Συνέντευξη | Παντελής Παντελίδης: «Δύσκολα εμπιστεύομαι καινούργιους ανθρώπους που μπαίνουν στην ζωή μου, για να μην πληγωθώ!»

Η δημοσιογράφος του tralala.gr Σοφία Μπεκιάρη τον συνάντησε από κοντά και διαπίστωσε πως πρόκειται για έναν Παντελίδη Παντελίδη πιο σίγουρο και πιο κατασταλαγμένο από ποτέ αλλά πάντα με την ίδια, καθαρή ματιά που έδειχνε να μην έχει αλλοιωθεί με την τεράστια επιτυχία που μεσολάβησε. Τι έχει αλλάξει στη ζωή του μετά την επιτυχία, πόσο του λείπει το προηγούμενο επάγγελμά του, ποιες είναι οι φοβίες του, ποια τα ελαττώματα του και ποιοι οι φίλοι του από τον χώρο είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα που απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια.

Παντελή ένα χρόνο μετά την τελευταία μας συνέντευξη, εδώ στο tralala.gr τι έχει αλλάξει στη ζωή σου;

Ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει τίποτα. Έδωσα ένα μεγάλο στοίχημα με τον εαυτό μου, το δεύτερο μου CD να είναι το ίδιο καλό με το πρώτο και να αρέσει στον κόσμο. Απ’ ότι δείχνουν τα πράγματα μέχρι στιγμής, το κέρδισα. Επίσης είμαι πολύ ευτυχισμένος που και αυτές τις γιορτές θα είμαι στο Teatro και θα διασκεδάζω τον κόσμο. Όλα πηγαίνουν έτσι όπως τα φανταζόμουν.

Εσύ προσωπικά, δεν νιώθεις ότι έχει αλλάξει κάτι; Γιατί πλέον έχεις γευτεί τεράστια επιτυχία, έναν πλατινένιο δίσκο και πολύ αγάπη από τον κόσμο.

Όχι ειλικρινά! Απλά νιώθω περισσότερο βάρος στις πλάτες μου, πράγμα που λειτουργεί θετικά. Σήμερα είμαι χαρούμενος που αποκτάει μια συνέχεια αυτή η επιτυχία, ενώ τον πρώτο χρόνο ήμουν χαρούμενος επειδή έκανα το μεγάλο «μπαμ» και με δέχτηκε ο κόσμος με τόση αγάπη.

Αν σου πω τα χρήματα που πήρα απ΄ όλη αυτή την επιτυχία, που σκέψου πως ήταν όλα δικά μου, στίχοι και μουσική θα γελάσεις, δεν θα το πιστεύεις…

Πώς βίωσες όλον αυτό τον ξαφνικό χαμό που δημιουργήθηκε γύρω από το όνομα σου; Όλοι μιλούσαν για εσένα και τα ραδιόφωνα από το πρωί μέχρι το βράδυ έπαιζαν τα τραγούδια σου.

Θα σου απαντήσω ειλικρινά. Το εισέπραξα πολύ ώριμα γιατί έτσι είναι ο χαρακτήρας μου. Ειλικρινά δηλαδή δεν έχω πιεστεί για να κρατηθώ προσγειωμένος, όμως δεν το άφησα και τελείως ελεύθερο να με παρασύρει.

Για χρόνια έκανες ένα επάγγελμα που χρειαζόταν να υπάρχει πειθαρχία. Έπαιξε ρόλο στο να μπορείς να διαχειριστείς πιο ώριμα όλα όσα σου συνέβησαν ως καλλιτέχνη;

Προφανώς και έπαιξε σημαντικό ρόλο.

Σου λείπει καθόλου η προηγούμενη σου δουλειά;

Δεν μου λείπει σε σχέση με αυτή την δουλειά που κάνω τώρα, γιατί το όνειρο μου πάντα ήταν να ασχοληθώ με την μουσική. Αν μου έλειπε κάτι από το ναυτικό αυτό θα ήταν οι άνθρωποι, αλλά τελικά ούτε αυτοί μου λείπουν γιατί τους έχω και τώρα κοντά μου, έχουμε επαφές.

