Πάμε Θέατρο: “Δαίμονες” | Είδαμε την παράσταση!
Η ροκ όπερα του Νίκου Καρβέλα εμφανίστηκε στη θεατρική Αθήνα για πρώτη φορά το 1991 με την Άννα Βίσση στο διπλό ρόλο της Βασίλισσας/Ροζάνας σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. 22 χρόνια μετά οι Δαίμονες επιστρέφουν με νέα διανομή –πλην της πρωταγωνίστριας- και την φαντασμαγορική σκηνοθεσία του μετρ Γιάννη Κακλέα κόβοντας πάνω από 70.000 εισιτήρια. Τη φετινή θεατρική σεζόν το μιούζικαλ, οι μουσικές παραστάσεις, οι επιθεωρήσεις και τα βαριετέ έχουν κατακλύσει τα θέατρα δίνοντας ένα στίγμα για την κατεύθυνση που θα πάρει φέτος το θέατρο. Το Παλλάς τα τελευταία δύο χρόνια επενδύει έξυπνα και με μεγάλη ανταπόκριση στο μιούζικαλ με τις παραγωγές «Chicago» και «Δαίμονες» να σαρώνουν τα ταμεία, ενώ σε λίγο διάστημα άλλη μια φιλόδοξη δουλειά ανεβαίνει, το «Μερικοί το προτιμούν καυτό» σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή και με πρωταγωνιστές τους Θοδωρή Αθερίδη, Γιάννη Ζουγανέλη και Ζέτα Μακρυπούλια.
Κάποιος που δεν έχει δει τους Δαίμονες μπορεί να πει «άλλο ένα μιούζικαλ», «η Βίσση κάνει θέατρο;» ή «τι Δαίμονες;», αλλά νομίζω πως το καλύτερο που έχει να κάνει κάποιος είναι να δει πριν προδικάσει. Καταρχάς, οι Δαίμονες είναι ροκ όπερα κι αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει πρόζα, αλλά το έργο στηρίζεται εξολοκλήρου στο τραγούδι. Η ιστορία, οι διάλογοι και οι χαρακτήρες εξελίσσονται μέσα από τους στίχους των τραγουδιών κι αυτό από μόνο του δεν μπορεί να γίνει ευκρινές, αν δεν υπάρχει το αντίστοιχο ταλέντο να το υποστηρίξει. Ο καλλιτέχνης οφείλει να χρωματίσει τη φωνή του με τέτοιο τρόπο ώστε να παίξει τον ρόλο του με μοναδικό μέσο τη φωνή του και την στάση του σώματος του.
Η υπόθεση μας μεταφέρει στο Μεσαίωνα, στη Δυτική Ευρώπη όπου παράλληλα με την οικονομική και την πολιτισμική ανάπτυξη, στήνεται ένα κυνήγι Μαγισσών οι οποίες είναι οπαδοί του Σατανά, ερωτοτροπούν και εκφράζουν τη λατρεία τους κάνοντας ανθρωποθυσίες. Η Βασίλισσα (Άννα βίσση) αποφασίζει τον θάνατο στην πυρά μιας μάγισσας (Εβελίνα Παπούλια) που συλλαμβάνουν μετά από προτροπή του κληρικού (Νικόλαος Καραγκιαούρης). Μεταφερόμαστε στο σήμερα, στη Νέα Υόρκη. Η Ροζάννα είναι ηθοποιός και πρωταγωνίστρια ενός θιάσου που ανεβάζει έργο του Σαίξπηρ. Στο έργο υποδύεται μία Βασίλισσα. Η Λόα, ανήκει επίσης στο θίασο και υποδύεται τη Μάγισσα του έργου. Είναι και οι δύο ερωτευμένες με τον Ντάνιελ και εκείνος με τη Ροζάννα. Στο παρελθόν η Λόα και ο Ντάνιελ είχαν δεσμό. Η Λόα θέλει να τον ξανακερδίσει. Μέσα στην απελπισία της χρησιμοποιεί Βουντού και μαγικά κόλπα. Κι έτσι ο Ντάνιελ αρχίζει να αλλάζει… Η ατμόσφαιρα γίνεται όλο και πιο παράξενη..
