Συνέντευξη Δέσποινα Ολυμπίου: “Δεν με ανησυχεί το ότι έχουμε ξεφτιλιστεί ως έθνος, αλλά το ότι λιποθυμούν παιδιά στα σχολεία απ’ την πείνα!”

Η Δέσποινα Ολυμπίου είναι από τους καλλιτέχνες που δίνουν λίγες συνεντεύξεις, έχουν άποψη και μιλούν όταν πρόκειται για τη δουλειά τους ή όταν έχουν πραγματικά κάτι να πουν. Έχοντας πάθος για τη δουλειά της και με μοναδικό όπλο το ταλέντο της, μετρά πολλές επιτυχίες και αρκετά χρόνια στη μουσική βιομηχανία. Το tralala.gr τη συνάντησε από κοντά, και εξασφάλισε μία αποκλειστική συνέντευξη. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια η Δέσποινα Ολυμπίου μίλησε για τη συνεργασία της με το Μιχάλη Χατζηγιάννη, το “Dancing with the stars”, σχολίασε την οικονομική κρίση, ενώ μας αποκάλυψε και τα επόμενα επαγγελματικά της βήματα.

«Τα τραγούδια των φίλων μου», ήταν ο τίτλος των παραστάσεων στο «Γυάλινο Μουσικό Θέατρο». Ποια είναι αυτά τα τραγούδια και, κυρίως, ποιοι είναι οι φίλοι σου που αναφέρεις;

Αναλογιζόμενη των όσων συμβαίνουν φέτος και της κατάστασης που επικρατεί, πριν ξεκινήσω να φτιάχνω το πρόγραμμα, έκανα πολλές συζητήσεις με φίλες και φίλους για το πώς θα ήθελαν να διασκεδάσουν ή να περάσουν μια νύχτα εξόδου. Κατέληξα στο συμπέρασμα πως ανάγκη πολλών είναι τα καλά τραγούδια, οι καλές έως χαμηλές τιμές, ένας φιλόξενος χώρος και η απλότητα. Έκανα λοιπόν μια επιλογή από μουσικές επιθυμίες των φίλων μου, μα και δικές μου φυσικά, τραγούδια που έγραψαν φίλοι, που τραγούδησαν φίλοι , αλλά και αυτά που φίλοι θα ήθελαν να τους τραγουδήσω. Στηριζόμενη σε αυτή την ιδέα πρόσθεσα και μπλοκάκια στα οποία ο κόσμος γράφει τα τραγούδια που θα ήθελε να ακούσει και με αυτό τον τρόπο μαθαίνω τι αρέσει στον κόσμο, αλλά μου δίνεται και η ευκαιρία να τους ευχαριστήσω τραγουδώντας τις επιθυμίες τους.

Πιστεύεις ότι στον καλλιτεχνικό χώρο υπάρχουν αληθινοί φίλοι και πραγματικές φιλίες;

Φυσικά και υπάρχουν πραγματικές φιλίες εφόσον υπάρχουν αληθινά και ειλικρινή αισθήματα. Αυτό εξαρτάται απ’ τον άνθρωπο και όχι από την ιδιότητά του.

Έχεις δεχθεί «πισώπλατα μαχαιρώματα» από συνεργάτες σου στο παρελθόν;

Η ανασφάλεια και η αδυναμία πολλών τους οδηγεί σε μικρόψυχες πράξεις. Δυστυχώς γνώρισα αρκετούς τέτοιους ανθρώπους, αλλά ευτυχώς γνώρισα και πολλούς αξιόλογους κι έτσι υπάρχει αντίβαρο. Απέκτησα εμπειρία και γνώση και παρ’ όλες τις ασχήμιες που έζησα κατάφερα να κρατήσω καθαρή την ψυχή μου.

Έχεις δηλώσει επανειλημμένως ότι είσαι πολύ ειλικρινής σαν άνθρωπος. Στη δουλειά που κάνεις θεωρείς ότι η ειλικρίνεια ανταμείβεται ή ότι, τις περισσότερες φορές, σε ζημιώνει;

Ανέκαθεν θεωρούσα την ειλικρίνεια προσόν γιατί δείχνει τόλμη, κι έτσι προσπαθώ να είμαι αυτό που θαυμάζω, αλλά και να κάνω πρώτη, αυτό που θα ήθελα από τους άλλους. Νομίζω πως αν είμαι ειλικρινής, ακόμα και αν έχω λάθος άποψη, ή ακόμα και αν υπάρχει το ενδεχόμενο να πληγώσω κάποιον με αυτήν, είναι χρέος μου να πω την αλήθεια αν πραγματικά σέβομαι τον εαυτό μου και τον άνθρωπο που έχω απέναντί μου. Αν αυτό με ζημιώνει επαγγελματικά δε με νοιάζει, γιατί το ηθικό κέρδος το έχω πιο πάνω από τα επαγγελματικά μου.

