BROWN SUGAR – The Rolling Stones | Η ιστορία του τραγουδιού

BROWN SUGAR – The Rolling Stones

Gold coast slave ship bound for cotton fields

Sold in a market down in New Orleans

Scarred old slaver knows he’s doing alright

Hear him whip the women just around midnight

Brown sugar how come you taste so good?

Brown sugar just like a young girl should

Drums beating, cold English blood runs hot

Lady of the house wonderin’ when it’s gonna stop

House boy knows that he’s doing alright

You shoulda heard him just around midnight

Brown sugar how come you taste so good, now?

Brown sugar just like a young girl should, now

Ah, get along, brown sugar how come you taste so good, baby?

Ah, got me feelin’ now, brown sugar just like a black girl should

I bet your mama was a tent show queen

And all her boyfriends were sweet sixteen

I’m no schoolboy but I know what I like

You shoulda heard me just around midnight

Brown sugar how come you taste so good, baby?

Ah, brown sugar just like a young girl should, yeah

I said yeah, yeah, yeah, woo

How come you…how come you taste so good?

Yeah, yeah, yeah, woo

Just like a…just like a black girl should

Yeah, yeah, yeah, woo

Ο Jagger ξεκίνησε να γράφει το «Brown Sugar» τον καιρό που βρισκόταν στην Αυστραλία για τα γυρίσματα της ταινίας «Ned Kelly», όπου ήταν πρωταγωνιστής. Εκείνη την περίοδο είχε αρκετό ελεύθερο χρόνο και κάπου μεταξύ Μελβούρνης και Σίδνεϊ τού ήρθε αυθόρμητα η ιδέα του τραγουδιού. Ο Mick Jagger είπε σχετικά:

– Ήταν πραγματικά περίεργη περίπτωση. Έκανα αυτή την ταινία, το «Ned Kelly», και το χέρι μου έπαθε ζημιά σε μια σκηνή δράσης. Προσπαθούσα να αποκαταστήσω το χέρι μου και είχα αυτό το νέο είδος ηλεκτρικής κιθάρας, και καθώς έπαιζα προέκυψε αυτό το κομμάτι. Ο ρυθμός του είναι ελαφρώς παρόμοιος με το «Tallahassee Lassie» του Freddy Cannon, αυτού του μάλλον σκοτεινού ερμηνευτή της δεκαετίας του 1950.

Ως τίτλο ο Mick Jagger σκέφτηκε αρχικά το «Black Puςςy» αλλά μετά αποφάσισε ότι ο τίτλος παραήταν… ευθύς και τον άλλαξε σε «Brown Sugar». Πολλοί ακροατές αν μπουν στη διαδικασία να ερμηνεύσουν τους στίχους, θα τους βρουν ενοχλητικούς. Άλλωστε το θέμα τους υπήρξε αντικείμενο συζήτησης και αντιπαράθεσης: ένας ιδιοκτήτης σκλάβων έρχεται σε σεξουαλική επαφή με ένα μαύρο κορίτσι, με όρους που υποδηλώνουν έντονα τουλάχιστον το στοματικό έρωτα. Το τραγούδι ερμηνεύτηκε ταυτόχρονα ως ρατσιστικό, σεξιστικό και ηθικά επιλήψιμο ενώ κάποιοι το εξέλαβαν και ως έμμεση αναφορά στη μεξικάνικη ηρωίνη.

Οι δύο πρώτες στροφές του τραγουδιού αναφέρονται στις σκλάβες από την Αφρική, που πουλήθηκαν στη Νέα Ορλεάνη και έπεσαν θύματα βιασμού από τους λευκούς κυρίους τους. Το περιεχόμενο των στίχων είναι αρκετά σοβαρό, αλλά ο τρόπος που είναι δομημένο το τραγούδι το κάνει να ακούγεται σαν ένα διασκεδαστικό ροκ κομμάτι για έναν λευκό τύπο που κάνει σεξ με μία μαύρη. Σ’ αυτό συμβάλλει και η τελευταία στροφή που δεν αναφέρεται σε σκλάβες αλλά σε μία προσωπική εμπειρία με μία μαύρη κοπέλα.

