Από μικρή συμμετείχε στη χορωδία του Σπύρου Λάμπρου, έκανε μαθήματα φωνητικής παράλληλα με τις υπόλοιπες σπουδές της ενώ στα δεκαεννιά της χρόνια αρνήθηκε μια πρόταση για δισκογραφική δουλειά.
Εξιστορεί πως ξεκίνησε η συνεργασία της με το Μανώλη Λιδάκη: «Πριν από δύο καλοκαίρια ήµουν µε µια παρέα στη Χαλκιδική σε ένα µπαρ όπου υπήρχε ένα πιάνο. Ο ιδιοκτήτης τύχαινε να ξέρει πως τραγουδάω και µου ζήτησε να πω ένα τραγούδι. Τελικά είπα τρία. Στο τέλος, µου είπε πως πρέπει να το κυνηγήσω πιο επισταµένα. Μετά από µερικούς µήνες µε πήρε τηλέφωνο και µου ζήτησε να πάω για οντισιόν σε ένα από τα µαγαζιά του όπου θα εµφανιζόταν ο Μανώλης Λιδάκης. Με άκουσε και µου είπε “έλα να είµαστε µαζί”. ∆εν είχε ιδέα ποια είµαι, γιατί έπειτα από µερικές ώρες µε πήρε τηλέφωνο και µε ρώτησε “είσαι αυτή που είναι στην τηλεόραση;”. Περίµενα να ακούσω “δεν τ’ αφήνουµε καλύτερα;”. Αλλά συνέβη το αντίθετο».
Από την Αριάδνη Στεφανίδου
