Πάμε Θέατρο: «ElizaDeth» για 3η χρονιά παραστάσεων στο Vault | Είδαμε την παράσταση!
Πολλοί ισχυρίζονται πως σε δύσκολες περιόδους πνευματικής και ηθικής κρίσης, το θέατρο, όπως και όλες οι τέχνες, πρέπει να αφυπνίζει συνειδήσεις, να ενημερώνει και να προβληματίζει. Πόσοι, όμως, είναι αυτοί που σκέφτονται και εκείνη τη μερίδα του κοινού που θέλει απλά να ψυχαγωγηθεί και να γελάσει; Όλοι άνθρωποι είμαστε και όλη στην ίδια Ελλάδα ζούμε και έχουμε ανάγκη από ένα βλέμμα, μια ατάκα, μια κίνηση για να βγούμε από αυτή τη μιζέρια. Έχουμε ανάγκη από ένα ευχάριστο διάλειμμα και ο Δημήτρης Καρατζιάς, ο σκηνοθέτης της παράστασης, με την ομάδα του είναι αυτό το διάλειμμα που χρειαζόμαστε σήμερα, όσο τίποτε άλλο.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Βρεθήκαμε στο θέατρο Vault για να παρακολουθήσουμε την παράσταση «ElizaDeth», που βρίσκεται στον τρίτο χρόνο επιτυχίας. Στη διάθεση του έργου μπορεί να μπει κανείς ακόμη κι από τον τίτλο, στον οποίο είναι εμφανές ένα λογοπαίγνιο που θα γίνει όμως σαφές στο τέλος του έργου. Η αφόρμηση της παράστασης είναι η σημερινή δύσκολη πραγματικότητα και πως αυτή έχει επηράσει τον ήδη επηρεασμένο χώρο των ηθοποιών.Κι ενώ το ένα θέατρο κλείνει μετά το άλλο κι ελάχιστοι θίασοι πια έχουν καταφέρει να επιβιώσουν, ένας άντρας καλείται να συγκεντώσει μια ομάδα ηθοποιών σε ένα μικρό θέατρο για να τους ανακοινώσει ότι θα ανεβάσουν τη Μαρία Στιούαρτ του Σίλερ. Μόνο που πρέπει να τους αποκαλύψει ότι το έργο θα ανέβει υπό τη μορφή μιούζικαλ και μάλιστα διασκευασμένο από μια ατάλαντη συγγεντρωτική συγγραφέα, που όλοι τους σιχαίνονται και που βρήκε έναν φιλοβασιλικό σύλλογο για να χρηματοδοτήσει την παράσταση της. Μέσα, λοιπόν, από αυτή τη δυσάρεστη για τους περισσότερους συνθήκη βλέπουμε ποιος πραγματικά μπορεί να είναι ο διπλανός μας. Ετερόκλητα πρόσωπα που καλούνται να συγκροτήσουν το θίασο, ο καθένας με τα “κουσούρια” του, τα σωματικά και ψυχολογικά του προβλήματα, που πάνω από όλα όμως προεξέχουν τα χαρακτηριστικά των θεατρίνων. Φιλοδοξίες, αλαζονίες, βεντετιλίκια, ανταγωνισμοί, αντιζηλίες, έρωτες, μίση και πάθη.
Ο Δημήτρης Καρατζιάς επιλέγει, λοιπόν, αυτή τη θλιβερή αλλά κοινή στους περισσότερους συνθήκη για να μας δείξει με οδηγό το γέλιο πως οι προσωπικές εκπτώσεις σπάνια έχουν θετική έκβαση. Το έργο είναι μια διασκευή του σκηνοθέτη από το έργο του Χάρη Ρώμα «Βασιλικοί με τα τρούλου» και πρόκειται για ένα έργο όπως σύχνα λέγεται με θέατρο μέσα στο θέατρο. Συγκεκριμένα αυτό συμβαίνει γιατί, παρακολουθούμε εμείς τη διαδικασία από την οποία περνά μια παράσταση για να στηθεί. Εμείς συνήθως είμαστε μάρτυρες ενός ολοκληρωμένου έργου, ενώ εδώ βλέπουμε όλα τα ευτράπελα που συμβαίνουν αλλά και τις προσωπικές σχέσεις που αναπτύσσονται πίσω από αυτό που εμείς ονομάζουμε θεατρική παράσταση. Όλο αυτό το συναίσθημα του να γίνουμε μέρος του έργου ενισχύεται και από τον χώρο, που είναι μια μικρή αίθουσα με τους θεατές να κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλο αλλά και με τη συμμετοχή του κοινού στο έργο σε κάποια σημείο της παράστασης.