Ο Αμερικανός μουσικοκριτικός Robert Christgau περιέγραψε το τραγούδι ως μία ροκιά τόσο συναρπαστική που αποθαρρύνει την ερμηνεία του και ότι η δημοτικότητά του συχνά επισκιάζει τους σκανδαλώδεις στίχους, οι οποίοι ήταν κατά κύριο λόγο μία συρραφή θεμάτων ταμπού, συμπεριλαμβανομένου του διαφυλετικού σεξ, της αιδοιολειχίας, του βιασμού, και πιο δυσδιάκριτα της ηρωίνης, του σαδομαζοχισμού και της απώλειας της παρθενίας.

Κατά μία εκδοχή, το «Brown Sugar» αποτελεί στην ουσία έναν παιάνα μουσκεμένο στην ειρωνεία, όπου ο Mick Jagger συνδέει τη μουσική του με το εμπόριο σκλάβων και επεξεργάζεται -ή και ερευνά- τις φυλετικές και σεξουαλικές αντιφάσεις του ίδιου. Εντούτοις, κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο ιλιγγιώδης ενθουσιασμός και το ξεφάντωμα με το οποίο ερμηνεύουν το τραγούδι οι Rolling Stones, διαψεύδουν την ερμηνεία αυτή. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι το τραγούδι αναφέρεται εμμέσως στα ναρκωτικά και ότι η «καφέ ζάχαρη» είναι το μίγμα ηρωίνης, καφεΐνης και στρυχνίνης.

Στο ένθετο της συλλογής «Jump Back: The Best Of The Rolling Stones» (1993), ο Mick Jagger λέει ότι οι στίχοι του «Brown Sugar» αναφέρονται στο διπλό συνδυασμό ναρκωτικών και κοριτσιών και ότι το τραγούδι ήταν έμπνευση της στιγμής. Θολώνοντας ακόμα περισσότερο τα νερά, ο Keith Richards είπε στο περιοδικό New Musical Express ότι η «καφέ ζάχαρη» ήταν ένας όρος για ένα μεξικάνικο φιλί και ότι το τραγούδι το έγραψε ο Mick Jagger για μία γκόμενα.

Κατά μία εκδοχή, τους στίχους τους έγραψε ο Mick Jagger εμπνευσμένος από την Claudia Lennear, μία από τις Ikettes, δηλαδή τις τραγουδίστριες που έκαναν φωνητικά στον Ike Turner. Ο Mick Jagger γνώρισε την Lennear το 1969 όταν οι Rolling Stones έκαναν περιοδεία με τον Ike Turner.

Στην πραγματικότητα όμως, ο Mick Jagger εμπνεύστηκε το «Brown Sugar» από την Αμερικανίδα τραγουδίστρια και μοντέλο Marsha Hunt. Οι δυο τους γνωριστήκανε το καλοκαίρι του 1969 και ξεκίνησαν μία σχέση που κράτησε περίπου 9-10 μήνες. Μάλιστα το Νοέμβριο του 1970 η Marsha Hunt έφερε στον κόσμο το πρώτο παιδί του Mick Jagger, την Karis Jagger. Η ίδια η Hunt στην αυτοβιογραφία της, «Real Life» (1985), αναγνώρισε ότι το «Brown Sugar» αναφέρεται σ’ αυτήν, γεγονός που επανέλαβε και στο βιβλίο «Undefeated» (2006). Παραδόξως το 2008, σε μία συνέντευξή της στην εφημερίδα Irish Times, όταν ρωτήθηκε πως αισθάνεται για το τραγούδι, απάντησε ότι δεν αισθάνεται τίποτε απολύτως, ενώ ο μπασίστας των Rolling Stones, Bill Wyman, στο βιβλίο «Rolling With The Stones» (2002) έγραψε ότι οι στίχοι είναι εμπνευσμένοι από μία μαύρη τραγουδίστρια που γνωρίσανε στο Los Angeles, κατονομάζοντας την Claudia Linnear!

Το «Brown Sugar» ηχογραφήθηκε στις 2-4 Δεκεμβρίου 1969 στο Muscle Shoals Sound Studio στην Alabama, με παραγωγό τον Jimmy Miller και μηχανικούς ήχου τον Jimmy Johnson και τ’ αδέρφια Glyn και Andy Johns.

