Η σκηνή των θαυμάτων
Πρώτη Παγκόσμια Παρουσίαση Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
9,10, 11 Φεβρουαρίου, 8.30 μ.μ. Αίθουσα Νίκος Σκαλκώτας
Μια μαύρη και ανησυχητική κωμωδία είναι η νέα όπερα δωματίου του Γιώργου Κουρουπού, ο οποίος «συνεργάζεται» με ενθουσιασμό, με τον Μιγκέλ Ντε Θερβάντες του 17ου αιώνα, για να αναδείξει την επιμονή του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας ως αθεράπευτες παθήσεις όλων των κοινωνιών και όλων των εποχών.
Η Σκηνή των Θαυμάτων (El Retablo de las Maravillias) γραμμένη από τον συγγραφέα του Δον Κιχώτη, στις αρχές του χρυσού ισπανικού αιώνα, μετατρέπεται με τη μουσική του Γιώργου Κουρουπού σε ένα σκηνικό θέαμα -για οκτώ τραγουδιστές, έναν ηθοποιό-χορευτή, δύο ηθοποιούς και μουσικό σύνολο- που θα διασκεδάσει τον θεατή, αλλά και θα τον προκαλέσει να αναλογιστεί ότι ο φόβος του άλλου, του διαφορετικού και η δαιμονοποίησή του «παραμονεύουν κυριολεκτικά έξω από την πόρτα του», όπως λέει ο ίδιος ο συνθέτης.
Σε παγκόσμια πρώτη, η Σκηνή των θαυμάτων, ανεβαίνει στην Αίθουσα Νίκος Σκαλκώτας την Τρίτη 9 Φεβρουαρίου στις 8.30 το βράδυ και θα επαναληφθεί για δύο ακόμη παραστάσεις (10 και 11/2) ενταγμένη στις Σειρές Γέφυρες και Μουσικές του 20ου και 21ου αιώνα.
Το ιντερμέδιο του Θερβάντες (1547-1616), ένα από τα οκτώ που έγραψε το 1614, δυο χρόνια πριν πεθάνει, συνεπήρε τον Γιώργο Κουρουπό και τον οδήγησε, 18 χρόνια μετά τον Πυλάδη, να ξαναεπισκεφτεί την όπερα δωματίου, να ντύσει με σύγχρονη μουσική μια ιστορία, που μπορεί να στείλει τα μηνύματά της και σήμερα και να της δώσει μια επείγουσα επικαιρότητα.
Την παράσταση σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, τα σκηνικά είναι του Αντώνη Δαγκλίδη, η κινησιολογία της Αγγελικής Στελλάτου, τα κοστούμια της Clare Bracewell και οι φωτισμοί του Σάκη Μπιρμπίλη. Τη μουσική προετοιμασία έχει κάνει ο Θανάσης Αποστολόπουλος και στη μουσική διεύθυνση θα είναι ο Νίκος Τσούχλος.
Τραγουδούν ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος(βαρύτονος) στο ρόλο του Πανουργιά, η Άρτεμις Μπόγρη(σοπράνο) ερμηνεύει τη Τσιρίνα, τον Ρεμπελίνο ο Χάρης Ανδριανός(μπασοβαρύτονος), τον Κυβερνήτη ο Τάσος Αποστόλου(μπάσος), τον Μπενίτο Λαχανίδα ο Ζάχος Τερζάκης(τενόρος), τον Χουάν Καστράτο η Mαργαρίτα Συγγενιώτου(μέτζο σοπράνο), τη Χουάνα Καστράτα η Χριστίνα Γιαννακοπούλου(λυρική σοπράνο), την Τερέζα Λαχανίδα η Ελπινίκη Ζερβού(ελαφριά σοπράνο) και τον Πέδρο Καπάτσο ο ηθοποιός Γιάννης Γιαννούλης. Συμμετέχουν οι ηθοποιοί-χορευτές: Φώτης Νικολάου, Παναγιώτης Αργυρόπουλος, Ιωάννα Αποστόλου, Νίκος Καλογεράκης, Ρούλα Κουτρουμπέλη.
