Στην παλιά μου την κασέτα : Back to the 50’s (part.1)

H ιστορία της μουσικής «επανάστασης» ξεκινάει με “rock & roll”, ένα μουσικό συνονθύλευμα  που δημιουργήθηκε από  blues,  jazz, gospel, swing, country και αθώα στιχάκια που δύσκολα θα φαντάζονταν οι τότε κοινωνίες πως θα είχαν τόσο μεγάλη επιρροή στην νεολαία τους!  Βέβαια το «επαναστατικό στοιχείο» δεν έγκειται τόσο στους στίχους του rock & roll αλλά στον ξέφρενο χορό –ομολογουμένως παράξενο για τα σημερινά δεδομένα- που σίγουρα απελευθέρωνε ολοκληρωτικά την σωματική επαφή μεταξύ ντάμας και παρτενέρ! Δεν ήταν δύσκολο λοιπόν για εκείνα τα χρόνια να γίνει ο «μολυσμένος» χορός και κατ’επέκταση το «απαγορευμένο» μουσικό είδος! Η μεγάλη του απήχηση όμως, κατάφερε να το διατηρήσει «ζωντανό» μέσα στο χρόνο και ακόμα και σήμερα να μιλάμε για μια μουσική που εύκολα ξεσηκώνει τα πλήθη παρόλη τη «ρετρό» του υπόσταση! Δεν είναι τυχαίο που από τα τέλη της δεκαετίας του 40 και κυρίως την δεκαετία του 50, είναι “must” σε κάθε party-playlist αλλά και το είδος στο οποίο «πάτησαν» θρύλοι όπως οι Beatles και οι Rolling Stones προκειμένου να μας συστήσουν την καθαρόαιμη rock, μια δεκαετία αργότερα!  Φύγαμε… Back to the 50’s!

“Awopbopaloobop Alopbamboom”!!! Μπορεί να ξεκινάμε με τα πιο ακαταλαβίστικα στιχάκια  αλλά ποιος δεν τα έχει ακούσει έστω και μια φορά στην ζωή του; Σίγουρα όταν ο Little Richard πρωτοτραγούδησε τους στίχους αυτούς κανείς δεν ήξερε πως ήταν ένας «λεκτικός drum ρυθμός» που του είχε «καρφιτσωθεί» στο μυαλό του και αργότερα τον απέδωσε μέσα από το εν λόγω τραγούδι, το οποίο τον σύστησε στο αμερικανικό κοινό το 1955. Παρόλο που δεν κατάφερε να ακουμπήσει ποτέ την κορυφή του Billboard ή του UK Singles Chart, κατάφερε να γίνει ένας χορευτικός ύμνος που στις μέρες μας τα μουσικά περιοδικά Rolling Stone και Mojo το συγκαταλέγουν στα καλύτερα όλων των εποχών!  Το 2010 το τραγούδι εντάχθηκε στην λίστα του National Recording Registry της Αμερικής ενώ ο ίδιος ο Little Richard κατάφερε μετά από χρόνια να κερδίσει μια θέση στο Rock & Roll Hall of Fame. Αναμφισβήτητα ένα από τα πιο εντυπωσιακά ντεμπούτα της δεκαετίας εκείνης, που ο 81χρονος πλέον τραγουδιστής του, δεν παρέλειπε να ερμηνεύει σε κάθε του εμφάνιση μέχρι να αποσυρθεί οριστικά πριν μερικά χρόνια από την μουσική βιομηχανία!

1955 – Little Richard – Tutti Frutti

Χαμός επικράτησε το 1952 όταν οι Max C. Freedman και James E. Myers έγραψαν το τραγούδι “Rock around the clock” που το προόριζαν για τον ήδη μεγάλο τραγουδιστή της εποχής Bill Haley και του «κομήτες» του! Παρολ’αυτά το 1954 το ιταλο-αμερικάνικο συγκρότημα των Sonny Dae & His Knights κατάφεραν να κυκλοφορήσουν πρώτοι το τραγούδι και ο Haley να μένει στην ιστορία ως αυτός που το διασκεύασε καθώς για άγνωστους μέχρι σήμερα λόγους δεν μπόρεσε να το ηχογραφήσει μέχρι τις 12 Απριλίου του 1954! H ιστορία αργότερα τον δικαίωσε καθώς το τραγούδι έγινε γνωστό μόνο από την δίκη του version, που μάλιστα ταλάνισε για πολύ καιρό τα παγκόσμια charts και ίσως λίγο περισσότερο το Βρετανικό Singles Chart καθώς κατάφερε να κάνει την επανεμφάνιση του σε υψηλές πάντα θέσεις και στην δεκαετία του 60 αλλά και του 70! Αιτία ήταν όπως φαίνεται η χρήση του σε αρκετά κινηματογραφικά και διαφημιστικά soundtracks αλλά και από διασκευές που το επανέφεραν κάθε τόσο στο προσκήνιο προσφέροντας στο κοινό την ίδια ξεσηκωτική διάθεση και έσπευδε να αγοράσει το δισκάκι που το συμπεριλάμβανε! Πρόκειται ίσως για το πιο “mainstream” τραγούδι της δεκαετίας με το οποίο το rock & roll «κατέκτησε» αργότερα ολόκληρο τον πλανήτη! Δεν νομίζω πως υπάρχει πλέον κάποιος που να αναρωτιέται γιατί δεσπόζει στην θέση #158 του Rolling Stone με τα 500 καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών!

