Από τον Picasso στη ζωγραφική, τον Gaudi στην αρχιτεκτονική, τον Federico Garcia Lorca στο θέατρο και την λογοτεχνία… έχει να μας επιδείξει πραγματικά σπουδαία πράγματα. Όμως εμείς θα ασχοληθούμε μόνο με τη μουσική της. Όσοι έχουν περάσει έστω και λίγες μέρες σε κάποια ισπανική πόλη, γνωρίζουν καλά ότι πρόκειται για μία χώρα, για έναν λαό που ξέρει καλά να διασκεδάζει! Ο χορός και το τραγούδι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους, και αυτό αποδεικνύουν και τα πολλά φεστιβάλ, γιορτές, αλλά και αυτοσχέδια πάρτυ στους δρόμους, που λαμβάνουν χώρα συνέχεια.
Λαϊκή Μουσική
Από τον Μεσαίωνα ήδη είχε αναπτυχθεί η λαϊκή (δημοτική) μουσική, παράλληλα με την έντεχνη. Ακόμα και σήμερα, η ποικιλία των λαϊκών μουσικών ρυθμών και χορών είναι μεγάλη. Η ισπανική μουσική έχει μεγάλη ποικιλία κατά περιοχές, που σχετίζεται βεβαία με τις διαφορές επιρροές από Βορρά και Νότο.
Στη Γαλικία γνωστότερος είναι ο ρυθμός Αλαλά. Στη Χώρα των Βάσκων ξεχωρίζουν οι Αλμπαράντιας, η Σπάτα Ντάνζα και η Αουρέσκου, ενώ το τυπικό μουσικό όργανο είναι το Τξίτους, ένα είδος φλογέρας. Στις Αστούριες αντιπροσωπευτικοί ρυθμοί είναι η Ντάνθα Πρίμα και αυτοί της γκάιντα.
Στην Καταλωνία οι πιο γνωστοί ρυθμοί είναι η Σαρντάνα, το Καντραπάς και η Κοράντα. Η Καστίλλη είναι η περιοχή των χορών Αλ Αγκούντο και Α λο λιάνο.
Στην Αραγωνία συναντάμε τη χότα, ρυθμό που χορεύεται σε πολλές περιοχές της χώρας, στην πιο καθαρή μορφή της. Η Ανδαλουσία είναι η περιοχή η πιο πλούσια σε ρυθμούς. Απ’ αυτούς ξεχωρίζουν το κάντε χόντο, το κάντετσίκο, το φαντάγκο, η σολέα και βέβαια το κάντε φλαμένκο το οποίο είναι το πιο γνωστό και στο οποίο αξίζει να αναφερθούμε χωριστά.
Η ισπανική μουσική έχει επηρεάσει αποφασιστικά και ολόκληρη την λατινική Αμερική η οποία με την σειρά της σήμερα επηρεάζει σημαντικά την ισπανική μουσική, από τις αβανέρας (habaneras) της Καταλονίας στις αρχές του αιώνα, μέχρι την κατοπινή ρούμπα και το σημερινό ρεγκετόν.
Φλαμένκο
Είναι γενικότερα παραδεκτό ότι το φλαμένκο δημιουργήθηκε από τη μοναδική συνύπαρξη και μείξη της αραβικής, ανδαλουσιανής, σεφαρδιτικής και τσιγγάνικης κουλτούρας στην περιοχή της Ανδαλουσίας
Ανάλογα με την ονομασία, δηλώνει συνήθως και τον τόπο καταγωγής : π.χ. Σεβιλιάνας, Μαλαγένιας αλλά και ρούμπας, αλεγκρίας κ.α.
Οι χορεύτριες φορούν πολύχρωμες παραδοσιακές φορεσιές και οι χορευτές φορούν εφαρμοστό παντελόνι και κοντό γιλέκο ή σακάκι. Τις περισσότερες φορές τα ζευγάρια χορεύουν αντικριστά . Οι κινήσεις των χεριών καθώς και οι εκφράσεις του προσώπου παίζουν σημαντικό ρόλο. Εκφράζουν το ερωτικό πάθος και τον πόνο, την πάλη αρσενικού θηλυκού και γι’ αυτό τα πρόσωπα των χορευτών είναι συνήθως σοβαρά.
