Μερικά από τα πιο αναγνωρισμένα τραγούδια του περιλαμβάνουν τις επιτυχίες: “King of the Road”, “Dang Me” και “England Swings”, όλα από τα μέσα της δεκαετίας του 1960.
http://www.youtube.com/watch?v=8qgmxPb-ego
http://www.youtube.com/watch?v=l1s7HHnnjU4
Μεγάλωσε στην Οκλαχόμα και υπηρέτησε στο στρατό των Ηνωμένων Πολιτείών. Ξεκίνησε τη μουσική του καριέρα ως συνθέτης στα τέλη της δεκαετίας του 1950, με τις επιτυχίες “Billy Bayou” και “Home” για τον Jim Reeves και “Invitation to the Blues” για τον Ray Price.
Αργότερα άρχισε τις ηχογραφήσεις φτάνοντας στο απόγειο της δόξας του, στα τέλη της δεκαετίας του 1960, συνεχίζοντας όμως τις ηχογραφήσεις και περιοδείες το 1990, με την διάσημη επιτυχία του, με τίτλο “Old Friends” με τον Willie Nelson το 1982, κερδίζοντας μια θέση στο Top20 country hits.
Στη συνέχεια, το 1985 έγραψε μουσική και στίχους για το βραβευμένο με Tony, Broadway μιούζικαλ Big River, στο οποίο και ο ίδιος ερμήνευσε έναν ρόλο.
Ο Miller πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα το 1992, ενώ τρία χρόνια μετά τον θάνατό του κέρδισε μια θέση στο Country Music Hall of Fame. Τα τραγούδια του συνέχισαν να ηχογραφούνται από νεότερους καλλιτέχνες, με εξώφυλλα των “Tall, Tall Trees” του Alan Jackson και “Husbands and Wives” από Brooks & Dunn, με το κάθε ένα από αυτή να αγγίζει την κορυφή των charts κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990. Το Μουσείο “Roger Miller” στη γενέτειρά του είναι σφιερωμένο στον Miller.
Μετά την απόλυσή του από τον στρατό ο Miller ταξίδεψε στο Nashville για να ξεκινήσει τη μουσική του σταδιοδρομία. Εκεί, συναντήθηκε με τον Chet Atkins, ο οποίος ζήτησε να τον ακούσει, και μάλιστα του δάνεισε τον κιθάρα του, όταν έμαθε πως δεν είχε. Από νευρικότητα, ο Miller δεν δεν τα πήγε καλά στην πρώτη του ακρόαση και έτσι ο Αtkins τον συμβούλεψε να επιστρέψει μια άλλη μέρα, αφού εξασκηθεί λίγο παραπάνω.
Παρέμεινε στο Nashville και εργάστηκε ως γκρουμ στο Andrew Jackson Hotel, για να τα βγάλουν πέρα. Σύντομα έγινε γνωστός ως ο “θυρωρός- τραγουδιστής”. Εν τω μεταξύ, προσλήφθηκε από την country κωμικό Minnie Pearl να παίξει βιολί στην ορχήστρα της, ενώ αργότερα συναντήθηκε με τον George Jones, ο οποίος τον βοήθησε στην εξέλιξη της καριέρας του, συστήνοντάς τον στους υπεύθυνους της δισκογραφικής Starday Records κανονίζοντάς του μια οντισιόν. Η δισκογραφική εντυπωσιάστηκε με τον Miller και του πρότεινε μια εμφάνιση στο Χιούστον, με συνοδεία του Jones. Ο Jones και ο Miller συνεργάστηκαν, γράφοντας το “Tall, Tall Trees” και “Happy Child”.
Μετά το γάμο και την απόκτηση ενός παιδιού, ο Miller αποφάσισε να βάλει την καριέρα του στο Nashville σε αναμονή, φεύγοντας για το Αμαρίλο, στο Τέξας για να γίνει πυροσβέστης. Δεν εγκατέλειψε όμως εντελώς τη μουσική σταδιοδρομία του. Αν και εργάστηκε ως πυροσβέστης κατά τη διάρκεια της ημέρας, τις νύχτες τις περνούσε πραγματοποιώντας συναυλίες.
Στη συνέχεια, συναντήθηκε με τον Ray Price, και έγινε μέλος των Cherokee Cowboys.
Ύστερα από αυτό, επέστρεψε στο Nashville, και έγραψε το τραγούδι “Invitation to the Blues”, το οποίο διασκευάστηκε από τον Rex Allen και αργότερα από τον Price και έφτασαν στη τρίτη θέση των country charts.
