Πριν από αυτό, ήταν ο ντράμερ του συγκροτήματος των Nirvana. Είναι επίσης ο ντράμερ και συν-ιδρυτής του ροκ συγκροτήματος Them Crooked Vultures. Ο Grohl έχει γράψει όλη τη μουσική και έπαιζε μουσικά όργανα για τα δυο project του μικρής διάρκειας, Late! και Probot, καθώς συμμετείχε και στους Queens of the Stone Age αρκετές φορές καθ ‘όλη την τελευταία δεκαετία. Ήταν ντράμερ πολλών μουσικών συγκροτημάτων, συμπεριλαμβανομένων των Garbage, Killing Joke, Nine Inch Nails, David Bowie, Paul McCartney, The Prodigy, Slash, Iggy Pop, Juliette Lewis, Tenacious D, Tom Petty and the Heartbreakers και Lemmy.
Όταν ήταν δεκαεπτά χρονών, συμμετείχε στην οντισιόν του συγκροτήματος των Scream, για την κάλυψη της θέσης του ντράμερ, Kent Stax, ύστερα από την αποχώρησή του. Στην οντισιόν, ο Grohl είχε πει ψέματα για την ηλικία του, ισχυριζόμενος ότι ήταν 20. Τελικά η μπάντα τον επέλεξε να συνεργαστεί μαζί τους και ο Grohl παράτησε το σχολείο, με την επιθυμία να βγει και να γνωρίσει τον κόσμο.
Τα επόμενα τέσσερα χρόνια, ακολούθησε το συγκρότημα σε μια περιοδεία, ηχογραφόντας μαζί τους live άλμπουμ (την εμφάνισή τους στις 4 Μαΐου 1990 στο Alzey, της Γερμανίας, η οποία κυκλοφόρησε ως Your Choice Live Series Vol.10) και δύο ακόμα στούντιο άλμπουμ, No More Censorship και Fumble, στα οποία ο Grohl συμμετείχε στους στίχους, αλλά και στα φωνητικά του τραγουδιού “Gods Look Down”.
Κατά τη διάρκεια παραμονής του στους Scream, ο Grohl έγινε οπαδός των Melvins. Κατά τη διάρκεια μιας στάσης το 1990, της περιοδείας που έκαναν στη δυτική ακτή, ο Buzz Osborne από τους Melvins πήρε τους φίλους του, Kurt Cobain και Krist Novoselic, για να δουν το συγκρότημα.
Λίγους μήνες αργότερα, οι Scream διαλύθηκαν απροσδόκητα, μετά την αποχώρηση του μπασίστα. Ο Grohl κάλεσε τον Osborne να τον συμβουλέψει τι έπρεπε να κάνει, και αυτός τον έφερε σε επικοινωνία με τον Krist Novoselic και Kurt Cobain, οι οποίοι τον κάλεσαν στο Σιάτλ. Εκεί, ο Grohl πήγε σε μια οντισιόν για τους Nirvana, και σύντομα ενώθηκε μαζί τους.
Την εποχή που εντάχθηκε ο Grohl στους Nirvana, το συγκρότημα είχε ήδη ηχογραφήσει αρκετά demos για το ντεμπούτο τους άλμπουμ Bleach. Ο Grohl πέρασε τους πρώτους μήνες με τους Nirvana προσπαθώντας να βρουν την καταλληλότερη δισκογραφική εταιρεία για να υπογράψουν συμβόλαιο. Τελικά, υπέγραψαν με την DGC Records.
Την άνοιξη του 1991, η μπάντα μπήκε στο studio για να ηχογραφήσει το album.
Μετά την κυκλοφορία του, το Nevermind ξεπέρασε κάθε προσδοκία και έγινε μια τεράστια επιτυχία, εκτοξεύοντας το συγκρότημα στην κορυφή σε όλο τον κόσμο. Ταυτόχρονα, ο Grohl αγωνιζόταν για τη θέση του στη μπάντα. Ενώ το μουσικό του ύφος ήταν ένα σημαντικό στοιχείο για την επιτυχία της μπάντας, ο ίδιος έβλεπε τον εαυτό του ως έναν ακόμη μουσικό, ανάμεσα στους υπόλοιπους, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο.
