Λίγο πριν από τον Ελληνικό τελικό της Eurovision!

Λούκας Γιώρκας: Ο ίδιος δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στα σχόλια, που γίνονται για το ιδιαίτερο πάντρεμα του ζεϊμπέκικου με το r’n’b καθώς παραμένει προσηλωμένος στο να κάνει μια καλή εμφάνιση στον τελικό επιλογής τραγουδιού.

Για το ότι είναι κοντά στα ελληνικά ακούσματα, αλλά δύσκολα θα γίνει οικείο στους Ευρωπαίους : «Και σε παλιότερους διαγωνισμούς της Eurovision έχουμε δει τραγούδια με παραδοσιακό ήχο να κάνουν την έκπληξη. Το ζεϊμπέκικο είναι ένας καθαρά ελληνικός σκοπός, που μπορεί όμως να προκαλέσει ενδιαφέρον και στους Ευρωπαίους. Από τη στιγμή που γράφτηκε αυτό το τραγούδι, από τον Γιάννη Χριστοδουλόπουλο και την Ελεάνα Βραχάλη, πάνω σε μια ιδέα του Γιώργου Λύρα, θα το στηρίξουμε μέχρι τέλους».

Δεν ξέρει ακόμα τον τρόπο με τον οποίο θα παρουσιάσουν επί σκηνής το τραγούδι, μιας και τη σκηνοθεσία θα κάνει ο Κωνσταντίνος Ρήγος και πιστεύει πως θα έχουμε μια ωραία σκηνική παρουσία.

Για το αν έχει ξεχωρίσει κάποιο από τα υπόλοιπα τραγούδια λέει: «Κάθε μουσική από τις φετινές αντιπροσωπεύει ένα διαφορετικό μουσικό είδος. Και όλα τα παιδιά έχουν υποστηρίξει τα τραγούδια τους με μεγάλη αξιοπρέπεια. Τους εύχομαι πραγματικά «καλή επιτυχία». Όλα τα παιδιά είναι φίλοι μου. Ο στόχος είναι κοινός. Προσπαθούμε όλοι μας να κάνουμε τα πρώτα μας βήματα στη μουσική βιομηχανία και όλοι θέλουμε το καλύτερο».

Νίκη Πόντε: Το τραγούδι της την εκφράζει 100% και σαν ρυθμός και σαν στυλ.

Δεν μπορεί να αποκαλύψει ακόμα πως θα είναι στον τελικό καθώς κάνουν ακόμα δοκιμές.

Από τα υπόλοιπα τραγούδια ξεχωρίζει, αυτό της Βαλάντως : «Ανυπομονώ να δω τα άλλα παιδιά στη σκηνή. Όλοι ξέρουμε ότι η σκηνική παρουσία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στο θεσμό».

Αν πιστεύει πως η συμμέτοχη της στο «X-Factor» τη βοήθησε για να είναι υποψήφια για να μας εκπροσωπήσει στη Eurovision απαντά: « Δεν θα το έλεγα. Το ότι ήμουν στο X-Factor και παράλληλα υποψήφια για τη Eurovision μου δημιούργησε μεγάλη πίεση».

Αν μπορούσε να κερδίσει μόνο το «X-Factor» ή μόνο τη « Eurovision» θα ήθελε να κερδίσει και τα δύο αλλά δίνει όλες τις, τις δυνάμεις στη Eurovision και εύχεται να είναι η ίδια η τελική επιλογή».

Τριημιτόνιο (Μάριος Κούμας): Μας παροτρύνει να πιστέψουμε στο τραγούδι τους γιατί: «Το «χαμογέλα» είναι ένα θετικό τραγούδι και νομίζω ότι δίνει ένα αισιόδοξο μήνυμα, ειδικά αυτή τη στιγμή, με τα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Το μήνυμα είναι ότι δεν τα παρατάμε,  χαμογελάμε και προχωράμε παρακάτω».

Για τα διάφορα σχόλια δηλώνει προετοιμασμένος.

Όταν τους έγινε η πρόταση να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στη Eurovision, δεν είχαν «δεύτερες σκέψεις».

Μεταξύ των υποψηφίων υπάρχει συναγωνισμός και όχι ανταγωνισμός.

Πιστεύει  πάρα πολύ στο κομμάτι τους και στον τελικό «Οι Τριημιτόνιο δεν θα κατεβούν με σχοινιά ή ελικόπτερα, γιατί δεν είναι στο ύφος τους»!

Για τα υπόλοιπα κομμάτια δεν έχει σχηματίσει ακόμα ολοκληρωμένη άποψη, μιας και έχει ακούσει ένα λεπτό από τα υπόλοιπα. «Σίγουρα υπάρχουν αρκετά «επικίνδυνα» τραγούδια, αλλά αυτό δεν μας πάει πίσω».

Βαλάντω Τρύφωνος: Στην αρχή ήταν λίγο διστακτική στο να εκπροσωπήσει τη χώρα μας στο διαγωνισμό σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα αλλά, είναι τεράστια τιμή να διαγωνίζεται σε αυτή τη θέση.

