Συνέντευξη | Κώστας Μαρτάκης: «Δεν πα’ να σ’ αγαπάνε εκδότες, σταθμοί, καναλάρχες… αν δεν σ’ αγαπάει ο κόσμος δεν μπορείς να πας μπροστά!»

Πως του έχουν φερθεί τα ΜΜΕ ως σήμερα, πιο είναι το πιο παράξενο πράγμα που του συνέβει με θαυμάστρια του, πότε θέλει να κάνει οικογένεια και πόσο δύσκολο και απαιτητικό είναι το επάγγελμα του, ποια συνεργασία ονειρεύεται που δεν έχει κάνει ακόμη και πόσο θετικός είναι στο να μας εκπροσωπήσει στη Eurovision, είναι μερικά από τα θέματα που θίξαμε και οι απαντήσεις μας προκάλεσαν το ενδιαφέρον.

Ο Κώστας Μαρτάκης αμέσως τώρα στις οθόνες του υπολογιστή σας..!

«Αν, κάπου, κάποτε»… Μια διαφορετική, δημιουργική περίοδος για εσένα αυτή Κώστα;

Ναι, είναι αλήθεια! Ολοκληρώθηκε μια πολύ δημιουργική φάση η οποία και συνεχίζεται με την κυκλοφορία του νέου μου δίσκου “Αν κάπου κάποτε” από την Platinum Records. Ήταν ένας στόχος κι ένα όνειρο για εμένα να βγει ο δίσκος. Υπάρχουν πολλά τραγούδια μέσα που ήδη έχουμε ακούσει, αλλά έχω προσθέσει και κάποια καινούρια που είναι ένα βήμα παραπάνω για μένα. Είχα ανάγκη να πω κάποια πράγματα διαφορετικά που δεν με έχει συνηθίσει ο κόσμος και χαίρομαι πολύ που με εμπιστευτήκαν οι άνθρωποι που τα γράψανε.

Τι εννοείς λέγοντας μου πως ο δίσκος αυτός είναι ένα βήμα παραπάνω για εσένα;

Το “Μόνο κάτι απογεύματα”, το “Χωρίς αγάπη”, το “Αν κάπου κάποτε” είναι καινούρια κομμάτια και ελαφρώς πιο λαϊκά. Είναι λίγο διαφορετικά από αυτό που με έχει συνηθίσει ο κόσμος και για εμένα μια εξέλιξη που την ήθελα.

… εμπιστεύομαι πάρα πολύ τους ανθρώπους που συνεργάζομαι, γιατί δεν είναι από τους ανθρώπους που θέλουν να πάρουν τα λεφτά τους και να φύγουν. Δεν αγαπάνε τον Μαρτάκη ως «Μαρτάκη», αγαπάνε τον Κώστα και θέλουν το καλό του.

Εμείς σε έχουμε γνωρίσει ως pop καλλιτέχνη… Εσύ πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου καλλιτεχνικά;

Γενικά δεν μ΄ αρέσουν οι ταμπέλες, η μουσική είναι μία. Θέλω ο δίσκος μου να είναι πολυσυλλεκτικός ως προς τους δημιουργούς αλλά και ως προς τα είδη, αν μου επιτρέπεται αυτή η έκφραση. Θέλω να συμπεριλαμβάνω μέσα σε αυτόν pop, λαϊκά, μπαλάντες και dance κομμάτια. Νομίζω πως μπορώ να πω κι άλλα πράγματα εκτός από pop και dance.

Μίλησέ μου λίγο για τους δημιουργούς που υπέγραψαν τη νέα σου δισκογραφική δουλειά

Καταρχήν να σου πω πως είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάστηκα μαζί τους. Είναι ο Στέλιος Ρόκκος, ο Γιώργος Παπαδόπουλος, ο Μάριος Ψιμόπουλος, η Βίκυ Γεροθόδωρου, η Ελένη Γιαννατσούλια που τυχαίνει να είναι και θεία μου και χαίρομαι πάρα πολύ, ο Alex Leon, ο Claydee, ο Dj Kas, ο Πάνος Νικολακόπουλος, ο Michael Tsaousopoulos… Αυτός ο δίσκος έχει όλα τα είδη νομίζω εκτός από καθαρά λαϊκό αλλά σιγά σιγά θα το δούμε κι αυτό.

Θα σου άρεσε να ερμηνεύσεις καθαρά λαϊκό τραγούδι;

Η αλήθεια είναι πως στα μαγαζιά που εμφανίζομαι στο δεύτερο πρόγραμμα τραγουδάω λαϊκά. Δισκογραφικά είναι νωρίς ακόμα, διότι ο κόσμος λόγω εμφάνισης και ρεπερτορίου μέχρι τώρα δεν με έχει συνηθίσει. Σιγά σιγά θα φτάσω κι εκεί όμως.

