Πάμε Θέατρο: “Tρία Κάππα” | Είδαμε τη παράσταση!

Το έργο, ως αντιπροσωπευτικό δείγμα του θεάτρου καταγραφής, μας παρουσιάζει τα γεγονότα χωρίς να υπάρχει σημασία στη σειρά με την οποία συνέβησαν στην πραγματικότητα και προσπαθεί να διαβάσει πίσω από τα γεγονότα τις πραγματικές απαντήσεις στα ερωτήματα. Για τη συγγραφή του ο Σταυριανός Κιναλόπουλος βασίστηκε σε μια αληθινή ιστορία, που έγινε γνωστή στο κοινό μέσα από την εκπομπή της Oprah Winfrey. Βρεθήκαμε στο Θέατρο της Ημέρας στην πρεμιέρα του έργου. Η παράσταση ξεκίνησε αρκετά ανατρεπτικά, με την πρωταγωνίστρια Γεωργία Ζώη να μας εισάγει στο έργο τραγουδώντας.

Η ιστορία έχει ως εξής: Η Ευγενία δέχεται τρεις σφαίρες στο κεφάλι, που έρχονται να αλλάξουν τη ζωή της σαν να ήταν οι τρεις μοίρες. Πέφτει σε κώμα και όταν συνέρχεται πρέπει να μάθει από την αρχή κάθε βασική λειτουργία όπως είναι η ομιλία, η γραφή και το περπάτημα. Ο γιός της τη φροντίζει θυσιάζοντας πολλές φορές την ευτυχία του. Όταν η μητέρα αποφασίζει να συγχωρήσει το ληστή, ξεσπάει μια πάλη ανάμεσα στο πρέπει και στο επιτρεπτό. Όλη αυτή η φροντίδα προς τον εγκληματία προκαλεί τη ζήλια του γιου της που διψάει για εκδίκηση, η εκδίκηση όμως είναι το μόνο που κατά την Ευγενία δεν συγχωρείται. Το κόκκινο που κάποτε θύμιζε την επανάσταση και την αγάπη αντιπροσωπεύει πλέον την οργή, την εκδίκηση και τις κακές στιγμές. Οι στιγμές συγκίνησης που μας προσφέρει η παράσταση είναι αμέτρητες, θα ξεχωρίζαμε όμως την πάλη της μητέρας για να επανέλθει σε μια φυσιολογική ζωή. Κυρίαρχη στο έργο είναι η πεποίθηση πως τα λάθη του παρελθόντος δεν αποτελούν απαραίτητα και το μέλλον μας.

Η Γεωργία Ζώη μας συγκλόνισε με την ερμηνεία της, ιδιαίτερα στα πρώτα της λόγια μετά το ατύχημα της Ευγενίας. Ο Σταυριανός Κιναλόπουλος, παρά το γεγονός ότι έδειχνε να μην βιώνει αρκετά έντονα όλες τις στιγμές έντασης, μας παρουσίασε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Τον είδαμε θυμωμένο όταν απευθυνόταν στο ληστή και τρυφερό όταν μιλούσε στη μητέρα του, ζητώντας απεγνωσμένα την προσοχή της. Ο Λουκάς Μπίτσας απέδωσε αρκετά καλά τον ρόλο του ληστή, ο οποίος σχεδόν αρνείται την εγκληματική του πράξη. Η Αλέξια Παπαθανασίου ανταπεξέρχεται στις απαιτήσεις του ρόλου της, αν και θα θέλαμε να τη δούμε να συμμετέχει περισσότερο στο έργο. Όσον αφορά τις στυλιστικές επιλογές, η Ειρήνη Παγώνη απογείωσε τη Γεωργία Ζώη με ένα απλό φόρεμα, που την έκανε να φαίνεται τις στιγμές που ήταν ακίνητη, σαν πίνακας της Φρίντα Κάλο. Τα σκηνικά είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα, δεν φαίνεται όμως στο θεατή ότι κάτι λείπει, χάρη στην εξαιρετική σκηνοθεσία του Κιναλόπουλου. Η σύλληψη της αντιπαράθεσης της ηρωίδας με τον παλιό της εαυτό είναι πολύ έξυπνη και δίνει μια άλλη διάσταση στο έργο. Από την άλλη, οι φωτισμοί σε κάποια σημεία δεν είναι αρκετά καλοί. Στα αρνητικά θα έπρεπε σίγουρα να κατατάξουμε τον χώρο, μιας και οι θέσεις των θεατών δεν είναι υπερυψωμένες, με αποτέλεσμα όσοι κάθονται μετά την τρίτη σειρά να μην βλέπουν σχεδόν τίποτα από όσα διαδραματίζονται στη σκηνή και να μαντεύουν τις κινήσεις των ηθοποιών. Συνοπτικά όμως, είναι μια παράσταση που αξίζει να παρακολουθήσει κανείς! Η ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι ερμηνείες των ηθοποιών και η σκηνοθεσία είναι μοναδική και σίγουρα θα ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς…

Παίζουν: Γεωργία Ζώη, Λουκάς Μπίτσας, Αλέξια Παπαθανασίου & Σταυριανός Κιναλόπουλος.

Θέατρο: Θέατρο της Ημέρας

Διεύθυνση: Γεννηματά 20 – Αμπελόκηποι (Μετρό Πανόρμου)

Τηλ. επικοινωνίας: 210.69.29.090

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Σταυριανός Κιναλόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Σόνια Αϊραπετίδου

Σκηνικά – Κοστούμια: Ειρήνη Παγώνη

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 (για όλο τον Μάϊο)

Πρώτη παράσταση για τον προσεχή μήνα: Δευτέρα 13/5

Τιμή εισιτηρίου:

10 Ευρώ (γενική είσοδος)