Πάμε Θέατρο: «Ρινόκερος» | Είδαμε την παράσταση!

Σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο με την μεγάλη επιτυχία που ανεβαίνει στο Θησείον, το «Αφροδίτη με Γούνα» του David Ives, έκανε πρεμιέρα το Σάββατο 11 Ιανουαρίου η παράσταση «Ρινόκερος» του Ευγένιου Ιονέσκο σε σκηνοθεσία Θ. Μοσχόπουλου με τους Μ. Μαυροματάκη, Γ. Χρυσοστόμου, Η. Μπέζου, Θ. Δήμου, Γ. Παπαγεωργίου και Ε. Καρακατσάνη επανασυστήνοντας το Θέατρο του Παραλόγου.

Ο Ευγένιος Ιονέσκο, έγραψε το έργο του «Ρινόκερος» το 1959 σαν απάντηση στην άνοδο του Ναζισμού και τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι παρασύρονται και μαζικοποιούνται. Φαινομενικά το έργο χαρακτηρίζεται ως κωμωδία, αλλά επί της ουσίας πρόκειται για ένα βαθιά πολιτικό, κοινωνικό και στοχαστικό κείμενο γύρω από την έννοια άνθρωπος και παρόλο που εκδόθηκε αρκετές δεκαετίες πριν, είναι τρομαχτικό το πόσο επίκαιρο είναι το 2014 στην Ελλάδα αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η υπόθεση θέλει μια μικρή γαλλική επαρχιακή πόλη να αναταράσσεται όταν εμφανίζεται ένας ρινόκερος και σύντομα εξαπλώνεται η ρινοκερίτιδα, η ασθένεια που κάνει όλους τους ανθρώπους να ακολουθούν το ρεύμα της εποχής και να μετατρέπονται σε ρινόκερους, δηλαδή να αποκτηνώνονται και να χάνουν την ανθρωπιά τους. Μέσα από αντιπαραθέσεις και στοχαστικούς διαλόγους οι ήρωες προσπαθούν να πείσουν ή να μεταπείσουν τους συνομιλητές τους να γίνουν και αυτοί ρινόκεροι. Πρωταγωνιστής της ιστορίας, ο Μπερανζέ, ο ανθρωπάκος που παραμένει πιστός στις αρχές του και στην ανθρώπινη φύση του καταλήγοντας «Όχι δε θα γίνω σαν εσάς, δε θα συνθηκολογήσω. Είμαι άνθρωπος».

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος για άλλη μια φορά προσφέρει ένα σπουδαίο έργο υποδειγματικά σερβιρισμένο δίνοντας πολλά και ποικίλα ερεθίσματα στον θεατή κάνοντας το έργο προσιτό σε όλους αλλά ταυτόχρονα δίνει λαβές στον πιο απαιτητικό θεατρόφιλο θεατή. Αξιέπαινη είναι καταρχάς η επιλογή του έργου καθώς αυτό σε αφυπνίζει, σε προβληματίζει για την σημερινή κοινωνία και σε κάνει να αναθεωρήσεις πολλά πράγματα με περίτεχνο τρόπο παρουσιάζοντας αναγνωρίσιμους χαρακτήρες με τα επιχειρήματα τους να αλληλοσυγκρούονται και τελικά να ρέπουν προς την ίδια κατεύθυνση. Ενδιαφέρον έχει η τοποθέτηση των ηθοποιών της παράστασης σε ρόλο ταξιθετών στην έναρξη της παράστασης, οι οποίοι ενώ φαινομενικά αποστασιοποιούνται από τους ρόλους τους, διατηρούν την προσωπικότητα που στη συνέχεια θα δούμε να ξεδιπλώνεται στο έργο. Ο τρόπος που χειρίζεται τον «ρινόκερο» που έρχεται και «ποδοπατά» στο διάβα του κάθε άνθρωπο με τα ηχητικά κι οπτικά εφέ αλλά και τα χαρακτηριστικά πορτραίτα είναι ισόβαθμα συγκεκριμένος και αφηρημένος δίνοντας τον απαραίτητο σεβασμό στην οφθαλμοφανή αλληγορία του έργου.

