Συνέντευξη | Ραλλία Χρηστίδου: «Αγαπάω τραγούδια και όχι τρόπο ερμηνείας, έτσι αποφεύγω την παγίδα του να γίνω κακή αντιγραφή άλλου καλλιτέχνη!»
Κάθε φορά που την βλέπω αγκαλιά με την κιθάρα της θυμάμαι μια κουβέντα που της είχε πει η Εύη Δρούτσα τότε: «Είσαι ένα πλάσμα γεννημένο από την μουσική, για την μουσική». Όποιος έχει γνωρίσει την Ραλλία ξέρει πως η μουσική είναι η ζωή της, δεν εφησυχάζεται ποτέ και δουλεύει συνεχώς για να πετύχει το καλύτερο αποτέλεσμα για το κοινό της!
Αν σου ζητούσα να κάνεις μια μικρή ανασκόπηση στην μουσική σου πορεία έως τώρα ποια είναι η γεύση που σου έχει αφήσει η διαδρομή αυτή;
Ποικίλες γεύσεις… Γλυκές αλλά και πικρές…
Υπάρχει κάτι για το οποίο έχεις μετανιώσει;
Κάτι για το οποίο έχω μετανιώσει είναι ότι δεν είχα την εμπειρία και την γνώση του εαυτού μου πρώτα από όλα, έτσι ώστε να μπορώ να επιβάλλω πιο πολλά πράγματα όσο αφορά τις επιλογές μου στους προηγούμενους δίσκους μου. Τα τραγούδια που θα είχα πει θα ήταν λιγότερο pop όσο αναφορά το στίχο.
Σαφώς και πιστεύω ότι τα views στο youtube δεν είναι πραγματικά 100% σε όλες τις περιπτώσεις! Δεν τίθεται θέμα κανένα!
Γι’ αυτό και διαφοροποιήθηκες στην τελευταία σου δισκογραφική δουλειά που έχει τίτλο «Στην Απέναντι πλευρά», όπου πλέον υπογράφεις την μουσική σε όλα τα τραγούδια; Τι ήταν αυτό που σε έκανες να πεις «Δεν θέλω να κάνω αυτό που έκανα ως τώρα αλλά θέλω να κυκλοφορήσω δικά μου τραγούδια!»;
Όσο περνούν τα χρόνια καταλαβαίνεις πιο πολλά πράγματα σε σχέση με τον εαυτό σου και δέχεσαι ή όχι να πάρεις κάποιες πολύ σημαντικές αποφάσεις. Συνειδητοποίησα ξαφνικά ότι από τότε που ξεκίνησα να σπουδάζω κλασική κιθάρα, ο βασικός σκοπός και στόχος ήταν να γράφω δικά μου τραγούδια. Αυτό που ήθελα ήταν να εκφράζω τα συναισθήματα μου και τις σκέψεις μου, καθότι μικρότερη ήμουν πάρα πολύ κλειστή, ντροπαλή και καχύποπτη, και ήθελα να επικοινωνώ με τον κόσμο με ένα δικό μου μαγικό τρόπο. Όλες μου τις πολύ μεγάλες δυσκολίες, όπως αποχωρισμούς από συγγενικά πρόσωπα και γενικότερα μεγάλες στιγμές πάντοτε είχα αγκαλιά την κιθάρα μου. Δεν ήμουν ποτέ φαν κάποιου συγκεκριμένου τραγουδιστή ή ερμηνεύτριας. Πάντα αγαπούσα τραγούδια και δεν με επηρέαζε και τόσο στο ρεπερτόριο στο οποίο αναφερόταν το κάθε τραγούδι! Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο μέρος της ταυτότητας μου ότι δηλαδή αγαπάω τραγούδια και όχι τρόπο ερμηνείας έτσι αποφεύγω την παγίδα του να γίνω κακή αντιγραφή άλλου καλλιτέχνη!
Όταν μπήκα επομένως στην δουλειά πάντοτε υπάρχουν άνθρωποι δίπλα σου που σε συμβουλεύουν γιατί θέλουν το καλό σου, το οποίο όμως δεν το ξέρει κανείς άλλος παρά μόνο εσύ! Δεν γίνεται να κάνεις πάντα αυτό που σου λένε οι άλλοι, όση εμπιστοσύνη και καλός και να είναι στην δουλειά του, γιατί μόνο εσύ μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Το όφειλα επομένως στον εαυτό μου να κάνω αυτή την δουλειά που την ήθελα εξαρχής, αλλά δεν έδειχνα τόση εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και στην επιθυμία μου. Είμαι άνθρωπος που τις επιθυμίες μου τις βάζω πάντα στην ζωή μου σε δεύτερη μοίρα κάτι το οποίο δεν είναι σωστό γιατί πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο.