Ο Miller στη συνέχεια υπέγραψε με την Tree Publishing. Έγραψε τις επιτυχιες: “Half a Mind” για τον Ernest Tubb, “That’s the Way I Feel” για τον Faron Young και την νούμερο ένα επιτυχία του, “Billy Bayou”, το οποίο μαζί με το “Home” ερμηνεύτικαν από τον Jim Reeves.
Ο Miller έγινε ένας από τους μεγαλύτερους τραγουδοποιούς της δεκαετίας του 1950. Ωστόσο, ο Bill Anderson αργότερα θα παρατηρήσει ότι “ο Roger ήταν ο πιο ταλαντούχος, και το λιγότερο πειθαρχημένο πρόσωπο που μπορείτε να φανταστείτε” αναφέροντας τις προσπάθειες του υπευθύνου των Tree Publishing, Buddy Killen να τον αναγκάσει για να τελειώσει ένα κομμάτι.
Ο Miller υπέγραψε συμβόλαιο με την Decca Records το 1958. Ήταν μαζί με τον τραγουδιστή Donny Little, που απέκτησε μεγάλη φήμη, με το όνομα Johnny Paycheck, για την ερμηνεία του “A Man Like Me”, και αργότερα του “The Wrong Kind of Girl”.
Το δεύτερο single του με τη συγκεκριμένη δισκογραφική ήταν σε συνεργασία με τον Jason Fleming, ο οποίος επισκίωσε το μελλοντικό του ύφος. Για να κερδίσει τα προς το ζειν, ο Miller πήγε για περιοδεία μαζί με το συγκρότημα Faron Young, παίζοντας ντραμς, στη μπάντα τους. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, υπέγραψε μια συμφωνία με την Chet Atkins στη δισκογραφική RCA Records, για τους οποίους ηχογράφησε το “You Don’t Want My Love” (επίσης γνωστό ως “In the Summertime”) το 1960, που σηματοδότησε την πρώτη του εμφάνιση στα charts της χώρας.
Το επόμενο έτος, γίνεται ακόμα περισσότερο γνωστός, μπαίνοντας στο top 10 με το single του “When Two Worlds Collide,” σε συνεργασία με τον Bill Anderson. Αλλά ο Miller σύντομα βαρέθηκε να γράφει τραγούδια, χώρισε τη σύζυγό του και ξεκίνησε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής που του χάρισε το παρατσούκλι “άγριο παιδί”.
Μετά από πολλές εμφανίσεις σε κωμικές τηλεοπτικές εκπομπές που εμφανίζοντας κυρίως το βράδυ, ο Miller αποάσισε να πάει στο Χόλιγουντ και να γίνει ηθοποιός. Ωστόσο, ελλείψη χρημάτων, υπέγραψε με την ανερχόμενη Smash Records.
Στις αρχές του 1964, κατέγραψε την επιτυχία “Dang Me” και “Chug-a-Lug”.
http://www.youtube.com/watch?v=l1s7HHnnjU4
Και τα δύο κυκλοφόρησαν ως singles και καταφεραν να κερδίσουν μια θέση ανάμεσα στο Billboard Hot 100. Αργότερα εκείνο το έτος, ηχογράφησε την επιτυχία “Do-Wacka-Do”, και αμέσως μετά την μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας του “King of the Road”, που άγγιξε την κορυφή στα Country and Adult Contemporary charts και την τέταρτη θέση στο Billboard 100.
Το τραγούδι έγινε χρυσό τον Μάιο του 1965 μετά την πώληση ενός εκατομμυρίου αντιτύπων, κερδίζοντας ακόμη πολλά βραβεία. Αργότερα το ίδιο έτος ο Miller σημείωσε επιτυχίες με το “Engine Engine No. 9”, “Kansas City Star” και “England Swings”. Το 1966 κυκλοφόρησε την επιτυχία “Husbands and Wives.”
http://www.youtube.com/watch?v=BjQsI8BrTtk
Miller απέκτησε το δικό του τηλεοπτικό σόου στο κανάλι του NBC το Σεπτέμβριο του 1966, αλλά ακυρώθηκε μετά από 13 εβδομάδες τον Ιανουάριο του 1967. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Miller ηχογράφησε τραγούδια που γράφτηκαν από άλλους συνθέτες. Η τελευταία δική του σύνθεση που έγινε μεγάλη επιτυχία ήταν “Walkin In the Sunshine”, το οποίο έφτασε στο νούμερο 7 και 6 για τα country and adult contemporary charts το 1967.
http://www.youtube.com/watch?v=UQiZ3X_jI2Y
Αργότερα το ίδιο έτος κέρδισε μια θέση στο top 10 με μια διασκευή του “Little Green Apples” του Bobby Russell.
http://www.youtube.com/watch?v=C8hVnKrLuyw
Το έτος που ακολούθησε, ήταν ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που διασκεύασε τραγούδι του Kris Kristofferson, με τίτλο “Me and Bobbie McGee” εκτοξεύοντας το τραγούδι στη 12η θέση στα charts.