Έχω παρατηρήσει γενικότερα ότι είσαι χαμηλών τόνων και ότι δε θέλεις να απασχολείς με την προσωπική σου ζωή. Είναι στάση ζωής αυτό για εσένα;

Γενικά δε μου αρέσει η προκλητικότητα και μάλλον είναι στη φύση μου εφόσον δεν το κάνω εσκεμμένα. Παρόλη την κοινωνικότητά μου, δε μου αρέσει να προβάλλεται μέρος της ζωής μου που δεν αφορά στη δουλειά μου, είναι δύο διαφορετικά πράγματα και δυστυχώς πέρασα και από αυτή τη δοκιμασία και επιβεβαιώθηκε το πόσο αδιάφορα για μένα είναι όλα αυτά.

Στα τόσα χρόνια της καλλιτεχνικής σου πορείας, υπάρχει κάτι που έχεις κάνει και το έχεις μετανιώσει είτε ως καλλιτέχνης είτε ως άνθρωπος;

Δε μετανιώνω για ότι έχω κάνει, γιατί συνήθως σκέφτομαι πριν πάρω αποφάσεις και δε λειτουργώ εν θερμώ. Έχω μια μανία να μην αδικήσω κανέναν και να κάνω όσα λιγότερα λάθη γίνεται, κι έτσι δεν είμαι παρορμητική, πράγμα που με γλύτωσε από βιαστικές ή λανθασμένες κινήσεις. Ακόμα και γι’ αυτά που δεν έκανα, καταπιέζοντας το θυμό μου, τώρα νιώθω περηφάνια που κατάφερα να μείνω αξιοπρεπής και ακέραια.

Ποια θεωρείς ότι είναι η κορυφαία στιγμή της καριέρας σου μέχρι σήμερα;

Ευτυχώς έχω πολλές κορυφαίες στιγμές που τις κουβαλώ ως πολύτιμες αναμνήσεις στη μέχρι τώρα πορεία μου και είναι λόγος να χαμογελώ. Μία από αυτές είναι που σηκώθηκε όρθιος να με χειροκροτήσει ένας άνθρωπος που θαυμάζω το ήθος, το ταλέντο, το έργο και την ευγένεια του, και αυτός είναι ο Μίμης Πλέσσας. Άλλη ωραία στιγμή είναι που τραγούδησα δίπλα στο Γιώργο Νταλάρα στο Ηρώδειο. Είναι τόσα πολλά, μικρά και μεγάλα μα τόσο σημαντικά για μένα, χωρίς αυτό να σημαίνει εμπορική επιτυχία ή οικονομικό όφελος, μα είσπραξη αγάπης και επιβράβευσης.

Μεγάλο κεφάλαιο στην πορεία σου είναι ο Μιχάλης Χατζηγιάννης. Θα ήθελα να μάθω αν το κεφάλαιο αυτό έχει κλείσει οριστικά ή αν υπάρχει το ενδεχόμενο να συνεργαστείτε ξανά στο μέλλον.

Όντως ήταν μια πολύ σημαντική συνεργασία αφού απέδωσε και στους δύο πολλές επιτυχίες. Δε μπορώ να προβλέψω το μέλλον, αλλά σίγουρα κάνω πάντα αυτό που επιθυμώ ή αυτό που με εμπνέει κάθε φορά.

Από όσο γνωρίζω έχεις σπουδάσει πιάνο και θεωρία της μουσικής. Πώς και δεν έχεις ασχοληθεί ενεργά με τη σύνθεση δικών σου κομματιών;

Άλλο οι σπουδές και η γνώση και άλλο το μεράκι να συνθέτεις. Δεν ασχολήθηκα ποτέ με τη σύνθεση ίσως γιατί είμαι τεμπέλα σε αυτό το θέμα.

