Συνέντευξη | Βασιλική Καραγιώργου (Vassy): η Ελληνίδα που γράφει τα τραγούδια της Rihanna, και αγαπημένων ξένων σειρών

Eίναι η πρώτη Ελληνίδα-Αυστραλή που είδε single της να σκαρφαλώνει στην πρώτη θέση των Billboard Dance Charts. Το τραγούδι έχει τίτλο We Are Young και έκανε μεγάλη επιτυχία τον περασμένο χειμώνα.

-Πότε ασχολήθηκες για πρώτη φορά με τη μουσική;

Επαγγελματικά ασχολούμαι λίγα μόνο χρόνια, πέντε μόλις. Αλλά τραγουδούσα και αγαπούσα τη μουσική από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.

-Θεωρείς οτι η ενθάρρυνση ή η απόρριψη σε έκανε να πας πιο μπροστά;

Ήταν κάτι που από μικρή είχα μέσα μου. Γεννήθηκα σε μια οικογένεια στην οποία κανείς δεν είχε σχέση με τη μουσική, και απορώ και η ίδια πώς εγώ κατέληξα με αυτό το χάρισμα. Σκέψου ότι με απέρριψαν ακόμη και από τη σχολική χορωδία. Με τη μουσική ασχολήθηκα αφότου τέλειωσα τις σπουδές μου στο πανεπιστήμιο διότι ο πατέρας μου δεν με άφηνε! Όμως λίγο πριν πεθάνει μου έδωσε την ευχή του και του υποσχέθηκα να προχωρήσω και να προκόψω σε αυτόν τον χώρο, ενώ οι κοντινοί μου άνθρωποι μού προσφέρουν ανεκτίμητη συμπαράσταση σε ο,τι κάνω. Τόσο η απόρριψη, όσο και η ενθάρρυνση μόνο θετικά λειτουργούν όταν πραγματικά θέλεις να κάνεις κάτι με όλη σου την ψυχή.

-Σε αυτό το χώρο πιστεύεις ότι γίνεται να διαχειριστείς τη φήμη;

Για εμένα δεν άλλαξε κάτι. Είχα βγάλει ένα τραγούδι στην Αυστραλία που παιζόταν παντού και έγινα αναγνωρίσιμη από τη μια στιγμή στην άλλη, στο δρόμο, παντού. Αλλά η οικογένειά μου με βοήθησε να μην ξεφύγω από μια φυσιολογική ζωή. Η ζωή μου είναι διαχωρισμένη στη δουλειά μου και στην “κανονική” μου ζωή χωρίς να χάνομαι στο ενδιάμεσο. Είναι σα να λες “έχω να μαγειρέψω, να ψωνίσω, να πάω στο γυμναστήριο και μετά στα Grammy”. Πιστεύω ότι ο χαρακτήρας του ανθρώπου αλλάζει όταν η φήμη έρθει χωρίς κόπο. Εγώ κόπιασα για να κερδίσω όλο αυτό και η φήμη ήρθε με μικρά σίγουρα βήματα.

-Η μουσική βιομηχανία κατασκευάζει είδωλα που γρήγορα αναδεικνύονται και χάνονται ακόμη γρηγορότερα. Ένας άνθρωπος σαν εσένα πόσο εύκολο ήταν να αναδειχθεί;

Πίστεψέ με είχα ευκαιρίες να αναδειχθώ με άλλους τρόπους, ειδικά σαν γυναίκα. Δυστυχώς αυτά συμβαίνουν στον χώρο της μουσικής. Όμως είμαι χαρούμενη με τον εαυτό μου και περήφανη γιατί διάλεξα έναν δρόμο πιο δύσκολο που με δικαίωσε. Μπορεί να άργησα σε σχέση με άλλους να επιτύχω τους στόχους μου ωστόσο ξέρω ότι έτσι χτίζω μια καριέρα που μπορεί να κρατήσει άλλα είκοσι-τριάντα χρόνια. Δεν είναι εύκολο, θέτω όμως έναν στόχο κάθε φορά.

Ίσως γελάσεις, αλλά έχω ένα “vision board”! Κόβω δηλαδή φωτογραφίες από αυτά που θέλω, τις τοποθετώ σε αυτόν τον πίνακα και τις βλέπω κάθε μέρα – έτσι γίνονται στόχος. Προβάλλω τα “θέλω” μου στο σύμπαν κι η ενέργειά μου αυτή μιλάει με τον θεό. Έχω τη δική μου προσωπική σχέση με τον θεό. Είναι μέρες που θέλεις να τα μαζέψεις όλα και να πας σπίτι. Μέρες με στεναχώριες και μοναξιά που σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί γίνονται όλα αυτά; Αλλά τελικά με στηρίζουν οι δικοί μου κι εγώ με τη σειρά μου πεισμώνω γιατί είμαι αυστηρή με τον εαυτό μου και δεν αφήνομαι να παραιτηθώ από την προσπάθεια.