Ο Charlie Watts έπαιξε drums, ο Bill Wyman έπαιξε μπάσο (Dan Armstrong), ο Keith Richards ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα (Gibson SG), ενώ έκανε και φωνητικά, ο Mick Taylor έπαιξε ηλεκτρική κιθάρα (Stratocaster) και ο Mick Jagger έκανε τα βασικά φωνητικά και έπαιξε κρουστά (καστανιέτες και μαράκες). Στην ηχογράφηση συμμετείχαν επίσης ο Bobby Keys (σαξόφωνο) και ο Σκωτσέζος μουσικός Ian Stewart (πιάνο).

Keith Richards: Χρησιμοποιήσαμε ακουστικές κιθάρες αρκετά ώστε να σκιάσουμε τις ηλεκτρικές. Δίνει άλλη ατμόσφαιρα σ’ αυτό το τραγούδι. Το κάνει λιγότερο στεγνό.

Ο Keith Richards και ο Mick Taylor χρησιμοποίησαν ενισχυτές Fender Twin. Όμως αυτός του Keith Richards, λόγω της έντασής του, μπήκε σε καμπίνα. Αντίθετα, τα drums δεν μπήκαν σε καμπίνα, αλλά ήταν ανοιχτά και με απορροφητικά ήχου. Υπήρξε όμως αρκετή διαρροή από τα τύμπανα και τα κύμβαλα, παρόλο που ο Charlie Watts δεν έπαιξε πολύ δυνατά. Κατά τον μηχανικό ήχου Jimmy Johnson, αυτός είναι ένας καλός τρόπος για ένα ροκ συγκρότημα να ηχογραφήσει έναν πραγματικά πολύ καλό ζωντανό ήχο στα drums.

Ο Mick Jagger, από την άλλη, στεκόταν στο βάθος του δωματίου. Όταν πήγε στο στούντιο είχε μόνο τη μουσική και καθόλου στίχους. Στην αυτοβιογραφία του Keith Richards «Life» (2010), ο μουσικός Jim Dickinson αφηγείται:

– Άρχισαν να παίζουν το «Brown Sugar» την πρώτη νύχτα, αλλά δεν το ηχογράφησαν. Παρακολουθούσα τον Mick (Jagger) να γράφει τους στίχους. Το έγραψε τόσο γρήγορα όσο μπορούσε να κινήσει το χέρι του. Ποτέ μου δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο. Είχε ένα από αυτά τα κίτρινα σημειωματάρια και έγραφε μία στροφή σε κάθε σελίδα. Έγραφε τη στροφή, άλλαζε τη σελίδα, έγραφε άλλη μία στροφή και όταν συμπλήρωσε τρεις σελίδες ξεκίνησαν να ηχογραφούν το τραγούδι. Ήταν εκπληκτικό!

Ο ίδιος αποκαλύπτει ότι στην πρώτη στροφή ο Mick Jagger τραγουδάει «Skydog slaver» και όχι «scarred old slaver», διευκρινίζοντας ότι στο στούντιο αποκαλούσαν Skydog τον Duane Allman επειδή ήταν συνέχεια φτιαγμένος. Ο Jagger άκουσε κάποιον να αποκαλεί έτσι τον Allman και σκέφτηκε ότι ήταν μία καλή λέξη και γι’ αυτό τη χρησιμοποίησε. Παρομοίως υπάρχει η εκδοχή ότι στο στίχο «Hear him whip the women…», ο Jagger λέει «Hear him with…» και όχι «Hear him whip…». Ο Jagger συμμετείχε σ’ αυτή τη σύγχυση με το να ανακατεύει τα φωνητικά του, τα οποία ακούγονται σκοπίμως ασαφή με τον τρόπο που μιξαρίστηκαν με τη μουσική. Για να το καταφέρει αυτό, ακολούθησε τη συμβουλή του Fats Domino «Δεν πρέπει ποτέ να τραγουδάς τις λέξεις πολύ καθαρά», μία φιλοσοφία την οποία ο τραγουδιστής των Rolling Stones τήρησε σε αρκετές περιπτώσεις.

