Συνέντευξη | Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος: «Η καλή μουσική δεν έχει σχέση με ταμπέλες, σύνορα και πωλήσεις»

Μάθε, λοιπόν, τι μας είπε ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος στην συνέντευξη που ακολουθεί.

Καλησπέρα Αλκιβιάδη! Σε πετυχαίνουμε σε μία πολύ δημιουργική φάση, μιας και πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησες τον νέο σου δίσκο “Ένας Τρελλός”. Ποια είναι τα συναισθήματά σου γι’ αυτό το εγχείρημα;

Είμαι πολύ χαρούμενος και ενθουσιασμένος γιατί είναι μία δουλειά που προετοίμαζα εδώ και αρκετό καιρό με πολύ μεράκι και αγάπη.

Πάνε πέντε χρόνια σχεδόν που έχουμε να δούμε ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά από εσένα. Ποια ήταν η αφορμή για να κυκλοφορήσεις τώρα τον δίσκο σου;

Δεν πιστεύω ότι ένας καλλιτέχνης είναι υποχρεωμένος να κυκλοφορεί ένα δίσκο το χρόνο, ειδικά αν δεν έχει κάτι να πει. Το υλικό του δίσκου αυτού ξεκίνησα να το ετοιμάζω αμέσως μετά την κυκλοφορία της πρώτης μου δουλειάς και τελικά μου πήρε… πέντε χρόνια να το ολοκληρώσω και να του δώσω τη μορφή που είχα στο μυαλό μου. Παράλληλα, ωστόσο, έκανα τη μουσική επιμέλεια του cd που κυκλοφόρησε με την ποιητική συλλογή του Ισαάκ Σούση “Το γύρισμα του κύκλου”, συμμετείχα στη “Βόλτα” του Μπάμπη Στόκα με δύο τραγούδια (το “Κι έμεινα εδώ” και το “Όλα τα ψέμματα”) και τέλος είχα τη χαρά να μελοποιήσω τη παιδική συλλογή “Μια Τρελή Τρελή Αλφαβήτα” της Ράνιας Μπουμπουρή που κυκλοφόρησε πριν από μερικές μέρες από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

Ο κόσμος τι θα ακούσει μέσα από αυτόν και ποιο είναι το δικό σου αγαπημένο τραγούδι από τον δίσκο;

Είναι ένας θεατρικός δίσκος που ισορροπεί ανάμεσα στο τραγούδι και την πρόζα. Όλοι οι συμμετέχοντες έχουν δώσει τον καλύτερό τους εαυτό και το υλικό είναι μάλλον πολυσυλλεκτικό από διαφορετικά μουσικά είδη και ενορχηστρωτικές φόρμες. Το αγαπημένο μου τραγούδι από το δίσκο είναι το “Για να μπορώ να σ’αγαπάω παραιτούμαι”.

Ήδη έχουμε ακούσει και το “Πράγματα που δεν έκανες” σε μία συνεργασία με την Κατερίνα Παπουτσάκη. Ποιος ήταν ο λόγος που επέλεξες την συγκεκριμένη καλλιτέχνιδα γι’ αυτό το τραγούδι;

Δεν την επέλεξα εγώ, το κομμάτι την επέλεξε. Διαβάζοντας το ποίημα και προσπαθώντας να φανταστώ την κοπέλα που το έχει γράψει, μου ήρθε στο μυαλό η Κατερίνα. Κρύβει κάτι το τραγικό αυτό το κομμάτι και πιστεύω ότι έχει κάνει εξαιρετική ερμηνεία.

Το τραγούδι “Γαμώ την Καταδίκη μου” έχει ένα φανατικό κοινό που το τραγουδάει ακατάπαυστα. Πρόκειται για μία προσωπική εμπειρία; Μίλησέ μας γι’ αυτό.

Έχει πολλές αναφορές από προσωπικές εμπειρίες τόσο δικές μου όσο και του Γιώργου Παυριανού που υπογράφει το στίχο. Και δυστυχώς πλέον και πολλών ανθρώπων στην χώρα μας.