Ποιο από τα τραγούδια του νέου σου δίσκου ξεχωρίζεις λίγο περισσότερο;

Όλα τα τραγούδια που έχουν μπει στον δίσκο τα έχω διαλέξει κατά κύριο λόγο εγώ μιας και τα ερμηνεύω εννοείται βέβαια μαζί με την εταιρία μου οπότε δεν μπορώ να σου πω πως ξεχωρίζω κάποιο περισσότερο, όπως μια μάνα ή ένας πατέρας που δεν μπορεί να ξεχωρίσει ποιο από τα παιδιά του αγαπάει πιο πολύ. Επειδή έχω μια αγάπη προς τις μπαλάντες ίσως να ξεχωρίζω λίγο το καινούριο τραγούδι “Αν κάπου κάποτε”, που ξέρω την ιστορία του και πως το έγραψε η Ελένη Γιαννατσούλια. Αγαπώ όμως και το “Μου πήρες κάτι”, το “Χωρίς αγάπη”, “Τα καλοκαινά τα σ’ αγαπώ” που ήταν μια τρομερή συνεργασία με τον Στέλιο Ρόκκο και χάρηκα τόσο όταν μου έδωσε αυτό το τραγούδι κι έκανε μεγάλη επιτυχία. Είμαι πάρα πολύ περήφανος γενικότερα για αυτή τη δουλειά όπως καταλαβαίνεις, τόσο που σου μιλάω και ζωγραφίζεται το χαμόγελο στα χείλη μου.

Σε βλέπω που χαμογελάς και θέλω να ρωτήσω, μιας και οι εποχές που διανύουμε στην χώρα μας είναι πολύ δύσκολες πόσο σημαντικό είναι για έναν καλλιτέχνη να κυκλοφορεί ολοκληρωμένη δουλειά;

Χαίρομαι πάρα πολύ. Αυτό δείχνει δύο πράγματα, πρώτον πως με αγαπάει ο κόσμος και δεύτερον πως με εμπιστεύεται η εταιρεία μου και επενδύει έναν ολόκληρο δίσκο για μένα. Το έχω κερδίσει νομίζω με τα χρόνια αυτό και χαίρομαι που αν όχι κάθε χρόνο, βγάζω ολοκληρωμένη δουλειά.

Η υπομονή παίζει ρόλο για έναν καλλιτέχνη να φτάσει στον στόχο του;

Η υπομονή και η επιμονή παίζουν σημαντικό ρόλο! Να δουλεύεις σκληρά και να έχεις έναν στόχο.

Στο λαϊκό πρόγραμμα συνήθως που χορεύει ο κόσμος καμιά φορά με πιάνουν, με χουφτώνουν (γέλια).

Πόσο εύκολο είναι αυτό με βάση τον δικό σου χαρακτήρα και ιδιοσυγκρασία;

Μου είναι πολύ εύκολο πίστεψέ με λόγω πρωταθλητισμού με τον οποίο ασχολήθηκα πριν ξεκινήσω το τραγούδι. Άσε που και το τραγούδι πρωταθλητισμό το θεωρώ, μιας και βρίσκω πολλά όμοια πράγματα και στοιχεία. Θέλει συνεχώς δουλειά και προσήλωση.

Μου ανέφερες τις ομοιότητες… οι διαφορές ποιες είναι;

Δεν βρίσκω κάποια ιδιαίτερη διαφορά να σου πω, πιστεύω είναι περισσότερες οι ομοιότητες, όπως οι στόχοι, η πολύ δουλειά, ο ιδρώτας. Όπως τρέχεις στο μπάσκετ έτσι τρέχεις και στο τραγούδι απλά για διαφορετικούς λόγους. Κάθε μέρα αποδεικνύεις, κάθε μέρα μαθαίνεις, κάθε μέρα κερδίζεις πράγματα.

Ανταγωνισμός υπάρχει στον χώρο;

Υπάρχει αλλά χαίρομαι γιατί στην εταιρεία που βρίσκομαι τώρα, την Platinum έχει δημιουργηθεί μια οικογένεια και ο ανταγωνισμός είναι ναι μεν θεμιτός αλλά με την έννοια πως ο καθένας προσπαθεί να γίνει καλύτερος από τον άλλο, βοηθώντας, μοιράζοντας μεταξύ μας τις εμπειρίες και υπάρχει για όλους μια εξέλιξη, όπως και για την ίδια την εταιρεία.

Πως χτίζεται αυτή η σχέση και τι είναι αυτό που σας δένει τόσο;

Κάνουμε κοινές εμφανίσεις σε συναυλίες και σε βραβεία, αλλά δεν είναι αυτό το πιο σημαντικό, τα ντουέτα ή οι συνεργασίες αλλά το γεγονός πως όταν θα έχω ένα live κάπου θα έρθουν όλα τα παιδιά να με δουν, κι αυτό όχι επειδή πρέπει ή το έχει πει η εταιρεία και είναι η πολιτική μας, αλλά επειδή είμαστε παρέα και περνάμε ωραία. Πηγαίνουμε μέχρι και διακοπές μαζί, αυτό είναι το όμορφο και δημιουργικό, γι’ αυτό και έχει μεγάλη αποδοχή και εξέλιξη από τον κόσμο, νιώθουν ότι είμαστε οικογένεια.

