Συνέντευξη | Φωτεινή Δάρρα: «Η Ελλάδα είναι σαν ένα “Λουλούδι στη φωτιά” που όταν καίγεται δεν χάνει την ουσία του.»

Κατά πόσο την άλλαξε η μητρότητα, ποια η γνώμη της για όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας, πού θα την απολαύσουμε σύντομα, τι λέει για τη νέα ελληνική πραγματικότητα και πως περνά τον ελεύθερο της χρόνο… Την συναντήσαμε και με εγκαρδιότητα μας ξεφύλλισε το βιβλίο των συαισθημάτων της.

Σας καλωσορίζουμε στο tralala και ευχαριστούμε θερμά για την αποδοχή της πρόσκλησης. Το 2012 ήταν για σας μια σημαδιακή χρονιά, με προσωπική και επαγγελματική καταξίωση. Η γέννηση της κορούλας σας σίγουρα είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο. Κατά πόσο άλλαξε η ζωή σας και οι προτεραιότητές σας;

Η μητρότητα πιστεύω πως δίνει τις σωστές διαστάσεις στα πράγματα, δηλαδή στην ουσία μικραίνουν αυτά που αδίκως φαντάζουν μεγάλα και μεγαλώνουν πολύ οι πραγματικές ανάγκες, οι απαιτήσεις και οι χαρές της ζωής. Σε αυτή τη φάση συνειδητοποιείς τις χαρές της και τις απολαμβάνεις.

Ποτέ δεν είχα την καριέρα μου ως προτεραιότητα και τώρα με την γέννηση της κόρης μου δεν τέθηκε τέτοιο θέμα. Αυτό που μετρούσε πάντα στη ζωή μου ήταν το καλλιτεχνικό μέρος της δουλειάς μου και όχι το θέμα της καριέρας

Με τον ερχομό της κόρης σας, βλέπετε πλέον τα πράγματα με άλλο μάτι ; Έχετε αποκτήσει ίσως περισσότερες ευαισθησίες που παλιότερα δεν είχατε;

Σίγουρα βλέπω τα πράγματα με άλλη ματιά. Η ευαισθησία όμως πιστεύω είναι κάτι που ή το έχεις ή δεν το έχεις και μιλάω για την πραγματική ευαισθησία, που έχει να κάνει με τους άλλους, με το κοινωνικό σύνολο. Αυτή την ευαισθησία νομίζω πως την είχα ανέκαθεν. Έγιναν όμως πιο έντονες οι αισθήσεις. Πιο έντονες οι γεύσεις, πιο έντονες οι μυρωδιές, πιο έντονα τα ακούσματα.

Σε αυτή τη φάση η καριέρα σας τι ρόλο παίζει; Πρωτεύει η μητρότητα και δίνετε εκεί μεγαλύτερη σημασία;

Ποτέ δεν είχα την καριέρα μου ως προτεραιότητα και τώρα με την γέννηση της κόρης μου δεν τέθηκε τέτοιο θέμα. Αυτό που μετρούσε πάντα στη ζωή μου ήταν το καλλιτεχνικό μέρος της δουλειάς μου και όχι το θέμα της καριέρας. Τώρα πια που σαφώς δεν έχω ποσοτικά το χρόνο που είχα στο παρελθόν να ασχοληθώ με μικρά λεπτομερειακά πράγματα, επικεντρώνομαι μόνο στα ουσιαστικά.

Η μητρότητα πιστεύω πως δίνει τις σωστές διαστάσεις στα πράγματα, δηλαδή στην ουσία μικραίνουν αυτά που αδίκως φαντάζουν μεγάλα και μεγαλώνουν πολύ οι πραγματικές ανάγκες, οι απαιτήσεις και οι χαρές της ζωής.

Ανησυχείτε για το μέλλον, παρακολουθώντας την κρίσιμη κατάσταση που βιώνει η χώρα;

Ανησυχώ για το μέλλον, αλλά ανησυχώ και για το παρόν. Αυτό που βλέπω να συμβαίνει γύρω μου δεν μου αρέσει. Και δεν μιλάω μόνο προσωπικά, αλλά και αυτό που βλέπω στο δρόμο. Υπάρχει εξαθλίωση και αυτό πια φαίνεται. Δυστυχώς, ενώ παραμένουμε ανθρώπινοι και αποτελούμε ένα ξεχωριστό λαό, φτάσαμε σε οριακά σημεία. Ανησυχώ πολύ και για το μέλλον. Παρόλα αυτά δεν μπορώ παρά να αισιοδοξώ.