Από τα τραγούδια που έχεις ερμηνεύσει, ποιο είναι το αγαπημένο σου και με ποιο πιστεύεις ότι σε έχει ξεχωρίσει ο κόσμος;

Αγαπημένο μου είναι το «Αγάπη αληθινή» το «Μαζί χωριστά», το «Βάλε μουσική» αλλά και πολλά άλλα που δεν γνώρισαν ραδιοφωνική επιτυχία. Κάποιοι με γνώρισαν με το «Να ‘σουν αλλιώς», άλλοι με το «Θυμάμαι όσα είχες πει» , άλλοι με το «Πες το δυνατά», άλλοι με το «Βάλε μουσική» …είναι όλα διαφορετικά μεταξύ τους και επομένως δε μπορώ να ξέρω.

Μόδα τελευταία έχουν γίνει και τα αγγλόφωνα τραγούδια Ελλήνων καλλιτεχνών. Ποια η γνώμη σου; Εσύ θα μπορούσες να παρουσιάσεις και να υποστηρίξεις κάτι τέτοιο;

Ποτέ δεν είχα πρόβλημα στο να τραγουδήσω ξένα τραγούδια ίσα-ίσα μου άρεσαν και μου αρέσουν άπειρα τραγούδια. Μου αρέσει επίσης και το ότι πολλά καινούρια παιδιά κάνουν προσπάθεια να επεκταθούν πέραν των ελληνικών συνόρων. Είναι και αυτό κάτι το οποίο ήρθε μαζί με την εξέλιξη των πραγμάτων. Πιστεύω πως δεν υστερούμε σε ταλέντο και ιδέες.

Εσένα προσωπικά η οικονομική κρίση πόσο σε έχει επηρεάσει; Τι έχει αλλάξει στην καθημερινότητά σου;

Δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να έχει μείνει ανεπηρέαστος. Η πολιτική κατάσταση του τόπου με τις συνέπειες της κακής διαχείρισης προηγούμενων και δυστυχώς πολλών χρόνων, μας έφερε στη σημερινή μας κατάντια. Και δε με ανησυχεί μόνο το αποτέλεσμα της οικονομικής μας αθλιότητας , ή το ότι έχουμε ξεφτιλιστεί ως έθνος, αλλά με ανησυχεί το ότι σήμερα λιποθυμούν παιδιά στα σχολεία απ’ την πείνα! Δε θέλω να μένω με σταυρωμένα χέρια, ούτε να μεμψιμοιρώ, και παρ’ όλες τις αλυσιδωτές επιρροές που έχει η κρίση στις δουλειές, στη ζωή αλλά και την ψυχή μας, θέλω να πιστεύω πως είναι ένα δύσκολο μεταβατικό στάδιο και ένα μάθημα για να γίνουμε καλύτεροι.

Έχεις σκεφτεί να ασχοληθείς και με κάτι άλλο, πέρα από το τραγούδι, ώστε να έχεις μεγαλύτερα οικονομικά οφέλη;

Ήθελα πάντα να έχω τόσα όσα να ζω καλά. Θα μπορούσα σε προηγούμενα χρόνια να δεχτώ προτάσεις με αρκετά χρήματα και να έχω πολύ περισσότερα από όσα απέκτησα. Δεν είμαι επιχειρηματικό μυαλό και δεν με ενδιαφέρουν οι επενδύσεις και τα πλούτη. Θέλω να έχω ανέσεις και καλή ζωή αλλά κάνοντας κάτι που αγαπώ και μέσα από αυτό να μπορώ να νιώθω πως δημιουργώ και εκφράζομαι. Αν κάποια στιγμή σταματήσω το τραγούδι θα κάνω κάτι που σίγουρα θα με ευχαριστεί και θα γεμίζει πρώτα την ψυχή μου και μετά το ψυγείο μου.

Αν και δραστηριοποιείσαι ήδη μακριά από την πατρίδα σου, την Κύπρο, έχεις σκεφτεί να φύγεις και εκτός Ελλάδας;

Ποτέ δε με έχω φανταστεί εκτός των ελληνικών συνόρων. Μου αρέσει αυτός ο τόπος και δε θα ήθελα να ζούσα αλλού. Στη συνείδησή μου Κύπρος και Ελλάδα είναι ένα. Έτσι με δίδαξε η ιστορία και η ζωή μου.