Η Άννα Βίσση αναβιώνει το μιούζικαλ που ανέβασε με μεγάλη επιτυχία δύο δεκαετίες πριν σε μια υπερπαραγωγή με καλλιτεχνικό και εμπορικό θρίαμβο. Δε χρειάζεται να πλέξουμε το εγκώμιο στην διεθνή σταρ της μουσικής βιομηχανίας, καθώς όλοι έχουμε αγαπήσει περισσότερο ή λιγότερο τα τραγούδια της. Στους Δαίμονες, πρωτοστατεί λόγω ονόματος, αλλά συνεργάζεται με τελείως αντι-σταρ τρόπο με τους πρωταγωνιστές της παράστασης δίνοντας μια ερμηνεία τόσο όσο, χωρίς να στερείται σε τίποτα από αντίστοιχες παραγωγές, αλλά χωρίς υπερβολές που θα ξένιζαν το θεατρόφιλο θεατή. Φωνάρα, δυναμική, με ατέρμονη ενέργεια, πείθει ως Βασίλισσα και δικαιώνει την αγάπη του κόσμου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Η Εβελίνα Παπούλια υποδύεται τη Μάγισσα με χορογραφημένο ατμοσφαιρικό τρόπο αποτελώντας τον πιο καταλυτικό κι ενδιαφέρον ρόλο του έργου. Η δημοφιλής ηθοποιός τραγουδάει κι επαγγελματικά, ενώ έχει πρωταγωνιστήσει και σε άλλα μιούζικαλ, αλλά είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζεται στο ακόμη πιο απαιτητικό είδος της ροκ όπερας. Έχοντας δει την παράσταση, ο θεατής καταλαβαίνει πόσο πολύ έχει δουλέψει η ηθοποιός για να μας χαρίσει την ερμηνεία της στην παράσταση με έναν ρόλο που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως τον ρόλο ή έναν από τους ρόλους της καριέρας της!
Ο Παναγιώτης Πετράκης εμφανίζεται κυρίως στο δεύτερο μέρος της πλοκής, ως σκηνοθέτης της παράστασης κι εραστής της Ροζάνα αποτελώντας το μήλον της έριδος. Διακρίνεται για το ερμηνευτικό του ταλέντο έχοντας εμφανιστεί σε μια ευρεία γκάμα μουσικοθεατρικών παραστάσεων, ενώ το συμμετάσχει στους Δαίμονες ήταν μάλλον όνειρο που απέκτησε σάρκα κι οστά, αφού όπως δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή είχε παρακολουθήσει την παράσταση του 1991 δεκαπέντε φορές (!) και γνώριζε όλους τους στίχους των τραγουδιών. Στους Δαίμονες, ο Παναγιώτης παίζει ίσως τον μεγαλύτερο ρόλο της μέχρι τώρα καριέρας του και είναι από τα παιδιά που πρέπει να έχουμε το βλέμμα μας, αν λάβουμε υπόψη τη διόγκωση που παίρνει το μιούζικαλ στο εγχώριο θέατρο.
Ο Νικόλας Καραγκαούρης διαθέτει την πιο κατάλληλη φωνή για όπερα από τους υπόλοιπους συντελεστές της παράστασης αποτελώντας τον κρυμμένο άσσο της παραγωγής. Ο ρόλος τους μας θυμίζει τον Κλοντ Φόρλο της Παναγίας των Παρισίων του Ουγκώ λόγω εποχής και μένους δίνοντας μια επιτυχημένη απόδοση ενός πουριτανού κληρικού.