Ο Grohl ενώ ασχολήθηκε με την συγγραφή τραγουδιών για αρκετά χρόνια, αρνήθηκε να δώσει πολλά από αυτά στο συγκρότημα, καθώς θαύμαζε τα τραγούδια του Cobain και δεν θέλησε να “μολύνει” με τα δικά του την πορεία του συγκροτήματος.Αντ ‘αυτού, συγκέντρωσε μερικά από αυτά που είχε γράψει, τα οποία κυκλοφόρησαν σε κασέτα, που ονομάζεται Pocketwatch το 1992 με την δισκογραφική Simple Machines. Αντί να χρησιμοποιεί το όνομά του, κυκλοφόρησε την κασέτα με το ψευδώνυμο “Late!”.
http://www.youtube.com/watch?v=Sk_QRYvyngQ
Τα τελευταία χρόνια των Νιρβάνα, οι συνθέσεις τραγουδιών για το συγκρότημα του Grohl αυξήθηκαν. Τους πρώτους του μήνες στο Σιάτλ, ο Kurt Cobain τον άκουσε να εργάζεται πάνω σε ένα τραγούδι με τίτλο “Color Pictures of a Marigold”, με αποτέλεσμα να καταλήξουν να συνεργάζονται για την δημιουργία αυτού του τραγουδιού. Ο Grohl αργότερα, συμπεριέλαβε αυτό το τραγούδι και στην κασέτα που κυκλοφόρησε.
Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του άλμπουμ των Nirvana, In Utero, αποφάσισε να ηχογραφήσει εκ νέου το τραγούδι, και το συγκρότημα το κυκλοφόρησε ως μια δεύτερη εκδοχή για το single “Heart Shaped Box”, με τον τίτλο “Marigold”.
Ο Grohl συνέβαλε επίσης, ως κιθαρίστας στο τραγούδι “Scentless Apprentice”. Ο Cobain παραδέχθηκε σε συνέντευξη τέλη του 1993 MTV ότι αρχικά σκέφτηκε ότι το κομμάτι του στο τραγούδι δεν του άρεσε πολύ, αλλά τελικά έμεινε ιακανοποιημένος από το τελικό αποτέλεσμα που είχε.
Πριν από το 1994 και την Ευρωπαϊκή περιοδεία τους, το συγκρότημα προγραμμάτισε μια ημερομηνία να ξεκινήσουν τις ηχογραφήσεις στο Robert Lang Studios στο Σιάτλ. Για το μεγαλύτερο μέρος των ηχογραφήσεων, ο Cobain ήταν απών και έτσι ο Novoselic και ο Grohl εργάστηκαν σε demos δικών τους τραγουδιών. Το δίδυμο έτσι ολοκλήρωσε αρκετά από τα τραγούδια του Grohl, συμπεριλαμβανομένων των μελλοντικών τραγουδιών των Foo Fighters όπως το “Exhausted”, “Big Me”, “February Stars”, και “Butterflies”.
http://www.youtube.com/watch?v=Hdlhh0mefSg
http://www.youtube.com/watch?v=Q46iK24uXGc
Την τρίτη ημέρα των ηχογραφήσεων ο Cobain τελικά έφτασε και η μπάντα ηχογράφησε ένα demo ενός τραγουδιού, το οποίο αργότερα ονομάστηκε “You Know You’re Right”. Ήταν η τελική στούντιο ηχογράφηση της μπάντας.
Μετά το θάνατο του Cobain τον Απρίλιο του 1994, ο Grohl υποχώρησε από τη μουσική σκηνή, όχι πολύ σίγουρος για το τι έπρεπε να κάνει. Τον Οκτώβριο του 1994, ξεκίνησε νέες ηχογραφήσεις στο στούντιο Robert Lang, δεκαπέντε track demo. Με εξαίρεση ένα μόνο μέρος, όπου έπαιζε κιθάρα στο “X-Static”ο Greg Dulli από τους Afghan Whigs, ο Grohl έπαιξε όλα τα υπόλοιπα μουσικά όργανα.
Ταυτόχρονα, την περίοδο αυτή αναρωτήθηκε αν το μέλλον του θα ήταν στο ρόλο του ντράμερ για άλλες μπάντες. Τον Νοέμβριο, συνεργάστηκε με τον Tom Petty και τους Heartbreakers, σε μια αξέχαστη εμφάνιση που πραγματοποίησαν στο Saturday Night Live. Ο Petty του ζήτησε να ενταχθεί στο συγκρότημα σε μόνιμη βάση, αλλά ο Grohl αρνήθηκε.
