Χ. Κωστόπουλος, Μ. Ιακώβου & Βο: Μια πρεμιέρα με πολύ τραγούδι, χορό και το κέφι ανεβασμένο στα ύψη! |Φωτορεπορτάζ και αποκλειστικές δηλώσεις

Από αρκετά νωρίς, το μαγαζί είχε γεμίσει και όλοι ανυπομονούσαν για τη στιγμή που οι τρεις καλλιτέχνες θα εμφανίζονταν επί σκηνής. Πολύ καλή εντύπωση μού άφησε και η εξυπηρέτηση που δεχθήκαμε από την ώρα που μπήκαμε στο κέντρο μέχρι και την ώρα που φύγαμε. Χωρίς υπερβολές, ήταν υποδειγματική και οι εργαζόμενοι, ήταν ευγενέστατοι. Όσον αφορά το πρόγραμμα, κατά κύριο λόγο, μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε λαϊκό, με γρήγορες εναλλαγές και ξεσηκωτικά τραγούδια.

Πρώτος λοιπόν, κατά σειρά, εμφανίστηκε ο Bo. Έχοντας στο πλευρό του την Dj και μαέστρο του Monika, καθώς και την νεαρή Τζόρτζια, ξεσήκωσε τους πάντες ερμηνεύοντας τις επιτυχίες του. «Θα ‘θελα», «Είσαι αστέρι» και «Όλοι τα χέρια επάνω» είναι λίγα από τα τραγούδια που παρουσίασε επί σκηνής. Όντας ένας εκπληκτικός επαγγελματίας, με απίστευτη ενέργεια και επικοινωνία με τον κόσμο, γρήγορα κατάφερε να εκτοξεύσει τη διάθεση στα ύψη.

Στη συνέχεια, τη σκυτάλη της διασκέδασης πήρε η Μαρία Ιακώβου. Γύρω στη 1.30 ανέβηκε επί σκηνής απαστράπτουσα μέσα σε ένα εντυπωσιακό ασημί, μίνι, στράπλες φόρεμα. Πέρα όμως από την όμορφη σκηνική της παρουσία, η Μαρία έκλεψε τις εντυπώσεις με τη φωνή και την ενέργειά της. Τραγουδώντας «Πάντα κρατάει λίγο», «Πάλι δεν είσαι εδώ» και «Για σένα ανασαίνω», απογείωσε το κέφι.

Επίσης, έκπληξη αποτέλεσε η συνεργασία της επί σκηνής με τον Bo. Μαζί παρουσίασαν μεγάλες επιτυχίες, εμπλουτισμένες όμως με ραπ στίχους από τον Bo. Περισσότερες λεπτομέρειες δε θα δώσω για να πάτε να τους απολαύσετε από κοντά.

“At last, but not least”, που λένε και οι Άγγλοι, εμφανίστηκε ο Χάρης Κωστόπουλος. Κλαρίνο, τουμπερλέκι, «Μα τι σου βρίσκω» και το μαγαζί σηκώθηκε όλο όρθιο. Ακολούθησαν και άλλες επιτυχίες του τραγουδιστή καθώς και το νέο του «παιδί», το «Παραπάτησα». Αυτό που συμβαίνει με τον Χάρη Κωστόπουλο και τα τραγούδια του είναι εκπληκτικό. Ακούγοντας τις πρώτες 3 νότες, όλοι άρχιζαν να τραγουδούν ολόκληρο το τραγούδι. Αυτό που επίσης παρατήρησα, ήταν πως δεν υπάρχει όριο ηλικίας για το κοινό στο οποίο απευθύνεται ο Χάρης Κωστόπουλος. Στο μαγαζί, διασκέδαζαν και τραγουδούσαν τις επιτυχίες του άνθρωποι από 17 μέχρι 67 χρονών.

Μαζί με τους τρεις καλλιτέχνες, εμφανίζονται και η Χριστίνα Παπαδάκη με τον Γιάννη Ιερεμία. Δύο νέα παιδιά, με μεγάλο ταλέντο όμως και εκπληκτικές φωνές. Και εκείνοι με τη σειρά τους ερμηνεύουν γνωστές επιτυχίες άλλων καλλιτεχνών, αλλά και τα δικά τους τραγούδια.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε όσα μας δήλωσαν αποκλειστικά η Μαρία Ιακώβου και ο Βο.

Μαρία Ιακώβου

Τι έχεις ετοιμάσει για το Anodos;

Τα καλύτερα, νομίζω. Ο Κώστας Μηλιωτάκης, που είναι ο μαέστρος μας, έχει ετοιμάσει ένα πολύ ωραίο και κεφάτο πρόγραμμα. Είναι η πρώτη φορά που συνεργαζόμαστε σε αυτό το επίπεδο μαζί και χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί είναι άνθρωπος που προσέχει τον κάθε καλλιτέχνη ξεχωριστά. Έχει καταφέρει να βγάλει το καλύτερο από τον καθένα μας και να φτιάξει ένα πρόγραμμα που σε κρατάει συνέχεια σε μία εγρήγορση.