1954 – Bill Haley & His Comets – Rock Around The Clock

http://www.youtube.com/watch?v=4ZZwBe9-6jo

O φανταστικός χαρακτήρας του “Johnny B.Goode” επινοήθηκε το 1955 από τον πιανίστα Johnnie Johnson, παρακολουθώντας την ζωή του τραγουδιστή Chuck Berry για τον οποίο και εργαζόταν. Αργότερα ο ίδιος ο ερμηνευτής του κατέληξε στην ολοκληρωτική σκιαγράφηση του που είναι σχεδόν αυτοβιογραφική! Αναφέρεται σε ένα μικρό επαρχιοτόπουλο που πάντα ήθελε «να δει το όνομά του γραμμένο με τα φωτεινά γράμματα της επιτυχίας». Η αρχή έγινε με το τραγούδι που φέρει το όνομα του χαρακτήρα, “Johnny B.Goode”, και συνέχισε να «πρωταγωνιστεί» σε αρκετά μετέπειτα τραγούδια του: “Bye Bye Johnny”, “Go Go Go”, “Johnny B.Blues” ακόμα και σε ένα 19λεπτο μουσικό θέμα με τίτλο “Concerto in B.Goode”, που είχε εμπνευστεί από αυτόν. Την μεγαλύτερη όμως επιτυχία την συγκέντρωσε με το ομότιτλο τραγούδι που αργότερα του εξασφάλισε αμέτρητες διακρίσεις, βραβεία αλλά και διασκευές. Τα Rock & Roll Hall of Fame και Grammy Hall of Fame συμπεριλαμβάνουν στους κόλπους τους τον Berry ως έναν από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες όλων των εποχών αλλά και το τραγούδι του ως ένα από αυτά που «σχημάτισαν το Rock & Roll”. Απόδειξη της μεγάλης επιρροής του σε άλλους καλλιτέχνες είναι η λίστα με τους αμέτρητες διασκευές του που συμπεριλαμβάνει ονόματα όπως: The Beatles, Carlos Santana, AC/DC, Aerosmith, Elton John,  Elvis Presley, The Rolling Stones, Celine Dion, Bon Jovi, Sex Pistols και ένα σωρό άλλους!

1956 – Chuck Berry – Johnny B. Goode

Όταν οι Artie Singer, John Medora και David White έγραψαν το 1957 το τραγούδι “Do the Bop” το προόριζαν για το συγκρότημα των The Juvenairs. Την ίδια χρονιά, το τραγούδι αλλά και το συγκρότημα φημολογείται πως άλλαξαν αμφότερα ονομασίες λίγο πριν από την εμφάνισή τους σε ένα από τα shows του μεγάλου παρουσιαστή Dick Clark, μετά από παρότρυνση του ίδιου! Κάπως έτσι έφτασε στο αμερικανικό κοινό η παρουσίαση των Danny & The Juniors με το τραγούδι “At the hop” που κατάφερε να κερδίσει την κορυφή του Billboard αμέσως μετά από αυτή την εμφάνιση αλλά και να παραμείνει στη θέση αυτή για τουλάχιστον 5 εβδομάδες! Ακόμα και για το 1958 παρέμεινε ως ένα από τα πιο εμπορικά τραγούδια της χρονιάς ενώ αν ακόμα αναρωτιέστε τι σημαίνει το “Hop” εμείς σας έχουμε την απάντηση! Πρόκειται για ανεπίσημους χορούς που διοργανώνονταν στα αμερικάνικα γυμνάσια και πιο συγκεκριμένα στα γυμναστήρια ή τις καφετέριες τους! Ο όρος “Sock hop” καθιερώθηκε καθώς άπαντες επιβαλλόταν να βγάλουν τα παπούτσια τους για να προστατέψουν τα παρκέ των χώρων αυτών, προκειμένου να μετατραπούν στα απόλυτα dancefloors της εποχής! Η παρουσία των πρώτων disc jokeys στην μουσική ιστορία, ήταν σαφώς επιβεβλημένη και η μουσική ήταν πάντα στους ρυθμούς του χορευτικού rock & roll που εγγυόταν τα πιο επιτυχημένα party! Τι πιο «πιασάρικο» για ένα επίδοξο «σουξέ» της εποχής;

