Έχασε τη ζωή του τον Οκτώβρη του 2007.
Ο Τζίμης Μακούλης επάξια ονομάστηκε “πρεσβευτής της Ελλάδας” στο εξωτερικό, αφού είναι από τους λιγοστούς Έλληνες τραγουδιστές που κατάφερε να ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα και να κατακτήσει όλο τον κόσμο. Έχει πουλήσει εκατομμύρια δίσκους σε Ευρώπη, Αμερική και Ιαπωνία και ακόμη και σήμερα αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο της παγκόσμιας μουσικής ιστορίας.
Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου κι έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Εκεί οι δάσκαλοί του τον πρωτοανακάλυψαν και τον παρότρυναν να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι. Διέθετε μια ζεστή βελούδινη φωνή, από τα πολύ νεανικά του χρόνια. Μια φωνή που διατήρησε το χρώμα και την υπέροχη χροιά της μέχρι το τέλος.
http://www.youtube.com/watch?v=mjdIH5u5oZg
Ξεκίνησε την πορεία του στο μουσικό θέατρο το 1948. Τότε ήταν που είχε δημιουργήσει την χορωδία των πέντε αδελφών Μακούλη. Στα πρώτα του βήματα εκείνοι που τον πρωτοανακάλυψαν και τον βοήθησαν ήταν ο Ορέστης Λάσκος στο “Αλκαζάρ” και ο Ρουμάνος μαέστρος Γιώργος Κορολόγος. Ο δεύτερος τον σύστησε στην δισκογραφική εταιρεία ODEON-PARLOPHON του Μίνωα Μάτσα και του Μπεβενίστα (πατέρα του Ζακ Ιακωβίδη).
Ο Μακούλης εκτός από την υπέροχη φωνή του, διέθετε και μια άψογη αρρενωπή εμφάνιση, που αμέσως κατέκτησε όλο το γυναικείο πληθυσμό της χώρας. Κάθε του εμφάνιση αποτελούσε γεγονός και κάθε του δίσκος μια μεγάλη εμπορική επιτυχία. Αναμφισβήτητα από τις αρχές της δεκαετίας του ’50, ήταν ο “αδιαφιλονίκητος σταρ” της εγχώριας μουσικής βιομηχανίας.
Από το 1948 μέχρι και το 1954 ηχογράφησε περισσότερους από 30 δίσκους γραμμοφώνου 78 στροφών και ερμήνευσε τραγούδια από τους σημαντικότερους δημιουργούς της εποχής: Ζακ Ιακωβίδη, Γιώργο Κολολόγο, Κώστα Καπνίση, Γιώργο Μουζάκη, Κώστα Πρέντα, Γιώργο Μυρογιάννη, Σταύρο Ρουχωτά, Μενέλαο Θεοφανίδη, Νινή Ζαχά, αλλά και άλλες δικές του συνθέσεις. Κλασικά έχουν μείνει τα τραγούδια που πρωτοτραγούδησε: “Βίρα τις άγκυρες”, “Μισιρλού”, “Ένας φίλος ήρθε απόψε από τα παλιά”, “Θέλω ρούμπα να χορεύω”,”Φαντασία”, “Αμαξά τράβα μπρος”, “Ένα φιλάκι είναι λίγο”, “Τζεζεμπέλ”, “Τι καλά” και άλλα.
Το 1954 ο Τζίμης Μακούλης θέλοντας ν’ ανοίξει τα φτερά του για μια διεθνή καριέρα αποφασίζει να ταξιδέψει στη Γερμανία, αφού είχε ήδη προτάσεις. Αφού έμαθε άπταιστα τη γλώσσα,ξεκίνησε να ηχογραφεί δίσκους, να εμφανίζεται σε τηλεοπτικά σώου, να δίνει κονσέρτα και να γυρίζει ταινίες. Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα είχε κατακτήσει όλη τη Γερμανία. Κατάφερε να γίνει το πιο μεγάλο όνομα στη χώρα αυτή, από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 και μετά. Ακόμη και σήμερα οι Γερμανοί τον θεωρούν πολύ σημαντικό κεφάλαιο της μουσικής τους ιστορίας.
http://www.youtube.com/watch?v=qkOfPipScjI
Η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα της Ελλάδας καθώς ξένοι καλλιτέχνες αναγνώρισαν τις ικανότητες και το ταλέντο του με αποτέλεσμα να κάνει μεγάλες επιτυχίες και τα τραγούδια του να γίνουν ευρέως γνωστά. Έζησε πολλά χρόνια στο εξωτερικό και συνεργάστηκε με τα πιο μεγάλα ονόματα της εποχής. Το 1961 μάλιστα εκπροσώπησε την Αυστρία στη Γιουροβίζιον.
Κι όμως ο Τζίμης Μακούλης ένιωθε πάνω απ΄όλα Έλληνας κι ας κατάφερε να κάνει καριέρα και στο Χόλιγουντ. Έδωσε κονσέρτα με την Έλα Φιτζέραλντ και τον Ντιουκ Έλιγκτον. Συνεργάστηκε με τους Λούις Άρμστρογκ, Σταν Κέντον, Πολ Άνκα, Δαλιδά και Κατερίνα Βαλέντε.
Ο τραγουδιστής έκανε τα πρώτα του καλλιτεχνικά βήματα στο μουσικό θέατρο το 1948 τραγουδώντας έργα Ελλήνων συνθετών όπως ο Θεοφανίδης και ο Ιακωβίδης. Τότε ήταν που γνώρισε τις πρώτες του επιτυχίες και άρχισε να αποτελεί εκπρόσωπο του ελαφρού τραγουδιού.
Ο Τζίμης Μακούλης είχε παίξει στο παρελθόν το ρόλο του συνθέτη αλλά και του στιχουργού.
Δισκογραφία:
1956: “Auf Cuba sind die Mädchen braun” (#5)
1959: “Gitarren klingen leise durch die Nacht” (#4)
1960: “Nachts in Rom” (#9)
1960: “Ein Boot, eine Mondnacht und du” (#36)
1961: “Sweetheart Guitar” (#10)
1962: “Ich habe im Leben nur dich” (#17)
1962: “Keiner weiß wohin” (#43)
1962: “Weil ich weiß, dass wir uns wiedersehn” (#37)
1963: “Lebe wohl, du Blume von Tahiti” (#43)
1964: “Little Moonlight Love” (#38)
Πηγές:
http://news.in.gr
http://4misirlou.blogspot.gr
Προσαρμογή- Επιμέλεια: Ελένη Κεφαλληνού
Διαβάστε επίσης
