Πάμε Θέατρο: (Δε) Σε Θέλω | Είδαμε την παράσταση

Στο νέο χώρο του Badminton Theater, στο Badminton Loft, έναν χώρο ανάμεσα σε μια νοσταλγική μπουάτ κι ένα κέντρο διασκέδασης, παρουσιάζεται το μιούζικαλ «(Δε) σε θέλω» του Μίνωα Θεοχάρη κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Πρόκειται για ένα μουσικοθεατρικό βαριετέ που ενσωματώνει οργανικά στην πλοκή του έργου, δημοφιλείς λαϊκοπόπ επιτυχίες της δεκαετίας του ’90. Το έργο έχει ως θέμα τον έρωτα (με την ελληνική σημασία της «καψούρας»), τις σχέσεις κι όλα αυτά που οι άνθρωποι δε λένε στο σύντροφό τους.

Η παράσταση χαρακτηρίζεται για την ατάκα της, χαρακτηριστικό της πένας του Μ. Θεοχάρη, τις μουσικές της επιλογές, τα stand-up comedy στοιχεία της, την αξιοποίηση του ιδιαίτερου χώρου του Loft και την φρεσκάδα του.

Από γραφής, το «(Δε) σε θέλω» καταφέρνει να κινηθεί ανάμεσα σε όλα τα ρομαντικά κλισέ χωρίς να λαβωθεί από μια ανακύκλωση ιδεών. Είναι μια καλά διαβασμένη ρομαντική κομεντί με έντονη την επαφή με το κοινό. Δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως το έργο φέρνει την αλλαγή στο χώρο της κωμικογραφίας ή καινοτομεί, αλλά σίγουρα είναι μια αξιόλογη προσπάθεια γραφής σε ένα ευρύτερο πεδίο που βλέπουμε κυρίως διασκευές παλιότερων έργων ή αποτυχημένες προσπάθειες επικαιροποίησης. Για να μην γενικολογούμε, ενδιαφέρουσες προτάσεις έχουν κάνει κι άλλοι νέοι δημιουργοί όπως ο Γιάννης Σαρακατσάνης με το «I will survive», ο Γιώργος Βάλαρης με το «Μήλο» και η Ελένη Γκασούκα (Φουρκέτα, Ήρωες).

Το «(Δε) σε θέλω» στιγματίζεται από την γενναία μουσική του επιλογή. Οι Έλληνες ή που θα γλεντούμε στα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης ή που θα δηλώνουμε πως έχουμε ξενόγλωσσα μουσικά ενδιαφέροντα μα κρυφά θα ακούμε την λαϊκοπόπ μουσική που όλοι λατρεύουμε ή λατρεύουμε να μισούμε. Έτσι λοιπόν, στην παράσταση ακούμε τραγούδια των Άννα Βίσση, Νίκο Καρβέλα, Καίτη Γαρμπή, Άντζυ Σαμίου, Δέσποινα Βανδή, Γιώργο Μαζωνάκη, Χρήστο Δάντη (μεταξύ άλλων) που προκύπτουν από την πλοκή του έργου. Νομίζω πως όπως τα 80s με την Cyndi Lauper, τον Michael Jackson, την Madonna, την Whitney Houston δε θα φύγουν ποτέ από την μόδα έτσι και τα ελληνικά 90s πάντα θα επιστρέφουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Η Ευαγγελία Μουμούρη ξεχωρίζει ερμηνευτικά για την δεξιότητά της να αλληλεπιδρά με το κοινό με αξιοζήλευτη άνεση που αφενός προκύπτει από το αστείρευτο ταλέντο της κι αφετέρου από την μεγαλύτερη θεατρική εμπειρία που έχει από τα υπόλοιπα παιδιά. Χωρίς να επισκιάζει με την παρουσία της, κερδίζει αμέσως το κοινό και εμπλουτίζει το κείμενο με χιούμορ και μαεστρία. Εμφανής η χημεία της με το θεατρικό της ταίρι, Άγγελο Μπούρα, που προσδίδει στο συνολικό αποτέλεσμα. Ο κύριος Μπούρας ήταν μεγάλη έκπληξη της παράστασης, υποστηρίζοντας με δυναμική τον ρόλο του ερωτευμένου «σπασίκλα».

Η Μυριέλλα Κουρέντη ξεχωρίζει για τα φωνητικά της, δίνοντας μια πιο ροκ εικόνα του έρωτα. Ερμηνευτικά, νομίζω πως χρειάζεται περισσότερη εμπειρία με το κοινό και πως ακόμα δεν έχει αναπτύξει την απαραίτητη χημεία με τον συμπρωταγωνιστή της, Κώστα, αλλά γενικά είναι ένα πολλά υποσχόμενο πρόσωπο στο χώρο του μιούζικαλ κι έχουμε να δούμε πράγματα στο μέλλον.

Ο Κώστας Μαρτάκης έχει προξενήσει άθελά του μια έντονη διαμάχη για την συμμετοχή του στη θεατρική παράσταση. Μετά τον ρόλο του Ρότζερ στο Rent, ήρθε μια ακόμη πρόταση για συμμετοχή του σε μιούζικαλ και μάλιστα σε έναν ρόλο που απαιτεί ακόμη περισσότερο «τσαλάκωμα». Αναμφισβήτητα είναι ένα αγαπητό πρόσωπο σε ότι κι αν κάνει –είτε με τη μουσική του είτε με τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις (Your Face Sounds Familiar, Dancing With The Stars)- μα το θέατρο έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις. Ερμηνευτικά νομίζω πως βρίσκεται μερικά στάδια πίσω από τα υπόλοιπα παιδιά, αλλά μερικές φορές η έντονη επιθυμία και η σκληρή δουλειά μετρούν περισσότερο από το ενυπάρχον ταλέντο. Ο χρόνος θα δείξει…

Το Badminton σαφώς ακολουθεί μια συγκεκριμένη καλλιτεχνική διαδρομή που ανοίγει την έννοια του ελληνικού μιούζικαλ σημειώνοντας καλλιτεχνική κι εμπορική επιτυχία. Η μουσική βιογραφία για τη ζωή του Μίκη Θεοδωράκη έκανε ρεκόρ εισιτήριων, η μουσική επιθεώρηση «Θα σε πάρω να φύγουμε» γνώρισε την αγάπη του κόσμου, ενώ ο Αντώνης Λουδάρος βραβεύτηκε για την ερμηνεία του (Ακαδημία Θεάτρου, Β’ Βραβείο Αντρικής Ερμηνείας από το Αθηνόραμα), το «Ο Αλέκος βγήκε από τον Παράδεισο» είναι όλα τους αποδείξεις για την νέα μόδα που έφερε το Badminton στη θεατρική ζωή της χώρας. Σειρά έχουν τα 90s στη θεματολογία του θεάτρου, ενώ σύντομα θα ανέβει η πολυαναμενόμενη παράσταση για την ζωή της Βέμπω με την Μαρινέλλα.

Πληροφορίες παράστασης:

Σκηνοθεσία: Φωκάς Ευαγγελινός

Κείμενο-Μουσική επιμέλεια: Μίνως Θεοχάρης

Εικαστική επιμέλεια: Εύα Ναθενά

Μουσική διεύθυνση: Παύλος Καλτουρουμίδης

Σκηνικά: Κωνσταντίνα Σκεπετάρη 

Ενδυματολογία: Δήμος Κλιμενώφ

Βοηθός σκηνοθέτη: Χρήστος Καρνάκης

Παραγωγός: Μιχάλης Αδάμ