Για τις αρνητικές κριτικές : «Προσπαθώ να μη βλέπω τι γίνεται στα media, ώστε να επικεντρωθώ στο δικό μου «κομμάτι», που είναι να βγω στη σκηνή και να δώσω το 100%. Το μετά είναι αναμενόμενο. Δεν μπορείς να αρέσεις σε όλους».

Αν και συμμετέχει με μπαλάντα θα ενισχύσει τη σκηνική της παρουσία: «Είναι ένα αρκετά δυναμικό κομμάτι, δεν είναι μία «ήσυχη» μπαλάντα και μπορώ να κάνω πολλά πράγματα, φωνητικά και ερμηνευτικά. Πιστεύω πως, οτιδήποτε κάνουμε στη σκηνή, μπορεί να θεωρηθεί λίγο υπερβολικό. Γι’ αυτό ακόμα το συζητάμε. Θέλουμε να βγει ένα καλόγουστο και σύγχρονο αποτέλεσμα».

Είναι πολύ ευχαριστημένη γιατί μετά το «Greek Idol» έδωσε δυο συναυλίες στην Κύπρο στο πλευρό της Άννα Βίσση. Της έγινε πρόταση για να συνεργαστεί με τον Γιάννη Πλούταρχο στη Θεσσαλονίκη, ενώ τώρα συνεργάζεται με τον Γιάννη Πάριο και το Σταμάτη Γονίδη στο Fever».

Κόκκινα Χαλιά (Γιώργος Παπαδημητράκης): Συμφωνεί με την άποψη πως τα συγκροτήματα είναι outsiders για το θεσμό της Eurovision και όχι μόνο.

Για τη βραδιά της επιλογής του τραγουδιού έχουν ετοιμάσει κάτι δυναμικό, με ένα ωραίο βίντεο το οποίο θα «παίζει» από πίσω τους και αποκαλύπτει πως θα παίξουν αρκετά με το φωτισμό.

Σαν συγκρότημα δεν έχουν διαφωνίες και η επιλογή ήταν συνειδητή «όταν έχεις ένα ωραίο κομμάτι και μια αξιοπρεπή παρουσία, δεν έχεις να χάσεις κάτι. Έχουν ακουστεί καλά σχόλια, ασχέτως του αν το κομμάτι μας δεν είναι πρώτο στις δημοσκοπήσεις. Αυτό δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία».

Για τον αποκλεισμό του Γιάννη Σαββιδάκη και του Θεοχάρη Ιωαννίδη λέει: «Δεν ήταν καλό αυτό για εμάς, γιατί ξεκίνησε μια «παραφιλολογία» από το πουθενά- καθώς οι έξι πλέον υποψήφιοι έχουμε όλοι σχέση με τηλε-παιχνίδια. Στοχοποιούμαστε   από τα media και γινόμαστε εύκολη λεία για σχόλια».

Δηλώνει πως δεν υπάρχει ανταγωνισμός και έτοιμοι για τις κριτικές: «Μας αρέσει η κριτική, αρκεί να είναι εποικοδομητική, να έχει βάση και να είναι καλοπροαίρετη. Θέλουμε να έχουμε κριτική σκέψη για τη δουλειά μας».

Αντιγόνη Ψυχράμη: Για τον τίτλο του τραγουδιού της λέει: «Είναι ειρωνικό να είμαι Ελληνίδα και να λέω «It’s all Greek to me». Ήταν ένα εύρημα των στιχουργών, πιστεύουν ότι αυτό το στίχο μπορεί κανείς να τον αποστηθίσει εύκολα».

Το κομμάτι προσφέρεται για δυνατή σκηνική παρουσία: «Εννοείται. Προσφέρει μεγάλες δυνατότητες όσον αφορά τη χορογραφία έχουμε ήδη σκεφτεί τι θα κάνουμε. Είναι ένα δυνατό dance τραγούδι. Το χει γράψει ο αδερφός μου, που με γνωρίζει πάρα πολύ καλά. Άρα με αντιπροσωπεύει  100%. Δεν θα το άλλαζα με τίποτα»!

Για το αν της δίνει μικρό προβάδισμα η συνεργασία της με το Γιώργο Νταλάρα στο τραγούδι «Με λένε Πόπη» δηλώνει πως δεν έχει καμία σχέση αυτό αλλά ούτε και το promotion «Το σημαντικό είναι η ίδια η βραδιά, η ενέργειά μας και το πώς θα παρουσιαστεί το κάθε κομμάτι».

Για τις αρνητικές κριτικές λέει πως στην αρχή την επηρέαζαν αρνητικά αλλά πλέον έχει αποστασιοποιηθεί και ακολουθεί το όνειρό της μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά.

Είναι τελειομανής και αγχώδης με τη δουλειά της και λέει στον εαυτό της «Απόλαυση και όχι άγχος».

Από την Αριάδνη Στεφανίδου