Μιας που αναφέραμε την Κύπρο, να σημειώσω ότι αποτελείς μια ακόμη απόδειξη για αυτό που λένε ότι η Κύπρος βγάζει τα περισσότερα ταλέντα. Το νησί σου έχει ταυτιστεί με τη «μηχανή παραγωγής» τραγουδιστών και συνθετών! Πώς το εξηγείς αυτό το φαινόμενο εσύ;

Όλοι από κάπου ξεκινούμε και καταλήγουμε στην Αθήνα όπου τουλάχιστον πριν κάποια χρόνια ήταν η καρδιά των δισκογραφικών παραγωγών και τα περισσότερα μαγαζιά. Τώρα εάν το νησί μου φημίζεται για τη μουσικότητά του, είναι γεγονός και πιστεύω πως επηρεαζόμαστε από παιδιά λόγω του ότι η μουσική διδάσκεται στα σχολεία και το κάθε παιδί εκτός από τα υποχρεωτικά ιδιαίτερα κάνει και ένα χόμπι που έχει να κάνει με μουσική. Η τέχνη είναι τροφή της ψυχής και είναι απαραίτητη για την καλλιέργεια μας.

Σου λείπει καθόλου ο τόπος που μεγάλωσες και έκανες τα πρώτα σου βήματα στο τραγούδι;

Αρκετά συχνά νιώθω νοσταλγία και όποτε μπορώ πηγαίνω για να βρεθώ κοντά στους αγαπημένους μου, γιατί για μένα το ανθρώπινο στοιχείο είναι πάνω από όλα. Μου αρέσει επίσης να κάνω βόλτες και εκδρομές και κάθε φορά προσπαθώ να επισκεφτώ μέρη που δεν έχω ξαναπάει, με αποτέλεσμα κάθε φορά να αγαπώ το νησί μου ακόμα πιο πολύ.

Με τα social media ποια είναι η σχέση σου; Πιστεύεις ότι μέσω του διαδικτύου μπορείς να προωθήσεις καλύτερα τη δουλειά σου;

Χρειάζεται ένα σύνολο πραγμάτων για να προωθηθεί μια δουλειά. Μην ξεχνάς πως η δουλειά μου είναι ομαδική υπόθεση και χρειάζεται καλή επικοινωνία, ειδικά σε μια εποχή που υπάρχει τόσος κορεσμός και πλήθος ανθρώπων που κάνουν το ίδιο πράγμα. Εγώ πίστευα και πιστεύω πως υπάρχει πάντα χώρος για κάτι που αξίζει. Τα social media βοηθούν και τα έχω εντάξει στη ζωή μου με μέτρο, ίσως και λιγότερο από όσο θα έπρεπε, αλλά όποτε τα χρησιμοποιώ βλέπω πως είναι και αυτός ένας τρόπος επικοινωνίας που μου αρέσει να τον χρησιμοποιώ και όχι να γίνομαι θύμα του.

Επαγγελματικά ετοιμάζεις κάτι καινούριο αυτή την περίοδο;

Κάνω live σε μουσικές σκηνές σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και Κύπρου. Παράλληλα συμμετέχω σε κάποιες συναυλίες αφιερώματα ή ειδικού χαρακτήρα, εφόσον η μουσική με καλεί και με προκαλεί. Έχω έτοιμη δισκογραφική δουλειά που περιμένει να κυκλοφορήσει με παραγωγό και συνθέτη τον Γιάννη Χριστοδουλόπουλο και επίλεκτους στιχουργούς.

Και τέλος, με αφορμή την έναρξη του “Dancing with the stars”, θα ήθελα να μου πεις, αν σου γινόταν πρόταση να συμμετέχεις σε μια τέτοιου είδους παραγωγή, θα την αποδεχόσουν; Και αν όχι κάτι σαν το “Dancing with the stars”, ίσως κάτι σαν το “Just the two of us”!

Είχα συζητήσει για το “Just the two of us”, αλλά τελικά δεν έγινε. Γενικώς μου αρέσουν οι προκλήσεις και, αν κάτι μου κεντρίσει το ενδιαφέρον, μπορεί και να το κάνω. Αυτό βέβαια εξαρτάται και από το πόσο καλή είναι μια παραγωγή, αλλά και σε τι φάση βρίσκομαι στην εκάστοτε περίοδο της ζωής μου.

http://www.youtube.com/watch?v=y5wyipb_EdQ&list=UUcyhEG_2yJXlkDw1YfutPUQ&index=1

Συνέντευξη Νίκη Δέλλα

Φωτογραφίες Κωνσταντίνος Σαλασίδης