Συνέντευξη | Ελεωνόρα Ζουγανέλη: «Εδώ στην Ελλάδα δουλεύουμε σε πάρα πολύ οδυνηρές συνθήκες»

Τα μαγαζιά όπου εμφανίζεται είναι ασφυκτικά γεμάτα, ο δίσκος της κολλημένος στις υψηλές θέσεις της ifpi και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν κατακλύσει με θαυμαστές της που ανεβάζουν συνεχώς τραγούδια ή φωτογραφίες της. Παρ’ όλα αυτά παραμένει το κορίτσι της διπλανής πόρτας χωρίς σνομπισμούς και σταριλίκια, πράγμα σπάνιο για το αυτό το χώρο. Όταν κλείσαμε την ηχογράφηση, μείναμε και συζητήσαμε και για ζώδια, ντοκιμαντέρ, φαγητό κτλ. Υπογράφοντας μου μάλιστα τον δίσκο της, μου αποκάλυψε πως την πρώτη της μηχανή την είχε ονομάσει «Σμαράγδα»…

Βρισκόμαστε στην καρδιά της Αθήνας, όπου μένεις κιόλας πλέον. Πως κυκλοφορείς στο κέντρο;

Με τα πόδια, ευτυχώς! Είναι μια καινούρια μου ανακάλυψη, γιατί είμαι σχετικά πρόσφατη κάτοικος του κέντρου, και συνειδητοποίησα ότι είναι το πιο όμορφο καθημερινό δώρο που μπορώ να κάνω στον εαυτό μου. Φροντίζω να κάνω δουλειές εδώ τριγύρω, γιατί είναι εύκολο σημείο συνάντησης για όλους. Νόμιζα ότι δεν μου άρεσε το περπάτημα, γιατί εκεί που έμενα παλιά ήταν κουραστική και βαρετή η διαδρομή. Εδώ το κέντρο έχει πολλές προτάσεις και μου αρέσει πολύ!

Ποια είναι τα αγαπημένα σου μέρη;

Επειδή μένω σύνορα Κολωνάκι με Εξάρχεια, προς τα πάνω, όλοι οι δρόμοι που περνάω Ακαδημίας, Σταδίου, Πανεπιστημίου, Σύνταγμα, Φιξ και η περιοχή της Ακρόπολης είναι πολύ όμορφα να κυκλοφορείς.

Υπάρχει ελεύθερος χρόνος στο πρόγραμμα σου για βόλτες στο κέντρο;

Για ανεξέλεγκτες βόλτες δεν έχω δυστυχώς χρόνο, αλλά φροντίζω να συνδυάζω τις δουλειές μου και τα ραντεβού με ένα μικρό περίπατο μέχρι να φτάσω εκεί.

Φέτος σε συναντήσαμε στην Άνοδο live stage και στην συνέχεια μετακομίζεις στον Σταυρό του Νότου με την παράσταση «Κάτι έχω να σου πω». Τι θέλεις να πεις στο κοινό σου στις φετινές σου εμφανίσεις;

Είμαι ένας άνθρωπός που αγαπάει πάρα πολύ την επικοινωνία και τους ανθρώπους. Να ανταλλάσσουμε εμπειρίες, βιώματα και απόψεις μέσα από τη μουσική. Οπότε ο τίτλος είναι συμβολικός, γιατί πάντα επιδιώκω να πω κάτι στον κόσμο. Τη φετινή χρονιά άλλαξα χώρο, μεταφέρθηκα σ’ ένα πολύ μεγαλύτερο μαγαζί αλλά ήθελα να παραμείνει η αίσθηση της επικοινωνίας και της πιο προσωπικής επαφής γι’ αυτό και χρησιμοποίησα τον τίτλο «Κάτι έχω να σου πω». Υπάρχει επίσης, ένα μικρό αστειάκι μέσα στο πρόγραμμα που συνεχώς χτυπάει το τηλέφωνο και όλοι έχουν κάτι να μου πουν. Αυτό είναι αλήθεια γιατί όλοι στις ζωές μας έχουν κάτι να μας πουν, είτε αυτά μένουν είτε όχι.

Αγαπάω πάρα πολύ αυτή την δουλειά αλλά με την τηλεόραση έχω μια φοβία.