1957 – Danny & The Juniors – At the hop

Ο «βασιλιάς του rock & roll» όντας ακόμα στα πρώτα του δισκογραφικά αλλά και κινηματογραφικά βήματα ηχογράφησε το περιβόητο “Jailhouse Rock” το 1957 το οποίο πρωτο-ακούστηκε μέσα από την ομότιτλη ταινία στην οποία πρωταγωνιστούσε! Η σκηνή όπου ο Elvis Presley μαζί με τους «συγκρατούμενους» του ερμηνεύουν και χορεύουν το τραγούδι είναι ίσως από τις πιο κλασσικές στην ιστορία του κινηματογράφου και συγκεκριμένα των musicals η οποία μαζί με το τραγούδι έχουν διασκευαστεί δεκάδες φορές! Από τα πρώτα Νο.1 –multi platinum- singles του Presley που δύσκολα αποχωρίστηκε την θέση του και ίσως ένα από τα πιο δίκαια τραγούδια στην λίστα του Rolling Stone με τα 500 καλύτερα όλων των εποχών. Εξάλλου δημιουργοί του ήταν οι «Μίδες» της δεκαετίας –και στενοί συνεργάτες του Elvis-, Jerry Leiber και Mike Stoller υπεύθυνοι για πολλά σημαντικά τραγούδια στην μουσική ιστορία όπως: “Hound Dog”, “Kansas City”, “Stand by me”, “Don’t”, “On Broadway” και “Loving you”! Κλασσικά… ακαταμάχητο!

1957 – Elvis Presley – Jailhouse Rock

Το 1957 ο Otis Blackwell έγραψε (με το ψευδώνυμο Jack Hammer) ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά τραγούδια του rock & roll! Με τίτλο “Great Balls of fire” το τραγούδι γίνεται μονομιάς τεράστια επιτυχία από τον Jerry Lee Lewis μιας και κατάφερε να συγκεντρώσει μέσα σε 10 μόλις μέρες ένα εκατομμύριο πωλήσεις μόνο στην Αμερική! Αφορμή στάθηκε η χρήση του στην ταινία “Jamboree” στην οποία πρωταγωνιστεί ο διάσημος ερμηνευτής του, μετά την πρεμιέρα της οποίας το τραγούδι κατάφερε να συγκεντρώσει άλλα 4 εκατομμύρια πωλήσεις και να γίνει ένα από τα best-selling singles στην Αμερική αλλά και ένα από τα best-selling singles όλων των εποχών! Πολλοί ίσως να θυμάστε από την βιογραφική ταινία του Lewis με τον Dennis Quaid (που μάλιστα φέρει ως τίτλο της, τον τίτλο του τραγουδιού) ή από «αδέσποτα» videos στο διαδίκτυο με την παρθενική του παρουσίαση στο ευρύ κοινό της Αμερικής όπου ο Jerry Lee Lewis, προκειμένου να τραβήξει επάνω του τα βλέμματα, έβαλε φωτιά στο πιάνο πάνω στο οποίο ερμήνευε το τραγούδι αφήνοντας στην ιστορία μια από τις πιο τρελές αλλά και πιο ένδοξες ζωντανές εμφανίσεις του.

1957 – Jerry Lee Lewis – Great Balls of fire

Παραμένουμε στην ίδια χρονιά όπου οι μεγάλος Paul Anka έκανε το ντεμπούτο του με την Νο.1 επιτυχία “Diana”! To τραγούδι φημολογείται πως είναι εμπνευσμένο από μια συμμαθήτρια του Anka από το γυμνάσιο, ονόματι Diana Ayoub, πράγμα που ίδιος αναίρεσε σε συνέντευξη του το 2005 αποκαλύπτοντας πως αναφερόταν σε μια κοπέλα από την ενορία του που μόλις και μετά βίας γνώριζε προσωπικά. Παρολ’αυτά ο θαυμασμός του για το πρόσωπο της όποιας νεαρής “Diana” έγινε ένα από τα πιο επιτυχημένα τραγούδια της δεκαετίας που ξεπέρασε σε πωλήσεις ακόμα και το προαναφερθέν “Great Balls of Fire” συγκεντρώνοντας τον αστρονομικό αριθμό των 9 εκατομμύριων πωλήσεων. Αργότερα ο ίδιος ο Anka το διασκεύασε στα ιταλικά –πράγμα που συνήθιζε μέσα από ιταλόφωνα albums που κυκλοφορούσε ο ίδιος κατά καιρούς- και κάπως έτσι άφησε πολύτιμη κληρονομιά ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια όλων των εποχών!