Τι μπορεί να προσφέρει στις μέρες μας μια δισκογραφική εταιρεία και πόσο μπορεί να στηρίξει έναν καλλιτέχνη;

Μπορεί να προσφέρει έναν ολοκληρωμένο δίσκο. Πιστεύω πως είναι αρκετά απαραίτητη παρόλο που έχω μάθει όλα αυτά τα χρόνια πώς γίνεται η δουλειά, με το ραδιόφωνο κτλ, νομίζω πως η δουλειά του καλλιτέχνη είναι να τραγουδάει και να είναι εκεί συγκεντρωμένος και έπειτα θα πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν πολύ καλά τη δουλειά τους για το promo, το ρεπερτόριο, την παραγωγή, την εικόνα ενός καλλιτέχνη, γι’ αυτό και είναι σημαντική μια εταιρία. Βέβαια αυτό είναι η δική μου άποψή μου διότι κάποιος μπορεί να θεωρεί πως τα καταφέρνει μόνος του. Εγώ χαίρομαι που είμαι σε μια μεγάλη ομάδα και παρόλο που την τελική απόφαση την παίρνω εγώ εμπιστεύομαι πάρα πολύ τους ανθρώπους που συνεργάζομαι, γιατί δεν είναι από τους ανθρώπους που θέλουν να πάρουν τα λεφτά τους και να φύγουν. Δεν αγαπάνε τον Μαρτάκη ως «Μαρτάκη», αγαπάνε τον Κώστα και θέλουν το καλό του.

Αυτό που λένε καμιά φορά και συγχύζομαι λίγο “Εντάξει μωρέ καλλιτέχνης είσαι, τραγουδιστής, παίρνεις το μικρόφωνο και τραγουδάς για 2 ώρες και παίρνεις του κόσμου τα λεφτά και τι κάνεις;;;”.

Δυσκολίες αντιμετώπισες από το ξεκίνημά σου μέχρι και σήμερα;

Αρκετές και μέσα σε αυτές και λάθη ίσως που μπορεί να έχω κάνει στο παρελθόν. Αλλά έχω μάθει μέσα από αυτά και για αυτό είμαι ήδη 8 χρόνια στον χώρο.

Μετανιώνεις για κάποιες λάθος επιλογές σου;

Σίγουρα μπορεί να στεναχωριέσαι για κάτι που δε προέβλεψες και θα μπορούσες να γλιτώσεις κάποιο από τα λάθη σου, αλλά αυτή η πορεία, αυτό το ταξίδι είναι που τώρα με έφερε εδώ, αυτά τα λάθη, τα σωστά ή τα λάθος και γενικά οι επιλογές μου μέχρι σήμερα, οπότε δεν μπορώ να μετανιώσω για κάτι, εφόσον έχω μάθει μέσα από αυτά και με έχουν εξελίξει ως καλλιτέχνη και ως άνθρωπο.

Ο κόσμος είναι ο τελικός κριτής που θα δώσει διάρκεια σε έναν καλλιτέχνη πιστεύεις;

Νομίζω ναι και το αποδεικνύει κιόλας, γεμίζει τα μαγαζιά, πηγαίνει σε συναυλίες, αγοράζει τους δίσκους καλλιτεχνών που θέλει να ακούσει και να δει. Εμπιστεύομαι τη κρίση του κοινού διότι ουσιαστικά πέρα από το γεγονός ότι το τραγούδι είναι όλη μου η ζωή μου και το κάνω για μένα, ζω και ολοκληρώνομαι σαν άνθρωπος μέσα από αυτό, ο στόχος μου είναι να περάσει καλά ο κόσμος, να τον κάνουμε να ξεχάσει τα προβλήματά του μιας και όντως ζούμε πολύ δύσκολες μέρες. Χαίρομαι που τα καταφέρνω με τον δικό μου τρόπο.

Έχεις έρθει ποτέ σε δύσκολη θέση από κάποια θαυμάστρια σου;

Ναι, έχει συμβεί. Στο λαϊκό πρόγραμμα συνήθως που χορεύει ο κόσμος καμιά φορά με πιάνουν, με χουφτώνουν (γέλια). Το πιο ακραίο όμως συνέβει σε ένα μαγαζί που εμφανιζόμουν παλιότερα, όταν ήμουν με την παρέα μου μέσα στο καμαρίνι και μπήκε ένα κοριτσάκι, ρέπει να ήταν 15-16 χρονών και άνοιξε το πουκάμισό της, δεν φορούσε εσώρουχο και ήθελε αυτόγραφο στο στήθος της, δεν έφευγε αν δεν υπέγραφα… ε και υπέγραψα! Εντάξει ντράπηκα πάρα πολύ, αλλά προσπαθώ όλα αυτά να τα αντιμετωπίζω με χιούμορ, παρόλο που παραξενεύομαι και έρχομαι σε δύσκολη θέση. Ήταν και μικρής ηλικίας, όχι ότι και μεγαλύτερης να ήταν θα διέφερε. Ήρθα λοιπόν σε πολύ δύσκολη θέση τότε γιατί ήταν οι φίλοι μου μέσα στο καμαρίνι, μια κοπέλα τότε που με βοηθούσε και ήταν περίεργο όλο αυτό.

στην αρχή να υπήρχε μια άρνηση από τα ΜΜΕ προς εμένα, αλλά νομίζω πως το κέρδισα και χαίρομαι που με εκτιμάνε οι άνθρωποι του χώρου αυτού.