-Η λευκή γραμμή, το stripe που έχεις κάτω από τα μάτια είναι ένα σήμα κατατεθέν σου; Τί σημαίνει για σένα;

Τη λευκή γραμμή τη ζωγράφισα για το τραγούδι  History που ηχογράφησα στη Ν. Υόρκη. Έγινε για τις ανάγκες του κλιπ και μετά δεν το αποχωρίστηκα, νομίζω ότι ταυτίστηκε με την εικόνα μου. Αφού μια φορά δεν την είχα σχεδιάσει σε ένα live και ο κόσμος αντέδρασε. Από την άλλη, η μητέρα μου με είχε πάρει τηλέφωνο επιμένοντας ότι με ασχημαίνει αλλά πιστεύω πως μου ταιριάζει και μου πάει. Άλλωστε δεν δουλεύω σε γραφείο, είμαι καλλιτέχνις και έχω την ελευθερία να το κάνω αυτό. Μπορεί να σου αρέσει ή να μη σου αρέσει, είναι οκ. Αλλά είναι κάτι που είναι και λίγο γούρι πλέον και δε νομίζω ότι θα το αποχωριστώ σύντομα. Ξεκίνησε από μια απλή λευκή γραμμή κάτω από τα μάτια και αργότερα προσέθεσα σχέδια, ακόμη και διαμάντια.

-Η Marina And The Diamonds έγραψε σε ένα τραγούδι της όταν προσγειώθηκε στην καρδιά της αμερικανικής μουσικής βιομηχανίας “I’m obsessed with the mess that’s America”. Συμφωνείς;

Πολύ μου αρέσει όπως το έγραψε. Στα δεκαπέντε μου άκουσα τη Billie Holiday και ερωτεύτηκα τη φωνή της. Μου θύμιζε τη δική μου. Ακούγοντας το τραγούδι της “Autumn in New York” ονειρευόμουν να ζήσω και να δουλέψω στην Αμερική και πραγματικά με συνεπήρε η ιδέα ότι θα πραγματοποιήσω το όνειρό μου, όπως και συνέβη. Σκεφτόμουν πάντα το επόμενο βήμα, όσο χαμό και πανικό κι αν έχουν οι ρυθμοί ή η αγορά γύρω μου. Είναι μια χώρα και μια σκηνή που παρέχει απεριόριστες ευκαιρίες. Καμιά φορά αργώ να συνειδητοποιήσω ότι πχ έχω κάνει ένα Νο1 χιτ στις ΗΠΑ. Πολλά πράγματα που γίνονται τώρα είναι όνειρα που είχα παλιότερα. Προηγουμένως ήμουν στο στούντιο με τον David Guetta. To είχα ονειρευτεί παλιότερα και να που συνέβη. Δε συνέβη αμέσως, όμως συνέβη!

-Από όλους αυτούς με τους οποίους έχεις συνεργαστεί, τί κρατάς μέσα σου όσον αφορά το τί θέλεις και τί δε θέλεις να γίνεις από όσα βλέπεις;

Είμαι πολύ απλή. Με καλούν σε πάρτυ και δεν πάω παρ’ ολο που πρέπει να κάνω γνωριμίες αφού είναι μέρος της δουλειάς μου. Δεν έχω σχέση με τα ρούχα, με το μακιγιάζ κλπ. Στη μουσική βιομηχανία και τους ανθρώπους της βλέπεις την καλή και την κακή πλευρά, τον τρόπο που δουλεύει ο κόσμος, τις διαπλοκές, την υπερβολή, τα ναρκωτικά. Όμως αν δεν θέλεις να μπεις σε όλο αυτό, δεν μπαίνεις. Ο κόσμος θεωρεί ότι επειδή είσαι σε αυτό το επάγγελμα πρέπει να κάνεις και όλα αυτά. Αλλά μπορείς να είσαι σωστός άνθρωπος και να έχεις μια απολύτως φυσιολογική ζωή, να προστατεύεις τον εαυτό σου και όσους αγαπάς. Εγώ θέλω να συνεχίσω να είμαι αυτή που είμαι, να κάνω το καλό, να μην χάνω τον εαυτό μου, όντας συνεπής σε εμένα και στα όνειρά μου. Και στον δικό μας χώρο ισχύει αυτό που λένε όλοι οι γονείς: “Να προσέχεις τις παρέες σου”.