Επομένως η εικόνα που έχει ο κόσμος για σένα με βάση την μέχρι τώρα μουσική σου πορεία, διαφέρει πολύ από αυτό που είσαι πραγματικά;
Για ένα περίεργο λόγο ο κόσμος έχει μια εικόνα για μένα, η οποία τις περισσότερες φορές είναι πάρα πολύ κοντά σε αυτό που είμαι, απλά το μέχρι τώρα ρεπερτόριο μου δεν συμβαδίζει με αυτό. Το περίπου 60% απ’ αυτά που έχω τραγουδήσει στα cd μου, το τονίζω αυτό, πλησιάζει αυτό που είμαι πραγματικά, γιατί στα live μου λέω κομμάτια που θα ήθελα να είχα δισκογραφήσει. Το κοινό μου έχει καταλάβει κάποια πράγματα περισσότερα για μένα ακριβώς επειδή έχει έρθει στις παραστάσεις μου και έχει δει την διάθεση μου στην σκηνή. Αν κάποιος με γνωρίζει μόνο μέσα από την δισκογραφία μου μπορεί να γνωρίζει μόνο το 60% από αυτό που είμαι πραγματικά. Αυτό θέλω να το αλλάξω!
Ο τελευταίος σου δίσκος που είναι όλα δικά σου κομμάτια πόσο πλησιάζει αυτό που θέλεις να πετύχεις;
Η «Απέναντι πλευρά» είναι στο περίπου 70 με 75 % και αυτό γιατί ή παραγωγή του δίσκου, όχι των τραγουδιών, έγινε βιαστικά πράγμα στο οποίο δεν έφταιγα και τόσο εγώ. Ήταν να κυκλοφορήσει από άλλη εταιρία, με καθυστερούσαν πάρα πολύ και γενικά υπήρχε ένα συνεχώς μπρος πίσω στην όλη ιστορία κάνοντας το αποτέλεσμα αγχωμένο. Καμία σχέση με τα νέα τραγούδια που ετοιμάζω τώρα!
Αν κάποιος με γνωρίζει μόνο μέσα από την δισκογραφία μου μπορεί να γνωρίζει μόνο το 60% από αυτό που είμαι πραγματικά.
Ετοιμάζεις δηλαδή νέα δισκογραφική δουλειά;
Ετοιμάζω νέα τραγούδια που όλα είναι εντελώς διαφορετικά! Οι συνθήκες, η ψυχολογία μου και οι συνεργάτες είναι όλα αλλιώς!
Να περιμένουμε δηλαδή εκπλήξεις στα νέα τραγούδια που θα ακούσουμε;
Εκπλήξεις θετικές! Αυτά που έχω κάνει ως τώρα, έχουν πάρει πολύ καλές κριτικές από ανθρώπους πολύ δύσκολους γενικά, που τα έχουν ακούσει και παίρνω πολύ μεγάλη χαρά από αυτό. Μόνο και μόνο να αφιερώσει κάποιος χρόνο και διάθεση να ακούσει κάποια τραγούδια που είναι ακυκλοφόρητα, για εμένα είναι πάρα πολύ σημαντικό και θέλω είναι πάρα μα πάρα πολύ καλά!
Υπάρχει συγκεκριμένος προγραμματισμός για το πότε περίπου θα βγει και αν θα βγει από την ίδια εταιρία;
Δεν ξέρω αν θα βγει από την Sony, δεν ξέρω αν θα βγει ολοκληρωμένος δίσκος, δεν ξέρω γενικώς καθόλου πως θα κυκλοφορήσει. Εγώ θέλω να τα ετοιμάσω και από εκεί και πέρα θα δούμε…
Έχεις σκεφτεί να δώσεις τραγούδια σε άλλον καλλιτέχνη;
Ναι, γιατί όχι! Αν μου ζητηθεί και βρεθεί η κατάλληλη φόρμα φυσικά.