Το καμαρίνι σου είναι ανοιχτό για όσους θέλουν να σε δουν από κοντά;

Φυσικά! Ο κόσμος πληρώνει στα μαγαζιά που εμφανιζόμαστε και έχει την απαίτηση να περάσει καλά κι εμείς τους το προσφέρουμε αυτό. Αλλά επειδή αυτός ο κόσμος θέλει να γνωρίσει και τον καλλιτέχνη από κοντά το καμαρίνι μου είναι πάντα ανοιχτό να έρθει να βγάλουμε φωτογραφία, για αυτόγραφο ή να μου μιλήσει ή απλά και για να με γνωρίσει. Και είμαι εκεί με χαρά γιατί ο κόσμος είναι αυτός που σε ανεβάζει, αλλά ταυτόχρονα μπορεί και να σε κατεβάσει κι εγώ τον εκτιμώ που σε δύσκολες εποχές πληρώνει για να με δει.

Οι εμφανίσεις και οι υποχρεώσεις σου λόγω δουλειάς είναι πολλές. Όλο αυτό δεν σε κουράζει κάποιες φορές;

Σίγουρα δεν είμαι ρομπότ που του πατάς το κουμπί, το προγραμματίζεις και είναι όλη μέρα στους δρόμους και τρέχει. Σίγουρα κάποιες στιγμές της ημέρας κουράζομαι, ή σε κάποιες εμφανίσεις νιώθω κουρασμένος, αλλά από τη στιγμή που θα επιλέξω να πάω κάπου είμαι συνειδητοποιημένος, δεν πάω επειδή πρέπει αλλά επειδή το θέλω. Εκτιμώ τον εαυτό μου και πιστεύω πως κάνω μια δουλειά που τη θεωρώ εγώ τουλάχιστον δύσκολη διότι έχει πολλές απαιτήσεις, μιας και τη νύχτα δεν ξεκουράζομαι, δεν κοιμάμαι σωστές ώρες όμως όταν με δεις κάπου σημαίνει πως θα το έχω επιλέξει και θα έχω καλή διάθεση.

Η μεγαλύτερη δυσκολία του επαγγέλματος σου, η πρώτη που σου έρχεται στο μυαλό, ποια είναι;

Το ότι ενώ κάθε μέρα αποδεικνύεις πράγματα την επόμενη μέρα μπορεί να είσαι στο σπίτι σου χωρίς δουλειά. Αυτό που λένε καμιά φορά και συγχύζομαι λίγο “Εντάξει μωρέ καλλιτέχνης είσαι, τραγουδιστής, παίρνεις το μικρόφωνο και τραγουδάς για 2 ώρες και παίρνεις του κόσμου τα λεφτά και τι κάνεις;;;”. Θα ‘θελα ο κόσμος που τα λέει αυτά και έχει τον χρόνο και τη δυνατότητα να έρθει για μια βδομάδα μαζί μου, να κάνει το πρόγραμμα που κάνω. Την ώρα που είμαι πάνω στη σκηνή, είτε είναι συναυλία, μαγαζί ή τηλεοπτικός χρόνος σε κάποια εκπομπή είναι απλά το αποτέλεσμα μιας δουλειάς. Έχω κάνει πρόβες, τα χορευτικά, μαθήματα φωνητικής, δουλεύω με τους στυλίστες να δούμε τι θα βάλουμε, ποια τραγούδια θα πούμε και στο τέλος παρουσιάζουμε το αποτέλεσμα, που είναι και η χαρά του καλλιτέχνη να βρίσκεται πάνω στη σκηνή. Το δημιουργικό και το δύσκολο είναι ο χρόνος που προετοιμάζεσαι για το live. Διότι ένα live απαιτεί χρόνο, κόσμο και γι’ αυτό λέω πως δεν αρκεί να πάρεις το μικρόφωνο και να τραγουδήσεις. Ακόμη, δεν κλείνουν όλοι σε σχήματα πάντα και δεν είναι όλοι οι δίσκοι ή τα singles πετυχημένα ή τα ΜΜΕ δεν σ’ αγαπάνε πάντα. Θέλει διαρκή αγώνα και τρέχεις συνέχεια για να αποδείξεις και να κερδίσεις πολλά, δεν είναι όλα τόσο εύκολα. Μπορεί αυτή τη σεζόν να είμαι στο Κέντρο Αθηνών με το Στέλιο Ρόκκο, τη Νατάσα Θεοδωρίδου και τη Θωμαή Απέργη και την επόμενη σεζόν να μην έχω καμιά πρόταση. Τι θα κάνω; Δεν είμαι από τους καλλιτέχνες που πρόλαβαν τα χρυσά μεροκάματα και θέλω να το πω αυτό, ακόμα και τα πιο μεγάλα ονόματα έχουν ρίξει τις τιμές τους γιατί είναι δύσκολα τα πράγματα, έχουν τα δάνειά τους, τη ζωή τους.

