Πάμε Θέατρο: «Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και ο Κλεομένης» | Είδαμε την παράσταση

Το έργο «Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και ο Κλεομένης» είναι η ελληνική διασκευή του «Balle, Malle, Hupe and Artur» του Volker Ludwig και ανεβαίνει στο Θέατρο Πορεία σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ και Βασίλη Κουκαλάνι. Η πλοκή τοποθετείται σε μια σύγχρονη πόλη με τον υπαινικτικό τίτλο «Οδός Σπουπιδοπόλεως» και έχει ως ήρωες τέσσερα παιδιά που προσπαθούν να βρουν ένα χώρο για παιχνίδι εκεί όπου δεν υπάρχουν παιδικές χαρές και πάρκα και εκεί όπου θεωρούνται ανεπιθύμητα.

Η παράσταση θα έλεγα πως αποτελεί μια σαφή πολιτική πράξη επιβεβαιώνοντας τον κοινωνικό ρόλο του θεάτρου, αφού η ομάδα του Θεάτρου Πορεία μιλάει σαφώς για την κατάντια της πόλης μας, την ανάγκη μας για συντροφικότητα και την ανάγκη των παιδιών για ασφαλείς χώρους παιχνιδιού και περνάει με ουσιαστικό τρόπο μηνύματα κατά της βίας, είτε εκφράζεται από πολίτες της καθημερινότητας μας είτε από αστυνομικούς. Αν σκεφτούμε πως το συγκεκριμένο θέατρο βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα στην αδικημένη γειτονιάς της Βικτώριας, εκφράζεται με τον πιο δυναμικό τρόπο μια αντίσταση σε όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η σκηνογραφία της παράστασης, που κάνει χρήση κιβωτίων που απεικονίζουν τις παραμελημένες πολυκατοικίες των γειτονιών της Αθήνας, τα εγκαταλελειμμένα σπίτια και τα καλαίσθητα graffiti που προσδίδουν κάτι στις φαινομενικά αδιάφορες γειτονιές.  

Αυτό που ξεχωρίζω στην ομάδα της παράστασης, είναι πως αντιμετωπίζουν το παιδικό θέατρο ως οργανική ενότητα της έννοιας θεάτρου χωρίς να καταφεύγουν σε διακρίσεις του θεατή με σαθρούς παλιπαιδισμούς στο παίξιμο των ηθοποιών ή μια ψεύτικη και λογοκριμένη απεικόνιση των τεκταινόμενων της κοινωνίας. Το παιδί-θεατής αντιμετωπίζεται με σεβασμό και μπορεί να αναγνωρίσει στοιχεία στους ήρωες, ενώ κρίνοντας από την ενεργή τους συμμετοχή και την προσήλωση στην πλοκή, είναι φανερό πως η παράσταση πέτυχε το στοίχημά της. Ταυτόχρονα, ο ενήλικας θεατής μπορεί να παρακολουθήσει ευχάριστα το έργο κάτι που προωθεί την έννοια του family theater (θέαμα για όλη την οικογένεια) και κάτι που νομίζω πως πρέπει να αναζητούμε και να στηρίζουμε.

Για τις ανάγκες της παράστασης, ο Φοίβος Δεληβοριάς έγραψε 4 πανέμορφα τραγούδια που κυκλοφορούν σε cd. Μπορείτε να πάρετε μια γεύση εδώ:

http://www.youtube.com/watch?v=6DHnW0gVmNg

Γιατί «Ένας ίσον κανένας»!

Συντελεστές:

Μετάφραση – Διασκευή: Βασίλης Κουκαλάνι

Σκηνοθεσία: Λίλλυ Μελεμέ, Βασίλης Κουκαλάνι

Μουσική – Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς

Σκηνικά – Κουστούμια: Αλεξάνδρα Σιάφκου, Αριστοτέλης Καρανάνος

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας

Επιμέλεια Κίνησης: Σεσίλ Μικρούτσικου

Φωτογραφίες & video: Μαρίζα Παπαδημητρίου, Azymmetry Pictures

Διανομή:

Τζέλα: Πολυξένη Ακλίδη

Τάκος: Γιώργος Δάμπασης

Φίκος: Βασίλης Κουκαλάνι

Λέλα: Ηρώ Μπέζου

Κλεομένης: Πέτρος Σπυρόπουλος

Κόρνας: Μιχάλης Τιτόπουλος