Μανώλης Λιδάκης: «Τη μουσική αγάπησα, το επάγγελμα όχι πολύ»

Κάνει περιοδείες σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, στην Κύπρο και στο εξωτερικό, γιατί όπως λέει βαριέται εύκολα και στόχος του δεν είναι τα λεφτά «Εγώ τη μουσική αγάπησα, το επάγγελμα όχι πολύ».

Οι εμφανίσεις του δεν θα έχουν καμία σχέση με τις παραστάσεις που έκανε στη Θεσσαλονίκη «Δεν μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι. Βαριέμαι να παίζω κάθε φορά το ίδιο πράγμα. Αν και τα τραγούδια είναι πάνω κάτω τα ίδια, έχω την αίσθηση ότι, κάνοντας κάποιες αλλαγές, είναι κάτι καινούργιο».

Τις άσχημες στιγμές τις καριέρας του της ξεχνάει. Όσο για τις όμορφες : « Όταν ερμήνευσα το «Μεγάλο Ερωτικό» του Χατζηδάκι στο Ηρώδειο. Δεν θα τα ξεχάσω ποτέ. Επίσης, όταν μου ζήτησε ο Στέλιος Καζαντζίδης μέσω του δεξιοτέχνη Μανώλη Καραντίνη να με γνωρίσει και δήλωσε θαυμαστής μου. Αυτή η συνάντηση ήταν εξαιρετική».

Ο τίτλος του τελευταίου του άλμπουμ είναι «Όλα δικά μας και όλα ξένα» : «Έχει να κάνει με τη σχέση των ανθρώπων με την ύλη…Όλοι είμαστε προσωρινοί «ενοικιαστές» και «διαχειριστές».

Για τη συνεργασία του με τον Πασχάλη Τερζή: «Ο Πασχάλης είναι ο τελευταίος φίλος που έκανα και το αξίζει πραγματικά. Είμαστε καλλιτεχνικά συγγενείς. Είμαι και εγώ λαϊκός τραγουδιστής, ασχέτως του αν κάποιες επιλογές μου είναι διαφορετικές».

Για το διαχωρισμό των εννοιών «έντεχνος» και «λαϊκός» αναφέρει: « Τι σημαίνει «έντεχνος»; Τι γελοιότητες είναι αυτές; Υπάρχουν καλά και κακά τραγούδια. Και στα σκυλάδικα μπορεί να ακούσεις ένα καλό τραγούδι. Σε όλα τα είδη της μουσικής υπάρχουν και τα δύο. Και στο έντεχνο υπάρχουν τερατουργήματα».

Για τα τάλεντ σόου : «Στεναχωριέμαι όταν βλέπω να πηγαίνουν εκεί τα παιδιά, να τους βασανίζουν…Αυτά τα καημένα έχουν την αγωνία τους και ο άλλος τους κουνάει το δάχτυλο θυμωμένος – ένας άνθρωπος που δεν έχει καμία σχέση με τη μουσική».

Αν και ο ίδιος παλιότερα συμμετείχε στο «Να η ευκαιρία» τονίζει πως στην επιτροπή τότε ήταν έγκυροι άνθρωποι του χώρου και πρωταγωνιστής ήταν ο διαγωνιζόμενος και όχι η επιτροπή.

Από την Αριάδνη Στεφανίδου