Ο Γιώργος Κουρουπός επιλέγει την κιθάρα, το κατεξοχήν όργανο της ισπανικής μουσικής, πλούσιο, λιτό και λαϊκής προέλευσης, για να δομήσει τη σύνθεσή του και την πλαισιώνει με το χαρακτηριστικό ηχόχρωμα του φλάουτου, τη διακριτική συνοδεία του βιολοντσέλου και τα κρουστά, τα οποία σε εξαιρετικά μεγάλη ποικιλία, επενδύουν ρυθμικά κάθε φράση και επιχρωματίζουν τα υπόλοιπα όργανα. (Έλενα Παπανδρέου κιθάρα, Δημήτρης Δεσύλλας κρουστά, Μαριλένα Δωρή φλάουτο, Βαγγέλης Νίνα βιολοντσέλο).
Η Σκηνή των Θαυμάτων είναι μια απάτη ενός περιφερόμενου θιάσου, ο οποίος πείθει τους προεστούς και τους κατοίκους ενός ισπανικού χωριού ότι τα όσα συμβαίνουν επί σκηνής «δεν μπορείς να τα δεις αν έχεις μέσα σου, έστω και μια στάλα εβραϊκό αίμα ή είσαι νόθος». Οι χωρικοί αυθυποβάλλονται για να αποδείξουν την «καθαρότητά» τους και πιστεύουν όσα θαυμαστά τους αναγγέλλει ο θεατρώνης ότι συμβαίνουν μπροστά στα μάτια τους. Ο μόνος που αντιδρά, είναι ο κυβερνήτης, «όλοι βλέπουν εκτός από μένα;». Εκβιασμένος όμως από τις αντιδράσεις του κοινού αποφασίζει κι αυτός να αποδείξει ότι βλέπει «για να σώσει την τιμή του».
Στο πρωτότυπο ο Θερβάντες τελειώνει την αφήγησή του σε ένα κλίμα ευτράπελα αποκαλυπτικό της μαζικής τύφλωσης και της αγωνίας για το στίγμα. Στην όπερά του, ο Γιώργος Κουρουπός δίνει ένα πιο τραγικό τέλος, επιλέγοντας για τους σεληνιασμένους θεατές της Σκηνής των Θαυμάτων, ένα αιματηρό τίμημα για να δραματοποιήσει τις τραγικές συνέπειες κάθε αποκλεισμού.
Η μετάφραση του κειμένου έγινε από, την Ισμήνη Κανσή, την Κρήτη Κλώνου-Βόσσου και την Βιργινία Γαλανοπούλου του Τμήματος Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Ινστιτούτου Θερβάντες Αθηνών.
Η Σκηνή των Θαυμάτων είναι ένα από τα οκτώ ιντερμέδια που έγραψε ο Θερβάντες –έξη σε πρόζα και δυο σε επτασύλλαβο στίχο- και είναι τα τελευταία έργα του, που εμφανίζονται πριν τελειώσει μια ζωή βιωμένη στη φτώχεια και την περιπέτεια. Δεν είναι παρά μικρές θεατρικές βινιέτες, που παίζονται ανάμεσα στις πράξεις θεατρικών έργων και ρίχνουν γρήγορες ματιές σε έναν κόσμο μακριά από τις κομψότητες της αυλής ή τους στρατιωτικούς ηρωισμούς, με χαρακτήρες από τον περιθωριακό κόσμο της Μαδρίτης του 17ου αιώνα, αυτής της Βαβυλώνας των καιροσκόπων και των απατεώνων. Ο Δον Κιχώτης δεν στοίχειωσε μόνο την παγκόσμια λογοτεχνία, αλλά και τον συγγραφέα του, αφού όλες αυτές οι μικρές «παρεμβολές» παραπέμπουν διαρκώς στον ήρωα του θεμελιακού αυτού μυθιστορήματος.
Ο μεγαλοφυής αυτός συνθέτης της δραματικής ποίησης, κατεβαίνει με τα ιντερμέδια σε απλοϊκές πλοκές και σε λαϊκούς, καθημερινούς τύπους και με έναν ζωντανό, γρήγορο και ευαίσθητο διάλογο σχολιάζει τα ήθη της εποχής του και αποκαλύπτει το κακό που καραδοκεί μέσα στο φοβισμένο και παραπλανημένο πλήθος.
Οι τιμές των εισιτηρίων είναι € 9,00 (Φοιτητικά) – 25,00 – 40,00