Η Ελένη Βιτάλη σε ένα μαγικό μουσικό ταξίδι στο Αμαλιείο Θέατρο Αμαρουσίου | Φωτορεπορτάζ

Μια μουσική παράσταση που διήρκησε περίπου δυόμιση ώρες ανάμεσα από τραγούδια σταθμούς της ελληνικής δισκογραφίας, της Ελένης Βιτάλη, αλλά και άλλων σημαντικών καλλιτεχνών. Σύντροφοι στο μουσικό αυτό ταξίδι, ο τραγουδοποιός και γιος της ερμηνεύτριας Νίκος Ξύδης στην ηλεκτρική κιθάρα και στην καλλιτεχνική επιμέλεια της παράστασης και η ηθοποιός και ερμηνεύτρια Βαλέρια Κουρούπη. Η μεγάλη αυτή συναυλία άρχισε γύρω στις 21.30, με τον κόσμο να ανυπομονεί να δει την Ελένη Βιτάλη και να απολαύσει τις ξεχωριστές ερμηνείες της που θα γέμιζαν το μοναδικό αυτό βράδυ, κάτι που προδίδεται από τα ανυπόμονα χειροκροτήματα του κοινού πριν την εμφάνιση της τραγουδίστριας.

Τη μουσική βραδιά ανοίγει, η Βαλέρια Κουρούπη, ερμηνεύοντας το «Καλώς ήρθατε στο τσίρκο μας», προμηνύοντας εξ αρχής μια δυναμική βραδιά! Με την ολοκλήρωση του τραγουδιού κάνει την δυναμική εμφάνισή της η Ελένη Βιτάλη ανάμεσα σε ένα δυνατό χειροκρότημα. Ερμηνεύει το «Περπατούσα αφηρημένη», ενώ στη συνέχεια καλησπερίζει τον κόσμο που βρίσκεται εκεί και εύχεται τα καλύτερα για μια υπέροχη βραδιά που όλοι θα απολαύσουν, ενώ απευθύνει ένα ακόμα μεγάλο ‘ευχαριστώ’ στο Αμαλιείο θέατρο που την φιλοξενεί, αλλά και στην προσπάθειά του για την προαγωγή του πολιτισμού. Το τοπίο, τα δέντρα, το ελαφρύ αεράκι και τα αστέρια πάνω από τον ανοιχτό χώρο του θεάτρου, δίνουν υπόσχεση για ένα μαγικό ταξίδι στη μουσική που μόλις ξεκίνησε.

Η Ελένη Βιτάλη συνεχίζει λοιπόν να ερμηνεύει τραγούδια που μας ταξιδεύουν στον χρόνο, ενώ τα παλαμάκια του κοινού δίνουν τον ρυθμό, για τραγούδια όπως το «Δρόμοι που αγάπησα», «Εσύ που ξέρεις τα πολλά», «Ίσως φταίνε τα φεγγάρια», ενώ το κοινό δεν σταματά να ξεσπά σε χειροκροτήματα και δείγματα θαυμασμού στέλνοντας φιλιά. Συνεχίζει με τραγούδια «Πιο πολύ για μένα», «Ξενάκι», «Αρκούδα», «Καράβια αραγμένα». Στη συνέχεια, κάνει μια παύση για να ανακοινώσει πως παρ’ όλο που ο Νίκος Ξύδης παρευρίσκεται μαζί τους, δυστυχώς εξαιτίας μιας εγχείρησης που χρειάστηκε να κάνει για πολύποδα, δεν θα μπορέσει να τραγουδήσει για μερικές ακόμα συναυλίες που θα πραγματοποιήσουν.