Το σπουδαίο στο «Brown Sugar» είναι ότι μουσικά είναι τόσο δυνατό και ακαταμάχητο που ακόμα κι ένας συνεσταλμένος ακροατής δύσκολα θ’ αντισταθεί στο χορό. Το τραγούδι, το οποίο είναι αντιπροσωπευτικό της μεσαίας περιόδου των Rolling Stones και του σκληρού hard rock με το οποίο συνδέθηκε το συγκρότημα, χαρακτηρίζεται από το κλασικό blues-rock riff, το διπλό ορχηστρικό break πνευστού/κιθάρας και το χορευτικό rock ρυθμό του. Σε ό,τι αφορά το εισαγωγικό riff έχουμε να κάνουμε με ένα από τα πιο θαυμαστά κιθαριστικά riff που ηχογραφήθηκαν ποτέ, ενώ για το break μπορούμε να πούμε ότι ελάχιστα συγκροτήματα χρησιμοποίησαν μία τόσο επιδέξια ταυτοφωνία κιθάρας και πνευστών.

Το επιστέγασμα του τραγουδιού είναι τα τελικά ρεφρέν, τα οποία ποικίλουν ως προς τη μελωδία και το ρυθμό έτσι ώστε το συγκρότημα τραγουδά και δημιουργεί ένα υψηλού τόνου ξεφωνητό, σε ρυθμό που μοιάζει πολύ με σεξουαλική αποκορύφωση. Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί λοιπόν το γεγονός ότι η μουσική πλαισιώνει ιδανικά τους στίχους, όσο ενοχλητική και αν είναι η επίκληση του κακού και η καλλιτεχνική εκμετάλλευση του πορνογραφικού στοιχείου (sexploitation) και άσχετα αν ήταν μία συνειδητή ή υποσυνείδητη επιλογή.

Στις 6 Δεκεμβρίου του 1969, δηλαδή λίγες μόνο μέρες μετά την ηχογράφηση του τραγουδιού, οι Rolling Stones έδωσαν την περίφημη συναυλία στο Altamont, κατά την οποία ένας φαν μαχαιρώθηκε θανάσιμα από έναν φύλακα ασφαλείας των Hell’s Angels. Σ’ εκείνη τη συναυλία ήταν η πρώτη φορά που οι Rolling Stones έπαιξαν ζωντανά το «Brown Sugar». Στην πραγματικότητα δεν ήταν προγραμματισμένο να παίξουν το τραγούδι αλλά το πρότεινε ο κιθαρίστας Mick Taylor.

Στις 18 Δεκεμβρίου 1970, δηλαδή ένα χρόνο μετά την πρώτη ηχογράφηση, οι Rolling Stones ηχογράφησαν ξανά το «Brown Sugar», αυτή τη φορά στα Olympic Studios στο Λονδίνο. Η ηχογράφηση αυτή έγινε την ημέρα των γενεθλίων του Keith Richards και συμμετείχαν ο Eric Clapton στην κιθάρα και ο Al Kooper στα keyboards. Μάλιστα ο Keith Richards σκέφτηκε να συμπεριλάβει τη συγκεκριμένη εκτέλεση στο άλμπουμ «Sticky Fingers», κυρίως λόγω της αυθόρμητης ατμόσφαιράς του, αλλά τελικά προτίμησε την ηχογράφηση του 1969.

Παρόλο που το «Brown Sugar» ηχογραφήθηκε από το Δεκέμβριο του 1969, κυκλοφόρησε σε single στις 16 Απριλίου του 1971. Η καθυστέρηση οφείλεται στη νομική διαμάχη που είχαν οι Rolling Stones με τον πρώην μάνατζέρ τους, τον Allen Klein, για τα πνευματικά δικαιώματα των τραγουδιών τους. Το συγκεκριμένο τραγούδι, όπως και το «Wild Horses», πιστώθηκε τελικά και στο συγκρότημα και στον Allen Klein.

Το «Brown Sugar» ήταν το πρώτο τραγούδι που κυκλοφόρησε η Rolling Stones Records (αριθμός καταλόγου RS-19100), η οποία ήταν θυγατρική εταιρία της Atlantic Records. Πάνω στο single τυπώθηκε για πρώτη φορά το λογότυπο των Rolling Stones (η διάσημη πλέον γλώσσα). Επίσης, ήταν το πρώτο single που βγήκε από το άλμπουμ «Sticky Fingers», όπου είναι και το πρώτο τραγούδι του δίσκου.

