Ευρυδίκη Live … Κι αλλιώς | φωτορεπορτάζ + δηλώσεις

Ένα τέταρτο πριν το ρολόι δείξει έντεκα η Ευρυδίκη βρέθηκε στη μικρή σκηνή μαζί με τους τέσσερις μουσικούς της. Το “Feeling good” ήταν μόνο η αρχή. “Θέλω τόσο να σε δώ”, “Θυμάμαι”, “Πιάσε με”, “Φύγε” “Σταγόνα στο αιγαίο”, “Στις ίδιες καρέκλες”, “Ξέχασε με”. Τραγούδια που ξεσήκωσαν το κοινό από τις πρώτες νότες. Η Ευρυδίκη χαρούμενη, ευδιάθετη τα έδινε όλα! Τραγούδια όπως τα παρακάτω μας ταξίδεψαν: “Fever”(σε μια ενδιαφέρουσα διασκευή), “Κάποιον άλλο” ,”Μια ζωή για μένα”, “Πόσο λίγο με ξέρεις”, “Τέρμα”, “Nobody’s wife”,  “Πυξίδα”, “Το μόνο που θυμάμαι”, “Ζηλιάρης ουρανός”, “Μίσησε με”.

Μετά από μια δεκάλεπτη διακοπή η Ευρυδίκη ανέβηκε ξανά στη σκηνή και μας χάρισε μοναδικές ερμηνείες: “Θέλω να σε ξαναδώ”, “Τόσα κι άλλα τόσα”, “Συγγνώμη”, “Κάνε πως μ’ αγαπάς”, “Μόνο για μια στιγμή”, “Φοβάμαι”, “Τρίτο συρτάρι”. Ενώ μας θύμισε το “Μπλε ταξίδι” με κομμάτια του Elvis Presley. Με παρεΐστικη διάθεση μας παρέσυρε με κλασσικά και αγαπημένα τραγούδια όπως: “Πήρα κόκκινα γυαλιά”, “Πες μου μια λέξη”, “7 τραγούδια θα σου πω”, “Ριτα ριτάκι”, “Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε”. Ακολούθησε βουτιά στο δισκογραφικό παρελθόν της: “Λες και δεν ξέρεις”, “Τα διαγραμμένα”, “Και δεν τελειώνουμε ποτέ”, “Αυτό το φιλί”, “Στο ίδιο βαγόνι”.

Δύο αγαπημένοι της φίλοι ήταν εκεί και η Ευρυδίκη τους ανέβασε στη σκηνή. Ο Μιχάλης Μόσχου και η Salina. “Ζηλεύει η νύχτα”, “Δεν θέλω”, “I hate myself for loving you”, “Sweet dreams”, “one way or a another” και όλοι μαζί γίναμε μια φωνή. Επικράτησε πανδαιμόνιο όταν ακούστηκε η εισαγωγή του ‘Comme ci,comme ca’! Με εξαιρετικά γαλλικά τραγουδήσαμε ίσως το πιο αδικημένο τραγούδι στην ιστορία της Eurovision!

Φτάνοντας στο φινάλε η Ευρυδίκη κάλεσε στη σκηνή το σύζυγο της Δημήτρη Κοργιαλά. Μόνο με την συντροφιά της κιθάρας η Ευρυδίκη μας πήγε δέκα χρόνια πίσω όταν έκανε τα πρώτα της τραγούδια με το Δημήτρη. Όταν άκουσα αυτό το τραγούδι δεν είμασταν καν φίλοι. Τότε σκέφτηκα πως ίσως αυτό το αγόρι θα μπορούσα να το ερωτευτώ. Έτσι ακούσαμε το  “όσο φεύγω γυρίζω” που της είχαμε ζητήσει νωρίτερα. Ακολούθησαν τα: “Άσε με”, “μια φορά”, “Χωρίς εσένα”.

Προσπάθησε πολλές φορές να μας καληνυχτίσει όμως το κοινό δεν την άφησε. Και έτσι ακούσαμε ακόμα τα υπέροχα: “Λες κι είσαι μαζί μου”, “Ζωή να μπω”, “Μίσησε με”, “Στης αγάπης το ρυθμό” μέχρι το ρολόι να δείξει δύο και να μας καληνυχτίσει οριστικά.