Ήταν πρόκληση για σένα ο πιο μεγάλος χώρος και οι απαιτήσεις που μπορεί να έχει;

Ήταν όντως πρόκληση και τώρα που έχω μια σχετική εμπειρία από μεγάλο χώρο έχω να σου πω ότι έμαθα και πάρα πολλά. Στην αρχή φανταζόμουν ότι θα ήταν μια ακόμη εμπειρία αλλά με βοήθησε να καταλάβω άλλες ελλείψεις που είχα, τις οποίες δεν μπορείς να τις συνειδητοποιήσεις εύκολα σε μικρούς χώρους. Ευτυχώς όμως είχα αρκετή εμπειρία έτσι ώστε να μην γίνει ορατό στο κοινό, η δική μου αμηχανία με τον μεγάλο χώρο. Ήταν ένα βήμα που έπρεπε να γίνει, ανεξάρτητα με το τι θα γίνει στην συνέχεια. Ανεβαίνεις επίπεδο δυσκολίας και ήταν μια όμορφη πρόκληση για μένα.

Ποια ήταν τα κριτήρια που έλαβες υπ’ όψιν σου για να δομήσεις την φετινή σου παράσταση;

Τα περισσότερα από τα τραγούδια που εντάσσω στα προγράμματα μου, πέρα από τα δικά μου, είναι τραγούδια που ακούω σε στιγμές χαλαρότητας, είτε οδηγώντας στον δρόμο, είτε να ακούσω κάτι σε κάποιο μαγαζί και να τα σημειώνω στο κινητό για να τα θυμηθώ αργότερα. Όλα αυτά μαζί και με τα τραγούδια της τελευταίας μου προσωπικής μου δισκογραφίας που ήθελα να ακουστούν ή να πειραχθούν. Μετά βέβαια και από την επαφή μου με τον κόσμο, την μπάντα, τον Μίνω Θεοχάρη που κάναμε μαζί την επιμέλεια και μου πρότεινε κάποια πράγματα.

Σε συναντάμε να παρουσιάζεις μόνη σου επί σκηνής, με τους εξαιρετικούς μουσικούς σου βέβαια, ένα τρίωρο περίπου πρόγραμμα. Γιατί φέτος δεν επέλεξες να συνεργαστείς με κάποιον άλλο καλλιτέχνη;

Δεν είμαι από τα παιδιά που ξεκίνησαν μοναχικά τη διαδρομή τους. Ήμουν ένας άνθρωπος που συνεργάστηκα από τα πρώτα μου βήματα και για πάρα πολλά χρόνια. Ουσιαστικά το βήμα της πιο μοναχικής διαδρομής το έκανα πέρυσι στο Σταυρό του Νότου για πρώτη φορά και μετά το καλοκαίρι. Νομίζω ότι ήμουν σε μια καλή στιγμή ψυχολογικά και ενεργειακά. Επειδή κάνω μεγάλα προγράμματα, χρειάζεται να είσαι σε μια γενικότερα καλή κατάσταση, βρισκόμουν σε μια τέτοια φάση και θέλησα να το συνεχίσω. Μου αρέσουν οι συνεργασίες γιατί και αυτές έχουν μια άλλη πρόκληση. Είναι όπως οι σχέσεις στην προσωπική μας ζωή. Χρειάζεται να υποχωρήσεις και να καταλάβεις τον άλλον. Είναι όλα πολύ χρήσιμα για τη δουλειά μας γιατί σε βοηθάνε να σε γειώνουν και να σε φέρνουν σε μια πραγματικότητα, κάτι που είναι πολύ ευχάριστο. Δεν μου έφτασε το περσινό, και όπως είπες και εσύ, ήταν πρόκληση για μένα ο μεγάλος χώρος και είπα να την έχω μόνη μου αυτή την εμπειρία.

Δεν μου αρέσει να κατηγοριοποιώ τους ανθρώπους σε γκέι και στρέιτ, αλλά υπάρχει μια μεγάλη μερίδα του ομοφυλοφιλικού κοινού που ενημερώνεται, γουστάρει την τέχνη και ψάχνεται.