Όσον αφορά το θιάσο, κατά γενική ομολογία όλοι ήταν πολύ σοφά επιλεγμένοι για το ρόλο που υποδύονταν. Η Φωτεινή Τσακίρη είναι πολύ επιβλητική παρουσία πάνω στη σκηνή, πολύ εκφραστική αλλά το γεγονός ότι ο ρόλος της ήταν ψευδός πολλές φορές από την ταχύτητα του λόγου μας στερούσε κάποιες λέξεις. Παρόλα αυτά, ήταν τεχνηέντως κρυμμένο μετατρέποντας αυτή τη δυσκολία σε προτέρημα κάνοντας το ρόλο ακόμη πιο διασκεδαστικό. Ο Σαράντος Γεωγλερής ήταν πολύ καλός στο ρόλο του σκηνοθέτη της παράστασης, ο οποίο δε χάνει το αποθυμένο του ηθοποιού και μεταφέρει όλες αυτές τις συναισθηματικές μεταβολές με τον καλύτερο τρόπο επι σκηνής. Ο Αναστάσης Κολοβός και η Δήμητρα Κολλά προσφέρουν αβίαστο γέλιο στο κοινό με το που εμφανίζονται στη σκηνή. Είναι και οι δύο πολύ καλοί ηθοποιοί και είναι εξαιρετικοί στους ρόλους τους.
Το θεατρικό ζευγάρι των Πάνου Μπρατάκου και Αλκμήνης Σταθάτου, με τον πρώτο να υποδύεται τον κατά λάθος ηθοποιό και τη δεύτερη την φιλόδοξη νεαρή ηθοποίο που η εγκυμοσύνη της στερεί ρόλους, μας προσφέρει στιγμές έντονου γέλιου αλλά και προβληματισμού για το πόσο μπορεί δύο άνθρωποι που έχουν επιλέξει να είναι μαζί, να διαφέρουν τόσο πολύ. Η Παντελίτσα Λοϊζου και η Τριανταφυλλιά Ταμπαλιάκη, που είναι υποκριτικά άρτιες, υποδύονται δύο τελειώς διαφορετικούς μεταξύ τους χαρακτήρες. Έχουν, όμως, ένα κοινό: είναι το διαφορετικό στοιχείο. Η μία έχει διαφορετική καταγωγή και η άλλη διαφορετικές «προτιμήσεις», ενισχύοντας μ΄αυτό τον τρόπο την κωμικότητα της παράστασης. Τέλος, τις εντυπώσεις κλέβει και ο Τάσος Τζιβίσκος, ο οποίος καταφέρνει το ιδάνικο: να γελάνε όλοι με τις ατάκες του αλλά και να τις συζητάνε βγαίνοντας από το θέατρο. Πραγματικά, ένας πολύ καλός νέος ηθοποιός.
Εγώ κάπου εδώ θα σας αφήσω αλλά θα σας θέσω πρώτα ένα ερώτημα: Είναι η οικονομική κρίση και η ανέχεια αρκετή για να ξεπουληθούν καριέρες, ήθη και αρχές; Αν δεν έχετε απάντηση, οι ηθοποιοί της παράστασης μπορούν να σας τη δώσουν. Καλά να περάσετε…
Συντελεστές Παράστασης:
Διασκευή κειμένου / σκηνοθεσία: Δημήτρης Καρατζιάς
Βοηθός σκηνοθέτη: Αθανασία Κούσουλα, Δήμητρα Κολλά
Μουσική σύνθεση / επιμέλεια: Μάνος Αντωνιάδης
Στίχοι τραγουδιών: Πάνος Μπρατάκος
Αφίσα: Βαρνάβας Φιλίππου
Φωτογραφίες: Άρης Ρουπίνας (Photo Press News)
Επιμέλεια κοστουμιών: Σίμος Παπαναστασόπουλος
Ρούχα ηθοποιών: ATTRATTIVO – J.C. RAGS
Ρούχα εγκύου: Mamaca
Κοστούμια εποχής: Βίκυ Σδούγκου
Περούκες: Αλέξανδρος Λύκος
Επιμέλεια κίνησης/ χορογραφίες: Βιβή Ρωμανά
Φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας
Παραγωγή: BackUp
Video παράστασης: Γιώργος Κωμάκης- Χρήστος Κοντέος
Info:
Πολυχώρος VAULT
Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός
Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8’ περίπου με τα πόδια)
Τηλέφωνα: 213 0356472 / 6945 993870
(για τηλεφωνικές κρατήσεις 11:00 – 14:00 και 17:00 -21:00)
ΗΜΕΡΕΣ & ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:00
Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα και 50 λεπτά
Από το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου η παράσταση θα παίζεται κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 21:00 μέχρι την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου!
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΗΤΗΡΙΩΝ:
Κανονικό: 15€
Μειωμένο[Φοιτητές/ Μαθητές / Σπουδαστές/ Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων (ΑΣΠΕ)/ ΑμΕΑ/Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ)]: 10€