Χάρις Αλεξίου: “Δεν θέλω το θαύμα της τελευταίας στιγμής, αλλά να συμφιλιωθεί το μυαλό με την καρδιά”

Μια όμορφη και συγκινητική συνέντευξη στον ραδιοφωνικό παραγωγό του σταθμού “Μελωδία”, Ξενοφών Ραράκο, στον χώρο της Πλάκας, στην Αθήνα, έναν αγαπημένο χώρο της καλλιτέχνιδας.

Η Χάρις Αλεξίου αναφέρεται στον νέο της δίσκο και την ονομασία του, αλλά και τον ίδιο τον Ρασούλη με μεγάλη συγκίνηση στα λόγια της, λέγοντας “Τον διάλεξα γιατί είναι ένας τίτλος που θα τον διάλεγε και ο ίδιος ο Ρασούλης, είναι μέσα στη λεκτική του συμπεριφορά. Υπάρχει στο τραγούδι ΄Κι εγώ έχω κάνει λάθη΄. Επίσης η τρίπλα είναι του ίδιου του Ρασούλη, όχι δική μου. Μας άφησε, αφήνοντας ταυτόχρονα πίσω του έναν ανεκτίμητο θυσαυρό, ανέκδοτους στίχους του και είναι απόλυτα παρών αυτή τη στιγμή. Στους στίχους του αυτούς μιλάει πολύ γι’ αυτό που συμβαίνει σήμερα στη χώρα μας. Εκτός από τα αγαπησιάρικά του τραγούδια, έχει και έναν λόγο καυστικό, μια κριτική στα πάντα και στους πάντες. Ήταν πληθωρικός και ιδιαίτερος άνθρωπος, ήταν ο εαυτός του”.

Όσο για την στιχουργική ευστοχία και διορατικότητα του Μανώλη Ρασούλη, η Χάρις Αλεξίου απαντάει πως “Ήταν ένας άνθρωπος που την έζησε την κρίση, διότι η κρίση δεν ξεκίνησε τώρα και ούτε η ταλαιπωρία των Ελλήνων, η πολιτική κατάσταση και όσα μας οδήγησαν εδώ που είμαστε σήμερα. Με την μελοποίηση και έκδοση αυτών των τραγουδιών, ξαναεμφανίζεται ο Μανώλης Ρασούλης”.

Στη συνέχεια, αναφέρεται στο στιχουργικό στυλ του Μανώλη Ρασούλη, λέγοντας πως “Ήταν λογοπλάστης. Του άρεσε να παίζει με τις λέξεις, να δημιουργεί νέες, όπως το ΄ονειροδρόμιο΄. Εμφανίζεται με μια νέα γλώσσα, όμως στο κέντρο των πραγμάτων με απλό λόγο και αίσθημα, ξεκάθαρο”.

Στην πρόκληση αυτή που είχε για τη δημιουργία του νέου της δίσκου απαντάει πως “Μετά τα τόσα χρόνια δισκογραφίας δεν είναι για μένα ζητούμενο το να κάνω ακόμα έναν δίσκο. Εάν δεν υπάρχει το υλικό που θα με τραβήξει και θα με κάνει να το ερωτευτώ, να πω πως έχει νόημα να κάνω έναν νέο δίσκο. Σε αυτή την περίπτωση είχα έναν συνδυασμό, μια σπουδαία φωνή του Μανώλη Ρασούλη, αλλά και τη συνεργασία με την παρέα του με τον Χρήστο Νικολόπουλο, τη Βάσω Αλαγιάννη, τον Πέτρο Βαγιόπουλο, τον Λεωνίδα Πόλικερ και τον Ορφέα Περίδη”.

Με αφορμή το τραγούδι “Ένεκα βύθισης του πλοίου”, αναφέρεται στον χαρακτήρα του Έλληνα, λέγοντας πως “Πάνω από όλα ο Έλληνας επιβιώνει και το έχει αποδείξει η ιστορία. Είμαστε ένας απολύτος συναισθηματικός λαός, το αρνητικό μας που μπορεί να είναι και θετικό είναι πως παραμένουμε για πάντα παιδιά, αργούμε να ενηλικιωθούμε και αυτό μας οδηγεί και σε κρίσεις πολλές φορές. Κάνουμε όμως το θαύμα και τελικά επιβιώνουμε. Το πιστεύω γιατί όσο θυμωμένη είμαι τόσο και αισιόδοξη. Δεν θέλω όμως να γίνονται πάντα τα πράγματα έτσι, δεν θέλω το θαύμα τις τελευταίας στιγμής. Θέλω να συμφιλιωθεί η λογική, το μυαλό με την καρδιά. Είμαστε παρορμητικοί και με συναίσθημα και καμαρώνω για αυτό που είμαι Ελληνίδα. Αλλά αδελφέ θέλει και λίγη σκέψη.”.

Συνεχίζει, λέγοντας πως “Ζήσαμε πολλές περιόδους δύσκολες. Κάθε μια με τον δικό της χαρακτήρα. Είναι κάτι διαφορετικό αυτό και δεν μιλάω για την φτώχεια. Κάποτε είχαμε να κάνουμε με τα πολύ δικά μας πράγματα και παρ’ όλο που υπήρξαν κυβερνήσεις που δεν πρόσεξαν το λαό, τώρα έχουν μπει κυβερνήσεις, ξένα πρόσωπα και δεν ξέρουμε που να στραφούμε και ποιος θα μας δώσει τις απαντήσεις. Λέμε πως πρέπει να αλλάξει ο Έλληνας και δεν διαφωνώ. Αλλά πως να αλλάξει ένας ολόκληρος λαός; Έχουμε ανάγκη από μεγάλους δασκάλους που θα σεβαστούν την ιστορία και τα ήθη μας”.

Ακόμα η Χάρις Αλεξίου, προσθέτει λίγα λόγια για τη νέα γενιά “Πιστεύω πως η νεότερη γενιά, παρ’ όλο που έχει το πρόβλημα το επαγγελατικό είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση και μοίρα από ότι ήταν η γενιά μου. Περάσαμε πολύ σκληρά παιδικά χρόνια όλοι οι άνθρωποι της δικής μου γενιάς”.

Για το τραγούδι του δίσκου “Του έρωτα και του θανάτου” σχολιάζει πως “Με έπιασαν τα κλάμματα όταν το τραγούδησα. Είχα καιρό να τραγουδήσω ένα τέτοιο λαϊκό τραγούδι”.

Τέλος, η συνέντευξη κλείνει με ένα μάθημα ζωής από την αγαπημένη καλλιτέχνιδα που λέει πως “Μέχρι τώρα η ζωή με έχει μάθει να αγωνίζομαι για να γνωρίσω τον εαυτό μου. Να μαθαίνω συνέχεια. Με έχει μάθει ότι ένας άνθρωπος μόνος του δεν μπορεί να τα καταφέρει στη ζωή του. Όλοι χρειαζόμαστε τους δικούς μας ανθρώπους δίπλα μας, είτε στο σπίτι είτε στη δουλειά μας. Είμαστε πολύ καλύτεροι άνθρωποι όταν μαζί με τους άλλους δημιουργούμε τη ζωή μας”.

Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη στο βίντεο που ακολουθεί:

http://www.youtube.com/watch?v=LBOrgtJyMoE