Τι συμβαίνει τελικά και ο ελληνικός λαός, ενώ δεν είναι ικανοποιημένος από τις εκάτοστε κυβερνήσεις, πάλι εκλέγει τις ίδιες;

Ίσως είναι μια ανασφάλεια απέναντι στο καινούργιο. Και στην προσωπική ζωή μας συμβαίνει. Όταν μπαίνει ένας καινούριος άνθρωπος στη ζωή μας κρατάμε επιφυλάξεις, δεν τον εμπιστευόμαστε εύκολα. Αντιθέτως, κάποιον που γνωρίζουμε (καλώς ή κακώς) τον δεχόμαστε πιο εύκολα, διότι νομίζουμε πως ξέρουμε με ποιον έχουμε να κάνουμε.

Ανησυχώ για το μέλλον, αλλά ανησυχώ και για το παρόν. Αυτό που βλέπω να συμβαίνει γύρω μου δεν μου αρέσει. Υπάρχει εξαθλίωση και αυτό πια φαίνεται.

Να περάσουμε στα δισκογραφικά και να επισημάνουμε την νέα σας κυκλοφορία “Λουλούδι στη φωτιά”. Μια μεστή δουλειά σε μουσική Δημήτρη Παπαδημητρίου, που μελοποίησε στίχους του Νίκου Γκάτσου. Πως επιλέξατε αυτό τον τίτλο και τι μήνυμα θέλετε να περάσετε;

Καταρχήν μέσα στον δίσκο υπάρχει τραγούδι με αυτόν τον τίτλο. Ο Γκάτσος τα τραγούδια αυτά τα έγραψε πριν 40 χρόνια και θεωρώ ότι έχουν προφητικό χαρακτήρα, καθώς εκφράζουν με μοναδικό τρόπο το παρόν του τόπου μας. Λες και γράφτηκαν χτες για να περιγράψουν το σήμερα, αλλά και το αύριο. Ο τίτλος της δουλειάς αυτός έχει το δικό του νόημα. Μαζί με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου θεωρήσαμε ότι αυτό το “Λουλούδι στη φωτιά” είναι η ίδια η Ελλάδα. Αλλά το λουλούδι όταν καίγεται δεν χάνει την ουσία του. Μένει εκεί, διατηρεί το άρωμά του ακόμα και μέσα στις φλόγες.

Η δουλειά αυτή έχει ύφος παλιού καλού λαϊκού τραγουδιού ; Λόγω των ιδιαίτερων στίχων θέλατε έτσι να περάσατε στον ακροατή ένα γνώριμο ήχο στα αυτιά του;

Ο Γκάτσος ήταν πάντα λαϊκός και όσες φορές στο παρελθόν μελοποιήθηκε είχε λαϊκό έρεισμα. Ταιριάζει με τον λαϊκό τρόπο μουσικής γραφής και ενορχήστρωσης.

Η κρίση είναι ανασταλτικός παράγοντας για ένα φτασμένο καλλιτέχνη;

Θεωρώ πως όχι. Έναν αληθινό καλλιτέχνη δεν μπορεί να τον περιορίσει, μπορεί όμως να τον αγχώσει ο βιοπορισμός του. Ο καλλιτέχνης παίρνει ζωή μέσα από την ίδια του την τέχνη και βρίσκει δύναμη να προχωράει. Με την κρίση αφυπνίζεται τόσο ο καλλιτέχνης, όσο και το κοινό. Μόνο η ποιότητα είναι το ζητούμενο τώρα πια. Ο κόσμος έχει πολύ αυστηρό κριτήριο. Με αυτά τα λίγα χρήματα που διαθέτει, έχει την απαίτηση αυτό που θα δει και θα ακούσει να του αφήσει κάτι, κάτι που θα του δημιουργήσει ανάταση ψυχής. Θέλει να δει αληθινά πράγματα, αυθεντικά. Ο κόσμος χόρτασε από ψέματα και τον ενδιαφέρει μόνο η ουσία.

