Γράφω και ξαναγράφω, αλλά είναι στιγμές πραγματικά που δεν πηγαίνει το χέρι ρε παιδάκι μου στο πληκτρολόγιο. Είναι τότε που τα προβλήματα σε καταβάλουν και όταν θα βγει μία αράδα θα νιώσεις λες και κατέκτησες το Έβερεστ. Η βουνοκορφή όμως αυτή δεν είναι τίποτα. Είναι απλά άλλο ένα εμποδιάκι μέχρι να ανταμώσεις τον επόμενο βράχο.
Τι σας λέω εγώ ε; Απλά στην χασούρα μου- ναι την ίδια που έχεις και εσύ που διαβάζεις αυτό το επεισόδιο, αφού αυτοί εκεί έξω πλέον δεν σε αφήνουν να έχεις καθαρό εγκέφαλο- το μοναδικό πράγμα που το κάνω με διάθεση, είναι το Χωριό. Μην το πάρετε περίεργα, απλά η μουσική η συγκεκριμένη με χαλαρώνει και με συντροφιά μία ωραία παγωμένη μπίρα (το απαραίτητο «πολεμοφόδιο» μου), το μυαλό μου έχει διαύγεια τόση, όση χρειάζεται για να συντάξω αυτό το κείμενο.
Στο νούμερο 79 έχω την χαρά να σας παρουσιάσω είτε νέα πρόσωπα είτε φιλαράκια που τα ξέρω αρκετά χρόνια. Με πολλούς έχω χαθεί, με άλλους τα λέμε συχνά και με άλλους πότε πότε βρισκόμαστε από κοντά.
Όπως και να έχει όμως μας συνδέει η τρέλα για αυτήν την μουσική, η οποία και αν την παρατήσεις, δεν σε αφήνει εκείνη να… ησυχάσεις.
Έπειτα λοιπόν από το Top 10 μας για την χρονιά που μας άφησε, πάμε για τα νέα μας κομμάτια. Θα σας αρέσει σίγουρα αυτό το Χωριό ρε συ. Κόβω το… χέρι μου!!
Ξεκινάμε λοιπόν με δύο παλικαράκια που τα έχω παρουσιάσει ξανά από δω μέσα. Ο λόγος για τους LeΒaros και Thomo mc, οι οποίοι ένωσαν τις δυνάμεις τους και φτιάξανε ένα άκρως ενδιαφέρον κομματάκι. Μπορώ να πως ότι μου έφτιαξε την διάθεση με τον ρυθμό του το «Το γιορτάζω», τραγούδι που έχει επιμεληθεί την μουσική του παραγωγή ο Dj Jar.
Όπως πάντα εμείς από δω μέσα προωθούμε τα νέα παιδιά και γινόμαστε το… χαλί για να μπορέσουν να δείξουν την μουσική τους προς τα έξω.
Ας ακούσουμε συγχωριανοί το τραγούδι των LeΒaros και Thomo mc με τίτλο «Το γιορτάζω».
Οι συμπάθειες δεν κρύβονται. Αλήθεια και το γελοίο είναι πως σε αυτό το Χωριό προτίμησα να βάλω μέσα ανθρώπους που ξέρω αρκετά, συνεχίζοντας με αυτόν τον τρόπο το… εορταστικό μου πρόγραμμα. Έχω ξεχάσει τις φορές που τον έχω παρουσιάσει εδώ μέσα.
Όχι γιατί είναι γνωστός μου (τα λέμε χρόνια από το fb αλλά ποτέ από κοντά), αλλά γιατί γουστάρω που κάνει βήμα προόδου και όχι πισωγυρίσματα. Λοιπόν ο Μύστης αυτήν την φορά παρέα με έναν παλιό καλό φίλο, τον Βάιο Κωνσταντινίδη, μας τραγουδάνε για την δική τους θεωρία.
Τέρμα τα λόγια, ας ακούσουμε καλύτερα το «Η θεωρία μου».