Πώς είναι η συνεργασία με τον Χάρη Κωστόπουλο;

Κάνοντας πλάκα βέβαια, θα πω ότι ο Χάρης είναι ο άνθρωπος που μας έχει κάνει ζημιά γιατί στερούμαστε πολλά τραγούδια του, που έχουμε συνηθίσει να βάζουμε στα δικά μας προγράμματα. Έχει πει τραγούδια που απογειώνουν τα προγράμματα στον Θεό. Είναι πάρα πολύ ωραίο να δουλεύεις μαζί του γιατί έχει τον λαϊκό χαρακτήρα, που οφείλουν να έχουν τα μπουζούκια.

Το λαϊκό τραγούδι θεωρείς ότι έχει αδικηθεί τα τελευταία χρόνια;

Ναι, έχει συμβεί αυτό, αλλά τους τελευταίους μήνες βλέπεις ότι επανέρχεται. Προφανώς, έχει να κάνει και με την εποχή γιατί είναι ένα είδος που εκτονώνει την ψυχή του Έλληνα –πάντα το έκανε αυτό – και τώρα ο Έλληνας το έχει πιο ανάγκη από ποτέ. Οπότε, είναι λογικό να ζητά να το ακούσει και χαίρομαι που το ακούω ξανά στα ραδιόφωνα, όπως παλιά.

Πόσο δύσκολο σου ήταν να ξεκινήσεις τη σταδιοδρομία σου; Γνωρίζω ότι η μαμά σου είχε ασχοληθεί με το τραγούδι. Υπήρξε αυτό στήριγμα για εσένα;

Όχι, δεν είχα κάποιο στήριγμα. Ίσα-ίσα, η ενασχόληση της μητέρας μου με αυτόν τον χώρο ήταν απαγορευτικός παράγοντας για εμένα. Είχα δει πόσο αγχωτική ήταν σα δουλειά και ο λόγος που δεν το είδα εξαρχής επαγγελματικά και φιλόδοξα, ήταν αυτός ακριβώς. Δηλαδή, πως ήξερα ότι είναι μια δουλειά που θέλει ένα πολύ γερό στομάχι. Κατά τα άλλα, δεν είχα κάποιο στήριγμα. Η μητέρα μου δούλευε σε άλλες εποχές με άλλες συνθήκες και ήταν ένας άνθρωπος που είχε τεθεί πολύ καιρό εκτός συστήματος. Δηλαδή, δεν μπορούσε να μου παρέχει κάποια βοήθεια. Μπήκα ολομόναχη, με έβγαλε ο δρόμος μου και, δόξα τω Θεώ, όλα έχουν πάει καλά.

Έχεις κάνει πράγματα για τα οποία έχεις μετανιώσει;

Εννοείται ότι όλοι έχουμε κάνει πράγματα για τα οποία έχουμε μετανιώσει εκ των υστέρων. Η αλήθεια είναι, ότι εκείνη τη στιγμή που τα έκανα, όλα με έβρισκαν πάρα πολύ σύμφωνη. Δεν έχει τύχει τη δεδομένη στιγμή να νιώσω ότι κάνω κάτι παρά την επιθυμία μου, απλά αργότερα κατάλαβα ότι δεν ήταν τόσο αντιπροσωπευτικό. Άρα, δεν έχει νόημα το αργότερα γιατί εξελίσσεσαι και βλέπεις διαφορετικά τα πράγματα. Εφόσον όμως εκείνη τη στιγμή έκανα αυτό που ήθελα, καλά έκανα και το έκανα.

Θα ήθελα να μου σχολιάσεις το τραγούδι και τους καλλιτέχνες που θα μας εκπροσωπήσουν στη Eurovision…

Αν το δεις δεδομένων των συνθηκών του θεσμού, είναι κάτι που ταιριάζει απόλυτα. Δηλαδή, είναι ένας βαλκανικός ήχος, που έχει ξανακουστεί σε αυτόν τον θεσμό. Τώρα για τους καλλιτέχνες, εφόσον εκείνους ψήφισε και επέλεξε ο κόσμος, εγώ δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω και να τους κρίνω. Από εκεί και πέρα, θα ήθελα απλά να είμαστε λίγο πιο διακριτικοί στην συμπεριφορά μας γιατί δεν παύουμε να εκπροσωπούμε ένα έθνος, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι πρέπει η εικόνα που βγάζουμε γενικότερα, όχι μόνο επάνω σε μια σκηνή, να είναι λίγο πιο προσεγμένη και πιο ευγενική.