Ύστερα από πρόσκληση του του Gary Gersh, υπεύθυνος της Capitol Records, να υπογράψει με την εταιρεία του, μη θέλοντας να ακολουθήσει μια σόλο καριέρα, έφτιαξε ένα συγκρότημα, που αποτελούνταν από τους Pat Smear, William Goldsmith (στα ντραμς) και Nate Mendel (στο μπάσο). Στο demo που δούλευε την περίοδο αυτή, συνεργάστηκε με τους Rob Schnapf και Tom Rothrock και κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1995 ως το πρώτο ντεμπούτο άλμπουμ των Foo Fighters.
Κατά τη διάρκεια διαλλειμμάτων που έκαναν μεταξύ της περιοδείας τους, η μπάντα ηχογράφησε μια διασκευή του Gary Numan το “Down in the Park”.
http://www.youtube.com/watch?v=35T_KeLLpWI
Τον Φεβρουάριο του 1996, ο Grohl και τότε η σύζυγός του Jennifer Youngblood έκανε μια σύντομη εμφάνιση στο τρίτο επισόδιο των The X-Files, με τίτλο “Pusher”.
Μετά από μια περιοδεία για περισσότερο από ένα χρόνο, ο Grohl επέστρεψε ξεκινώντας να δουλεύει για το soundtrack της ταινίας Touch το 1997. Ο Grohl ανέλαβε να παίξει όλα τα μουσικά όργανα, αλλά ήταν και στα φωνητικά του τραγουδιού, εκτός από τα φωνητικά της Veruca Salt για το τραγούδι των τίτλων, όπου στα πλήκτρα και φωνητικά βρισκόταν ο Barrett Jones και στη κιθάρα ο John Doe στο “This Loving Thing (Lynn’s Song)”. Ο Grohl ολοκλήρωσε την ηχογράφηση σε δύο εβδομάδες, και αμέσως ενώθηκε πάλι με τους Foo Fighters.
http://www.youtube.com/watch?v=Z7YhHoYMh9I
Κατά τη διάρκεια εργασίας τους πάνω στο δεύτερο άλμπουμ τους, προέκυψε ένταση μεταξύ του Grohl και του Goldsmith. Με το άλμπουμ φαινομενικά ολοκληρωμένο, ο Grohl επέστρεψε σπίτι του στην Βιρτζίνια με ένα αντίγραφο των τραγουδιών, και βρέθηκε αρκετά δυσαρεστημένος με τα αποτελέσματα. Έτσι, έγραψε μερικά νέα τραγούδια, ηχογραφώντας το “Walking After You” μόνος του, σε ένα στούντιο στην Ουάσιγκτον.
Ύστερα από αυτό, αποφάσισε να μετακινήσει το συγκρότημα, χωρίς τον Goldsmith, στο Λος Άντζελες για να ηχογραφήσει εκ νέου το μεγαλύτερο μέρος του άλμπουμ. Αφού ολοκληρώθηκαν οι ηχογραφήσεις, ο Goldsmith ανακοίνωσε επίσημα πλέον την αποχώρησή του από την μπάντα.
Το άλμπουμ τους αυτό κυκλοφόρησε το Μάιο του 1997 ως το δεύτερο άλμπουμ της μπάντας, με τίτλο The Colour and the Shape, το οποίο εδραίωσε τελικά τους Foo Fighters στο ροκ καλλιτεχνικό στερέωμα. Το άλμπουμ συμπεριελάμβανε πολλές επιτυχίες, όπως το “Everlong”, “My Hero”, και “Monkey Wrench”.
Λίγο πριν τη κυκλοφορία του, ο πρώην ντράμερ των Alanis Morissette, Taylor Hawkins, ενώθηκε με το συγκρότημα, στη θέση του ντράμερ. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, ο Smear (στενός φίλος της Jennifer Youngblood) έφυγε από το συγκρότημα, επικαλούμενος την ανάγκη του να ηρεμήσει λίγο. Ο Smear στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από τον πρώην bandmate του Grohl από τους Scream, τον Franz Stahl (ο Stahl αναχώρησε από το συγκρότημα πριν από την ηχογράφηση του τρίτου άλμπουμ των Foo Fighters και αντικαταστάθηκε από τον κιθαρίστα Chris Shiflett, ο οποίος αργότερα έγινε μόνιμο μέλος κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του One by One).
Η ζωή του Grohl συνεχίστηκε με ασταμάτητες περιοδείες και ταξίδια, με την φήμη των Foo Fighters να ανεβαίνει στα ύψη. Κατά τη διάρκεια διαλλειμάτων που έκανε από τις περιοδείες, ζούσε στο Σιάτλ και το Λος Άντζελες πριν από την επιστροφή του στην Alexandria, της Βιρτζίνια. Εκεί μετέτρεψε το υπόγειό του σε στούντιο ηχογράφησης, όπου ηχογραφήθηκε και το άλμπουμ There Is Nothing Left to Lose το 1999.