Πάμε…
Ο κύριος από δω του αρέσει να σατιρίζει τον ίδιο του τον εαυτό, αφού (σοφά) δεν έχει κόμπλεξ. Αυτά μ αρέσουν ρε αδερφέ και για αυτό στηρίζω Ωκύπους. Ο φίλτατος μερικές μέρες από την στιγμή που μας μπήκε το 2013, ανέβασε νέο τραγούδι με την παραγωγή να ανήκει σε Sf3d0 Beats. Μ άρεσε πολύ το «Βαριοπούλα» και το ραπ του Ωκύπους και μπορώ να πω ότι συνεχίζει να ανεβαίνει επίπεδο.
Το θέμα είναι να εξελίσσεσαι και να μην μένεις πίσω. Αυτό έχει επιτύχει ο μίστερ από δω. Κομμάτι με κομμάτι κάνει και κάτι παραπάνω.
Τα κολλήματα μας τα έχουμε όλοι και είναι φορές που ο εγκέφαλος μας σκαλώνει. Το replay πάει σύννεφο δηλαδή και το τραγούδι παίζει τόσες φορές σε σημείο που το κομμάτι αρχίζουμε και το βαριόμαστε. Σε καμία περίπτωση αυτό δεν μου έχει συμβεί με το «Του ονείρου εμπρηστής» από τον ΝΕΚ.
Πραγματικά ένα τραγούδι-ποίημα, στο οποίο η φωνή της Sista Baron δένει τέλεια το… γλυκό. Σε όλα αυτά προσθέστε το βίντεο κλιπ και κάνουμε ταξίδι σε φλαμένκο καταστάσεις. Δεν έχω κάτι άλλο να πω. Προσέξτε στίχους, προσέξτε αποτέλεσμα, προσέξτε ερμηνεία και ταξιδέψτε.
Κύριες και κύριοι το «Του ονείρου εμπρηστής» μόνο για σας.
Τον εν λόγω κύριο σας τον είχα παρουσιάσει πριν κάμποσα επεισόδια μας και συγκεκριμένα στο νούμερο 76 . Ο Tsopa λοιπόν μετά το βίντεο κλιπ του προχώρησε και στο νέο του cd με τίτλο «Αντίστροφη Μέτρηση». Για να πω την καθαρή μου την αλήθεια δεν έχω ακούσει όλα τα κομμάτια του, μιας και δεν έχω προλάβει να το κάνω. Παρόλα αυτά ότι έχει πέσει στο αυτάκι μου, ήταν ιδιαίτερα εύηχο και δεν με χάλασε καθόλου.
Σας παρουσιάζω δύο κομματάκια (αφού δεν μπόρεσα ο κερατάς να διαλέξω ένα από τα δύο) από τον Tsopa. Ο λόγος για το «Συναισθήματα» και το «Βαρέθηκα». Ακούστε και η κρίση δική σας.
http://www.youtube.com/watch?v=s_41IcNH4WU
http://www.youtube.com/watch?v=zgyylDyROOU
Α και πατώντας εδώ μπορείτε να κατεβάσετε και το cd του μίστερ.
Φιλαράκι από τα παλιά, σε εποχές που πηγαίναμε σε συναυλίες με ελάχιστο κόσμο, αλλά δεν μασάγαμε μία, αφού πάνω από όλα μας ένοιαζε η φάση μας και τίποτα άλλο. Δεν γίνεται να μην τον βάλω εδώ τον κύριο από το Μπραχάμι, αφού μας συνδέει γνωριμία αρκετών ετών (κλάψε Μήτσο το ξέρω είμαι πολύ συγκινητικός ο ρημαδιασμένος). Τόση ώρα σας τρώω την ψυχή και δεν σας έχω πει περί τίνος πρόκειται.
Ο Destiny από τους ΚΑRΜΑ, ο οποίος σε παραγωγή του Μάγου μας δίνει το «Έχεις ξεχάσει». Ωραίο βίντεο κλιπ και γενικότερα πολύ καλή δουλειά από τον αγαπητό.
Ακού συγχωριανέ και δεν θα χάσεις.
