Γεννήθηκε το 1953! Το πραγματικό της όνομα είναι Αγλαϊα Δημητριάδη. Αδελφή της υπήρξε η Μαρία Δημητριάδη.
Ξεκίνησε όταν στα 18 της ηχογράφησε με τον Γιάννη Φέρτη το τραγούδι “Σαν με κοιτάς”. Από εκεί και πέρα συνυπάρχει με μεγάλους καλλιτέχνες. Θεοδωράκη, Ξαρχάκο, Μικρούτσικο, Σπανό, Σαββόπουλο, Κηλαιδόνη και πολλούς άλλους…! Το 1984 αποφάσισε να γίνει τραγουδοποιός, γράφοντας τους δικούς της στίχους και μουσική.
Είναι χαρακτηριστικός ο λόγος που εξηγεί η Αφροδίτη Μάνου γιατί πήρε αυτή την απόφαση: “Γιατί δεν είχα τι να τραγουδήσω! Μόνο ο Κραουνάκης και ο Σπανουδάκης μου άρεσαν πολύ, όμως υπήρχαν τόσοι πολλοί τραγουδιστές και λίγοι παραγωγοί, που δεν περίσσευε και τίποτα για μένα”. “Μετά την Αρλέτα και τη Λένα Πλάτωνος, φέρνει στη δισκογραφία τραγούδια με φύλο γυναικείο. Γεμάτα απόλυτο έρωτα, απόλυτο πόνο αλλά και χιούμορ”. Για τους στίχους λέει πως “ήταν πάντα επικίνδυνα ανθρωποκεντρικοί, στην εποχή της έγχρωμης τηλεόρασης και της ασπρόμαυρης ζωής”.
Ο πρώτος δίσκος με τραγούδια της ‘’Νυχτερινή Εκπομπή’’ (1984) πούλησε 30.000 αντίτυπα (από εκεί και το ομώνυμο τραγούδι).
Ο δίσκος ‘’Σαν Αφροδίτη’’ (1986) περιείχε τα τραγούδια της ‘’Η νύχτα’’, ‘’Τα λεφτά σου ή τη ζωή σου’’, ‘’Ο Βασιλιάς κι εγώ’’, ‘’Μου τό χαν πει από μικρή’’, ‘’Σαν Αφροδίτη’’, ‘’Το καλαθάκι’’, ‘’Κρατάω μαχαίρι’’, ‘’Μαμά!’’, ‘’Ανθρώπινο κρέας μου μυρίζει. …’’, ‘’Ο Πέτρος’’, ‘’Σαν τη Σοράγια’’.
http://www.youtube.com/watch?v=vzMDFHw3A9c
Ο δίσκος της ‘’Καιρός για δύο’’ (1990, σε στίχους της) περιέχει τραγούδια του Νίκου Πορτοκάλογλου και 2 δικά της (‘’Καράβι κόκκινο’’ και ‘’Αμόρε μίο’’).
Άλλα τραγούδια της: ‘’Αριστερά στην Εδέμ’’, ‘’Για ποιαν Ελλάδα’’, ‘’Βαβέλ’’, ‘’Τρελλή τί κάθεσαι και λες’’, ‘’Φθινοπωρινός σκύλος’’, ‘’Μεσάνυχτα στην πόρτα σου’’, ‘’Σούπερμαν’’, ‘’Μου τό ’παν μάγοι δεκατρείς’’, κ.λπ.
Δισκογραφία:
Μάνου Χατζιδάκι (“Στο σείριο υπάρχουνε παιδιά”, 1988),
Μίκη Θεοδωράκη (“Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας”, 1973, “Γράμματα από τη Γερμανία”, 1975, “Κονσέρτο 5” 1997),
Σταύρου Ξαρχάκου (“Διόνυσε καλοκαίρι μας”, 1972),
Μάνου Λοΐζου (“Κάτω από ένα κουνουπίδι”, 1995),
Γιάννη Σπανού (“Εκείνο το καλοκαίρι”, 1971, “Αναζήτησις”, 1992),
Κώστα Καλδάρα (“Που πέφτουν τα σύνορα;”, 1991),
Γιώργου Κατσαρού (“Μικρές ώρες”, 1972),
Διονύση Σαββόπουλου (“Η ρεζέρβα”, 1979),
Θάνου Μικρούτσικου (“Τα αντάρτικα”, 1981),
Γιάννη Ζουγανέλη (“Λαϊκή ανθολογία Βάρναλη”, 1977),
Γρηγόρη Μπιθικώτση (“Ουράνιο τόξο”, 1972),
Λουκιανού Κηλαηδόνη (“Χαμηλή πτήση”, 1982, “Πάρτι στη Βουλιαγμένη”, 1983, “Αχ, πατρίδα μου γλυκειά”, 1982),
Γιάννη Μηλιώκα (“Και άλλα πολλά εμπριμέ”, 1988),
Νίκου Μαμαγκάκη (“Ο νέος Ερωτόκριτος”, 1975),
Νίκου Καλλίτση (“Απόπειρα”, 1981),
Μιχάλη Τρανουδάκη (“Η ποδηλάτισα”, 1979),
Μιχάλη Γρηγορίου (“Ανεπίδοτα γράμματα”, 1977),
Αλέξανδρου Δήμα (“Τα φεγγάρια του χειμώνα”, 1993),
Βασίλη Δημητρίου (“Βαμμένα κόκκινα μαλλιά”, 1993),
Θανάση Μωραΐτη (“Τριαντάφυλλο του βράχου”, 1998),
Μιχάλη Μουστάκη (“Μύθοι”, 1994),
Φατμέ (“Πάλκο”, 1989) κ.α.
Πηγές:
www.wikipedia.org
Επιμέλεια-Προσαρμογή: Χριστίνα Κωσταβάρα
Διαβάστε επίσης