Έχεις δει τον Σάκη Ρουβά να χάνει θαυμάστρια επειδή παντρεύτηκε ή έκανε παιδιά;;;

Σε ενοχλεί αυτό, να βγαίνει μια «λάθος» εικόνα για τους καλλιτέχνες προς τα έξω;

Σίγουρα οι πιο παλιοί έχουν περάσει πιο καλά, στη νεότερη γενιά όμως δε υπάρχει αυτό. Είσαι ένας καινούριος καλλιτέχνης που όμως πρέπει να προσέχει την εικόνα του, ειδικά οι γυναίκες καλλιτέχνιδες πρέπει να πληρώσουν τον κομμωτή, τον μακιγιέρ, τα ρούχα τους και οι αμοιβές δεν είναι όπως παλιά. Όποιος δεν το πιστεύει θα ήθελα να ήταν με έναν καλλιτέχνη, όχι με μένα απαραίτητα, για να δει πως πραγματικά έχουν τα πράγματα.

Θεωρείς πως είσαι από τους καλλιτέχνες που είναι το αγαπημένο παιδί των ΜΜΕ ή έχεις αδικηθεί για κάποιο λόγο;

Δεν είμαι άνθρωπος που δημιουργεί προβλήματα ή ίντριγκες. Είμαι χαμηλών τόνων, ένας ήρεμος άνθρωπος. Νομίζω ότι μ’ αγαπάνε και νομίζω πως με στηρίζουν. Ίσως στην αρχή να υπήρχε μια άρνηση από τα ΜΜΕ προς εμένα, αλλά νομίζω πως το κέρδισα και χαίρομαι που με εκτιμάνε οι άνθρωποι του χώρου αυτού.

Η εξωτερική εμφάνιση παίζει καθοριστικό ρόλο για να ανοίξουν οι πόρτες σε έναν καλλιτέχνη;

Παίζει σίγουρα πολύ σημαντικό ρόλο στις μέρες μας κι αυτό γιατί έχουν αλλάξει οι εποχές αλλά δεν αρκεί. Συνηθίζω να το παρομοιάζω με μια πόρτα που όταν ανοίξει για να περάσεις μέσα χρειάζεσαι τα πόδια… η πόρτα αυτή ανοίγει λοιπόν χάρη στην εξωτερική εμφάνιση, αλλά για να μπεις μέσα χρειάζεσαι το ταλέντο, είναι θέμα δουλειάς και αγάπης προς αυτό που κάνεις κι αυτό συμβολίζουν τα πόδια και το μυαλό που θα χρησιμοποιήσεις για να μπεις μέσα.

Φέτος σε συναντάμε με τη Νατάσα Θεοδωρίδου και επί σκηνής αλλά και δισκογραφικά. Πως νιώθεις;

Με τη Νατάσα έχουμε ξανασυνεργαστεί και πλέον δεν αποτελεί απλά μια συνεργασία, αλλά αγάπη, φιλία και σεβασμό. Την εκτιμώ πάρα πολύ και την ευχαριστώ για όλα αυτά τα χρόνια που έχουμε συνεργαστεί. Απλόχερα μου χάρισε τη φωνή της στο “Αν κάπου κάποτε”, ήρθε μαζί μου στο στούντιο για να κάνει τη δεύτερη φωνή. Θεωρώ πολύ τιμητικό να είσαι τόσο μεγάλος καλλιτέχνης και αγαπητός στον κόσμο με τόσες επιτυχίες και δίσκους και να κάνεις δεύτερη φωνή σε έναν άνθρωπο πιο μικρό στον χώρο. Είναι πολύ ωραία συνεργασία.

Ο κόσμος δεν έχει να πληρώσει το φροντιστήριο του παιδιού του, το ρεύμα, θα τον νοιάξει το star-ιλίκι του καθενός;;!!!

Η ομάδα γενικότερα πώς έχει δέσει; Τι παρουσιάζετε στο πρόγραμμα;

Παρουσιάζουμε τα πάντα. Είμαστε τέσσερις διαφορετικοί καλλιτέχνες που ταυτόχρονα μπορούμε ρεπερτοριακά να γίνουμε ίδιοι. Εναλλάσσουμε όμως ο καθένας το πρόγραμμά του, γίνονται ντουέτα, μπαινοβγαίνουμε και απ’ ότι φαίνεται μέχρι στιγμής γίνεται χαμός. Αρέσει αυτό που παρουσιάζουμε και το κάνουμε με αγάπη. Ακόμα και στις πρόβες δεν είμασταν ο καθένας με τον μαέστρο του, αλλά καθόμασταν όλοι μαζί με τις κιθάρες, λέγαμε τραγούδια κι επιλέγαμε τι θα πούμε δημιουργώντας ένα όμορφο πρόγραμμα.

Το ομαδικό πνεύμα που περιγράφεις πιστεύεις πως βγαίνει προς τα έξω;

Αυτό είναι το κλασικό “περνάμε ωραία και φαίνεται” που λένε. Ναι, το πιστεύω πολύ και χαίρομαι γιατί τόσα χρόνια έχω δουλέψει κι έχω συνεργαστεί με ανθρώπους που γουστάρουνε αυτό που κάνουν. Δεν τους αρέσουν οι ίντριγκες και τα περίεργα γιατί όλοι συνεργαζόμαστε για ένα κοινό σκοπό. Δεν έχει νόημα να σκοτωθούμε μεταξύ μας και να πάει ο καθένας μόνος του. Είναι φυσικά και η χημεία η οποία βγαίνει στον κόσμο και όταν είμαστε πάνω στη σκηνή είτε με τη Νατάσα, ή τον Στέλιο ή τη Θωμαή όταν μπαινοβγαίνουμε πειραζόμαστε και βλέπεις τον κόσμο να περνάει όσο ωραία περνάω κι εγώ εκείνη τη στιγμή γιατί το εκλαμβάνει αυτό.