Στις 29 Μαΐου 1971, το «Brown Sugar» ανέβηκε στο Νο 1 των Η.Π.Α., όπου παρέμεινε για δύο εβδομάδες. Ήταν το έκτο Νο 1 που είχαν στις Η.Π.Α. οι Rolling Stones. Το τραγούδι έφτασε επίσης στο Νο 2 της Μεγάλης Βρετανίας, όπου αρχικά είχε κυκλοφορήσει σε μία πολύ σπάνια πλέον μονοφωνική μίξη, η οποία ουδέποτε συμπεριλήφθηκε σε κάποια συλλογή.

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι κέρδισε τη μάχη με το χρόνο και πλέον θεωρείται ένα από τα κλασικά τραγούδια της ροκ. Τα τηλεοπτικά κανάλια προβάλουν συχνά μία ζωντανή εκτέλεση (του 1971) ως μουσικό βίντεο του τραγουδιού.

Σε μία συνέντευξή του στο περιοδικό Rolling Stone (14 Δεκεμβρίου 1995), ο Mick Jagger μίλησε επί μακρόν για το «Brown Sugar», μιλώντας μεταξύ άλλων για τους στίχους, την έμπνευση και την επιτυχία του τραγουδιού. Αφού είπε ότι οι στίχοι εννοούν πολλά άσεμνα πράγματα, επισήμανε ότι ο συνδυασμός αυτών των πραγμάτων καθώς και η αμφισημία των στίχων αποτέλεσαν εν μέρει τους λόγους για τους οποίους το τραγούδι θεωρήθηκε επιτυχημένο. Και συνέχισε: «Ο Θεός ξέρει τι λέω σ’ αυτό το τραγούδι. Είναι ένα συνονθύλευμα. Όλα τα άτακτα θέματα σε ένα κομμάτι. Ποτέ δεν θα έγραφα αυτό το τραγούδι τώρα». Όταν ο εκδότης Jann Wenner τον ρώτησε γιατί, ο Jagger απάντησε: «Πιθανότατα να αυτολογοκρινόμουν. Θα σκεφτόμουνα “Ω Θεέ μου, δεν μπορώ. Πρέπει να σταματήσω. Δεν μπορώ να γράψω κάτι τόσο ανώριμο”».

Το «Brown Sugar» θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι των εμφανίσεων του συγκροτήματος. Το 1970, και παρόλο που το τραγούδι ήταν ακόμα άγνωστο στο κοινό, οι Rolling Stones το συμπεριέλαβαν στις συναυλίες που έδωσαν στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής τους περιοδείας, και μάλιστα το έπαιζαν προς το τέλος του προγράμματος. Αντίθετα, ανοίγανε με αυτό τις συναυλίες που έδωσαν στο πλαίσιο της αμερικάνικης περιοδείας του 1972.

Το 2003 ήταν το ένα από τα 4 τραγούδια που οι Rolling Stones συμφώνησαν να μην παίξουν όταν τους επιτράπηκε να δώσουν συναυλία στην Κίνα. Εντούτοις η συναυλία ακυρώθηκε εξαιτίας του SARS (Βαρύ Οξύ Αναπνευστικό Σύνδρομο), που τότε ήταν σε έξαρση στη χώρα.

Συχνά στις ζωντανές εκτελέσεις ο Mick Jagger αλλάζει τους στίχους. Ο στίχος «Just like a young girl should» γίνεται «Just like a young man should» ενώ ο στίχος «Hear him whip the women just around midnight» αλλάζει προς το λιγότερο επιθετικό «You shoulda heard him just around midnight». Αυτό αποδεικνύεται και από τις ζωντανές ηχογραφήσεις του «Brown Sugar» που περιλαμβάνονται στα albums «Love You Live» (1977, ηχογράφηση από το Les Abbatoirs, Παρίσι, 6 Ιουνίου 1976, όπου το τραγούδι παίζεται επιπλέον πολύ πιο γρήγορα από την αυθεντική του μορφή και το σόλο το κάνει ο Ronnie Wood), «Flashpoint» (1991), «Live Licks» (2004) και «Shine A Light» (2008, ηχογράφηση του 2006), αλλά και από την εκτέλεση που ηχογραφήθηκε το 1970 στα γενέθλια του Keith Richards.