-Μπορείς να κάνεις φίλους στο χώρο αυτό;

Μπορείς, αλλά συχνά θα σε πληγώσουν.  Είναι δύσκολο και την “πάτησα” πολλές φορές. Σε ζηλεύουν, σε συκοφαντούν, μπορεί να σε εξαπατήσουν, να χάσεις ευκαιρίες και χρήματα. Αλλά πλέον κατάλαβα ότι δεν μπορείς να κάνεις τους πάντες ευτυχισμένους χάνοντας τον εαυτό σου. Το θέμα είναι να πέφτω για ύπνο ήσυχη και να λέω ότι κάθε μέρα έκανα ο,τι καλύτερο μπορούσα, όσο πιο σωστά μπορούσα. Δυστυχώς ακόμη κι αν κάνεις πέρα κάποιους ανθρώπους, εκείνοι θα επιστρέφουν είτε στα προσωπικά είτε στα επαγγελματικά σου. Σαν κακό κάρμα.

-Είσαι ταλαντούχα και πλέον αναγνωρίσιμη και επιτυχημένη. Τι αντίκτυπο έχει αυτό στις σχέσεις σου με τις άλλες γυναίκες και βέβαια τους άνδρες.

Έχω νιώσει τον φθόνο από τη μία, έχω όμως εισπράξει αγάπη και θαυμασμό από άλλες γυναίκες για τη δουλειά και τον χαρακτήρα μου απ’ την άλλη. Γυναίκες που με λατρεύουν και που θέλουν να βοηθήσουν και να μου σταθούν. Το ίδιο συμβαίνει λίγο πολύ και με τους άνδρες. Εισπράττω τον θαυμασμό τους αλλά δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι πίσω από την εικόνα που βλέπουν ή θέλουν να βλέπουν είμαι ένας ήσυχος άνθρωπος, ένα κορίτσι που απλά αγαπά τη μουσική κι αυτή είναι η δουλειά της. Σα να φοβούνται ότι η showbiz και μόνο είναι η ζωή σου και αυτό τους κάνει να νιώθουν άβολα.

-Γεννημένη στην Αυστραλία από Έλληνες γονείς, κουβαλάς δυο κουλτούρες. Ποια στοιχεία από την κάθε κουλτούρα βλέπεις στη μουσική σου;

Δεν ξέρω πραγματικά. Η μουσική μου είναι πιο κοντά στην Καραϊβική. Ίσως φταίει το ότι μεγάλωσα στο Darwin που είναι τροπικό! Ο πατέρας μου άκουγε δημοτικά, η μητέρα μου ποντιακά, η αδελφή μου ροκ. Εγώ πάλι πιστεύω ότι η μουσική πηγάζει από μέσα σου, κι είναι ένα δώρο Θεού. Σα να το έχεις κι ακόμη κι αν περιμένεις είκοσι χρόνια θα βγει όπως και όποτε είναι να βγει. Στη δική μου περίπτωση είναι σα να μην επηρεάστηκα τελικά από όλα αυτά τα ακούσματα και να βγήκε από μέσα μου όπως ήταν γραφτό, στη δική της έκφραση η μουσική μου.

-Όταν ξεκινάς μια καριέρα, γράφεις για τον εαυτό σου. Στην πορεία μοιραία αναγκάζεσαι να ακολουθείς διορίες και να υπακούς σε αναθέσεις. Εσύ που βρίσκεσαι στο σχήμα αυτό;

Ακόμα νιώθω ότι γράφω για εμένα. Πριν λίγες ημέρες με πήρε τηλέφωνο ο David Guetta κι ήμουν στις Σέρρες με τη γιαγιά μου. Δεν μπόρεσα να το κάνω, είχα την ευκαιρία αλλά του είπα να περιμένει. Ίσως να έχασα την ευκαιρία αλλά έχω ακόμη άλλες προτεραιότητες. Δεν έχω προς το παρόν αφήσει την πίεση να μου πάρει την έκφραση και την έμπνευση. Δεν φοβάμαι. Είμαι αυστηρή με τον εαυτό μου, προσπαθώ να κρατώ τις ισορροπίες μου κι αν χάσω μια ευκαιρία, πιστεύω ολόψυχα πως αργά ή γρήγορα θα έλθει η επόμενη.

Συνέντευξη στον Άρη Παναγή

Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Σαλασίδης