Είμαι άνθρωπος που τις επιθυμίες μου τις βάζω πάντα στην ζωή μου σε δεύτερη μοίρα…
Πρόσφατα ακούσαμε ένα νέο σου κομμάτι, το «Μονάχη ταξιδεύω στην σιωπή» που κυκλοφόρησε για το Σύλλογο Καρκινοπαθών, Εθελοντών, Φίλων και Ιατρών Ελλάδος. Περίμενες ότι θα το αγκαλιάσει τόσο πολύ ο κόσμος; Αν και τα πρώτα βίντεο στο youtube με τα χιλιάδες views κατέβηκαν για άγνωστο λόγο το κοινό υποστηρίζει εξίσου και τα αντίστοιχα το ίδιο…
Όχι, δεν το περίμενα καθόλου… Όχι ότι δεν μου άρεσε το τραγούδι, γιατί μου άρεσε πολύ και έτσι όπως έγινε, αλλά δεν περίμενα ότι θα αρέσει τόσο πολύ και ότι θα έχει τόσα πολλά αληθινά views! Αυτό μπορώ να το πω κατηγορηματικά, ότι δεν έχουμε κάνει κάποια παραποντίτσα με τα views!
Πιστεύεις δηλαδή ότι τα views στο youtube μπορεί να είναι ψεύτικα;
Σαφώς και πιστεύω ότι τα views στο youtube δεν είναι πραγματικά 100% σε όλες τις περιπτώσεις! Δεν τίθεται θέμα κανένα!
Ποια είναι γενικότερα η σχέση σου με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Βλέπουμε ότι χρησιμοποιείς πολύ την Σελίδα σου στο Facebook και το twitter…
Την σημερινή εποχή κακά τα ψέματα όλο το πράγμα έχει κατευθυνθεί προς την μονάδα του καλλιτέχνη, δηλαδή δεν υπάρχει ένα ισχυρό σύστημα από πίσω να σε προωθήσει χωρίς να δώσεις χρήματα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Οπότε το διαδίκτυο είναι πολύ χρήσιμο, από την καλή του την πλευρά βέβαια. Είναι ένας τρόπος να επικοινωνείς με τον κόσμο, για να σε παρακολουθήσει, να δεις τι θέλουνε, να επικοινωνήσεις την δουλειά σου… Να δημιουργήσεις επομένως μια σχέση, έστω και εξ αποστάσεως, η οποία όμως μπορεί να αναπτυχθεί περισσότερο μέσα από τα live.
Εσύ πως εκλαμβάνεις την αγάπη του κόσμου που σου δείχνει μέσα από την σελίδα σου;
Καμιά φορά δεν το φιλτράρω έντονα, δηλαδή να καταλήξω σε συμπεράσματα «Α σ’ αγαπάνε, δεν σ’ αγαπάνε, γουστάρουνε πολύ την δουλειά σου κτλ». Χαίρομαι, με κάνει να νοιώθω μεγαλύτερη ευθύνη ως προς αυτούς και θα ήθελα να με υποστηρίζουν όσο γίνεται περισσότερο.
Οι καλλιτέχνες δεν είναι μέσα τους μαύροι, αλλά μπλε σκούρο γιατί οι έρευνες έχουν δείξει πως είναι το χρώμα των καταθλιπτικών ανθρώπων.
Υπάρχει κάτι που να σε έχει ενοχλήσει μέσα από όλη αυτή την επικοινωνία και να έχεις πει ότι έχει ξεφύγει κάπως η κατάσταση;
Αυτό που με στεναχωρεί αρκετές φορές είναι μηνύματα ανθρώπων που θέλουν να προωθήσουν την δουλειά τους, όποια και αν είναι αυτή, και βρίσκομαι στην δύσκολη θέση να τους πω «Παιδιά εγώ παλεύω για τον εαυτό μου δεν είμαι σε θέση να βοηθήσω κάποιον». Θα ήθελα πάρα πολύ να βοηθήσω κάποιον σε σχέση με τη δουλειά αλλά είμαι πάρα πολύ μικρή και ελάχιστη για να έχω τις δυνάμεις αυτές. Είναι λίγο λυπηρό να απευθύνεται κάποιος σε εσένα με το όνειρό του και εσύ να του γκρεμίζεις τα φτερά, αλλά είναι η αλήθεια…
Μίλησε μας για τις εμφανίσεις σου που ετοιμάζεις στον Σταυρό του Νότου club…
Θα βρίσκομαι στο Σταυρό του Νότου club κάθε Δευτέρα από τις 4 Φεβρουαρίου. Θέλω να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου μια μέρα που δεν είναι τόσο mainstream, όπως είναι η Παρασκευή και το Σάββατο. Δεν σκοπεύω να βγάλω λεφτά από αυτή την δουλειά έτσι και αλλιώς. Θέλω να επικοινωνήσω με τον κόσμο που με παρακολουθεί και μου ζητάνε εμφανίσεις. Έχουμε κατεβάσει τιμή θα είναι 10 ευρώ με κρασί ή μπύρα.