Στη συνέχεια, ερμηνεύει το «Για πού το’ βαλες καρδιά μου», αφιερώνοντάς το στον Ορφέα Περίδη, τον μουσικό του τραγουδιού, που όπως λέει τον έχει πάντα στην καρδιά της. Επόμενο είναι ένα τραγούδι του Διονύση Τσακνή που αγαπάει πολύ και παίρνοντας αφορμή από το μεγάλο γεγονός που συγκλόνισε την ελληνική δισκογραφία, τον θάνατο του συνθέτη Νίκου Μαμαγκάκη, μιλάει για το πώς οι άνθρωποι είμαστε περαστικοί σε αυτόν τον κόσμο. Έτσι και ο μεγάλος αυτός συνθέτης που έφυγε από την ζωή, παρ’ όλα αυτά όμως τον νιώθει κοντά της ακόμα κι αν δεν είναι, σε αυτή τη μαγική βραδιά. Αμέσως μετά ερμηνεύει το «Balamo», ένα τραγούδι ‘αμανές’ όπως τονίζει και η ίδια.

Όταν το ρολόι κοντεύει να φτάσει τις 22.30 η Ελένη Βιτάλη αποχωρεί από την σκηνή, δίνοντας την θέση της στην όμορφη μπάντα της, και την Βαλέρια Κουρούπη, που ερμηνεύει «Το γράμμα» του Σωκράτη Μάλαμα, το «Ο Άμλετ της Σελήνης» του Χρήστου Θηβαίου, παρέα με τον Νεοκλή Νεοφυτίδη, ενώ μια από τις πιο ανατριχιαστικές στιγμές της βραδιάς ήταν και η ερμηνεία της στο τραγούδι «Αυτή η νύχτα μένει» της Δήμητρας Παπίου, ενώ έκλεισε με την ερμηνεία του «Να’ ταν η καρδιά οικόπεδο» της Άλκηστις Πρωτοψάλτη.

Η ώρα είχε φτάσει ένα τέταρτο πριν τις 23.00 και ήρθε στιγμή για το δεύτερο μέρος της εμφάνισης της Ελένης Βιτάλη, η οποία εμφανίζεται στη σκηνή ξανά ερμηνεύοντας το «Ταχεία» και «Μια γυναίκα μπορεί». Συνεχίζει με ένα τραγούδι που όπως λέει το πρωτάκουσε στα πανηγύρια, από τον Κώστα Σκαφίδα, το «Άλλον έχεις τώρα αγκαλιά», ενώ συνεχίζει με την υποστήριξη στα φωνητικά του Νεοκλή Νεοφυτίδη, αλλά και της Βαλέριας Κουρούπη ερμηνεύουν το «Παίξε Χρήστο επειγόντως», ενώ η ώρα πλησιάζει 23.00, και βαδίζουμε προς την ολοκλήρωση της όμορφης αυτής βραδιάς. Αφού η Ελένη Βιτάλη ευχαριστεί όλους τους μουσικούς έναν έναν, εκφράζοντας την χαρά και την ευγνωμοσύνη που παρευρίσκονται δίπλα της, ερμηνεύει την «Πριγκηπέσα» του Μάλαμα, φέρνοντας ξανά στην μνήμη της το περιστατικό όταν ο τραγουδιστής είχε γυρίσει και της είπε πως ‘αχρηστεύει τα σουξέ’, κάτι που δεν είχε ακόμα καταλάβει τότε διότι ήταν ακόμα μικρή, αλλά ήταν λόγια που θυμάται ακόμα και σήμερα και την έχουν συγκινήσει.

Τέλος, με τα «Χαμοπούλια» του Δημήτρη Μπάση και το «Ένα χειμωνιάτικο πρωί» ύστερα από απαίτηση του κοινού, κλείνει την μαγική αυτή βραδιά λίγο μετά τις 23.30. Το κοινό φυσικά συνέχισε να χειροκροτά και να ζητά από την τραγουδίστρια να ανέβει πάλι στην σκηνή. Η παρουσία της Ελένης Βιτάλη στη σκηνή, μαζί με όλους τους ξεχωριστούς μουσικούς δίπλα της, ήταν αυτό που χρειαζόταν, η νότα αισιοδοξίας στην καλοκαιρινή αυτή βραδιά. Συγκίνηση, αγάπη, χορός και πάνω απ’ όλα μουσική στον δρόμο που χάραξε με τις μοναδικές της ερμηνείες η Ελένη Βιτάλη..

Ρεπορτάζ: Ελένη Κεφαλληνού

Φωτογράφος: Δέσποινα Λιοπιάρη