Cesaria Evora: Πολύχρωμες μελωδίες από το Πράσινο Ακρωτήρι

Αν και από την Αφρική, στο ραντεβού τους ήταν… Εγγλέζοι! Στις 21:30 ακριβώς στη σκηνή ανέβηκε η Lura με το συγκρότημά της και για μία ολόκληρη ώρα μας ταξίδεψε με τα τραγούδια της, την μουσική latin και τον αφρικανικό χορό της. Διάδοχο της Cesaria την αποκαλούν, ίσως δίκαια.

Ήταν πολύ ευχάριστη, επικοινωνούσε με τον κόσμο πολύ, το κοινό ανταποκρινόταν όταν του ζητούσε πότε να τραγουδήσει μαζί της, πότε να δώσει ρυθμό, ακόμα και να χορέψει ακολουθώντας τα βήματά της στο χορό. Όμορφη, δροσερή, χαριτωμένη, κέρδισε τους θεατές.

Μετά από ένα μικρό διάλειμμα κι ενώ η ώρα πλησίαζε 11, στην σκηνή ανέβηκε το τιμώμενο πρόσωπο της βραδιάς, η Cesaria Evora, η «ξυπόλυτη κυρία» όπως την αποκαλούν. Συνηθίζει να τραγουδά ξυπόλυτη, δηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο όπως έχει πει η ίδια, την φτώχεια της χώρας της. Επιβλητική η παρουσία της, εξαιρετική η φωνή της. Κουβαλώντας 23 χρόνια καριέρας, με την πείρα και το βάρος των αμέτρητων συναυλιών που έχει κάνει ως τώρα, στάθηκε ακίνητη στην άκρη της σκηνής και σχεδόν ανέκφραστη – δικό της το στυλ και η άποψη – μας τραγούδησε πολλά δικά της τραγούδια της μέσα από τα 14 συνολικά άλμπουμς της.

Για 1 ώρα και 30 λεπτά λατινικοί ρυθμοί πλημμύρισαν το θέατρο του Λυκαβηττού ενώ η φωνή της γέμιζε τον χώρο από άκρη σε άκρη. Ναι, ακούσαμε τραγούδια όπως το “Capo Verde”, “Angola” αλλά και το “Besame Mucho” και φυσικά το πασίγνωστο “Sodade”. Καταπληκτικοί ήταν οι μουσικοί της, που έμειναν στη σκηνή δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους τόσο μελωδικά όσο και χορευτικά.

Προς το τέλος της συναυλίας αρκετοί θεατές κατέβηκαν κάτω, μπροστά στην σκηνή και την αποθέωσαν χορεύοντας στους ρυθμούς της. Ζεστό ήταν το χειροκρότημα όπως ζεστή, φιλική και γεμάτη χαμόγελα ήταν η μουσική και τα τραγούδια της βραδιάς.