Μαζί με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου θεωρήσαμε ότι αυτό το “Λουλούδι στη φωτιά” είναι η ίδια η Ελλάδα. Αλλά το λουλούδι όταν καίγεται δεν χάνει την ουσία του. Μένει εκεί, διατηρεί το άρωμά του ακόμα και μέσα στις φλόγες.

Από την άλλη, υπάρχει χώρος για νέους καλλιτέχνες στην κρίσιμη εποχή που ζούμε ; Οι συνθήκες ευνοούν για κάτι τέτοιο;

Θεωρώ πως αυτή η δύσκολη φάση είναι δυνατόν να ευνοήσει τους νέους καλλιτέχνες. Θα επιβιώσουν και θα αναδειχθούν μόνο αυτοί που έχουν να προσφέρουν κάτι μοναδικό και ξεχωριστό, κάτι αληθινό.

Μέχρι πρότινος υπήρχε υπερπροσφορά στο τραγούδι;

Σίγουρα υπήρχε, αλλά και σε όλες τις εποχές διαχρονικοί γίνονται αυτοί που μιλούν στην ψυχή του λαού.

Με τι κριτήριο επιλέγετε τα τραγούδια που θα δισκογραφήσετε;

Με αυστηρά προσωπικό και καλλιτεχνικό κριτήριο. Ποτέ δεν είπα σε κάποιον συνθέτη γράψε μου τραγούδια σε αυτό το ύφος. Πάντα ακολουθώ το ένστικτο και την ψυχή μου. Στην πιο πρόσφατη εμφάνισή μου που πραγματοποιήθηκε στην Θεσσαλονίκη όταν έλεγα τα νέα μου τραγούδια, ο κόσμος παρόλο που κάποια τα άκουγε για πρώτη φορά , έδειχνε πως ήθελε να τα ακούσει και να τα μάθει. Διψάει το κοινό για νέα πράγματα, περισσότερο παρά ποτέ. Αλλά και στο άκουσμα του τραγουδιού που ξεχώρισε με τίτλο”Παρασκευή Μεγάλη” ο κόσμος δείχνει να συναισθάνεται απολύτως το νόημα των στίχων:

“Έλα της θάλασσας θεριό και του πελάγου μπόρα,

Το φοβερό σκουπιδαριό να διώξεις απ’ τη χώρα”.

Πόσο βοηθάει το internet στην προώθηση μιας νέας δουλειάς;

Βοηθάει πάρα πολύ. Ο κόσμος μπαίνει πια πολύ συχνά στο internet και σαφώς είναι μεγάλο εργαλείο, που έχει αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Είναι αναμφισβήτητα η νέα δύναμη.

Σε ποιον θα θέλατε να πείτε ένα μεγάλο ευχαριστώ;

Θα ήθελα να πω πολλά ευχαριστώ σε πολλά άτομα καθόλα την καλλιτεχνική μου πορεία. Τόσο στην οικογένεια μου, όσο και στους συνεργάτες μου. Το μεγαλύτερο ευχαριστώ καλλιτεχνικά το οφείλω στον Δημήτρη Παπαδημητρίου και στον Νίκο Μαμαγκάκη, που πίστεψαν σε μένα από την πρώτη στιγμή. Ο Νίκος Μαμαγκάκης έχει ανακαλύψει πολλές νέες τραγουδίστριες. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν άνθρωποι που “βάζουν πλάτη” και έχουν το θάρρος να καταδεικνύουν νέους καλλιτέχνες.

Θα επιβιώσουν και θα αναδειχθούν μόνο αυτοί που έχουν να προσφέρουν κάτι μοναδικό και ξεχωριστό, κάτι αληθινό.

Έχετε αδικήσει ή αδικηθεί από συνεργάτες;

Ίσως να έχω αδικηθεί ή και ανάποδα χωρίς να το καταλάβω. Όμως αν καταλάβω πως έχω κάνει λάθος ζητάω συγνώμη και μάλιστα χωρίς δισταγμό. Ζητώ έμπρακτα συγνώμη και το εννοώ. Με ενοχλεί η αδικία. Πιστεύω πολύ στη δικαιοσύνη και σίγουρα είναι μία από τις πιο βασικές ανθρώπινες αρετές.