Εσύ θα μπορούσες να δεις τον εαυτό σου σε κάτι τέτοιο;

Και ναι και όχι. Όχι, γιατί στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει ακόμη και την πρωτιά να την καταθάβουμε. Δηλαδή, ακόμη και όταν η Παπαρίζου μας έφερε την πρωτιά, το φτυάρι πήγε σύννεφο. Παρά την πρωτιά, όλοι σχολίαζαν το βρακί της Παπαρίζου. Δηλαδή, έλεος! Από την άλλη, θα το ρίσκαρα με ένα κομμάτι, το οποίο θα αντιπροσώπευε πρώτα από όλα εμένα γιατί σε όποια σκηνή κι αν ανέβεις, είτε απευθύνεσαι σε 5 άτομα είτε σε 5 εκατομμύρια κόσμο, θα πρέπει το τραγούδι να σε αντιπροσωπεύει απόλυτα για να δώσεις το 100% του εαυτού σου.

Δισκογραφικά ετοιμάζεις κάτι καινούριο;

Είμαι στην αναζήτηση! Αυτήν την εβδομάδα θα μπω στο στούντιο να δοκιμάσω κάποια πράγματα. Φαντάζομαι ότι σε λίγο καιρό θα έρθει και το καινούριο τραγούδι, απλά θέλω αυτή τη φορά να είμαι απόλυτα σίγουρη.

Θα είναι και αυτό λαϊκό;

Κοίτα, δεν ξεφεύγω από το λαϊκό. Δεν έχω λόγο να αλλάξω αυτό που, πραγματικά, πιστεύω ότι θέλω να τραγουδάω και νιώθω ότι μου μιλάει εμένα όταν τραγουδάω. Οπότε, πάλι θα κινηθούμε σε λαϊκά μονοπάτια.

Bo

Τι διαφορετικό έχεις ετοιμάσει για το πρόγραμμά σου στο Άνοδος;

Δεν έχω ετοιμάσει κάτι διαφορετικό, απλά έχουμε πάρα πολύ καλή διάθεση να τραγουδήσουμε στην Αθήνα τραγούδια τα οποία γνωρίζει ο κόσμος και να δώσουμε αυτή τη θετική διάθεση και αύρα σε αυτές τις μέρες, που είναι λίγο πιο σκοτεινές. Προσπαθούμε να κάνουμε ένα μείγμα από διάφορους καλλιτέχνες, που ο καθένας μας υπηρετεί ένα διαφορετικό είδος, αλλά, επειδή έχουν γίνει όλα στη νύχτα και στη δισκογραφία, κάτι τέτοιο ίσως να είναι πιο ενδιαφέρον.

Πώς συνδυάζεται το ραπ με τα μπουζούκια;

Το ραπ έχει μπει εδώ και πάρα πολύ καιρό στα μπουζούκια. Αυτό δεν είναι κάτι καινούριο, απλά τώρα έχει γίνει πάρα πολύ έντονο. Δηλαδή, βλέπουμε σε σχήματα πολλά παιδιά που υπηρετούν αυτό το είδος.

Σε πολλές συνεργασίες που έχει κάνει έχεις συνδυάσει το ραπ με το λαϊκό. Πώς έχεις σκεφτεί να κάνεις αυτό το πάντρεμα και πόσο εύκολα σου βγαίνει να γράψεις κάτι τέτοιο;

Ως επί των πλείστων, γράφω πολύ λαϊκά τραγούδια. Κατά το παρελθόν έχω γράψει και τραγούδια για άλλους καλλιτέχνες, που δεν ανήκουν στο είδος μου. Δηλαδή, έχω γράψει για τον Νότη Σφακιάνακη, έχω γράψει το «Ψυχανάλυση» για τον Νίκο Μακρόπουλο, το οποίο είναι και το πιο λαϊκό παράδειγμα που μπορώ να δώσω, καθώς είναι ένα καθαρό τσιφτετέλι. Άρα, το λαϊκό στοιχείο υπάρχει μέσα μου. Από εκεί και πέρα, προσπαθώ να τα παντρέψω αυτά τα είδη χωρίς να προσβάλει ο ένας καλλιτέχνης τον άλλον, να κάνει ο καθένας τη δουλειά του αξιοπρεπέστατα και να είναι καλά ζυγισμένο. Δηλαδή, το «Είσαι αστέρι» με τη Χρύσπα, να αντιπροσωπεύει τη Χρύσπα 100% και εμένα επίσης. Όταν όλο αυτό μιξαριστεί σωστά, νομίζω ότι το αποτέλεσμα θα σε δικαιώσει.

