θυμωμένους ή φοβισμένους. Σε καμία περίπτωση όμως να μου δίνουν αρνητικά κύματα.

Και πώς αντιμετωπίζεις τη δυσκολία που προανέφερες;

Δεν κάνω κάτι ιδιαίτερο, συνεχίζω τη παράστασή μου κανονικά και κάποια στιγμή φεύγει αυτό το συναίσθημα!

Η συμμετοχή του κοινού παίζει καθοριστικό ρόλο;

Όχι, αυτό δεν ισχύει. Ακόμα κι αν δεν υπάρχει συμμετοχή, η παράσταση βγαίνει! Απλά εγώ την ψάχνω και την επιζητώ γιατί το ευχαριστιέμαι περισσότερο και μου αρέσει η συμμετοχή. Αλλά αυτό δεν είναι υποχρεωτικό, μπορεί να βγει και αλλιώς!

Υπάρχουν όρια στο χιούμορ;

Όχι, σε καμιά περίπτωση δεν υπάρχουν! Από τη ζωή δηλαδή δεν γίνεται να μπουν όρια. Η προσωπικότητα του καθενός είναι τα όρια του!

Αγγίζεις τις ευαίσθητες πλευρές του θεατή; Παρεξηγείται καμιά φορά;

Μακάρι να τις αγγίζω! Υπάρχουν θεατές που είναι πιο μαγκωμένοι στην αρχή αλλά στη συνέχεια μπορεί να “κελαηδάνε”! Αυτό είναι κάτι που το καθορίζω εγώ και το πετυχαίνω, δείχνοντας στο θεατή ότι δεν υπάρχει τίποτα το παρεξηγήσιμο. Mετά από λίγο διαπιστώνει πως όλη η “παρεξήγηση” είναι στη φαντασία του και τίποτα άλλο. Δεν προσβάλλω ή γελοιοποιώ κάποιον για να γελάσουν οι υπόλοιποι. Αυτό έχει να κάνει με το επίπεδο του καθενός.

Η τέχνη είναι για όλους; Οι παραστάσεις σου απευθύνονται σε όλο τον κόσμο;

Απευθύνομαι σ’ όλο το κοινό. Σε όλο τον κόσμο που έχει διάθεση να γελάσει, σε όλους τους ανθρώπους που είναι ανοιχτοί να πουν καμιά σαχλαμάρα ή να γελάσουν με πολύ σοβαρά πράγματα. Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσω το stand-up, θα το ονόμαζα “λαϊκό θέαμα”. Αποφεύγω όμως να το χαρακτηρίζω γιατί στο μυαλό του καθενός μπορεί να λειτουργήσει διαφορετικά.

Πρόκειται για μια παράσταση που έχει στόχο να ευαισθητοποιήσει ή μόνο να διασκεδάσει το θεατή;

Εννοείται ότι βάζει τον θεατή σε σκέψη, του κεντρίζει το ενδιαφέρον σε κάποια θέματα. Ένα μήνυμα που θα μπορούσε να δώσει η παράσταση μου θα ήταν «χαλαρώστε, αράξτε και περάστε καλά». Ό,τι βλέπετε, αυτό είναι! Αυτό που ζεις, αυτό είναι. Μη προσπαθείς να αποφύγεις τη πραγματικότητα…

Άρα “αποδέξου το και διαχειρίσου το”;

Όχι, αυτό είναι κάτι που δε διαχειρίζεται. Είναι αναγνώριση, όχι αποδοχή. Πρέπει να αναγνωρίσεις το πρόβλημα. Αν έχεις να ζήσεις μια ζωή, πρώτα δες ποια είναι και μετά άλλαξέ την όσο θες εσύ…

Ποια είναι η πηγή έμπνευσης σου;

Είναι η παρατήρηση των πάντων. Αυτό είναι το μυστικό μου! Παρατηρώ αυτό που γίνεται μπροστά σε όλο τον κόσμο αλλά κανείς δε το βλέπει. Εγώ είμαι αυτός που το βλέπει και γι’ αυτό όταν το βλέπουν γελάνε, γιατί απλά το ξέρουν, το έχουν δει αλλά δεν του έχουν δώσει σημασία. Παρατηρώ τα πάντα σε βαθμό εμμονής.