Το 2010 η Ουνέσκο συμπεριέλαβε το φλαμένκο στον Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας
http://www.youtube.com/watch?v=8t7ngya7e90
Σημαντικοί Καλλιτέχνες
Μanu Chao
Ο Μanu Chao γεννήθηκε μεν στη Γαλλία το 1961, όμως έχει ισπανική καταγωγή. Ο πατέρας του ήταν Ισπανός συγγραφέας και δημοσιογράφος, και αναγκάστηκε να μετακομίσει στο Παρίσι λόγω της δικτατορίας του Φράνκο στην Ισπανία. Στο Παρίσι λοιπόν μεγάλωσε ο Μάνου, και πολύ γρήγορα άρχισε να συναναστρέφεται με καλλιτέχνες και διανοούμενους (κυρίως φίλους του πατέρα του). Έτσι, άρχισε να γράφει μουσική και να βάζει μέσα στα τραγούδια του τις ιδέες με τις οποίες είχε μεγαλώσει. Ιδέες περί κοινωνικής ισότητας, ποικιλομορφίας και αγάπης για την ζωή. Τα ναρκωτικά, τα γκέτο και η μετανάστευση είναι επίσης πολύ συχνά θέματα στα τραγούδια του. Άλλωστε ο Μανου Τσάο δεν κρύβει τις αριστερές πεποιθήσεις του, και δεν παύει να το υπενθυμίζει μέσα από την μουσική του. Όσο για τις μουσικές επιρροές του, θα λέγαμε ότι είναι κυρίως η βρετανική πάνκ. Μαζί με τον αδερφό του και κάποιους φίλους, είχαν δημιουργήσει πολλά συγκροτήματα, όμως κάθε φορά κάτι «στράβωνε» στην πορεία και τα συγκροτήματα διαλύονταν. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 ίδρυσε το συγκρότημα “Hot pants”, αργότερα τους “Los Carayos” και το 1987 τους “Mano Negra” , οι οποίοι σημείωσαν μεγάλη επιτυχία, όμως διαλύθηκαν κι αυτοί με την σειρά τους το 1995. Από τότε ο Manu Chao ακολουθεί σόλο καριέρα, με πολύ μεγάλη επιτυχία.
Julio Iglesias
Ο Julio Iglesias γεννήθηκε το 1943 στη Μαδρίτη. Στα 20 του χρόνια, έζησε μία περιπέτεια που τον σημάδεψε, όμως τον έκανε να ασχοληθεί και με το τραγούδι. Λόγω ενός σοβαρού αυτοκινητιστικού ατυχήματος, έμεινε ημι- παράλυτος για ενάμιση χρόνο. Τότε, για να περάσουν οι δύσκολες ώρες που ήταν καθηλωμένος σε ένα κρεβάτι, άρχισε να γράφει ποιήματα, να τραγουδά και να παίζει κιθάρα. Μέχρι τότε ήταν αθλητής, και δεν γνώριζε ούτε τις βασικές νότες, όμως τα έμαθε όλα πολύ γρήγορα. Όταν αργότερα ανάρρωσε πλήρως, άρχισε να τραγουδά περιστασιακά σε κάποια μπαρ, μέχρι που αποφάσισε να πάει σε μία δισκογραφική εταιρεία να δώσει τις συνθέσεις του. Τότε του πρότειναν να τις ερμηνεύσει ο ίδιος, έκλεισε το πρώτο του συμβόλαιο και κατευθείαν πήρε μέρος σε γνωστό μουσικό διαγωνισμό. Η πρώτη του περιοδεία δεν άργησε να έρθει. Ακολούθησαν πολλοί δίσκοι, τραγούδια σε πολλές γλώσσες (ισπανικά, γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά , ιταλικά, ακόμα και ιαπωνικά!), η Eurovision, και πολλά τιμητικά βραβεία! Έχει πουλήσει πάνω από 250 εκατομμύρια άλμπουμ, και έχει στην κατοχή του περισσότερους από 2.600 Πλατινένιους & Χρυσούς δίσκους.