Από δω κατεβάζετε και το digital single του
Μία μέρα έτσι όπως άραζα στο pc τσακ μου σκάει ένα κομμάτι από τον Spec. Τους Έξταση από την Λάρισα τους ήξερα και ομολογώ μου άρεσαν αρκετά στο cd που είχαν βγάλει πριν κάμποσο καιρό. Με αυτό λοιπόν ως οδηγό έβαλα να ακούσω καπάκι το «Η μουσική μου», το οποίο σε συνδυασμό με τα φωνητικά της Κωνσταντίνας Μαρδάνη είναι σούπερ.
Το track τούτο με έκανε να την ψάξω λίγο παραπάνω την υπόθεση και να βρω παράλληλα το κλιπ «Πρέπει να μιλήσω» του Spec. Γενικά μόνο καλά λόγια έχω να πω για αυτήν δουλειά που μπορείτε κιόλας να κατεβάσετε και από δω .
Δεν σας δίνω περαιτέρω info. Κάντε τον κόπο να το κατεβάσετε και θα καταλάβετε και μόνοι σας
Τους τυπάρες αυτούς τους γνώρισα σε κάτι πάρτυ στο κέντρο της Αθήνας στο τότε Boombox αν και από ότι μου έχει πει ο κολλητός μου και συμπαραγωγός μου στο Mango, o DJ ROBO, μου τους είχε γνωρίσει και παλαιότερα (μνήμη ε;). Οι Κρούσμα έφτιαξαν ένα κομμάτι ύμνο για τον «αλκόολα». Εμένα μου θύμισε τις παλιές καλές στιγμές που ήμουν φοιτητής και παρέα με τους κολλητούς μας πήγαμε να φάμε τα… συκώτια μας ρε παιδάκι μου με το «ξυδάκι».
Αρκετά δυνατή παραγωγή και ωραίο βίντεο κλιπ. Α ναι!! Ξέχασα να σας πω πως το κομμάτι λέγεται «Όσο το ζούμε» και η παραγωγή του ανήκει στον Κώδικα Χ.
Δυνατά ρε! Ορμάτε!
Ακούγοντας του νόμιζα ότι είναι κάτι σαν Έμινεμ, αλλά ρε γαμώτο τα ραπ ήταν ελληνικά. Είχα πατήσει το play όμως και δεν έβλεπα την εικόνα. Όταν παρατήρησα λοιπόν το βίντεο είπα «ρε συ ο RG είναι!».
Ο Αργύρης λοιπόν σε ένα δυνατό κομμάτι με τίτλο «Έτσι είμαι» βάζει τα πράγματα στην θέση τους αναφορικά με τον ίδιο του τον εαυτό. Το γούσταρα τρελά από την πρώτη στιγμή. Δεν βρίσκω ένα λόγο να μην το αγαπήσετε και σεις. Αυτή είναι η πρώτη γεύση από τον RG και πιστέψτε με όσοι δύσπιστοι για αυτόν θα αλλάξετε άποψη. Και αν δεν; Ε και τι έγινε.. Έτσι είναι αυτή η μουσική… Είτε έχεις φίλους και οπαδούς είτε έχεις εχθρούς και πολέμιους.
Ελα πάμε για το «Έτσι είμαι».
Για τελείωμα και αφού έχω παρουσιάσει πάμπολλα φιλαράκια σήμερα (το γουστάρω αυτό, αφού σε αυτήν την μουσική έχω περισσότερους φίλους παρά εχθρούς), δεν γινόταν να ξεχάσω τον αδερφό μου Empty Son. Παρέα με τον High Fever από Ελευσίνα μεριά σε παραγωγή του Mosek– μαχιμότατες μουσικές από αυτόν τον τύπο και να τον θυμάστε- έρχονται με το «Ζω ότι βιώνεις».
Παιδιά επειδή έχω ακούσει μερικά πράγματα από τον Empty,ένα θα σας πω! Το mixtape «Match point» θα τα σπάει και είμαι σίγουρος για αυτό. Αναμένετε στο ακουστικό σας.
Πάρε κόσμε!
Αυτά από μας. Περιμένουμε ότι γουστάρετε να μας το στείλετε στα [email protected]r ή [email protected] τα email μας ή μέσω του φουμπού του συντάκτη και της σελίδας μας (κάνε της και κανένα like, δεν χάλασε ο τόπος).
Φιλούμπες στις μουτρούμπες!