Θα έχουν κάποιο συγκεκριμένο θέμα οι παραστάσεις σου;
Το concept της παράστασης φέτος θα είναι η δεκαετία ’70. Εγώ γεννήθηκα τέλος του 1979 δηλαδή αγέννητη σχεδόν στα περισσότερα τραγούδια που θα πω. Παρόλα αυτά, είναι μια δεκαετία που υπήρχε μια άνθηση στην μουσική παγκοσμίως, όπως της ροκ, της disco, η οποία προήρθε από τη ροκ, τη φανκ και τη σοουλ μουσικής. Υπήρξε άνθηση της ελληνόφωνης ροκ μουσικής και γενικότερα πιστεύω πως υπάρχει χώρος για να ειπωθούν πάρα πολύ σημαντικά πράγματα σε ένα μουσικό πρόγραμμα. Αυτό έχει την δυσκολία πως θα καταφέρεις να τα ενώσεις, αλλά επειδή μου έχουν πει πως έχω ένα ταλέντο σε αυτό, έχω κάποιες πάρα πολύ καλές ιδέες και τώρα που τα έχω βάλει κάτω στο χαρτί μου βγαίνουν πάρα πολύ ωραία πράγματα. Κάποια στιγμή είχα αγχωθεί σε σχέση με την ροή, δηλαδή πως θα ενώσω 60 τραγούδια εκ των οποίων κάποια είναι και δικά μου κομμάτια. Αλλά έχω βρει μαγικούς τρόπους, μαζί με τον Χρήστο Αλεξάκη που διασκευάζουμε τα κομμάτια, χωρίς όμως να χαλάμε την αρμονία τους, ούτε το ύφος τους, ούτε το στυλ τους σε καμία περίπτωση. Αν βγει όπως το έχω στο μυαλό μου, πιστεύω πως θα έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον! Ίσως να είναι και η πιο ενδιαφέρουσα παράσταση που έχω κάνει ως τώρα!
Δεν έχω επισκεφτεί βέβαια ποτέ ψυχολόγο, αρνούμαι! Κάνω αυτοψυχανάλυση μόνη μου!
Σου αρέσει σε ένα πρόγραμμα να ενώνεις τα κομμάτια με βάση το στίχο ή την μουσική; Γιατί παίζει πολύ σημαντικό ρόλο αυτό στην ροή μιας παράστασης…
Σαφώς την μουσική! Γιατί ο ακροατής εκείνη την ώρα θα παρακολουθήσει ναι μεν το στίχο αλλά αυτό που σε κουνάει εκείνη την στιγμή είναι ο ρυθμός. Αυτό που δημιουργεί κάποιο συναίσθημα σε πρώτη ανάγνωση είναι ο ήχος. Σε μια live παράσταση πρώτα έρχεται η μουσική και μετά ο στίχος. Στην δισκογραφία μπορεί να έρχεται διαφορετικά που είσαι πιο απομονωμένος και συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνεις εκείνη την ώρα.
Ο κόσμος πλέον δεν βγαίνει συχνά για να δει live παραστάσεις. Από εκεί που πήγαινε σε δέκα live πλέον πηγαίνει σε δυο, τρία… Για εκείνες τις φορές ποιο θεωρείς ότι είναι το κίνητρο του;
Πιστεύω πως σίγουρα θέλουν να επικοινωνήσουν, το οποίο είναι πολύ βασικό, με τους φίλους τους, να κάνουν ίσως μια νέα γνωριμία, να ακούσουν μουσική και τραγούδια που τους αρέσουν που άλλοτε τους διασκεδάζουν και άλλοτε τους ψυχαγωγούν. Έχουμε πει πως η διασκέδαση προέρχεται από το ρήμα διασκεδάνυμι που σημαίνει σκορπάω, σκορπούμαι οπότε μπορείς να έχει και τις δύο πλευρές. Εμένα ο στόχος μου είναι να καταφέρνω και τα δύο, και αυτός που φεύγει να θέλει να ξαναέρθει!