1957 – Paul Anka – Diana

Ένα από τα λίγα ισπανόφωνα τραγούδια της δεκαετίας που κατάφερε να σημειώσει τεράστια επιτυχία και εκτός των μεξικάνικών συνόρων απ’όπου κατάγεται και ο ερμηνευτής του Ritchie Valens! Το “La Bamba” συγκαταλέγεται στα παραδοσιακά πλέον τραγούδια της χώρας και μάλιστα αποτελεί θεσμό στους μεξικάνικους γάμους όπου οι γαμπροί «πρέπει» να εκτελέσουν μια συγκεκριμένη χορογραφία! Το “La bamba”, δεν έχει ακριβή μετάφραση αλλά μιας και προέρχεται από το ρήμα “bambolear” («κουνιέμαι») συμπεραίνουμε πως «ο ποιητής» εννοεί «το κούνημα»! Το τραγούδι έγινε μεγάλη επιτυχία το 1958 από τον ίδιο τον Valens ενώ στα μέσα των 80’s όταν οι Los Lobos το διασκεύασαν με ένα ελαφρώς πιο γρήγορο ρυθμό, για τις ανάγκες της ομότιτλης ταινίας, το “La Bamba” κατάφερε να σημειώσει ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία! Μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει καμία επίσημη λίστα που να μην το συμπεριλαμβάνει στα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών πράγμα που αυτόματα μαρτυράει την εισαγωγή του Valens στο “Rock & Roll Hall of Fame” το 2001!

1958 – Ritchie Valens – La Bamba

To 1958 κάνουν την εμφάνισή τους τα περιβόητα The Chipmunks, τα διάσημα σκιουράκια που μέσα από τα cartoon τους τραγουδούσαν με τις περίεργες και λεπτές φωνές τους, κάθε γνωστή επιτυχία της εποχής! Ο δημιουργός τους Ross Bagdasarian, Sr., γνωστός με το ψευδώνυμο David Seville, πρωτοεμφάνισε τον Alvin και την παρέα του μέσα από το τραγούδι “Witch Doctor” που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά, αφού επιτάχυνε την ίδια του τη φωνή επί δύο, κατά την διάρκεια της ηχογράφησης. Έτσι κατάφερε να εμπνευστεί και να δημιουργήσει τις διάσημες φωνές των Chipmunks που όχι μόνο τράβηξαν κατευθείαν το ενδιαφέρον του κοινού αλλά το ανέδειξαν και σε παγκόσμιο Νο.1! Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή καθώς η επιτυχία του cartoon “Alvin & The Chipmunks” αλλά και των albums που κυκλοφορούσε ο Seville χρησιμοποιώντας το φωνητικό του επινόημα, μεγάλωσαν γενιές και γενιές κάνοντας γνωστά τα χαριτωμένα σκιουράκια του σε όλον τον πλανήτη!

1958 – David Seville & The Chipmunks – Witch Doctor

Το “Fever” είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο πολύ-διασκευασμένα τραγούδια όλων των εποχών! Η πρώτη του version ανήκει στον Little Willie John που κυκλοφόρησε το 1956! Οι στίχοι και η μουσική ανήκουν στους  Eddie Cooley και Otis Blackwell οι οποίοι αργότερα παραχώρησαν τα δικαιώματα του σε τεράστια ονόματα της δισκογραφίας που μας χάρισαν τις δικές τους ερμηνείες! Από τους Elvis Presley, Ella Fitzgerald, Ray Charles και Nancy Sinatra πέρασε σε πιο σύγχρονα ονόματα όπως: Madonna, Beyonce και Michael Buble και έτσι κατάφερε να παραμείνει ως ένα από τα πιο διαχρονικά τραγούδια στην παγκόσμια μουσική βιομηχανία! Βέβαια το γεγονός πως είναι από τα λίγα down-tempo τραγούδια δεν το εμπόδισε να αναδειχτεί στα παγκόσμια charts με πιο αξιοσημείωτη επανεκτέλεση αυτή από την μεγάλη τραγουδίστρια Brenda Lee που το κυκλοφόρησε μόλις δυο χρόνια μετά την κυκλοφορία της πρωτότυπης version του! Το παράξενο είναι πως η Lee πρόσθεσε στην version της μερικά δικά της στιχάκια όπως “Romeo loved Juliet” και “Captain Smith and Pocahontas” που μέχρι και σήμερα παραμένουν σταθερή επιλογή στις επανεκτελέσεις των άλλων τραγουδιστών απορρίπτοντας την πρωτότυπη!  Σαφώς πρόκειται για το «σήμα κατατεθέν» της μεγάλης τραγουδίστριας που εκτός από βραβείο Grammy κατάφερε να της εξασφαλίσει πολλές ακόμα διακρίσεις και βραβεία!

1958 – Peggy Lee – Fever

http://www.youtube.com/watch?v=4eIDtwcFXcI

Επιμέλεια: Θοδωρής Κολλιόπουλος