David Garrett
Εδώ ο David με την χαρακτηριστική του άνεση και ευελιξία ερμηνεύει διαχρονικά rock κομμάτια, όπως το κλασικό “Smells Like Teen Spirit” των Nirvana, το “Walk This Way” των Aerosmith, και το “Kashmir” των Led Zeppelin, αλλά και κλασικά tracks από την 5η του Beethoven, Peer Gynt…, ενώ περνάει σε ασκήσεις ύφους μεταξύ κλασικής και rock, σε μια ιδιοφυή «μίξη» Vivaldi & U2 (Vertigo).
Ο David Garrett ξεκίνησε να μαθαίνει βιολί τεσσάρων χρονών. Στα εννιά του ανακάλυψε το ταλέντο του ο μεγαλύτερος βιολιστής στον κόσμο, Yehudi Menuhin. Στα 11 συμμετέχει σε συναυλίες με μεγάλες συμφωνικές ορχήστρες σε ολόκληρο τον πλανήτη… Ταυτόχρονα, από την Αμερικανίδα μητέρα του, πρώην χορεύτρια κλασικού μπαλέτου, γνωρίζει τη ροκ μουσική και παθιάζεται με αυτήν. Στα 13 του, στη Γερμανία όπου μεγαλώνει, είναι ο νεότερος σολίστ βιολιού που έκλεισε ποτέ συμβόλαιο με την Deutsche Grammophon. Την ίδια εποχή μαθαίνει ότι αυτοκτόνησε ο Kurt Cobain.
Το 2009, το γερμανικό GQ του απένειμε τον τίτλο του μουσικού της χρονιάς. Το 2010 μπήκε στο Βιβλίο Γκίνες ως ο ταχύτερος βιολιστής στον κόσμο…
Σήμερα στα 28 του χρόνια, ο David Garrett έχει πουλήσει μόνο στη Γερμανία πάνω από 1 εκ. αντίτυπα, ενώ θεωρείται ο νεότερος καλλιτέχνης κλασικής μουσικής με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην Αμερική. To album, “Rock Symphonies” ήταν Νο 1 σε πωλήσεις στη Γερμανία, όπου έγινε πλατινένιο, ενώ έγινε χρυσό στην Ελβετία και την Αυστρία.
Το 2011 ο Garrett θα εμφανιστεί κυρίως στην Αμερική, όπου εκτός από πρώην παιδί-θαύμα, παραμένει πάντα αγαπημένος των media από την εποχή που για να σπουδάσει στο Juilliard, εργαζόταν ως μοντέλο του Armani. Μεταξύ όμως των fan του συγκαταλέγονταν και πολλοί καλλιτέχνες, όπως οι Sting, Madonna, Pavarotti… Ίσως γιατί, η ευγλωττία του στο βιολί, η ανεξιθρησκεία του στη μουσική αλλά και η φυσιογνωμία του που θυμίζει αρκετά τον πρώην leader των Nirvana, αποτελεί έναν ακόμη πόλο έλξης στο πρόσωπό του. Ο Garrett δεν είναι απλά γνωστός στους λάτρεις της κλασικής, αλλά και σε ένα πολύ μεγάλο και πλατύ κοινό που τον απολαμβάνει όταν ροκάρει με το Stradivarius σε μεγάλους βιομηχανικούς χώρους κι επιπλέον αναγνωρίζει τη φυσιογνωμία του στις τεράστιες εμπορικές καταχωρήσεις τόσο της Audi και της Sony όσο και της Mont Blanc, Banana Republic & S. Oliver.