Το 1970, Miller ηχογράφησε το άλμπουμ A Trip in the Country, με τραγούδια όπως το “Tall, Tall Trees”. Αργότερα εκείνο το έτος, ο Miller ξεκίνησε τη συνεργασία του με τη Columbia Records, με τους οποίους κυκλοφόρησε το Dear Folks: Sorry I Haven’t Written Lately το 1973. Αργότερα εκείνο το έτος, έγραψε και εκτέλεσε τρία τραγούδια για τη Walt Disney και την ταινία κινουμένων σχεδίων, Ρομπέν των Δασών, ως ο κόκορας / αοιδός Alan-α-Dale, με τραγούδια όπως το “Whistle-Stop”.
Ο Miller συνεργάστηκε με τον Willie Nelson για τη δημιουργία του άλμπουμ με τίτλο Old Friends. Το ομότιτλο τραγούδι βασίστηκε σε ένα τραγούδι που είχε προηγουμένως γράψει για την οικογένειά του στην Οκλαχόμα. Το τραγούδι, με guest φωνητικά από τον Ray Price, ήταν η τελευταία μεγάλη επιτυχία για τη καριέρα του Miller.
Συνέχισε να ηχογραφεί τραγούδια για διάφορες δισκογραφικές εταιρείες, αλλά σταμάτησε να γράφει στίχους για αυτά το 1978, νιώθοντας ότι περισσότερο από τα έργα του δεν είχαν εκτιμηθεί. Ύστερα από ένα διάστημα απουσίας από τον χώρο αυτό, επιστρέφει γράφοντας μουσική για το Broadway για ένα νέο μιούζικαλ βασισμένο στην ιστορία The Adventures of Huckleberry Finn του Mark Twain, ένα μυθιστόρημα που δεν είχε διαβάσει ποτέ.
Του πήρε ενάμιση χρόνο για να γράψει το άνοιγμα, αλλά τελικά το ολοκλήρωσε. Το έργο, με τίτλο Big River έκανε πρεμιέρα στο Eugene O’Neill Theatre στη Νέα Υόρκη στις 25 Απριλίου, 1985. Το μουσικό έργο έλαβε διθυραμβικές κριτικές, κερδίζοντας επτά βραβεία Tony συμπεριλαμβανομένου του “Best Score” για τον Miller.
Στη συνέχεια συν-έγραψε το “It Only Hurts When I Cry” του Dwight Yoakam από το άλμπουμ If There Was a Way, το 1990 και παρείχε υποστήριξη στα φωνητικά.
Το τραγούδι κυκλοφόρησε ως single το 1991, φτάνοντας το Νο 7 στα charts της χώρας. Στη συνέχεια άρχισε μια σόλο περιοδεία το 1990, η οποία τελείωσε το επόμενο έτος μετά τη διάγνωσή του με καρκίνο του πνεύμονα. Η τελευταία εμφάνισή του στην τηλεόραση κατά τη διάρκεια ενός ειδικού αφιερώματος στη Minnie Pearl, προβλήθηκε στο κανάλι TNN στις 26 Οκτωβρίου 1992, μια μέρα μετά το θάνατο του Miller.
Δισκογραφία:
Άλμπουμ:
Roger and Out (1964)
The Return of Roger Miller (1965)
The 3rd Time Around (1965)
Words and Music (1966)
Walkin’ in the Sunshine (1967)
A Tender Look at Love (1968)
Roger Miller (1969)
Roger Miller Featuring Dang Me! (1969)
A Trip in the Country (1970)
Roger Miller 1970 (1970)
Dear Folks, Sorry I Haven’t Written Lately (1973)
Celebration (1976)
Painted Poetry (1977)
Off the Wall (1978)
Waterhole No. 3 (1978)
Making a Name for Myself (1979)
Old Friends (with Willie Nelson) (1982)
The Country Side of Roger Miller (1986)
Green Green Grass of Home (1994)
Singles:
Ηχογραφήμένα από τον Miller:
“Dang Me” (1964)
“King of the Road” (1965)
“England Swings” (1966)
Ηχογραφήμένα από άλλους καλλιτέχνες:
“Billy Bayou” – Jim Reeves (1958)
“Don’t We All Have the Right” – Ricky Van Shelton (1988)
“Tall, Tall Trees” – Alan Jackson (1995)
“Husbands and Wives” – Brooks & Dunn (1998)
Πηγές:
www.rogermiller.com
en.wikipedia.org
Συντονισμός- Επιμέλεια: Ελένη Κεφαλληνού
Διαβάστε επίσης
