Πάμε Θέατρο: “Γυάλινος Κόσμος” | Είδαμε την παράσταση!

Τώρα λίγο παραπάνω, ίσως γιατί ασχολούμαι και με το έργο στη θεατρική ομάδα που συμμετέχω… Αυτό που με εξίταρε τόσο πολύ στο συγκεκριμένο έργο ήταν ο αφηγητής του, ο Τομ, που είναι ταυτόχρονα και πρωταγωνιστής του έργου. Πάντα είχαν την απορία πως γίνεται να συνυπάρχουν αυτά τα δύο πρόσωπα επι σκηνής και πόσο εύκολος μπορεί να είναι ο διαχωρισμός τους για το θεατή…  Μετά από δύο χρόνια επιτυχημένων παραστάσεων στην Αθήνα, η παράσταση ήρθε και στη Θεσσαλονίκη στο θέατρο Αυλαία, και θα παίζεται μέχρι την προσεχή Κυριακή, μιας και έχει πάρει ήδη δύο παρατάσεις.

Η υπόθεση του έργου είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους, κεντρικοί ήρωες του η οικογένεια Γουίνγκφιλντ, που αποτελείται από τη Λώρα, τον Τομ και τη μητέρα τους Αμάντα, αλλά και ο φίλος του Τομ, ο Τζιμ Ο’ Κονορ. Η Λώρα, που έχει μια αδυναμία στο πόδι της, γεγονός που την κάνει να κλείνεται στον «γυάλινο» κόσμο της και να ασχολείται με τη συλλογή από γυάλινες μινιατούρες, η Αμάντα που ανησυχεί για την κόρη της και θέλει πάση θυσία να την παντρέψει και γι’ αυτό το λόγο και πιέζει μονίμως τον Τομ, που αποτελεί ουσιαστικά και το στηλοβάτη της οικογένειας. Γραμμένο το 1944, το έργο είναι επηρεασμένο όπως και το σύνολο της εργογραφίας του συγγραφέα από την προσωπική του ζωή, καθώς η αδύναμη και προβληματική συμπεριφορά της Λώρας είναι εμπνευσμένη από την αδερφή του Ρόουζ, που έπασχε από σχιζοφρένεια, η Αμάντα αντικατοπτρίζει τη σχέση που είχε με τη αυστηρή μητέρα του, ενώ ο ίδιος κρατά το ρόλο του Τομ, που είναι και αφηγητής της ιστορίας.

Το δύσκολο που ενέχει το συγκεκριμένο έργο πέραν των ερμηνειών φυσικά που αποτελεί ένα ζήτημα σε κάθε ανέβασμα θεατρικής παράστασης, ήταν η σκηνοθετική ματιά και αυτήν κατάφερε να φέρει σε πέρας με περισσή δεινότητα η Κατερίνα Ευαγγελάτου, που συστήνεται ουσιαστικά και στο θεατρικό κοινό της πόλης μας μιας και είναι η πρώτη παράσταση της που ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη. Η χρήση οπτικοακουστικών εφέ, προκειμένου να διαχωριστεί η αφήγηση του Τομ από την υπόλοιπη πλοκή, είναι κάτι που επιβάλλεται στην παράσταση και λειτουργεί συνεκτικά στο σύνολο της.

Η Ναταλία Τσαλίκη, στο ρόλο της Αμάντα, καταφέρνει να ενσαρκώσει πλήρως την αυστηρότητα, αλλά και την αγωνία της μητέρας τόσο προς τη Λώρα όσο και προς τον Τομ, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως η αυστηρότητα της δεν εξαντλήθηκε στο ηχόχρωμα της φωνής της, αλλά τονίσθηκε με πλήθος γραμμικών κινήσεων.

Η Αμαλία Νίνου στο ρόλο της Λώρας, δίνει με σαφήνεια την αθωότητα και την φαντασία που χαρακτηρίζει την ηρωίδα, ενώ ο Κωνσταντίνος Γαβαλάς τονίζει πλήρως την «μαγκιά», αλλά ταυτόχρονα και την ευαισθησία που διακρίνει το χαρακτήρα του Τζιμ.

Άφησα τελευταίο τον Αντίνοο Αλμπάνη που κινείται με μαεστρία μεταξύ του αφηγητή και του πρωταγωνιστή, με μια νωθρότητα που χαρακτηρίζει τον Τομ, με εξάρσεις για την καταπίεση που υφίσταται από τη μητέρα του και γενικώς με το σύνολο των εκφραστικών του εργαλείων σε χρήση.

Εν συντομία μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε για κανέναν λόγο… Σπεύσατε μέχρι την Κυριακή 31/3 στο Θέατρο Αυλαία στη Θεσσαλονίκη…!

Μετάφραση-Δραματουργικη Επεξεργασία-Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου

Σκηνικό-Κοστούμια: Γιώργος Πάτσας

Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος

Βίντεο: Μιχάλης Κλουκίνας

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Διανομή

Αμάντα: Ναταλία Τσαλίκη

Τομ: Αντίνοος Αλμπάνης

Τζιμ: Κωνσταντίνος Γαβαλάς

Λώρα: Αμαλία Νίνου