Φαντάζομαι πως για να κάνεις το τραγούδι επάγγελμα, το αγαπούσες από μικρή ηλικία. Υπήρξαν στιγμές που σκέφτηκες να τα παρατήσεις, αφού πίστευες ότι δεν θα τα καταφέρεις;

Ποτέ δεν το έκανα έχοντας κάποιον συγκεκριμένο στόχο, απλά μου άρεσε που έπαιζα μουσική και τραγουδούσα. Κάθε χρόνο γινόμουν καλύτερος στα τραγούδια που έγραφα, το γούσταρα και ήταν κάτι με το οποίο περνούσα ωραία εγώ και οι φίλοι μου. Αργότερα ασχολήθηκα λίγο περισσότερο, κάνοντας κάποια live σε μικρά μαγαζιά. Όλα κύλισαν ομαλά, δεν είχα βάλει στόχο ότι θέλω να γίνω τραγουδιστής απλά το ένα έφερε το άλλο και εγώ το διαχειρίστηκα σωστά.

Είμαι πολύ ρομαντικός και μερικές φορές αυτό είναι ελάττωμα

Η τεράστια επιτυχία που γνωρίζεις, παίζει ρόλο σε ποια ηλικία θα έρθει ώστε να μπορείς να την διαχειριστείς σωστά;

Ουσιαστικά ώριμο ηλικιακά θεωρείς κάποιον από τα 35 και πάνω για να δεχθεί μια τέτοια επιτυχία, εγώ την υποδέχτηκα, στα 28 μου, κάποιοι άλλοι την έχουν δεχτεί στα 20, άρα ήμουν κάπου στη μέση! Θεωρώ ότι μου συνέβει σε καλή ηλικία, αν βέβαια είσαι αρκετά σοβαρός να δεχτείς κάτι τέτοιο. Ίσως και το ναυτικό να με έκανε πιο ώριμο, αφού η δουλειά του στρατιωτικού είναι σκληρή, αυστηρή και από 20 χρονών είχα γυρίσει όλο τον κόσμο με τα ταξίδια που έκανα και χρειαζόταν πειθαρχία. Νομίζω δηλαδή ήμουν πάντα πέντε, δέκα χρόνια μεγαλύτερος από την πραγματική μου ηλικία.

Η ωριμότητα και η σοβαρότητα που μου περιγράφεις αντικατοπτρίζεται και στο κοινό που ακολουθεί τον καλλιτέχνη πιστεύεις;

Θεωρώ ότι ο τρόπος που συμπεριφέρεται ένας καλλιτέχνης γενικότερα, περνάει και στο κοινό του. Εγώ το καταλαβαίνω συνήθως από τους θαυμαστές μου, με βλέπουν με ωριμότητα και σοβαρότητα, σε σχέση με άλλους καλλιτέχνες που δέχονται ακραίες εκδηλώσεις θαυμασμού, δηλαδή δεν θα μου σκίσουν ποτέ τα ρούχα ή να ουρλιάζουν, με αντιμετωπίζουν αλλιώς, εκδηλώνονται με άλλους τρόπους.

Έχεις καταφέρει να έχεις φανατικό κοινό που σε ακολουθεί. Πώς κατάφερες να έχεις τόσο κόσμο δίπλα σου, που να σε στηρίζει ουσιαστικά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα;

Νομίζω πως το πιο βασικό είναι τα τραγούδια. Εγώ εμφανισιακά είμαι ένας λαϊκός καλλιτέχνης, εννοώ σαν οντότητα και άνθρωπος, αλλά τα τραγούδια μου δεν κινούνται μόνο στο λαϊκό ρεπερτόριο. Είναι ροκ, βαλκανικά και αυτό νομίζω ότι με βοήθησε να αποκτήσω κοινό σχεδόν από όλα τα είδη μουσικής.

