Πάνος Μουζουράκης: «Δεν ακολουθώ το απόλυτο σχέδιο της επιτυχίας, αλλά το τι θέλει η ψυχούλα μου»

Σε δηλώσεις του στο «Down Town Κύπρου» ο Πάνος Μουζουράκης αναφέρεται στις δισκογραφικές εταιρίες, λέγοντας πως «Οι εταιρίες θέλοντας να φτιάξουν το image του καλλιτέχνη βασίζονται σε μια στρατηγική που δεν την καταλαβαίνω και δεν έρχεται σε απόλυτη επαφή με τις δικές μου εσωτερικές ανάγκες. Δεν ακολουθώ το απόλυτο σχέδιο της επιτυχίας. Ακολουθώ το τι θέλει η ψυχούλα μου».

Όσο για μια πτυχή του χαρακτήρα του που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι πως ασχολείται με ταχυδακτυλουργικά και είναι πολύ καλός σε αυτό. Ο ίδιος δηλώνει πως «Ο Kώστας Kαρυπίδης, ένας από τους πολύ ωραίους ταχυδακτυλουργούς στην Ελλάδα, ένα πολύ διαβασμένο παιδί και πολύ φίλος, μου έχει δείξει κάποια πράγματα. Εγώ είχα ασχοληθεί και λίγο πιο πριν με αυτό. Αργότερα είδα σε μια εκπομπή τον Derren Brοwn -ένας από τους μεγαλύτερους mentalist- που έλεγε ότι αυτοί που ασχολούνται με μαγεία θέλουν να τραβήξουν την προσοχή. Είναι εκκεντρικά άτομα τα οποία δεν ξέρουν πως να επικοινωνήσουν και να εντυπωσιάσουν τους άλλους. Κι εγώ πάντα έψαχνα καινούριους τρόπους εντυπωσιασμού. Θυμάμαι στην αρχή που ξεκίνησα να το κάνω είχα μια απίστευτη ταχυκαρδία, είναι σαν το άγχος πριν από την πρεμιέρα. Είναι τόσο εύκολο να τα κάνεις θάλασσα. Αλλά αυτό το άγχος πάντα με εξίταρε».

Ακόμα, συνεχίζει αναφερόμενος στις ανασφάλειές του «Λέω να σταματήσω να δηλώνω τις ανασφάλειές μου, γιατί κανένας δεν τις λαμβάνει σοβαρά υπόψη του. Ένα θα σου πω: δεν με παίζανε στο σχολείο κι επειδή ακριβώς προσπαθούσα να τραβήξω την προσοχή στη δευτέρα γυμνασίου όταν οι άλλοι καπνίζανε, εγώ… έσκασα με πίπα», ενώ συμπληρώνει πως «Το μεγάλο μου στοίχημα σε πιο μικρή ηλικία, ήταν να γίνω αποδεκτός έτσι όπως είμαι. Δεν μπορούσα να καταλάβω την αντίδραση απέναντι στο σκουλαρίκι ή στο τατουάζ. Είχα κολλήσει στην επανάσταση της εφηβείας του «γιατί να είναι όλα γραμμένα έτσι;». Νομίζω ότι στα 18 μου ήμουν πολύ πιο σίγουρος για κάποια πράγματα που τώρα δεν είμαι».

Για τα πρώτα του βήματα στη μουσική και τη σχέση του με τις γυναίκες λέει πως «Στη Θεσσαλονίκη, όταν ξεκίνησα να κάνω αυτή τη δουλειά, δούλευα και delivery σε μια πιτσαρία. Το παράλογο ήταν πως την ώρα που πήγαινα τις πίτσες και μου άνοιγε μια ωραία κοπέλα, περίμενα να μου πει «πέρασε μέσα να πιεις μια πορτοκαλάδα». Δεν έγινε ποτέ αυτό. Και το βράδυ στο μαγαζί που ήμουν ο ίδιος άνθρωπος, έβλεπες μια ανάλογη κοπέλα να σε κοιτάει στα μάτια και να σιγοτραγουδάει μαζί σου. Τελικά, μάλλον, δεν γοήτευε η προσωπικότητά μου, το χαμόγελό μου ή τα μάτια μου, αλλά η εξουσία»!

Στη συνέχεια, αναφέρεται σε πράγματα που έχει απορρίψει, λέγοντας «Έχω πει «όχι» σε πολλά πράγματα που έχω κάνει ξανά. Ακόμα και το ότι τώρα κάνω θέατρο. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθεί η ταινία που λέγεται ζωή σου».

Τέλος, μιλάει για τα λάθη που έχει κάνει στην ζωή του «Νομίζω ότι έχω κάνει λάθη καριέρας. Οι προσωπικές μου επιλογές δεν ήταν ποτέ λάθος. Οι προσωπικές επιλογές μπορεί να ήταν, όμως, λάθη καριέρας. Θα μπορούσα να είχα κάνει καλύτερες καριερίστικες κινήσεις, αλλά πολλές από αυτές ήρθαν σε αντίθεση με προσωπικές μου επιλογές και αποφάσισα να τις αποφύγω. Η καριέρα και η επιτυχία είναι σαν τους χτύπους της καρδιάς. Όσο πιο πολύ τρέχεις και τη ζορίζεις, τόσο πιο πολύ περιορίζεσαι. Στο κάτω-κάτω δεν είμαι κανένας μεσσίας της τέχνης. Είναι λογικό φέτος να κάνω μια επιτυχία και αύριο μια αποτυχία».