Την συναντήσαμε στο καμαρίνι της. Φιλική, όμορφη, γλυκιά. Μας μίλησε, σαν να μας ήξερε χρόνια. Μιλήσαμε για τα μελλοντικά της σχέδια. Για τις δύσκολες στιγμές που περνάει η πατρίδα της η Κύπρος αλλά και για τα μυστικά ομορφιάς της!

Πως πέρασες αυτές τις Κυριακές στο υπέροχο Shamone;

Αυτές τις Κυριακές στο Shamone πέρασα υπέροχα. Είναι δύσκολο να περιγράψω το κοινό και την ανταπόκριση του κόσμου. Υπήρχε τέτοια ενέργεια, που το είδατε με τα ίδια σας τα μάτια πως γίναμε ένα με αφορμή τα τραγούδια. Αυτό που έγινε εδώ ήταν μαγικό. Δεν ήταν τίποτα στημένο. Ανεβαίνουμε στη σκηνή που ίσα που χωράμε και είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο παίζουμε τραγούδια που θέλει και ζητάει ο κόσμος και έτσι περνάνε τρεις ώρες χωρίς να το καταλάβουμε. Εδώ είπα πολλά τραγούδια από τη δισκογραφία μου και μου έκανε εντύπωση που ο κόσμος τραγουδούσε από την αρχή ως το τέλος φεύγω σήμερα με πολλή χαρά και ικανοποίηση.

Έκανα το χειμώνα που μας πέρασε κάτι πολύ διαφορετικό, είχα ανάγκη να το κάνω για να δείξω και μια άλλη πλευρά του εαυτού μου. Ήθελα να βγω στη σκηνή και να πω τέτοια τραγούδια, τραγούδια με τα οποία μεγάλωσα και αγαπώ πολύ. Αυτό ήταν τα μπλε ταξίδι. Ήταν κάτι που δεν με είχε συνηθίσει ο κόσμος σε αυτό. Σε αυτούς που δεν με γνώριζαν καλά άρεσε.

Ποιο είναι το επόμενο βήμα που ετοιμάζεις να κάνεις;

11 Μαΐου θα κάνουμε μια εμφάνιση στο Σταυρό του Νότου με το Γιώργο Θεοφάνους. ‘Πιάνο-φωνή’ θα είναι ο τίτλος της παράστασης μας, θα θυμηθούμε πολλά αγαπημένα τραγούδια και δικά μας και άλλα αγαπημένα μας.

Υπάρχει ελπίδα για την πατρίδα σου;

Πρέπει να υπάρχει ελπίδα, δεν πρέπει να πάψουμε να ελπίζουμε. Οι αλλαγές γίνονται από τους ανθρώπους που ελπίζουν, από τους ανθρώπους που παίρνουν τα πράγματα στα χέρια τους. Θεωρώ πως ήταν πολύ άδικο αυτό που έχει συμβεί στην Κύπρο. Με εξοργίζει γιατί την πληρώνει κόσμος χωρίς να φταίει, ήταν πολύ απότομο όλο αυτό που έγινε, με μέτρα άδικα και παράνομα για μένα. Στα δύσκολα όμως ενωνόμαστε και ανακαλύπτουμε πάλι τον άνθρωπο. Τα σχέδια των ξένων είναι πιο μακροπρόθεσμα, έχουν σκοπό να πάρουν τις πατρίδες μας. Πολύ πιθανό να έχουν ήδη έτοιμη τη λύση για το Κυπριακό. Ας γίνουμε κι εμείς λίγο πολύ ‘πατριώτες’!

Ποιο είναι το μυστικό σου και τα τελευταία 25 χρόνια δείχνεις 18 χρονών;

Αχ σε ευχαριστώ πολύ! Νομίζω είναι η ενέργεια που έχω και που παίρνω από τον κόσμο. Είναι η μουσική που με ταξιδεύει και με παρασύρει! Μπορεί να είναι και ο τρόπος που εκφράζομαι και ντύνομαι.

Ρεπορτάζ: Μιχάλης Παπαευθυμίου

Φωτογράφιση: Νίκος Αντωνάκης