Ενώ έχεις συνεργαστεί με πολύ μεγάλα ονόματα, όπως ο Σφακιανάκης και ο Μακρόπουλος που ανέφερες, κρατάς πολύ χαμηλούς τόνους… Πόσο εύκολα το έχεις καταφέρει αυτό;

Τίποτα δεν είναι εύκολο και τίποτα δεν είναι δύσκολο. Το αν θα κρατήσεις χαμηλούς τόνους ή θα καβαλήσεις το καλάμι, έχει να κάνει με την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου και όχι με το έργο του. Το έργο είναι κάτι που το κουβαλάς έτσι κι αλλιώς και μιλάει από μόνο του. Δεν χρειάζεται να σου το παίξω κάπως για να σου αποδείξω ότι έκανα ένα τραγούδι για τον Νότη Σφακιανάκη. Ξέρω πολύ κόσμο, ο οποίος για την ιστορία δεν έχει κάνει τίποτα σπουδαίο, αλλά έχει ένα τουπέ τραγικό. Αυτές τις συμπεριφορές εγώ τις κατακρίνω αυστηρά.

Οι δημόσιες σχέσεις μπορούν να δώσουν μεγαλύτερη ώθηση και αξία σε έναν καλλιτέχνη;

Και βέβαια μπορούν. Οι δημόσιες σχέσεις δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Δημόσιες σχέσεις μπορεί να είναι η γνωριμία και η συνομιλία με έναν άνθρωπο, είτε είναι δημοσιογράφος, είτε είναι τραγουδιστής, είτε είναι από δισκογραφική εταιρεία, είτε είναι διευθυντής ραδιοφώνου. Η ουσία αυτής της δουλειάς είναι να έχεις καλές σχέσεις με τον κόσμο γιατί υποτίθεται ότι για εκείνον κάνουμε τραγούδια και αυτή τη δουλειά. Δεν μπορώ εγώ να σνομπάρω τον κόσμο του στυλ «Δεν μπορώ να σε δω», «Δεν μπορώ να σου δώσω αυτόγραφο», «Μην με ενοχλείτε». Αν είναι έτσι, κάνε άλλη δουλειά. Γίνε ταξιτζής, ας πούμε, και μην ασχολείσαι με τον κόσμο, απλά οδήγα. Μέσα από τα τραγούδια σου απευθύνεσαι στον κόσμο, είτε μιλάς για το «20 χρονών», είτε για το «Κάνε με να τρελαθώ», είτε για το «Θα ‘θελα όλοι να περνάμε καλά», είτε για οποιοδήποτε τραγούδι. Άρα, πρέπει να έχεις επαφή με τον κόσμο για να περάσεις και το μήνυμά σου. Δεν γίνεται να είσαι για την πάρτη σου! Δηλαδή, έτσι νομίζω εγώ…

Πώς σου φάνηκε το τραγούδι που θα μας εκπροσωπήσει στη Eurovision;

Δεν έχω να σου πάρα πολλά. Αυτοί που είναι να πάνε, είναι και αυτοί που εγώ είχα επιλέξει γιατί το ρεμπέτικο έχει μέσα την Ελλάδα και αποτελεί μια πρόταση. Γενικά, δεν είμαι πολύ φαν της Eurovision.

Δηλαδή, δεν θα μπορούσες να συμμετάσχεις εσύ κάποια στιγμή;

Όχι. Δεν το κατακρίνω, αλλά δε θεωρώ ότι είναι κάτι, που, εμένα προσωπικά, έχει να μου προσφέρει κάτι στην καριέρα μου και στην καλλιτεχνική μου πορεία. Αν υπάρξει ένα τραγούδι που θα με αντιπροσωπεύει 100% και δεν θα είναι φτιαγμένο για τη Eurovision και για να κάνει αίσθηση σε αυτόν τον διαγωνισμό, τότε μπορεί και να πάω.

Ετοιμάζεις κάτι καινούριο δισκογραφικά;

Ε βέβαια! Είμαστε ήδη στην αναζήτηση καινούριου τραγουδιού. Βέβαια, αυτό συμβαίνει με το που τελειώνει ένα τραγούδι. Από την επόμενη κιόλας ημέρα είμαι στο στούντιο και ψάχνω το επόμενο. Κατά 80% έχω καταλήξει στο ποιο θα είναι το επόμενο, απλά είμαστε στη διαδικασία που γράφουμε τον στίχο και ενορχηστρώνουμε… Πρόκειται για μια συνεργασία-έκπληξη, αλλά όχι κάτι πολύ extreme. Δηλαδή, δε θα κάνω τραγούδι με τον Ζαφείρη Μελά, τον οποίο αγαπώ και είναι φίλος μου, αλλά θα είναι μεγάλη έκπληξη. Επειδή δεν είναι 100% σίγουρο, δεν μπορώ να σας πω και πάρα πολλά, σίγουρα όμως θα είναι με κοπέλα.