Υπάρχει κάποιο συγκινητικό περιστατικό σε εμφάνιση σου που δεν θα το ξεχάσεις ποτέ;
Στο θέατρο του Βόλου το 2005, την μέρα που κυκλοφόρησε ο πρώτος μου δίσκος όπου τραγούδησα το “Εγώ για σένα” και ο κόσμος τραγούδησε το ρεφρέν. Είναι μια στιγμή που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ.
Πρόσφατα είχες γράψει στην σελίδα σου «Μερικές φορές αν όχι πάντα η μοναξιά είναι γοητευτική και τις περισσότερες φορές με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο είναι επιλογή…». Είσαι υπέρ της μοναξιάς;
Κρίνοντας από τον εαυτό μου, χίλιες φορές να είμαι μόνη, σε οποιοδήποτε επίπεδο, από το να σκορπάω την ενέργεια μου σε κάποιον ή σε κάτι που δεν έχει την διάθεση να μου δώσει ενέργεια πίσω. Προτιμώ να κάνω κάτι που θα έχει δράση και αντίδραση. Δεν μπορείς να κάνεις συνέχεια πράγματα που να πέφτουν στο κενό. Αυτό είναι ένας τρόπος για να σταματήσεις να είσαι στην πραγματικότητα μόνος. Πάντοτε χρειάζεται χρόνος να καταλάβεις τον εαυτό σου γιατί σχεδόν όλα ξεκινάνε από εμάς, να μπορέσεις να καταλάβεις μετά και τους υπόλοιπους. Μπορεί να συναναστρέφεσαι με πάρα πολλούς ανθρώπους αλλά να συνδιαλέγεσαι με αυτούς που θέλεις. Για να καταλάβεις με ποιους μπορείς και θέλεις να συνδιαλέγεσαι πρέπει να περάσεις και ένα διάστημα μοναξιάς. Να κάτσεις και να συζητήσεις με τον εαυτό σου. Δεν είναι άσχημο επομένως αυτό.
Ποια είναι τα κριτήρια που βάζεις εσύ για να επιλέξεις τα άτομα που θα έχεις δίπλα σου;
Υπάρχουν κάποια πολύ συγκεκριμένα πράγματα.. Νομίζω το σημαντικότερο είναι η ενέργεια κάθε ατόμου. Αντιλαμβάνομαι την ενέργεια του χωρίς να χρειαστεί να μου μιλήσει καν. Όταν οπότε εισπράττω θετικότητα από έναν άνθρωπο, που δηλαδή τα έχει βρει με τον εαυτό του, δεν είναι κομπλεξικός, που κοιτάει τους άλλους ανθρώπους με αγάπη και θετικά συναισθήματα, μπορώ να κάτσω, να μιλήσω και να συζητήσω μαζί τους. Ο άλλος να εκπέμπει θετικά στοιχεία υπαρκτά και όχι επιφανειακά πχ. να είμαι εγώ καλά και να πάνε να πνιγούν οι άλλοι! Μου αρέσουν οι άλλοι να έχουν μια φυσική ευγένεια. Αν ένας άνθρωπος είναι ευγενής, πάει να πει ότι σέβεται τον εαυτό του και άρα σέβεται και τους διπλανούς του.
Αν είσαι καλλιτέχνης και δεν αγαπάς τους ανθρώπους, όποιοι και να είναι αυτοί, τότε νομίζω πως έχεις ημερομηνία λήξεως.