Το 2000, η μπάντα προσέλαβε τον κιθαρίστα των Queen, Brian May, για την διασκευή που έκαναν για το τραγούδι των Pink Floyd “Have a Cigar”. Η φιλία μεταξύ των δύο συγκροτημάτων, οδήγησε στο να ζητηθεί από τον Grohl και τον Taylor Hawkins να εισαχθούν οι Queen στο Rock and Roll Hall of Fame το 2001. Οι δύο αυτοί μαζί, συνεργάστηκαν με τον Roger Taylor στην εκτέλεση του “Tie Your Mother Down”, με τον Grohl στα φωνητικά.
http://www.youtube.com/watch?v=uEWJ-GCo51g
Κατά το τέλος του 2001, οι Foo Fighters επέστρεψαν στο στούντιο για την κυκλοφορία του τέταρτου άλμπουμ τους. Μετά από τέσσερις μήνες στο στούντιο, ο Grohl αποδέχθηκε την πρόσκληση να συμμετάσχει στους Queens of the Stone Age και τους βοήθησε να ηχογραφήσουν το άλμπουμ τους Songs for the Deaf, το 2002. Σημαντική ήταν η συμμετοχή του στο τραγούδι “No One Knows”, στη θέση του ντράμερ).
Μετά από μια σύντομη περιοδεία μέσα από τη Βόρεια Αμερική, τη Βρετανία και την Ιαπωνία με την ολόκληρη την μπάντα και ένα αίσθημα ανανέωσης, ο Grohl κάλεσε τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος για την ολοκλήρωση του νέου τους άλμπουμ στο στούντιό του στη Βιρτζίνια. Το αποτέλεσμα ήταν η κυκλοφορία του τέταρτου άλμπουμ τους, One by One. Ενώ αρχικά ήταν ικανοποιημένοι με το αποτελέσμα, αργότερα ο Dave Grohl σε μια συνέντευξή του παραδέχτηκε πως δεν ήταν πολύ ευχαριστήμένος από το αποτέλεσμα.
Στις 23 του Νοέμβρη του 2002, το τραγούδι “All My Life” από τους Foo Fighters, κατάφερε να φτάσει την κορυφή και να ξεπεράσει ακόμα και το “You Know You’re Right” των Nirvana.
Ο Grohl και οι Foo Fighters κυκλοφόρησαν το πέμπτο τους άλμπουμ In Your Honor στις 14 Ιουνίου 2005. Το άλμπουμ τους περιέχει συνεργασίες με τον John Paul Jones των Led Zeppelin, τον Josh Homme των Queens of the Stone Age και τη Norah Jones.
Το έκτο στούντιο άλμπουμ των Foo Fighters, με τίτλο Echoes, Silence, Patience & Grace κυκλοφόρησε στις 25 Σεπτεμβρίου του 2007. Το πρώτο single από τον δίσκο, με τίτλο “The Pretender” κυκλοφόρησε στις 17 Σεπτεμβρίου.
Το δεύτερο single, “Long Road to Ruin”, κυκλοφόρησε στις 3 Δεκεμβρίου 2007, ακολουθούμενο από το τρίτο single, “Let It Die”, 24 Ιουν 2008.
Στις 3 Νοέμβρίου του 2009, οι Foo Fighters κυκλοφόρησαν τη πρώτη τους συλλογή τραγουδιών, με τίτλο Greatest Hits collection, που αποτελείται από 16 κομμάτια, μαζί με πολλά ακυκλοφόρητα, όπως μια ακουστική εκδοχή του “Everlong” και δύο νέα κομμάτια, το “Wheels” και το “Word Forward”, σε παραγωγή του Butch Vig.
Το έβδομο άλμπουμ των Foo Fighters, Wasting Light, κυκλοφόρησε στις 12 Απριλίου 2011. Είναι το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος που έφτασε το Νο 1 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
http://www.youtube.com/watch?v=axYmZhr-I4g
Δισκογραφία:
Δείτε ολοκληρωμένη την δισκογραφία του εδώ.
Πηγή:
http://en.wikipedia.org
Συντονισμός- Επιμέλεια: Ελένη Κεφαλληνού
Διαβάστε επίσης