Εσύ τι μουσική ακούς στον προσωπικό σου χρόνο;

Τα ακούσματα μου είναι απ’ όλα τα είδη μουσικής, δεν προτιμώ κάτι συγκεκριμένο να ακούσω και αυτό πιστεύω φαίνεται και στα τραγούδια μου.

Δεν είμαι εκείνος ο τύπος του καλλιτέχνη που κάνει απλά μαθήματα φωνητικής, πηγαίνει γυμναστήριο για να έχει ωραίο σώμα και περιμένει πότε θα του γράψουν τον επόμενο του δίσκο, 2-3 συνθέτες και στιχουργοί που τον έχουν αναλάβει…

Πριν μου είπες ότι είσαι λαϊκός άνθρωπος. Πιστεύεις ότι η εποχή μας έχει ανάγκη από τέτοιους ανθρώπους, ο καιρός των stars και των «απρόσιτων» καλλιτεχνών έχει περάσει;

Νομίζω ότι πέρασε η περίοδος που κάποιοι έκαναν καριέρα επειδή δεν εμφανίζονταν πουθενά και ο μόνος τρόπος για να τους δουν οι θαυμαστές τους, ήταν οι συναυλίες. Πλέον ο καλλιτέχνης, πρέπει να είναι ανάμεσα στον κόσμο.

Με αυτόν τον τρόπο, δεν απομυθοποιείτε ο τραγουδιστής;

Αν καταφέρεις να μαγέψεις το κοινό μέσα από τα τραγούδια σου, δεν απομυθοποιήσαι ποτέ, πράγμα όμως που είναι πολύ δύσκολο να το καταφέρεις.

Τι διαφορετικό έχουν τα δικά σου τραγούδια και γίνεται αυτός ο χαμός;

Νομίζω περιέχουν αλήθεια, πολύ αλήθεια και δεν είναι γραμμένα απλά για να γραφτούν. Τα περισσότερα τραγούδια μέχρι σήμερα έχουν γραφτεί επαγγελματικά, δηλαδή αναλαμβάνει ένας συνθέτης και ένας στιχουργός, να γράψει σε έναν καλλιτέχνη 10-12 τραγούδια και κάθονται και τα ετοιμάζουν. Εγώ δεν λειτουργώ έτσι, γράφω όποτε το έχω ανάγκη και το νιώθω.

Ακόμη και τα τραγούδια που έδωσες σε συναδέλφους σου γνώρισαν επιτυχία. Είναι τόσο μεγάλη η αγάπη του κόσμου για τον Παντελίδη που παίρνουν λίγη και οι υπόλοιποι καλλιτέχνες, όταν τους δίνεις τραγούδια σου;

Δεν μπορώ να καταλάβω αν είναι τα τραγούδια μου ή αγάπη προς το πρόσωπο μου ή αν ισχύουν και τα δύο, που τα συγκεκριμένα τραγούδια έγιναν επιτυχίες. Πάντως όπως και να ‘χει αυτό είναι κάτι που με χαροποιεί.

Τα τραγούδια που έδωσες μέχρι τώρα, τα έγραψες έχοντας στο μυαλό σου τον καλλιτέχνη που θα τα ερμήνευε;

Δεν στέκομαι στο πρόσωπο, απλά γράφω ένα τραγούδι με την ιδέα ότι ταιριάζει σε γυναίκα, για παράδειγμα. Δηλαδή το «Χειρότερη» θα μπορούσε να το ερμηνεύσει εξίσου καλά η Αμαρυλλίς, όπως και το «Διαταγές» η Ελένη Χατζίδου.