Μέχρι πότε θα είστε εκεί; Έχετε μια εικόνα;

Μέχρι τον Μάρτιο σίγουρα γιατί έχει πάρει ήδη παράταση επειδή πάει αρκετά καλά. Δεν ξέρω αν θα πάρει περαιτέρω παράταση. Μακάρι, αν περνάει καλά ο κόσμος και μας αντέχει και παραπάνω εμείς θα κάτσουμε.

Έχει τύχει να κάνεις κάποια δύσκολη συνεργασία που μπορεί να μην πέρασες τόσο καλά όσο θα ήθελες ή φανταζόσουν;

Όχι, γιατί δεν είμαι άνθρωπος που δημιουργώ προβλήματα στα σχήματα. Κοιτάω το δικό μου καλό μεν, αλλά κοιτάω και το καλό του σχήματος. Δεν θέλω να φανώ παραπάνω, ή να έχω περισσότερα φώτα ή ήχο.. Θέλω και πιστεύω πως ο καθένας πρέπει να παίρνει αυτό που αξίζει, αλλά για το καλό του σχήματος κι όχι γιατί κάποιος είναι μεγαλύτερος από τον άλλο, γιατί αυτά τα θεωρώ βλακείες και δεν υπάρχουν κατά την άποψή μου. Μπορείς να γεμίσεις ένα μαγαζί; Τότε είσαι μεγάλο όνομα. Χωρίς να θέλω να μειώσω τα πρώτα ονόματα, όπως την Νατάσα ή τον Στέλιο που γεμίζουν τα μαγαζιά και πάνε καλά. Βλέπω όμως ότι οι εποχές δεν το σηκώνουν, ενώνονται τα μεγάλα ονόματα, βλέπουμε ωραίες συνεργασίες και νομίζω πως είναι και πιο ενδιαφέρον και για τον κόσμο να βλέπει πιο πολλά ονόματα όπως παλιότερα.

έχω παγώσει το θέμα της Eurovision, ψάχνω τραγούδι. Αν δεν βρω το κατάλληλο τραγούδι δεν θα πάρω μέρος.

Η κρίση μας έφερε μήπως πιο κοντά;

Η κρίση γενικά έχει κάνει αρκετά κακά, αλλά και καλά πράγματα. Σε επαγγελματικό επίπεδο έχει φέρει τους καλλιτέχνες πιο κοντά. Ακόμα και μεγάλα ονόματα που δεν περιμέναμε να συνεργαστούν το κάνουν. Σε προσωπικό επίπεδο έχουν έρθει οι οικογένειες κοντά. Μέσα σε όλο αυτό το δύσκολο περιβάλλον η κρίση έχει κάνει το καλό να φέρει τους ανθρώπους πιο κοντά.

Ο καλλιτέχνης πιστεύεις έχει απομυθοποιηθεί λίγο μέσα σε όλο αυτό που συμβαίνει;

Νομίζω πρέπει να απομυθοποιηθεί και λίγο. Η νοοτροπία του καλλιτέχνη μες στη γυάλα και μην τον ακουμπάτε δεν έχει σχέση με τον κόσμο. Δεν έχουν να πληρώσουν το φροντιστήριο του παιδιού τους, το ρεύμα, θα τους νοιάξει το star-ιλίκι του καθενός;;!!!

Πες μου μερικές φιλίες που έχεις από τον χώρο, 2-3 ονόματα που αγαπάς και θεωρείς πολύ κοντά σου;

Έχω αρκετούς και μάλιστα πραγματικούς φίλους. Τη Νατάσα Θεοδωρίδου, τη Πάολα, τον Γιώργο Παπαδόπουλο, την Ελένη Φουρέιρα, αλλά και με τα παιδιά από την εταιρεία, τη Demy, τη Θωμαή, τον Μηδενιστή, τον Kas, τη Κρυσταλλία… Είναι πολύς κόσμος που είναι στην εταιρεία και τους θεωρώ φίλους μου και έχω πολλούς ακόμα να σου πω. Αυτό ισχύει γιατί προσπαθώ να είμαι καλός σε αυτό που κάνω και έχω μάθει να συνεργάζομαι και να πορεύομαι μαζί τους για να έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα για όλους. Δεν έχει νόημα να είμαι ο καλύτερος σε ένα σχήμα και να πάει άπατο, να μην έχει κόσμο. Ίσως το έχω από τον αθλητισμό αυτό, με την ομαδικότητα και μου έχει μείνει και βγαίνει και στη δουλειά μου. Μπορεί να μην τους πω κάποιο πολύ προσωπικό πρόβλημα που θα πω σε κάποιον παιδικό μου φίλο, αλλά σίγουρα χαίρομαι με τη χαρά τους.