Κοιτώντας συνολικά την παράσταση, ο Γιάννης Κακλέας πέτυχε έναν άθλο σκηνοθετώντας τους Δαίμονες, ένα έργο που θα μπορούσε πολύ εύκολα να κλωτσήσει τον θεατή και να χάσει την εποχή του. Έχοντας δει περσινές παραγωγές όπως την «Αυλή των Θαυμάτων» στο Εθνικό Θέατρο ή το «Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης» του Αλμοδόβαρ και εν αναμονή της θεατρικής απόδοσης του έργου «Κουρδιστό Πορτοκάλι» πιστεύουμε ακράδαντα πως ο σκηνοθέτης αρέσκεται στις μεγάλες σκηνοθετικές προκλήσεις και οι μεγάλες σκηνοθετικές προκλήσεις αρέσκονται στον Γιάννη Κακλέα. Το πρώτο μέρος της πλοκής που εξελίσσεται στο 16ο αίωνα, ο σκηνοθέτης «αναγεννά» μια εποχή με κάθε είδους ακολασίες να ζωντανεύουν στα μάτια του θεατή και την Εβελίνα Παπούλια να μαγεύει το κοινό αιχμαλωτίζοντας τις αισθήσεις μας. Όλοι οι συντελεστές της παράστασης από τους πρωταγωνιστές μέχρι το κάθε μέλος του χορού, δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό για αυτό που αγαπούν όσο τίποτα, το μιούζικαλ, ενώ οφείλουμε να συγχαρούμε και την ζωντανή ορχήστρα στην οποία αξίζει το μισό του συνολικού αποτελέσματος.
Συντελεστές:
Δημιουργός: Νίκος Καρβέλας
Ιστορία-στίχοι: Σταύρος Σιδεράς
Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας
Μουσική Διεύθυνση: Αλέξιος Πρίφτης
Χορογραφίες: Ζωή Τατόπουλος
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Βοηθός σκηνοθέτη: Ίστυ Νουρμάλα
Πρωταγωνιστούν: Άννα Βίσση, Εβελίνα Παπούλια, Παναγιώτης Πετράκης, Νικόλαος Καραγκιαούρης
Συμμετέχουν (αλφαβητικά): Λητώ Αμπατζή, Παυλίνα Ανδριοπούλου, Λούης Γεωργίου, Μαρία Γράμψα, Νικόλαος Ζιαζιάρης, Βίκυ Καρνέζη, Μάνος Κοπανάκης, Οδυσσέας Κωνσταντίνου, Κασσιανή Λειψάκη, Ευγενία Λιάκου, Δανάη Μωραϊτη, Κωνσταντίνος Μπίμπης, Βασίλης Παπαγεωργίου, Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Αγγελική Παρδαλίδου, Άρης Πλασκασοβίτης, Μαρίνα Σάτι, Ιβάν Σβιτάιλο, Κωνσταντίνος Τσερκάκης, Λευκοθέα Τσιουραμάνη
Μαζί τους επί σκηνής οι μουσικοί:
Αλέξιος Πρίφτης – Διεύθυνση Ορχήστρας
Κώστας Γάτσιος – Φλάουτο, Κλαρινέτο, Alto Σαξόφωνο
Λεωνίδας Τσακίρης – Κλαρινέτο, Μπάσο Κλαρινέτο, Τενόρο Σαξόφωνο
Αλέξης Μάρκου – Γαλλικό Κόρνο Διονύσης Αγαλιανός – Τρομπέτα Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος – Τρομπόνι
Παύλος Καλτουρουμίδης, Σταμάτης Μάντικας, Ανδριανή Γιακουμέλου – Keyboards
Μιχάλης Κατσαρός – Keyboards & Εκκλησιαστικό Όργανο
Παναγιώτης Μεταλληνός – Drums – Κρουστά
Κάτια Καμίνσκαγια – Βιολί
Αλέξανδρος Χαραλάμπους – Βιολοντσέλο
Γιώργος Χαλκιάς – Ακουστικό & Ηλεκτρικό μπάσσο
Executive Producer: Παναγιώτης Τρύφων
Οι Δαίμονες ολοκληρώνουν τις παραστάσεις τους την Τετάρτη 23 Οκτωβρίου.