http://www.youtube.com/watch?v=sMA7GW0fWpg
Enrique Iglesias
Ο Enrique Iglesias γεννήθηκε στις 8 Μαΐου 1975, στη Μαδρίτη. Είναι γιος του Χούλιο Ιγκλέσιας, του οποίου τα βήματα και ακολούθησε, και μάλιστα με τεράστια επιτυχία! Στην Ισπανία έζησε μόνο μέχρι τα 8 του χρόνια, αφού μετά μετακόμισαν οικογενειακώς στην Αμερική. Εκεί, ως έφηβος, έγραψε τα πρώτα του τραγούδια. Αρχικά υιοθέτησε το ψευδώνυμο «Ενρίκε Μαρτίνεζ», γιατί ήθελε να κρύψει τη συγγένεια με τον διάσημο πατέρα του! Ως Μαρτίνεζ λοιπον, υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο, όμως κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ με το πραγματικό του όνομα. Η επιτυχία, η αναγνώριση και τα βραβεία ήρθαν κυριολεκτικά αμέσως! Έτσι ακολούθησαν πολλά άλμπουμ ακόμα, και συνεργασίες με τα μεγαλύτερα ονόματα της διεθνούς μουσικής σκηνής (μεταξύ των οποίων και το υπέροχο ντουέτο “could I have this kiss for ever” με την Whitney Houston). Ο Ενρίκε έχει τραγουδήσει σε 4 γλώσσες, τα video clips του έχουν δεκάδες εκατομμύρια views στο youtube, οι περιοδείες του σε όλο τον κόσμο είναι πάντα sold out, και φυσικά έχει δοκιμάσει τις ικανότητες του και στην υποκριτική.
Φυσικά, υπάρχουν πολλοί ακόμα γνωστοί Ισπανοί καλλιτέχνες, όπως ο Diego El Cigala (που είναι ίσως ο πιο αναγνωρισμένος ερμηνευτής flamenco) , o Alejandro Sanz (που έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής μέσα από το εκπληκτικό ντουέτο “La tortura” με την Shakira), ο David Bustamante, και η παλιά, σταθερή αξία Ρόσα Λεόν (που αργότερα ασχολήθηκε και με την πολιτική), η Paloma Berganza, και η Luz Casal (με το πασίγνωστο κομμάτι “Historia de un amor”).
Μουσικά όργανα
Καστανιέτες
Χαρακτηριστικό όργανο της λαϊκής Ισπανικής μουσικής, που πιθανόν να προέρχεται από τα Αρχαία Κύμβαλα, και που αρχικά κατασκευαζόταν από ξύλο καστανιάς. Χρησιμοποιήθηκαν και στην Αρχαία Αίγυπτο και Αρχαία Ελλάδα ως συνοδεία σε χορευτικούς ρυθμούς. Αποτελείται από δύο ξύλινα, όμοια μεταξύ τους στρογγυλά και κοίλα τμήματα, σαν τα επικαλύματα των καστάνων, που ενώνονται με κορδόνι ή ταινία και περνιούνται στα δάκτυλα του οργανοπαίκτη, έτσι ώστε να παραμένουν ανοικτά και με τη πίεση του αντίχειρα και του μέσου δακτύλου να κτυπούν μεταξύ τους και να παράγουν τον ιδιάζοντα ήχο. Επίσης κατασκευάζονται και καστανιέτες μεγάλες με λαβές που μοιάζουν με κουτάλες, όπως και μικρές που φέρονται γύρω από τύμπανα και κρούονται με ράβδο.
Πάρτε λοιπόν ένα ποτήρι παγωμένη Sangria, με πολλά φρουτάκια μέσα, ακούστε ισπανική μουσική και φανταστείτε ότι είστε στην παρακάτω πανέμορφη ισπανική παραλία…! Vamos a la playa λοιπόν!
Διαβάστε επίσης
