Ελεονώρα εισαγωγή (αρ.3), έργο 72 και τη Συμφωνία αρ.3 έργο 556 σε μι ύφεση μείζονα(Ηρωική) του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν καθώς και το Κοντσέρτο για κλαρινέτο και ορχήστρα, KV 622 σε λα μείζονα του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ με σολίστ τον κλαρινετίστα Φιλίπ Μπερό.
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου, ώρα 8.30μ.μ.
Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης(Αίθουσα Φίλων της Μουσικής)
Την επομένη (27/2) στο πλαίσιο της Σειράς Μεγάλες Λυρικές Φωνές της Εποχής μας, η Ορχήστρα συνοδεύει τη μεγάλη λυρική ερμηνεύτρια Βάλτραουτ Μάγιερ.
Η Ορχήστρα του Παρισιού με τους 119 μόνιμους μουσικούς της υποστηρίζει εδώ και περίπου μισό αιώνα ένα ευρύ ρεπερτόριο που εκτείνεται από τη συμφωνική μουσική έως την όπερα και τους σύγχρονους συνθέτες. Πρεσβευτής του γαλλικού πολιτισμού σε ολόκληρο τον κόσμο, η Ορχήστρα που κατά καιρούς έχουν διευθύνει κορυφαία ονόματα (Σαρλ Μυνχ, Χέρμπερτ φον Κάραγιαν, Γκέοργκ Σόλτι, Ντάνιελ Μπαρενμπόιμ κ.ά.), εμφανίζεται στο Μέγαρο Μουσικής υπό τη διεύθυνση του διάσημου αρχιμουσικού της Κρίστοφ ‘Εσενμπαχ, την Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου, στις 8.30 το βράδυ στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης.
Ως εναρκτήριο έργο της συναυλίας της, η Ορχήστρα του Παρισιού επέλεξε την εισαγωγή αρ. 3 από τη μοναδική όπερα του Λούντιβιχ βαν Μπετόβεν (1770-1827). Την «Leonore» (που αργότερα μετονομάστηκε σε «Fidelio») που πρωτανέβηκε το 1805 αλλά αποσύρθηκε για ανάθεση μετά από τρεις παραστάσεις για να παρουσιαστεί τον επόμενο χρόνο σε δίπρακτη εκδοχή. Το αριστουργηματικό έργο – που σημειωτέον, ο κορυφαίος Γερμανός συνθέτης και πιανίστας έγραψε την περίοδο που είχε αρχίσει να χάνει την ακοή του – στηρίχθηκε σ’ ένα ομώνυμο θεατρικό έργο της εποχής, εμπνευσμένο από τις αρχές και τα ιδεώδη της Γαλλικής Επανάστασης: την ανιδιοτελή αγάπη, την πίστη, το κουράγιο, τη θυσία και την ηρωική εγκαρτέρηση. Η υπόθεσή του αφορούσε στην άδικη φυλάκιση του Φλορεστάν και στην προσπάθεια της γυναίκας του, Λεωνόρας, να τον απελευθερώσει παριστάνοντας έναν άντρα που μπαίνει στην υπηρεσία του διευθυντή των φυλακών, Πίζαρο.
Η συναυλία συνεχίζεται με το Κοντσέρτο για κλαρινέτο και ορχήστρα, KV 622 του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (1756-1791), ένα από τα τελευταία έργα και το ωριμότερο κοντσέρτο του μεγάλου συνθέτη, με σολίστ τον κλαρινετίστα Φιλίπ Μπερό. Η δεξιοτεχνική σύνθεση στην οποία το σολιστικό όργανο συνδιαλέγεται με την ορχήστρα όπως ένας τραγουδιστής με το Χορό, γράφτηκε για τον φίλο του Μότσαρτ, Μέισον Αντον Στάντλερ, σολίστ στην Ορχήστρα της Βιέννης.
Η Ορχήστρα θα συνεχίσει στο δεύτερο μέρος, το «αφιέρωμά» της στον Μπετόβεν με τη Συμφωνία αρ. 3, γνωστή και ως «Ηρωϊκή». Η συμφωνία που άνοιξε το δρόμο προς τον ρομαντισμό κι από πολλούς θεωρείται ως η καλύτερη όλων των εποχών, γράφτηκε το 1803 και πρωτοπαίχτηκε στο θέατρο της Βιέννης με τον Μπετόβεν μαέστρο. Το επαναστατικό αυτό έργο – που επέκτεινε σε μεγάλο βαθμό τις δυνατότητες της μορφής της συμφωνίας – χαρακτηρίστηκε από τους κριτικούς της εποχής ως η πιο δύσκολη σύνθεση που είχε γραφτεί ποτέ, ως προϊόν οργιώδους φαντασίας και μουσικής αναρχίας. Ο ίδιος ο Μπετόβεν είχε πει πως ήταν η αγαπημένη του σύνθεση. Ήρωας της «Ηρωϊκής» Συμφωνίας ήταν αρχικά ο Ναπολέων Βοναπάρτης αλλά λέγεται πως μετά την αυτοανακήρυξη του σε αυτοκράτορα, ο Μπετόβεν έσκισε με αηδία και οργή την αφιέρωσή του.