Νομίζω ότι πέρασε η περίοδος που κάποιοι έκαναν καριέρα επειδή δεν εμφανίζονταν πουθενά και ο μόνος τρόπος για να τους δουν οι θαυμαστές τους, ήταν οι συναυλίες…

Για άλλη μια σεζόν στο Teatro Music Hall με Πάολα, Τάμτα και Stan. Πόσο σας έχει αγκαλιάζει ο κόσμος εδώ;

Είναι φοβερό, το μαγαζί γεμίζει κάθε βράδυ με δυο χιλιάδες άτομα. Νομίζω πως αυτό που συμβαίνει είναι πρωτόγνωρο για τα Ελληνικά δεδομένα, όχι στο θέμα του κόσμου γιατί αρκετοί καλλιτέχνες πραγματοποιούν επιτυχημένες εμφανίσεις, αλλά είναι γεγονός πως από το πρώτο κιόλας πρόγραμμα που βγαίνουμε το μαγαζί μετατρέπεται σε εξέδρα. Είναι μαγικό, δεν μπορώ να στο περιγράψω με λόγια.

Πες μου 3 στοιχεία που πιστεύεις ότι έχει το δικό σας σχήμα και γνωρίζει τόσο μεγάλη επιτυχία;

Καταρχήν πολλά τραγούδια που είναι δικές μας επιτυχίες. Δεύτερον στο pop κομμάτι του προγράμματος έχουμε δίπλα μας κορυφαίους του είδους, την Τάμτα και τον Stan και στο λαϊκό μέρος είμαι εγώ με την Πάολα, που τα τελευταία 1-2 χρόνια μας έχει αναδείξει ο κόσμος και δείχνει να μας αγαπά. Το βασικότερο όλων όμως είναι πως ο κόσμος δεν βαριέται στο πρόγραμμα μας, γιατί εγώ θυμάμαι παλιότερα όταν πήγαινα στα μπουζούκια, 03.00 η ώρα ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί, ήθελα να φύγω, να πάω σπίτι μου εδώ όμως ο κόσμος έρχεται από τις 23.00 και κάθεται σχεδόν εφτά ώρες, ώσπου να κλείσει το πρόγραμμα.

Πόσο εύκολο είναι δύο ονόματα που γνωρίζουν τεράστια επιτυχία αυτή την περίοδο να συνυπάρχουν στην ίδια πίστα όπως εσύ με την Πάολα;

Είναι χαρακτηριστικό της εποχής το γεγονός αυτό! Πλέον όλοι οι τραγουδιστές, έτσι και εγώ με την Πάολα μας αρκεί να έχουμε γεμάτο μαγαζί. Δεν κοιτάμε ποιο όνομα θα μπει πρώτο στην μαρκίζα, αλλά να μπορούμε να συνεργαστούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ώστε να γεμίσουμε το μαγαζί. Στο Teatro και οι τέσσερις καλλιτέχνες κοιτάμε να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας και να έρθει ο κόσμος να μας ακούσει, να διασκεδάσει και δεν πειράζει αν είναι μοιρασμένη στα 4 η επιτυχία, δεν έχει σημασία.

Αυτό που μου λες χρειάζεται καλλιτέχνες ισορροπημένους διότι μιλάμε για έναν χώρο που έχει ανταγωνισμό ούτως ή άλλως.

Στον ανταγωνισμό μπορεί να μας βάλει μόνο ο κόσμος. Δηλαδή όταν φύγει να μας συγκρίνει και να πει ποιος του άρεσε περισσότερο, όμως μεταξύ μας δεν υπάρχει λόγος για τέτοιες κόντρες και γιατί άλλωστε να υπάρχει ανταγωνισμός όταν το μαγαζί πάει φουλ και σούπερ;;!!!

παλιότερα όταν πήγαινα στα μπουζούκια, 03.00 η ώρα ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί, ήθελα να φύγω, να πάω σπίτι μου…

Στην μέχρι τώρα πορεία σου, έχεις νιώσει γενικά τον ανταγωνισμό;

Έχουν πει αρκετές φορές αρνητικά σχόλια για εμένα, αλλά ανταγωνισμό δεν έχω νιώσει ποτέ.

Πως εξηγείς τα γεγονός ότι πολλοί καλλιτέχνες παλεύουν να παίξει ένα τραγούδι τους στο ραδιόφωνο, ενώ πέντε και έξι τραγούδια του Παντελή Παντελίδη παίζουν συνέχεια;

Δεν ξέρω, προφανώς αρέσουν στο κόσμο!!!