Κώστα είναι εφικτό να γίνεται αυτό που μου περιγράφεις;

Εγώ το κάνω αν και ξέρω πως είναι δύσκολο, αλλά δεν μπορώ να είμαι αλλιώς, γιατί έτσι λειτουργώ σαν άνθρωπος και δεν θα αλλάξω για κανέναν. Ακόμα κι αν είναι έτσι ο χώρος που να θέλει να με αλλάξει..

Ο χώρος αυτός αλλάζει τους καλλιτέχνες στην πορεία;

Εγώ δεν έχω αλλάξει και θα ήταν ωραίο αν μπορούσαν να είναι και οι φίλοι μου εδώ από το σχολείο και το μπάσκετ για να το επιβεβαιώσουν. Μπορεί απλά να έχω γίνει πιο σβέλτος στο μυαλό, να βρίσκομαι σε εγρήγορση λόγω δουλειάς, γιατί παλιά ήμουν σχολείο, προπόνηση, σπίτι, κορίτσια, μέχρι εκεί. Τώρα ζω από τη δουλειά που έχω επιλέξει και αυτό με γεμίζει αλλά απαιτεί να είμαι πιο γρήγορος στις κινήσεις μου. Ίσως μόνο σε αυτό να έχω αλλάξει τελικά.

Εμπιστεύεσαι νέους ανθρώπους να μπουν στη ζωή σου;

Γενικά είμαι πολύ ανοιχτός σαν άνθρωπος και την έχω πατήσει από φίλους ή συνεργάτες, αλλά μαθαίνω, δεν πειράζει και δεν έχω αλλάξει. Προσπαθώ να είμαι πιο συγκρατημένος, αλλά δεν μπορώ να αλλάξω τον χαρακτήρα μου.

Το μεγαλύτερο “ατού” σου σαν Κώστας, ποιο πιστεύεις ότι είναι;

Ότι είμαι καλός άνθρωπος και χαμογελάω! Είμαι πολύ θετικός άνθρωπος, ακόμα και τα προβλήματα που έχω να αντιμετωπίσω στη ζωή μου, είτε στο παρελθόν, είτε κι άλλα στο μέλλον, γιατί τα προβλήματα δεν τελειώνουν ποτέ, προσπαθώ να τα βλέπω θετικά. Εντάξει δεν πειράζει, σκύβουμε το κεφάλι κάτω, δουλεύουμε παραπάνω και προσπαθούμε.

Φοβίες έχεις;

Όχι γιατί έχω πολλούς φίλους! Φοβάμαι και στεναχωριέμαι για τους ανθρώπους που δεν έχουν πραγματικούς φίλους, δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου ή τη ζωή μου χωρίς αυτούς ή την οικογένειά μου. Σίγουρα υπάρχουν κάποιες στιγμές που ζητάω να είμαι μόνος μου, αλλά μέχρι εκεί. Στα καλά και στα δύσκολα, στα ταξίδια και στη δουλειά θέλω να είμαι με φίλους μαζί μου, με κόσμο.

Η οικονομική κρίση πιστεύεις θα μας φτάσει σε χειρότερα σημείο;

Νομίζω έχει περάσει το δύσκολο σημείο και όπου να ‘ναι θα τελειώνει τώρα, γιατί πόσο πιο πάτο να πάμε πια; Έχουμε φτάσει να γλύφουμε το πάτωμα. Εκτός κι αν μας το κρατάνε και υπάρχει μυστικός όροφος ακόμη πιο κάτω!

Σε έχει επηρεάσει;

Με έχει επηρεάσει και έχω μαζευτεί σε πάρα πολλά πράγματα, γιατί γενικά δεν είμαι και πολύ οικονόμος. Δεν ζω για τα λεφτά, γιατί είναι χαρτιά που τα χρησιμοποιούμε για να περάσουμε καλά. Δεν είμαι άνθρωπος που τα μαζεύει και παθαίνει εμμονές. Βοηθάω την οικογένειά μου και τα έχω ως ένα μέσο για να περνάω εγώ καλά με την οικογένειά μου και τους φίλους μου.

Θα μπορούσες να φανταστείς τον εαυτό σου σε λίγα χρόνια να μην κάνει αυτό το επάγγελμα;

Όχι και μην το λες καν δεν θέλω να τ’ ακούω!!! Η αλήθεια είναι ότι κάποια στιγμή φαντάζομαι δεν θα με αντέξει ο χώρος ή το αντίθετο, θα κουράσω ή θα κουραστώ. Αυτό κάποια στιγμή έρχεται για όλους τους καλλιτέχνες και ευτυχώς υπάρχουν δυο, τρία παραδείγματα που αποτελούν ελπίδα για εμάς πως θα έχουμε πολλά χρόνια ακόμα να τραγουδάμε, με σωστές επιλογές πάντα. Γιατί μπορεί να σε «ξεράσει» και ο χώρος. Δεν μ’ αρέσει η λέξη “σύστημα”, για αυτό χρησιμοποιώ τον “κόσμο”, γιατί δεν υπάρχουν κλίκες αν ο κόσμος σ’ αγαπήσει. Έχουμε δει και καλλιτέχνες που ξεκινούν με ένα video clip στο youtube και ο κόσμος τους ζητάει και τους λατρεύει. Δε ‘πα να σ’ αγαπάνε εκδότες, σταθμοί, καναλάρχες… αν δεν σ’ αγαπάει ο κόσμος δεν μπορείς να πας μπροστά.