Η Χάρις Αλεξίου σε πρόσφατη συνέντευξή της δήλωσε πως «Οι καλλιτέχνες είναι μαύροι μέσα τους και αν κάποιος δεν το λέει, θα σας το πω εγώ». Συμφωνείς με αυτή τη δήλωση;
Δεν μπορώ να διαφωνήσω γιατί έχει δίκιο σε αυτό που λέει! Συμφωνώ απόλυτα και το μόνο που θα άλλαζα είναι το χρώμα και θα έλεγα ότι οι καλλιτέχνες δεν είναι μέσα τους μαύροι αλλά μπλε σκούρο γιατί οι έρευνες έχουν δείξει πως είναι το χρώμα των καταθλιπτικών ανθρώπων. Και σε αυτό συμφωνώ! Σαφώς και περνάμε περιόδους και περιόδους. Προσωπικά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος ίσως γιατί μέσα από αυτή την στάση ζωής έχω βρει τρόπο να ανταπεξέρχομαι στις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας άνθρωπος. Αν κάτι με έχει σώσει είναι η δύναμη της λογικής που υπάρχει κάπου μέσα μου, η οποία μου μιλάει τις περισσότερες φορές προς θετικές κατευθύνσεις ενώ η φωνή του συναισθήματος και της καρδιάς συνήθως μου μιλάει προς την αρνητική πλευρά, οπότε υπάρχει κάπου εκεί μια ισορροπία. Καλά δεν μας λες πάντως! Αυτό μπορώ να στο διαβεβαιώσω! Είναι μια δουλειά που δεν έχει σε καμία περίπτωση την σιγουριά και το βόλεμα που μπορεί να έχει κάποιος άλλος που να κάνει κάποιο άλλο επάγγελμα! Σήμερα δουλεύεις και κερδίζεις χρήματα, αύριο δεν κερδίζεις χρήματα.. Δεν σου παρέχει τίποτα σίγουρο γιατί σήμερα είσαι, αύριο δεν είσαι!
Σε αγχώνει αυτό;
Με αγχώνει και δυστυχώς υποσυνείδητα! Υπάρχουν αρκετοί περίοδοί στην ζωή μου που μπορεί να κοιμάμαι πάρα πολλές ώρες την ημέρα, να μην κοιμάμαι καλά, να βλέπω εφιάλτες… Ποτέ βέβαια δεν θυμάμαι τους εφιάλτες μου το οποίο είναι και αυτό χαρακτηριστικό μου! Δεν έχω επισκεφτεί βέβαια ποτέ ψυχολόγο, αρνούμαι! Κάνω αυτοψυχανάλυση μόνη μου! Είμαι υπεραναλυτική όσο αφορά τον εαυτό μου και τους γύρω μου. Δηλαδή πάντοτε ψάχνω να βρω μια εξήγηση και αυτό λειτουργεί θετικά στο να βρίσκεις τις απαντήσεις που θέλεις και να βαδίζεις καλύτερα στην ζωή σου.
Τι είναι αυτό που σε μία εμφάνιση σου μπορεί να σου χαλάσει τη διάθεση;
Τώρα πια τίποτα!! Παλιότερα μου χάλαγαν την διάθεση πάρα πολλά πράγματα. Πλέον ξέρω πως η διάθεση μου επηρεάζει συνολικά όλη την διάρκεια της παράστασης. Οπότε αυτό είναι και το βασικό στοίχημα για μένα. Πρέπει να σκέφτεσαι άπειρα πράγματα, οπότε δεν είναι εύκολο να κάνεις μια ζωντανή παράσταση. Όταν κάποιος, μου εύχεται πηγαίνοντας σε κάποιο live «Καλή διασκέδαση» το βρίσκω λίγο άκυρο γιατί σκέφτομαι εκεί την ώρα ότι αυτός που στο λέει, στο λέει ναι μεν καλοπροαίρετα αλλά δεν έχει ιδέα του τι κάνεις και δεν το εκτιμάει στην πραγματικότητα…
Η μουσική πάντα έχει την δύναμη να αφυπνίσει, απλά εδώ στην Ελλάδα θεωρώ πως είμαστε ανώριμοι ακόμα για ουσιαστικές αλλαγές.
Γι’ αυτό πιστεύεις πως οι καλλιτέχνες γίνονται πολύ συχνά το επίκεντρο εύκολης κριτικής;
Τα πράγματα στην ζωή ενός ανθρώπου που ασχολείται με αυτό το πράγμα, σε οποιοδήποτε επίπεδο, δεν είναι σαφώς καθόλου εύκολα! Το δυσκολότερο πράγμα είναι να συμβιβάσεις το όνειρό σου και τον ρομαντισμό σου με την πραγματικότητα. Αν γίνεις κυνικός, πραγματιστής και ρεαλιστής με την δουλειά σου, το έχεις χάσει το στοίχημα και σίγουρα θα είσαι δυστυχισμένος βαθιά μέσα σου!