Το ραδιόφωνο μπορεί να «κατασκευάσει» επιτυχίες;

Σίγουρα μπορείς να κάνεις ένα τραγούδι που δεν είναι φοβερό να γίνει «επιτυχία», αλλά μια επιτυχία να την θάψεις και ξαφνικά να μην παίζει πουθενά, δε γίνεται.

Σαν άνθρωπος έχεις φοβίες;

Θέλω μόνο την υγεία μου, τα άλλα τα καταφέρνω.

Σε αγχώνει η σκέψη πως θα σταματήσει μια μέρα αυτό που σου συμβαίνει;

Όχι γιατί δεν ένιωσα ποτέ αυτό το ψυχολογικό σκαμπανέβασμα, που με ρώτησες και πιο πριν. Ποτέ δεν ένοιωσα ότι είμαι κάποιος άλλος ή ότι είμαι σημαντικότερος τώρα, λόγω της επιτυχίας για να με επηρεάσει και να νιώσω πιο λίγος αν συμβεί κάτι.

Πόσο εύκολο είναι να παραμένεις προσγειωμένος;

Θα στο εξηγήσω πάρα πολύ απλά! Εγώ δεν είμαι τραγουδιστής μόνο, είμαι συνθέτης, στιχουργός και μερικές φορές ακόμα και ενορχηστρωτής. Όλο αυτό που συμβαίνει λοιπόν είμαι εγώ ο ίδιος. Δεν είμαι εκείνος ο τύπος του καλλιτέχνη που κάνει απλά μαθήματα φωνητικής, πηγαίνει γυμναστήριο για να έχει ωραίο σώμα και περιμένει πότε θα του γράψουν τον επόμενο του δίσκο, 2-3 συνθέτες και στιχουργοί που τον έχουν αναλάβει. Είναι σα να με ρωτάς λοιπόν «γιατί δεν κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να λες, τι ωραίος που είσαι;;;». Πώς να το κάνω αυτό αφού μιλάμε για δικά μου πράγματα, δεν μπορώ να την «δω» με δικά μου πράγματα! Δεν γίνεται να στηθώ στον καθρέφτη και να πω «Καλά, είσαι φοβερός σήμερα», όμως να μου φέρει κάποιος άλλος ένα καπέλο και να πω ότι είναι φοβερό γίνεται. Κατάλαβες τι θέλω να πω; Εγώ λοιπόν περνάω όλη αυτή τη διαδικασία μόνος μου, γράφω το τραγούδι σπίτι μου, παίρνω τηλέφωνο κάποιους δικούς μου ανθρώπους και τους λέω άκου κάτι καινούργιο που έγραψα και έτσι δεν μου προκαλεί εντύπωση όταν γίνεται επιτυχία.

Έχουν πει αρκετές φορές αρνητικά σχόλια για εμένα, αλλά ανταγωνισμό δεν έχω νιώσει ποτέ

Τι είναι ποιο εύκολο, να περνάς ο ίδιος όλη αυτή την διαδικασία ή να τα βρίσκεις έτοιμα τα κομμάτια και απλά να τα ερμηνεύεις;

Προφανώς είναι πιο εύκολο το δεύτερο, όμως δεν ξέρω αν είναι το ίδιο αληθινό και αν θα περάσει προς στον κόσμο για να κάνει την ανάλογη επιτυχία.

Θα ήθελες κάποια στιγμή στο μέλλον να ερμηνεύσεις τραγούδια άλλων μουσικοσυνθετών ή είσαι πολύ αυστηρός στο να είσαι ο ίδιος ο δημιουργός;

Πιθανών να γίνει και αυτό κάποτε, προς το παρών όμως δεν το έχω ανάγκη. Όπως κάποιος έχει το χάρισμα από τον Θεό να ζωγραφίζει καλά και κάποιος άλλος να μαγειρεύει, εγώ μπορώ να γράψω 15-20 τραγούδια το χρόνο με πολλή ευκολία.