Το 2004 η VIRGIN EMI της Αργεντινής έβγαλε ένα διαφημιστικό CD, το οποίο περιέχει μία ζωντανή ηχογράφηση του «Brown Sugar», την ίδια που περιλαμβάνεται και στο «Live Licks».

Άλλες ζωντανές ηχογραφήσεις του «Brown Sugar» περιλαμβάνονται στα bootlegs «At The Marquee Club» (ηχογράφηση 26 Μαρτίου 1971), «Cocksucker Blues» (Απρίλιος 1971, σε μία αρκετά διαφορετική και πιο χαμηλόφωνη εκτέλεση), «Very Ancient, Thank You Kindly» (1972), «Ladies And Gentlemen» (1972), «Winter Tour ‘73» (1973), «Brussels Affair» (1973), «Who Went To Church This Sunday?: 1975 Tour Of The Americas, Pt.1» (1975), «No Flash, No Gimmicks!» (1978), «Handsome Girls» (1978), «Pearls At Swine» (1978), «East And West» (1979, ηχογράφηση του 1976), «Jumpin’ In Germany, Burnin’ In Hollywood» (1979, περιλαμβάνει μία ηχογράφηση από συναυλία στο Essen της Γερμανίας το 1970 και μία από συναυλία στο Hollywood Palladium το 1972), «Brussels Affair 1973» (1988, ηχογράφηση του 1973), «Flashpoint» (1991), «Headin’ For An Overload» (1995, ηχογράφηση του 1974), «Get Your Leeds Lungs Out!» (1996, ηχογράφηση 13 Μαρτίου 1971), «The Stars In The Sky, They Never Lie» (1997, ηχογράφηση του 1973), «Poland 1998» (1998), «Rome 1990» (1999, ηχογράφηση 26 Ιουλίου 1990), «Shattered In Europe» (1999, ηχογράφηση στη Νάπολη στις 17 Ιουλίου 1982), «Bridges To Bremen» (Σεπτέμβριος 2002) καθώς και στις ταινίες-συναυλίες «Ladies And Gentlemen: The Rolling Stones» (1974, Video/DVD/Blu-Ray), «Let’s Spend The Night Together» (1984, Video/DVD) και «The Biggest Bang» (2007, Video/DVD/Blue Ray).

Η στούντιο εκτέλεση του «Brown Sugar» περιλαμβάνεται στις συλλογές «Hot Rocks 1964-1971» (1971), «Made In The Shade» (1975), «Get Stoned» (1977), «Rewind (1971-1984)» (1984), «Hot Rocks 2» (1985), «Singles Collection: The London Years» (1989), «Jump Back: The Best Of The Rolling Stones» (1993), «Forty Licks» (2002), «The Rolling Stones Forever» (2002), «Singles 1968-1971» (2005), «Rolled Gold: The Very Best Of The Rolling Stones» (στην επανέκδοση του 2007), «GRRR!» (2012) και σε όλα τα Box Sets, ενώ το βίντεο του τραγουδιού περιλαμβάνεται στο «Video Rewind» (1984, Video/DVD).

Το «Brown Sugar» ακούγεται σε μία εναλλακτική εκδοχή και στο ντοκιμαντέρ «Gimme Shelter» (1970) και συγκεκριμένα στη σκηνή που οι Rolling Stones χαλαρώνουν σε ένα ξενοδοχείο της Αλαμπάμα. Αυτή η εκδοχή διαφέρει από την πρωτότυπη καθώς περιλαμβάνει μία ρυθμική παραλλαγή της γνωστής στακάτο εισαγωγής στα δύο από τα τέσσερα μουσικά μέτρα αυτού του μέρους ενώ περιέχει και σόλο του Mick Taylor στην κιθάρα αντί για το σόλο του Bobby Keys στο σαξόφωνο.

Άλλες εκτελέσεις

Το 1971 ο Little Richard κυκλοφόρησε μία εκτέλεση του «Brown Sugar», η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «King Of Rock’n’Roll».