Ο Μανώλης Μαυροματάκης δίνει μια ρεαλιστική ανθρώπινη ερμηνεία σε έναν ιδιαιτέρως συμπαθητικό έργο και χαρίζει μια εντυπωσιακή κορύφωση αποτελώντας ένα πρότυπο που σχεδόν εκλείπει από την σημερινή κοινωνία. Ο Μπερανζέ είναι ένα σύγχρονο σύμβολο του ανθρωπισμού που αντιστέκεται στην κτηνωδία που ονομάζεται «παγκοσμιοποίηση» και ισοπεδώνει τον άνθρωπο με επιχείρημα την εξέλιξη και την ισότητα. Έχοντας δει διάφορες δουλειές που συμμετείχε ο κύριος Μαυροματάκης, μπορώ να πω με σιγουριά πως δίνει την πιο ενδιαφέρουσα ερμηνεία της καριέρας του (τουλάχιστον για τα τελευταία χρόνια). Στο πλάι του, η Ηρώ Μπέζου, ένα από τα πιο φωτεινά ταλέντα της νέας γενιάς, αποδίδει με τρυφερότητα τον ρόλο της Νταίζης, της κοπέλας που υπόσχεται στον Μπερανζέ πως θα μείνει μαζί του μέχρι το τέλος.

Ο Γιώργος Χρυσοστόμου δίνει με στόμφο και τόλμη έναν από τους κεντρικούς ήρωες του έργου, σε μια αξιοπρόσεκτη ερμηνεία που προσδίδει νέες πτυχές στον ταλαντούχο ηθοποιό. Ο Θανάσης Δήμου, διακρίνεται για την κωμική του περσόνα και την αμεσότητα που προσδίδει στον ρόλο του που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην κυνικότητα και την ανθρώπινη αδυναμία, κοντά στην κεντρική ιδέα του έργου. Ο Γιώργος Παπαγεωργίου δίνει μια αφοπλιστικά κωμικότροπη ερμηνεία ενός μηδενιστή χαρακτήρα που διαφωνεί για να διαφωνήσει ενώ επί της ουσίας συμφωνεί με τα τεκταινόμενα της εποχής του. Η Ευαγγελία Καρακατσάνη χειρίζεται με αξιοζήλευτη ευκολία τον κωμικό της ρόλο χαρίζοντας αβίαστα το γέλιο στον θεατή.

Συνολικά, πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον έργο σκηνοθετημένο σε μια πολύ αξιόλογη κι ενδιαφέρουσα παράσταση. Από την αρχή μέχρι το τέλος οι ηθοποιοί είναι άμεσοι, αφοσιωμένοι και διαθέσιμοι κάνοντας το έργο να κυλά με φυσικό τρόπο και βάζοντας το θεατή σε μια ατμόσφαιρα που σε αιχμαλωτίζει. Έχοντας δει μια ευρεία ποσότητα παραστάσεων τη φετινή σεζόν, νομίζω πως ο «Ρινόκερος» είναι το έργο που έχει να πει τα περισσότερα πράγματα στον μέσο θεατή την σημερινή εποχή και η παράσταση πέρα από απολαυστική είναι –κατά τη γνώμη του γράφοντος- ένα από τα δυνατά χαρτιά της αθηναϊκής σκηνής!

Συντελεστές:

Μετάφραση – σκηνοθεσία Θωμάς Μοσχόπουλος

Σκηνικά – κοστούμια Μαγδαληνή Αυγερινού, Ελλη Παπαγεωργακοπούλου

Κίνηση Χρήστος Παπαδόπουλος

Φωτισμοί Σοφία Αλεξιάδου

Βοηθός σκηνοθέτης Αννα Μιχελή

Βοηθός σκηνοθέτη Εμυ Πανουργιά

Παίζουν οι ηθοποιοί Θανάσης Δήμου, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Μανώλης Μαυροματάκης, Ηρώ Μπέζου, Γιώργος Παπαγεωργίου, Γιώργος Χρυσοστόμου

Σε Συμπαραγωγή με τη Λυκόφως

Πληροφορίες:

Θησείον – Ένα θέατρο για τις τέχνες

Τουρναβίτου 7, Θησείο

210 3255444

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Aπό 11 Ιανουαρίου έως 13 Απριλίου 2014