Σε εσένα τι υπερτερεί, ο ερμηνευτής ή ο δημιουργός;

Χωρίς δεύτερη σκέψη, ο δημιουργός. Γιατί αυτός είναι το 70% του τραγουδιού και όχι ο τραγουδιστής. Θεωρώ πως ένα καλό τραγούδι μπορούν να το πουν δέκα διαφορετικοί ερμηνευτές το ίδιο καλά και να γίνει επιτυχία.

Το νέο σου album λέγεται «Ουράνιο Τόξο που του λείπανε δυο χρώματα». Ποια χρώματα σου λείπουν εσένα;

Το τραγούδι ουσιαστικά περιγράφει ως τα δυο χρώματα, εμένα και την αγαπημένη μου και το Ουράνιο Τόξο είναι η ζωή μας. Από την δική μου ζωή λείπουν τα φανταχτερά χρώματα, γιατί είμαι απλός άνθρωπος. Έχω όμως το μαύρο και το άσπρο, που συμβολίζει τις λύπες και τις χαρές μου.

Αν μου έλειπε κάτι από το ναυτικό αυτό θα ήταν οι άνθρωποι, αλλά τελικά ούτε αυτοί μου λείπουν γιατί τους έχω και τώρα κοντά μου…

Όταν κάνεις ένα δίσκο, ξέρεις ποια τραγούδια θα ξεχωρίσουν;

Αυτό το δώρο μου έχει δώσει ο Θεός, να ξεχωρίζω ποια είναι τα κατάλληλα κομμάτια. Στα τριάντα τραγούδια που γράφω το χρόνο καταλήγω στα δεκαπέντε γιατί αυτά είναι που νιώθω ότι θα αρέσουν, τα συνεχίζω και τα ολοκληρώνω με την τελική τους μορφή.

Αποφασίζεις ο ίδιος ποια τραγούδια θα μπουν στο album;

Εγώ αποφασίζω. Ακούω όλες τις γνώμες από την ομάδα που με στηρίζει, αλλά την τελική επιλογή την κάνω μόνος μου.

Ένας καλλιτέχνης χρειάζεται τις δημόσιες σχέσεις για να έχει διάρκεια;

Όλες οι δουλειές χρειάζονται τις δημόσιες σχέσεις ακόμα και εργολάβος οικοδομών να είσαι. Δεν χρειάζεται να τις αναζητήσεις, ειδικά με το επάγγελμα που κάνω εγώ, έρχονται από μόνες τους. Αν είσαι όμως ένας άνθρωπος κλειστός που πας αναγκαστικά να δημιουργήσεις δημόσιες σχέσεις μπορεί να είναι λίγο επικίνδυνο.

Εσύ είσαι κλειστός άνθρωπος ή εμπιστεύεσαι εύκολα νέους ανθρώπους που γνωρίζεις;

Όχι δεν είμαι κλειστός καθόλου, απλά κάνω παρέα μόνο με φίλους. Δύσκολα εμπιστεύομαι καινούργιους ανθρώπους που μπαίνουν στην ζωή μου, για να μην πληγωθώ. Κατατάσσω τον κάθε άνθρωπο που γνωρίζω στο δικό του «ραφάκι», δηλαδή αυτοί είναι κολλητοί μου, αυτοί είναι οι γνωστοί μου, αυτοί είναι οι οποίοι συμπαθώ πολύ, αυτοί είναι που πιστεύω ότι θα μου την κάνουν. Δεν θέλω να κάνω κολλητό μου, κάποιον που αμφισβητώ αν θα είναι κύριος απέναντι μου.

Για να χαρακτηρίσεις κάποιον φίλο σου τι πρέπει να έχει λοιπόν;

Από τους φίλους μου θέλω να μην κοιτάνε το συμφέρον τους σε σχέση με εμένα, να με αγαπάνε και να με στηρίζουν.