Βλέπουμε τελευταία το συχνό φαινόμενο να βγαίνουν καλλιτέχνες στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και να λένε ανοιχτά την γνώμη τους για συναδέλφους τους και πολλές φορές καταφέρονται εναντίον τους. Πρόσφατα ακούσαμε τον Βαλάντη να δηλώνει πως ο Πάριος, η Αλεξίου και η Γαλάνη είναι καιρός να αποσυρθούν. Εσείς λέτε ελεύθερα τη γνώμη σας;

Προσωπικά είμαι ένας άνθρωπος που προσπαθεί να βρει τα θετικά των άλλων γιατί μόνο έτσι μπορώ να συνεχίσω να ελπίζω και να δημιουργώ, πιστεύοντας δηλαδή στην θετική πλευρά του κόσμου. Ο πραγματικός κριτής είναι το κοινό. Το τι λέει ένα δημόσιο πρόσωπο δημοσίως περιέχει ευθύνη απέναντι στον κόσμο. Από τη στιγμή που επιβραβεύει το κοινό την πορεία τους, ό,τι και να ειπωθεί δεν μετράει. Σέβομαι και εκτιμώ κάποιους καλλιτέχνες με τεράστια πορεία στο χώρο και δεν μου περνάει καν από το μυαλό να τους κρίνω. Νομίζω πως όλο αυτό εντάσσεται στο φαινόμενο της αγριότητας που περνάμε όλοι λόγω κρίσης. Κάποιοι βάλλονται έναντι δικαίων και αδίκων εκφράζοντας πράγματα που για καιρό ίσως τους απασχολούσαν.

Σέβομαι και εκτιμώ κάποιους καλλιτέχνες με τεράστια πορεία στο χώρο και δεν μου περνάει καν από το μυαλό να τους κρίνω

Πως διασκεδάζετε ; Θα σας συναντούσαμε σε νυχτερινό κέντρο με μπουζούκια και γαρύφαλλα ή προτιμάτε κάτι πιο soft;

Τα μπουζούκια έχουν μεγάλες “εντάσεις” για τα γούστα μου. Προτιμώ να διασκεδάζω διαφορετικά. Σινεμά, θέατρο… όταν υπάρχει χρόνος.

‘Εχετε σκεφτεί να κάνετε μια παράσταση με όπερα ή musical; Η φωνή σας βοηθάει πολύ σε αυτό το κομμάτι.

Νομίζω πως δεν είμαι η κλασσική τραγουδίστρια για να κάνω κάτι τέτοιο. Αυτή είναι μια τελείως άλλη επιλογή από αυτήν που έχω κάνει. Μου αρέσει να χρησιμοποιώ την κλασσικό τρόπο τραγουδίσματος κάποιες φορές κυρίως στα ξένα τραγούδια. Άλλωστε είναι μέρος και του αγαπημένου μου είδους το οποίο και σπούδασα. Το μιούζικαλ.

Το κοινό θέλει να δει αληθινά πράγματα, αυθεντικά, χόρτασε από ψέματα και τον ενδιαφέρει πλέον μόνο η ουσία

Τι περιλαμβάνει το μενού των επερχόμενων ζωντανών σας εμφανίσεων;

Στις 21 Φεβρουαρίου θα βρεθούμε με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου στο “Παλλάς” για μια συναυλία με τίτλο “Λουλούδι στη φωτιά”. Θα πούμε τραγούδια από το νέο δίσκο, αλλά και τραγούδια που έχουν σφραγίσει την μέχρι τώρα πορεία μας. Έχουν περάσει τέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά την τελευταία μας κοινή εμφάνισή και νιώθουμε την ανάγκη να συνομιλήσουμε ξανά παρέα με το κοινό. Δισκογραφικά εκτός από το “Λουλούδι στη φωτιά” που μόλις κυκλοφόρησε, συμμετέχω στον νέο κιθαριστικό δίσκο του Παναγιώτη Μάργαρη μαζί με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, την Μελίνα Κανά, τον Διονύση Τσακνή και την Ελένη Πέτα, ερμηνεύοντας το θρυλικό τραγούδι των “Metallica” με τίτλο:”Nothing else matters”.

Το tralala σας ευχαριστεί θερμά και σας εύχεται καλή δύναμη και καλή επιτυχία σε ο,τι κάνετε!

Κι εγώ σας ευχαριστώ!

Συνέντευξη στον Νίκο Ψωμά

Φωτογραφίες: Βάσια Κρασανού