H Oρχήστρα του Παρισιού ιδρύθηκε το 1967 από τον αρχιμουσικό Σαρλ Μυνχ ο οποίος κλήθηκε από τον τότε Υπουργό Πολιτισμού Αντρέ Μαλρό να δημιουργήσει ένα νέο συμφωνικό σύνολο στη γαλλική πρωτεύουσα. Την επόμενη χρονιά, εντούτοις, ο Μυνχ απεβίωσε και ο Χέρμπερτ φον Κάραγιαν κλήθηκε ως «ενδιάμεσος» μουσικός σύμβουλος μεταξύ των ετών 1969-1971. Ο κατάλογος των μουσικών διευθυντών της Ορχήστρας περιλαμβάνει διάσημα ονόματα όπως αυτό του αείμνηστου Γκέοργκ Σόλτι και του Ντάνιελ Μπαρενμπόιμ ενώ τον σημερινό μουσικό της διευθυντή, Κρίστοφ Εσενμπαχ, θα διαδεχθεί το 2010 ο Πάαβο Γιάρβι. Στο ευρύ ρεπερτόριό της συγκαταλέγονται κορυφαία συμφωνικά έργα, όπερες που έχουν παρουσιαστεί στα Théâtre du Châtelet, Théâtre des Champs-Elysées και την Opéra Comique του Παρισιού καθώς και έργα σύγχρονων συνθετών. Η Ορχήστρα του Παρισιού δίνει μεγάλη βαρύτητα στην εκπαίδευση τόσο των νέων καλλιτεχνών (στο πλαίσιο της Ακαδημίας της αλλά και σε συνεργασία με τα μεγάλα ωδεία του Παρισιού) όσο και του νεανικού κοινού (με ανοιχτές πρόβες, κοντσέρτα αποκλειστικά για μαθητές κ.ο.κ.). Μόνιμη στέγη της Ορχήστρας του Παρισιού από τον Σεπτέμβριο του 2006 αποτελεί η περίφημη Salle Pleyel.
Ο διάσημος πιανίστας και αρχιμουσικός Κρίστοφ Έσενμπαχ γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου του 1940 στο Μπρεσλάου της τότε Γερμανίας, μια περιοχή της σημερινής Πολωνίας. Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έμεινε ορφανός. Αργότερα υιοθετήθηκε από μια ξαδέλφη της μητέρας του η οποία του έδωσε και τα πρώτα μαθήματα πιάνου. Σπούδασε στην Ανώτερη Σχολή Μουσικής της Κολωνίας ενώ μεγάλη επιρροή στην καριέρα του ως αρχιμουσικού άσκησαν ο Bίλχελμ Φουρτβένγκλερ, ο Γκέοργκ Σελ και ο Χέρμπερτ φον Κάραγιαν. Aνάμεσα στις θέσεις που κατά καιρούς κατείχε ήταν αυτή του μουσικού διευθυντή της Ορχήστρας του Χιούστον (1988-1999), του μόνιμου μαέστρου στην Συμφωνική Ορχήστρα NDR του Αμβούργου (1998-2004) και του μουσικού διευθυντή του Φεστιβάλ της Ραβίνια (1994-2003). Στο τέλος της σεζόν 2007-2008 ολοκλήρωσε την πενταετή θητεία του ως μουσικός διευθυντής της περίφημης Ορχήστρας της Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ ενώ το 2010 τερματίζει αντιστοίχως την θητεία του στην Ορχήστρα του Παρισιού. Ο Κρίστοφ Έσενμπαχ έχει πλούσια δισκογραφία τόσο ως πιανίστας όσο και ως αρχιμουσικός, και το βιογραφικό του περιλαμβάνει επίσης εμφανίσεις σε τηλεοπτικά προγράμματα τα οποία μεταδόθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο.
Πρώτος σόλο κλαρινετίστας της Ορχήστρας του Παρισιού από το 1995, ο Φιλίπ Μπερό έχει κληθεί επανειλημμένως να παίξει με σημαντικές ορχήστρες όπως τις Chamber Orchestra of Europe, Bayrische Rundfunk του Μονάχου και Mahler Chamber Orchestra. Ο Μπερό έχει τιμηθεί με αναρίθμητα πρώτα βραβεία σε κορυφαίους διεθνείς διαγωνισμούς. Έχει συνεργαστεί με τον βιολονίστα Gil Sharon (Concertgebouw του Αμστερνταμ, 2007-2008), ως τρίο με τους Michel Portal και Paul Meyer, με το Trio Wanderer και τον Eric Genovez, ηθοποιό της Comédie Française. Έχει δώσει master-classes σε ανώτερα ωδεία του Πεκίνου, της Σαγκάης και της Κοπενχάγης. Έχει συνεργαστεί με πολλούς σύγχρονους συνθέτες κι έχει μεταγράψει για σόλο κλαρινέτο έργα των Gualtiero Dazzi, Luis Naón, Bruno Mantovani, Olivier Greif, Alessandro Solbiati, Philippe Hersant. Το περίφημο Κοντσέρτο για κλαρινέτο του Μότσαρτ ερμήνευσε ως σολίστ και στις συναυλίες που έδωσε με τις Φιλαρμονικές Ορχήστρες της Μποκοτά και του Μεξικού.
Τα εισιτήρια της συναυλίας της 26/2 της Ορχήστρας του Παρισιού είναι : € 10,00 (Φοιτητικά) – 16,00 – 30,00 – 43,00 – 60,00 (Διακεκριμένη Ζώνη)