Έχεις φιλίες από τον χώρο;

Ναι, φυσικά! Έχω πολύ καλές σχέσεις με τον Βασίλη Καρρά, την Πάολα, τον Stan και την Τάμτα με τους οποίους έχω συνεργαστεί. Με την Ελένη Χατζίδου που την γνωρίζω από παλιά αλλά και με την Αμαρυλλίς είμαστε φίλοι όπως επίσης και με τον Αντώνη Ρέμο.

εμφανισιακά είμαι ένας λαϊκός καλλιτέχνης, εννοώ σαν οντότητα και άνθρωπος, αλλά τα τραγούδια μου δεν κινούνται μόνο στο λαϊκό ρεπερτόριο

Πες μου μια συνεργασία που θα ήθελες να κάνεις στο μέλλον;

Υπάρχουν πάρα πολλοί καλοί καλλιτέχνες, το ιδανικό θα ήταν να προλάβω να συνεργαστώ με όλους.

Θεωρείς ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να εκφράζει δημόσια τις πολιτικές του απόψεις;

Εγώ δεν θα το έκανα ποτέ, γιατί δεν ξέρω αν αυτό είναι επικίνδυνο. Νομίζω ότι επειδή επηρεάζουμε αρκετό κόσμο, αν θα πούμε κάτι δημόσια θα πρέπει να είμαστε σίγουροι γι’ αυτό και να μην είναι βλακεία.

Την σχέση σου με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, πως θα την χαρακτήριζες ως σήμερα;

Δεν έχω κανένα παράπονο ειλικρινά. Η αλήθεια είναι ότι η προσωπική μου ζωή είναι αρκετά ήρεμη, δεν έχω απασχολήσει ποτέ τα media. Προσπαθώ βέβαια να κάνω καλά την δουλειά μου, για να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι μέσα από εκεί.

Η οικονομική κρίση που ξέσπασε τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας, σε αγχώνει;

Δόξα το Θεό, είμαι καλά και δεν θέλω να φανώ αχάριστος. Όμως φυσικά και με αγχώνει γιατί ο κόσμος είναι στενοχωρημένος, βλέπω φίλους και γνωστούς μου σε άσχημη κατάσταση και στενοχωριέμαι.

Θεωρείς ότι μέσω της κρίσης έγινε ένα «ξεσκαρτάρισμα», σε πράγματα που δεν άξιζαν;

Αφού όλοι έχουν λιγότερα χρήματα, οι επιλογές γίνονται πιο συγκεκριμένες, οπότε θα διαλέξουν τον καλύτερο για να ξοδέψουν τα λεφτά τους.

Μπορείς να μου πεις δυο ελαττώματα του Παντελή;

Είμαι πολύ αφηρημένος, κατά την διάρκεια της ημέρας, ξεχνάω πολύ, ειδικά τα κλειδιά μου και το κινητό μου. Επίσης είμαι πολύ ρομαντικός και μερικές φορές αυτό είναι ελάττωμα, δεν χρειάζεται. Είμαι ρομαντικός με τους ανθρώπους δηλαδή και δεν είναι καλό να είσαι με όλους, αγαπάω πολύ τον πλησίον μου, ποτέ δεν λέω κακή κουβέντα για κάποιον και αυτό δεν είμαι σίγουρος αν είναι απόλυτα καλό ή αν εμπεριέχει κίνδυνο. Βλέπω θετικά όλο τον κόσμο, σου μιλάω ειλικρινά και όχι επειδή κάνουμε συνέντευξη.

Ποτέ δεν ένοιωσα ότι είμαι κάποιος άλλος ή ότι είμαι σημαντικότερος τώρα, λόγω της επιτυχίας

Υπάρχει κάτι που σε χαλάει στην Ελληνική δισκογραφία;

Το μόνο που θα ευχόμουν είναι να μειωθούν οι τιμές στα CD, για να μπορεί περισσότερος κόσμος να τα αγοράζει.

