Οι πύλες άνοιξαν και ο χώρος δεν άργησε να γεμίσει με κόσμο. Το φεστιβάλ ξεκίνησε με τους Pop Eye οι οποίοι ερμήνευσαν τραγούδια από το ντεμπούτο άλμπουμ τους όπως το “That’s Life” και το “If You” αλλά και νέα κομμάτια τους από τα οποία ξεχώρισε το “Already Dead”.
Είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον Δημήτρη Καμπούρη, τραγουδιστή των Pop Eye, ο οποίος μας είπε λίγα πράγματα για το γκρουπ και όχι μόνο:
-Δημήτρη καλησπέρα, ακούσαμε με πολύ ενδιαφέρον τα τραγούδια σας. Τι μας επιφυλάσσετε για το μέλλον; Θα ακούσουμε κάτι καινούριο σύντομα;
-Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε η μουσική μας! Μέσα στο καλοκαίρι θα κυκλοφορήσει ένα νέο CD Single με 2 νέα τραγούδια που έχουμε δουλέψει. Τώρα, από εμφανίσεις, έχουμε κλείσει σίγουρα για Οξυγόνο στις 15 Μαΐου και θα χαρούμε να σας δούμε και εκεί.
-θα ήθελα να μου πεις πώς αισθάνεσαι για τον ξαφνικό χαμό του Νίκου Παπάζογλου.
-Δεν ξέρω τι να πώ… Θέλαμε να ξεκινήσουμε με τον “Αύγουστο” αλλά δυστυχώς λόγω περιορισμένου χρόνου δεν έγινε τελικά. Ο Παπάζογλου ήταν μεγάλος και μοναδικός. Μεγάλη απώλεια. Δύο μεγάλες απώλειες για την Ελληνική Μουσική μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα, ας μην ξεχνάμε και το χαμό του Μανώλη Ρασούλη.
Και αφού μιλήσαμε με το Δημήτρη σε διάλειμμα του φεστιβάλ, τη σκυτάλη πήρε ο Ρους ο οποίος μας θύμισε την “Ιδιαίτερη Σχέση” που έχει με το κοινό και δεν παρέλειψε να ερμηνεύσει το ομότιτλο τραγούδι του ξεσηκώνοντας μας κυριολεκτικά. Μεταξύ άλλων τραγούδησε την μεγάλη του επιτυχία “Εξαιρέσεις” αλλά και το “Βουτιά στο κενό”, ένα από τα πιο αγαπημένα μας τραγούδια του.
Κατά τη διάρκεια της εμφάνισης του και ιδιαίτερα συγκινημένος αναφέρθηκε στο χαμό του μεγάλου τραγουδοποιού Νίκου Παπάζογλου, δηλώνοντας συντετριμμένος και τονίζοντας το μέγεθος της απώλειας για το Ελληνικό τραγούδι.
Ακολούθησε ο Monsieur Minimal ή κατά κόσμον Χρήστος Τσιτρούδης, ο οποίος ερμήνευσε μοναδικά ακουστικές εκτελέσεις των τραγουδιών του “Smile”, μας γλύκανε σερβίροντάς μας τη δική του “Πασταφλώρα” και μας ταξίδεψε τραγουδώντας το “Love Story”, που από το 2008 παίζει πολύ δυνατά στα ραδιόφωνα.
“Μην το πεις πουθενά” αλλά μετά, μας τραγούδησε ο Στάθης Δρογώσης παίζοντας πλήκτρα και αφεθήκαμε στο μουσικό του ταξίδι. Μερικά από τα τραγούδια που ερμήνευσε ήταν τα “Δεν αξίζει πια να προσπαθώ”, “Εξάρχεια” και “Όνειρο”. Προσωπικά μου έκανε εντύπωση η γενναία του προσπάθεια να ρίξει μία γροθιά στη μουσική πειρατεία, διαθέτοντας δωρεάν το νέο του άλμπουμ στη προσωπική του ιστοσελίδα, κίνηση που λίγοι θα τολμούσαν.
Και ο Στάθης δεν παρέλειψε να παροτρύνει το κοινό σε ένα θερμό χειροκρότημα για τον ανεπανάληπτο Νίκο Παπάζογλου.
Τελευταίοι εμφανίστηκαν οι GAD, οι οποίοι με τη σειρά τους αφιέρωσαν το τραγούδι τους “Over the moon” στον αξέχαστο και αδικοχαμένο μουσουργό και συνέχισαν ερμηνεύοντας τις πασίγνωστες επιτυχίες τους “The end of the road” και “Waves” και όχι μόνο. Διεθνής ήχος που το κοινό λάτρεψε και πολλά γκρουπ με μεγάλη καριέρα στο εξωτερικό θα ζήλευαν.
Κατά την άποψή μου, το πάντρεμα Ελληνόφωνου και Αγγλόφωνου Τραγουδιού στο MG Festival στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, αποδεικνύοντας για ακόμη μία φόρα ότι και στη μουσική “τα ετερώνυμα έλκονται” και μπορούν να συνυπάρξουν. Κλείνοντας, να δώσουμε πολλά συγχαρητήρια στο Mix Grill για την άρτια διοργάνωση του φεστιβάλ και να ευχαριστήσουμε το PassPort για τη θερμή υποδοχή που μας επεφύλαξε ως κοινό.
Διαβάστε επίσης