Το Δεκέμβριο του 1978 ο Παύλος Σιδηρόπουλος ηχογράφησε μία εκτέλεση στο στούντιο Rock On στο Παγκράτι. Στην εκτέλεση αυτή τον συνοδεύουν τα μέλη του συγκροτήματος Σπυριδούλα: Βασίλης Σπυρόπουλος (ηλεκτρική κιθάρα), Νίκος Σπυρόπουλος (ηλεκτρική κιθάρα), Τόλης Μαστρόκαλος (ηλεκτρικό μπάσο) και Τάσος Φωτιάδης (drums).

Το 1989 το φινλανδέζικο συγκρότημα Clifters, κυκλοφόρησε μία εκτέλεση στα φινλανδικά, με τίτλο «Hei Pepe!». Η εκτέλεση αυτή περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Sexi On In».

Το 1997 ο Collin Raye κυκλοφόρησε μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στη συλλογή «Stone Country – Country Artists Perform The Songs Of The Rolling Stones».

Το Μάρτιο του 1998 οι Innovations κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Innovations Plays The Rolling Stones».

Το 1999 οι Pikes κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στη συλλογή «As Years Go By – A Tribute To The Rolling Stones».

Το 2001 ο Ryan Adams και η Beth Orton κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία συμπεριλήφθηκε στη συλλογή «Gimme Shelter Vol.1» του βρετανικού περιοδικού Uncut.

Το 2002 ο Bob Dylan ερμήνευσε το τραγούδι κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στις Η.Π.Α.

Το 2005 οι Corcovado Frequency κυκλοφόρησαν μία εκτέλεση, η οποία περιλαμβάνεται στη συλλογή «Bossa N’ Stones».

Το 2008 κυκλοφόρησε μία εκτέλεση του τραγουδιού από την Πορτογαλίδα Ana Moura. Η εκτέλεση αυτή, σε ύφος fado, περιλαμβάνεται στο άλμπουμ «Stones World: The Rolling Stones Project, Vol.2» στο οποίο διάφοροι καλλιτέχνες κλήθηκαν να τραγουδήσουν κομμάτια των Rolling Stones με το δικό τους προσωπικό στυλ.

Το τραγούδι ερμήνευσε σε ζωντανές του εμφανίσεις και ο Δημήτρης Πουλικάκος. Επίσης, ομοιότητες με το «Brown Sugar» εμφανίζουν τα τραγούδια «Little Bitch» των Specials (1979) και «Bohemian Like You» των Dandy Warhols (2000).

Το 1998 το «Brown Sugar» χρησιμοποιήθηκε σε διαφήμιση της Pepsi, όπου το τραγούδι το ερμηνεύει ένα έντομο αφού ήπιε μια γουλιά από μία χυμένη Pepsi. Επίσης χρησιμοποιήθηκε και σε διαφήμιση του Kahlua.

Αμερικανοί ψυχολόγοι δημιούργησαν μία λίστα με τα 10 τραγούδια που μας ηρεμούν, μας χαλαρώνουν και βελτιώνουν τη ψυχολογία μας. Σύμφωνα με τους ψυχολόγους Galina Mindlin, Don DuRousseau και Joseph Cardillo, υπάρχει ένα τραγούδι για κάθε διάθεση. Η μελέτη τους, με τίτλο «10 τρόποι με τους οποίους η αγαπημένη σας μουσική μπορεί να φέρει επανάσταση στην υγεία σας, τη μνήμη, την οργάνωση, την προσοχή, και πολλά άλλα» μοιάζει με εγχειρίδιο αντιμετώπισης του στρες. Ένα από τα τραγούδια αυτά που καταπραΰνουν το νευρικό μας σύστημα είναι και το «Brown Sugar».

Το αμερικανικό περιοδικό Rolling Stone κατέταξε το «Brown Sugar» στο Νο 490 των 500 καλύτερων τραγουδιών όλων των εποχών και στο Νο 5 των 100 καλύτερων κιθαριστικών τραγουδιών.

Έρευνα-κείμενα-επιμέλεια: Κωνσταντίνος Παυλικιάνης