Ποια είναι τα προσωπικά σου ακούσματα κι επιρροές;

Έχω “κολλήσει” κατά καιρούς με διάφορα είδη μουσικής: κλασσική, ροκ, ρεμπέτικα, ρέγκε.. Στην ουσία όμως όλα τα είδη μουσικής είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Η καλή μουσική δεν έχει σχέση με ταμπέλες, σύνορα και πωλήσεις…

Όπως όλοι, θα έχεις κι εσύ κάποιους αγαπημένους καλλιτέχνες. Με ποιους θα ήθελες να συνεργαστείς επί σκηνής και πάνω σε τι ρεπερτόριο;

Ακριβώς επειδή αυτό είναι ένα ερώτημα που με έχει προβληματίσει κατά καιρούς, σε αυτό το δίσκο μου έχω συμπεριλάβει ένα τραγούδι, το “Τι να γίνεται άραγε εκεί πάνω” στο οποίο είναι μαζεμένοι όλοι οι αγαπημένοι μου καλλιτέχνες. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν έχω στο μυαλό μου άλλους τόσους με τους οποίους ελπίζω κάποια στιγμή να συναντηθώ καλλιτεχνικά..

Είσαι ένας καλλιτέχνης χαμηλού προφίλ, που δεν τραβάει τα βλέμματα με το παραμικρό πάνω του. Θα “πούλαγες” ποτέ αυτό που έχεις χτίσει ως εικόνα σου για λίγη περισσότερη δημοσιότητα;

Δεν μπορώ να πω ότι έχω προσπαθήσει να δημιουργήσω μία συγκεκριμένη “εικόνα” του εαυτού μου. Η δημοσιότητα με κάνει να αισθάνομαι μάλλον άβολα, οπότε επικεντρώνομαι περισσότερο στο να εξελίσσομαι στην δουλειά μου. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το υλικό, τα τραγούδια δηλαδή.

Ποια είναι η γνώμη σου για τους καλλιτέχνες που το επιδιώκουν αυτό;

Δεν έχω κάποιο πρόβλημα με αυτό. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι όταν κάποιος δηλώνει κάτι και στην πράξη κάνει το αντίθετο.

Γενικά η κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία είναι δύσκολη. Ποια είναι η δική σου στάση και κατά πόσο επηρεάζεσαι από τα δρώμενα;

Αισθάνομαι τυχερός γιατί κάνω κάτι που μου αρέσει και προσπαθώ να ζω από αυτό. Το κακό είναι ότι ένας ολόκληρος λαός προσπαθεί να επιβιώσει και δεν μπορεί να είναι παραγωγικός και δημιουργικός. Αυτό δεν επηρρεάζει αρνητικά μόνο το χώρο μας αλλά όλη την κοινωνία.

Πόσο εύκολο είναι στις μέρες μας να βγει ένας νέος δίσκος; Πόσο καιρό δούλευες εσύ γι’ αυτόν και τι υπόβαθρο χρειάζεται να υπάρχει από “πίσω” για ένα καλό αποτέλεσμα;

Το να βγάλει κάποιος δίσκο στις μέρες μας είναι το μόνο εύκολο. Το δύσκολο είναι να έχεις κάτι να πεις, να προτείνεις. Από εκεί και πέρα χρειάζεται δουλειά, θυσίες και αφοσίωση.

Ποια είναι η σχέση σου με το κοινό; Τα social media έχουν βοηθήσει ήδη πάρα πολύ σε αυτό το κομμάτι.

Η σχέση μου με τον κόσμο είναι το πιό σημαντικό κομμάτι στη δουλειά μου. Τόσο στις ζωντανές εμφανίσεις που αισθάνομαι να παίρνω ενέργεια από τα βλέμματα του κόσμου και που δίνω τον καλύτερό μου εαυτό για αυτούς που έχουν έρθει να με δούν όσο και μέσω των social media ακούγοντας σχόλια, παρατηρήσεις και εντυπώσεις από ανθρώπους που με έχουν δει ζωντανά ή έχουν ακούσει τη δουλειά μου.

Μιας κι έρχεται χειμώνας και οι μουσικές σκηνές έχουν ήδη ανοίξει, θα ακούσουμε σε κάποιο μαγαζί live τα νέα σου τραγούδια;

Ξεκινάμε με τους Sleeping Band μία χειμερινή περιοδεία σε όλη την Ελλάδα και στο επόμενο διάστημα θα ανακοινωθεί και το μόνιμο “στέκι” μας στην Αθήνα.

Τι μήνυμα θέλεις να δώσεις στους αναγνώστες μας;

Να μην συμβιβάζονται ούτε με τον ίδιο τους τον ευατό και να σέβονται τον διπλανό τους στην καθημερινότητά τους.

Από την Ηλέκτρα Λήμνιου