Τι είναι αυτό που κατά την γνώμη σου μπορεί να κάνει έναν καλλιτέχνη να αντέξει στο χρόνο με βάση τις υπάρχουσες συνθήκες;
Ανεξάρτητα από τον τρόπο που θα διαλέξει, νομίζω ότι αυτό που κάνει έναν καλλιτέχνη να είναι διαχρονικός είναι το πόσο μεγάλο ψώνιο έχει με αυτό που κάνει! Το πόσο δηλαδή αγαπάει αυτό που κάνει και πόσο αγαπάει τον κόσμο στον οποίο απευθύνεται γιατί τελικός αποδέκτης αυτού που κάνεις είναι ο κόσμος. Αν είσαι καλλιτέχνης και δεν αγαπάς τους ανθρώπους, όποιοι και να είναι αυτοί, τότε νομίζω πως έχεις ημερομηνία λήξεως. Όταν θα σταματήσω να έχω την ανάγκη να απευθύνομαι σε αυτούς τους ανθρώπους, τότε θα σταματήσω να κάνω αυτό το επάγγελμα.
Αν σταματούσες να κάνεις αυτό το επάγγελμα, έχεις σκεφτεί τι θα ήθελες να κάνεις μετά;
Όχι. Θα ήθελα να κάνω παραγωγές για άλλους νέους ανθρώπους που μπορεί να πιστεύω, να ασχολούμαι με την μουσική σε επίπεδο εθελοντισμού και να κάνω ταξίδια για να προσφέρω βοήθεια όπου μπορώ γιατί πιστεύω πως ο άνθρωπος μόνο μέσα από την ανιδιοτελή προσφορά μπορεί να βιώσει την ευτυχία στο 100% ! Όλοι οι άλλοι τρόποι λειτουργούν σαν υποκατάστατα της ευτυχίας…
Πιστεύεις πως οι καλλιτέχνες έχουν την δύναμη ακόμη μέσα από τα τραγούδια τους να αφυπνίσουν τον κόσμο; Πολλά τραγούδια από την δεκαετία του ’70 στη αναφέρονται οι νέες παραστάσεις σου αποτέλεσαν σημαντικά κεφάλαια στην ιστορία στης χώρας μας…
Η μουσική πάντα έχει την δύναμη να αφυπνίσει, απλά εδώ στην Ελλάδα θεωρώ πως είμαστε ανώριμοι ακόμα για ουσιαστικές αλλαγές. Πιστεύω πως θα χρειαστεί να περάσουν αρκετά χρόνια για να γίνουν σπουδαία πράγματα με την θέληση μας. Μεγάλες αλλαγές θα γίνουν αναγκαστικά και γι’ αυτό είναι και δυσάρεστες. Αργότερα όμως μπορεί να υπάρχει αυτή η ωριμότητα και να εκτιμήσουμε περισσότερο τον πολιτισμό και την κουλτούρα μας που τα έχουμε ξεχάσει σε κάποιο συρτάρι.
Το βιντεάκι που ετοίμασες για τις εμφανίσεις σου στο Σταυρό του Νότου πρωταγωνιστή η γατούλα σου η Zoumpi! Σε αυτή την κατάσταση είστε σπίτι σου τώρα που ετοιμάζεσαι για τις νέες σου εμφανίσεις;
Βασικά το γατί απορώ πως ακόμα δεν έχει κουφαθεί! Παίζω πολύ χαμηλά μουσική μέσα στο σπίτι, γιατί δεν θέλω να ενοχλώ τους ένοικους της πολυκατοικίας και αν φανταστείς ότι εκτός από τις ώρες που κοιμάμαι σχεδόν πάντα ακούει κάτι! Νομίζω ότι της όφειλα ένα βίντεο στην σελίδα μου στο οποίο να πρωταγωνιστεί! Την έχω ονομάσει zoumpi γιατί γεννήθηκε την εποχή που παιζόταν το Παραπέντε!
Καλή επιτυχία στις εμφανίσεις σου στο Σταυρό του Νότου club! Ραντεβού στις 4 Φεβρουαρίου!
Σε ευχαριστώ πολύ!!!
Συνέντευξη στην Σμαράγδα Κωνσταντογιάννη
Φωτογραφίες: Ελπίδα Τέμπου