Σε πέντε χρόνια από τώρα τι θα ήθελες να αλλάξει στη ζωή σου;

Δεν θα ήθελα να αλλάξω κάτι, να υπάρχει εξέλιξη μόνο, να ωριμάσω κι εγώ κι η δουλειά μου, να υπάρχει επιτυχία, αλλά και οικογένεια, που την αγαπώ. Προέρχομαι από μεγάλη οικογένεια που είμαστε τρία αδέλφια και μου αρέσει η ιδέα. Βέβαια είμαι μικρός ακόμα γι’ αυτό, αλλά θα το ήθελα κάποια στιγμή. Δεν είναι και οι εποχές τώρα, αλλά γενικότερα το θέλω κι αγαπώ και τα παιδιά.

Πιστεύεις πως ένας άντρας καλλιτέχνης μπορεί να συνδυάσει αυτά τα δύο;

Ναι, σίγουρα μπορεί να συνδυάσει καριέρα και οικογένεια.

Αν ένας καλλιτέχνης είναι δεσμευμένος ή παντρεμένος μπορεί να χάσει λίγο από την αγάπη των θαυμαστριών του;

Θα σου απαντήσω με ένα παράδειγμα. Έχεις δει τον Σάκη Ρουβά να χάνει θαυμάστρια επειδή παντρεύτηκε ή έκανε παιδιά;;; Νομίζω πως όταν αγαπάς έναν καλλιτέχνη θες να είναι χαρούμενος και στα προσωπικά του οπότε δεν χάνεις θαυμαστές από αυτό.

Σε έχει συμβουλέψει ποτέ η εταιρεία σου πώς να διαχειριστείς τα προσωπικά σου;

Αυτό δεν το δέχομαι. Στα προσωπικά θέματα η εταιρεία δεν μου λέει τι να κάνω, να κρύψω τη σχέση μου να μη βγει προς τα έξω. Τα προσωπικά μου αφορούν εμένα. Πολλοί καλλιτέχνες έχουν κάνει οικογένεια, δεν είναι κακό, ίσα ίσα ωριμάζεις κιόλας, σε βλέπει ο κόσμος αλλιώς, υπάρχει αυτή η εξέλιξη.

Μια συνεργασία που θα ήθελες να κάνεις μελλοντικά υπάρχει;

Έχω συνεργαστεί σχεδόν με όλους. Αν έκανα μια συνεργασία με την Rihanna και τη Shakira κι εγώ στη μέση δεν θα ήθελα κάτι άλλο (γέλια)!!! Για να έρθουμε όμως στην πραγματικότητα με τον Αντώνη Ρέμο και την Άννα Βίσση θα ήθελα να συνεργαστώ πάρα πολύ, που είναι δυο πολύ μεγάλα ονόματα αλλά και με τον Σάκη Ρουβά που επίσης δεν έχουμε δουλέψει μαζί.

Eurovision θα πας;

Γενικά είναι ένας θεσμός που παρακολουθώ και μ’ αρέσει πολύ. Είναι η γιορτή της μουσικής, ένα πάρτυ. Δεν μου έχει γίνει επίσημη πρόταση, υπάρχουν συζητήσεις αλλά το έχω παγώσει το θέμα, ψάχνω τραγούδι. Αν δεν βρω το κατάλληλο τραγούδι δεν θα πάρω μέρος, αλλά αν είναι ένα τραγούδι που αισθάνομαι καλά και με κάνει περήφανο ναι μπορεί και να πάω.

Για να ολοκληρώσουμε θέλω να μου πεις μια ευχή για τον κόσμο ή κάτι που θα ήθελες να αλλάξει.

Εύχομαι να χαμογελάει ο κόσμος, αυτό που κάνω κι εγώ. Είναι κάτι που ζω και θέλω να το μοιραστώ με τον κόσμο. Σκέφτομαι θετικά, χαμογελάω, αντιμετωπίζω τα προβλήματα πιο εύθυμα. Μπορεί να ακούγεται περίεργο, του στυλ “Εντάξει τι μας ζητάς και συ τώρα;” αλλά θα ήθελα να δω ξανά τον κόσμο όπως ήταν πριν τη κρίση, που ήταν στο αυτοκίνητό τους χαμογελούσαν και τραγουδούσαν. Τώρα είναι όλοι με νεύρα και μουτζώνονται, βρίζονται και βιάζονται. Θα ήθελα να είμαστε πιο θετικοί και να χαμογελάμε και όταν το κάνουμε αυτό νομίζω ελκύουμε θετικά πράγματα και ανθρώπους γύρω μας. Αν σου χαμογελάσω και κακός άνθρωπος να είσαι θα σε πάρω με το μέρος μου και θα σε κάνω να χαμογελάσεις κι εσύ. Είναι μεταδοτικό το χαμόγελο.

Συνέντευξη: Σοφία Μπεκιάρη

Φωτογραφίες: byRon

Απομαγνητοφώνηση: Ελένη Κεφαλληνού