Θα έχει κέρδος ένας καλλιτέχνης αν μειωθεί κ’ άλλο η τιμή του Cd;

Γιατί έχει κέρδος εάν δεν μειωθεί;;; Αν σου πω τα χρήματα που πήρα απ΄ όλη αυτή την επιτυχία, που σκέψου πως ήταν όλα δικά μου, στίχοι και μουσική θα γελάσεις, δεν θα το πιστεύεις. Δεν υπάρχει οικονομικό κέρδος, ήταν πολύ χαμηλό το ποσό που κέρδισα αλλά όμως είμαι πάρα πολύ χαρούμενος διότι μπήκε σε πολλά σπίτια.

Είσαι έτοιμος για ακόμη μια απονομή;

Φυσικά… έτοιμος είμαι!

Ήσουν έτοιμος και σίγουρος απ’ όταν κυκλοφόρησες το δεύτερο άλμπουμ;

Όχι, δεν ήμουν σίγουρος. Μπορεί να γινόταν κάτι ξαφνικά και να έκανα «κοιλιά», να μην πήγαινα καλά και να λέγανε «Να είδες ο Παντελίδης, ένα δίσκο έβγαλε, ο δεύτερος δεν ήταν καλός!»

Πιστεύεις ότι πολλοί σε περιμένανε στην «γωνία» για να πουν κάτι τέτοιο;

Πιθανότατα ναι, κάποιοι να χαιρόντουσαν με αυτό αλλά οκ δεν πειράζει, σε όλες τις δουλειές υπάρχουν αυτά.

Κρύβει κινδύνους η νύχτα και το επάγγελμα του τραγουδιστή κατ’ επέκταση;

Τι κινδύνους να έχει;;; Κανένας κίνδυνος! Ότι ακριβώς μπορεί να συμβεί σε μια κοπέλα 20 χρονών που δουλεύει barwoman και μπορεί να την παρενοχλούν. Φαντάσου δηλαδή αυτός που δουλεύει σε μια οικοδομή και ανεβαίνει στις σκαλωσιές κάθε μέρα τι κινδύνους έχει!

Αν σου έλεγε ο μικρότερος σου αδερφός πως θέλει να ακολουθήσει το ίδιο επάγγελμα θα ήσουν θετικός;

Ναι φυσικά, θα τον στήριζα.

Τις σελίδες σου στο διαδίκτυο τις διαχειρίζεσαι ο ίδιος;

Όλες! Μόνο εγώ τις διαχειρίζομαι!

Είναι εύκολο, υπάρχει χρόνος;

Τίποτα από όσα με ρώτησες δεν είναι εύκολο αλλά τα κάνω. Απαντάω σε μηνύματα, κάνω «like» και είναι 200.000 άτομα. Γιατί να μην το κάνω μόνος μου δηλαδή; Τι κάνω όλη τη βδομάδα, σκάβω, πάω διακοπές στη Χαβάη και δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ;;; Είναι πολύ εύκολο, ανεβάζεις ένα τραγούδι, γράφεις ένα status, στέλνει τις καλημέρες σου και φυσικά απαντάς σε όσα περισσότερα μηνύματα μπορείς.

Ολοκληρώνοντας θέλω να δώσεις μια ευχή στους αναγνώστες μας, για το 2014.

Μακάρι όλος ο κόσμος να είναι καλά, με υγεία. Αυτό με την υγεία το άκουγα κ’ εγώ και μου φαινότανε γραφικό κάποτε αλλά τώρα που πέρασα τα τριάντα νομίζω νιώθω πολύ την ανάγκη να μην πάθω κάτι, το σκέφτομαι ξαφνικά και γιαυτό το εύχομαι συνέχεια στον κόσμο και σε εμένα τον ίδιο. Αν όμως θες να σου ευχηθώ και κάτι διαφορετικό θα έλεγα οι νέοι να κυνηγάνε τα όνειρα τους, όπως έκανα και εγώ άλλωστε, που παράτησα μια σίγουρη δουλεία για το τραγούδι και μου βγήκε σε καλό.

Συνέντευξη & Επιμέλεια: Σοφία Μπεκιάρη

Φωτογράφιση: byRon

Απομαγνητοφώνηση: Παναγιώτα Καψούλη