Το stand–up comedy σε σύγκριση με άλλες χώρες, στην Ελλάδα δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο…  

Όντως, δεν έχουμε πολλές παραστάσεις αλλά είμαστε σε καλό δρόμο. Αναπτύσσεται σιγά σιγά και σταθερά…

Κριτική δέχεσαι; Σε επηρεάζει;

Για μένα το θέμα της κριτικής είναι απλό: Μ’ αρέσει ή δε μ’ αρέσει! Συνήθως οι άνθρωποι κρίνουν αυτό που περιμένουν, δηλαδή αυτό που θα ήθελαν να δουν και όχι αυτό που τελικά βλέπουν. Αυτό είναι λάθος. Άμα κάποιος έρχεται στο θέατρο και περιμένει να τον κάνω να γελάσει για δυόμιση ώρες και τελικά γελάει για δύο ώρες θα το θεωρήσει αποτυχία. Εγώ θέλω να έρχονται να με δουν χωρίς να περιμένουν τίποτα, να είναι καθαροί και να μην έχουν διάθεση να περιμένουν κάτι. Θέλω να κρίνουν αυτό που τελικά τους δίνω.Η μόνη κριτική που δέχομαι είναι από το κοινό, οι κριτικοί θεάτρου για μένα είναι βαρετά άτομα.

Η παρουσία σου στη τηλεόραση σε έχει επηρεάσει;

Η τηλεόραση δεν με άλλαξε σε κάτι, γιατί ήδη από το ραδιόφωνο είχα κάνει επιτυχία. Όμως νοιώθω ότι έχω αλλάξει μέσα σ’ αυτά τα δεκαέξι χρόνια που ασχολούμαι με αυτό. Κάνω άλλο stand-up απ’ αυτό που έκανα όταν ξεκίνησα και βλέποντας τις παλιές μου δουλειές αναγνωρίζω λάθη που πλέον δε κάνω. Έχω βελτιωθεί και έχω αλλάξει το ύφος μου. Είδα πριν λίγο καιρό μια παράσταση των παιδιών του “Κάψε το σενάριο” και παρατήρησα αυτό που έκανα εγώ πριν από δεκαπέντε χρόνια και έτσι κατάλαβα ότι ένα σημαντικό λάθος που γίνεται είναι ότι πηγή αποτελεί μόνο ένα θέμα. Έκανα κι εγώ το ίδιο στην αρχή αλλά πλέον οι παραστάσεις έχουν μεγάλη θεματολογία.

Άρα έχεις δημιουργήσει ένα προσωπικό ύφος όλα αυτά τα χρόνια…

Ναι, έτσι είναι. Οι φίλοι μου που με παρακολουθούν για χρόνια και βλέπουν τα στάδια από τα οποία περνάω, μου λένε ότι έχω φτιάξει ένα δικό μου, προσωπικό “ζαραλίκειο” ύφος γιατί ο τρόπος μου είναι εντελώς προσωπικός. Τα καλύτερα συγχαρητήρια που έχω πάρει ποτέ ήταν πριν από δέκα χρόνια που με πιάνει ένας τύπος και μου λέει: «Ξέρεις γιατί μ’ αρέσεις πολύ; Γιατί ο κάθε ένας ηθοποιός που ήταν πάνω στη σκηνή μαζί σου, μου θύμιζε κάποιον άλλο κωμικό. Αλλά εσύ δε μου θύμισες κανέναν άλλο, είσαι αυθεντικός»!

http://www.youtube.com/watch?v=yaZrTd9B91g

«Γυάλινο Μουσικό Θέατρο»

Διεύθυνση: Λεωφ. Συγγρού 143, Ν.Σμύρνη

Για πληροφορίες – κρατήσεις: 210.9315600

ΗΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Σάββατο στις 22:30

ΤΙΜΗ ΕΙΣΗΤΗΡΙΟΥ

8€

www.gialino.gr