Τώρα που ολοκληρώθηκαν οι παραστάσεις σου στην Άνοδο, παίρνεις παράταση αλλάζοντας χώρο, πηγαίνοντας στον Σταυρό του Νότου.

Πήγε πολύ καλά το σχήμα, έχουμε δουλέψει πάρα πολύ καιρό γι’ αυτό. Επειδή οι δέκα εμφανίσεις δεν μας έφτασαν, θα μεταφερθούμε σ’ έναν άλλο χώρο που μας έχει φιλοξενήσει πάρα πολλά χρόνια. Θα παίξουμε στην μεγάλη σκηνή του Σταυρού του Νότου τις Παρασκευές του Φλεβάρη και την πρώτη του Μάρτη, στην ουσία τέσσερις εμφανίσεις. Στην Άνοδο ετοιμάζετε άλλο σχήμα αμέσως μετά από εμάς οπότε η αλλαγή του χώρου είναι μια παράταση για μας, για να το χαρούμε και να χαλαρώσουμε. Επειδή τα πράγματα έχουν αλλάξει και δεν μας βρίσκει μια σεζόν σ’ ένα μαγαζί όπως γινόταν παλιότερα, προσπαθώ να κάνω μικροαλλαγές από τον ένα χώρο στον άλλον. Στον Σταυρό θα παρουσιάσω την βάση του προγράμματος ίδια αλλά θα αλλάξουν κάποια πράγματα. Για εμένα είναι αναζωογονητικό και ευχάριστο, για την μπάντα δεν ξέρω… (γέλια)

Στο μαγαζί σου παρατήρησα την ένθερμη υποστήριξη του fun club σου του Ελεως… Αφιερώνεις χρόνο για να επικοινωνείς με το κοινό σου;

Μέχρι τώρα πάρα πολύ όμως σιγά-σιγά τα χρονικά περιθώρια σφίγγουν για μένα. Είναι κάποιοι άνθρωποι μέσα από το Έλεως, κυρίως οι διαχειριστές του, που σέβονται και εκτιμούν αυτό που κάνω και είναι με άποψη μέσα σ’ αυτό. Είναι φανατικό κοινό αλλά δεν είναι το κοινό που ότι και να του δώσω θα το πάρει. Είναι αυστηροί απέναντι μου γι’ αυτό τους εκτιμώ και μου αρέσει που υπάρχει. Νοιώθω καμιά φορά άβολα με την έννοια του “Fun club” και μου προκαλεί γέλιο μπορώ να σου πω, γιατί δεν ξέρω πώς να τους αποκαλέσω. Θέλω να τους πω «Ευχαριστώ και το Έλεως» αλλά μόλις πάω να πω το “fun club” γελάω μόνη μου. Όλο αυτό το κάνουν με αγάπη, ανιδιοτέλεια και για κάποιους απ’ αυτούς, ένας τρόπος να εκφράσουν τα ταλέντα τους.

Λαμβάνεις υπ’ όψιν σου την γνώμη τους όταν ετοιμάζεις κάτι καινούριο ή περιμένεις την γνώμη τους αφού τους το παρουσιάσεις;

Αφού τους το παρουσιάσω… Δεν μου αρέσει να ρωτάω από πριν γενικώς. Είναι πολλοί λίγοι οι άνθρωποι που μπορώ να λέω τι φαντάζομαι και δημιουργώ γιατί δεν θέλω να επηρεαστώ. Επηρεάζομαι πολύ συχνά αλλά προσπαθώ να το αποφύγω.

Ποια είναι τα άτομα που ρωτάς την γνώμη τους;

Ή τους δικούς μου ανθρώπους, δηλαδή τους γονείς μου, τον σύντροφο μου, τους πολύ στενούς μου φίλους και συνεργάτες. Με την μάνατζέρ μου έχω μια σχέση πια, που θα τη ρωτήσω και θα τη βάλω στο δημιουργικό πακέτο. Τον Ευριπίδη, που είναι αρκετό καιρό στους βασικούς μου συνεργάτες. Είμαστε πάρα πολύ διαφορετικοί και αυτό κάνει πάρα πολύ καλό. Αν πω κάτι εγώ πολύ ακραίο, εκείνος θα το θεωρήσει πολύ χάλια, οπότε εγώ θα πρέπει να μαζευτώ. (γέλια)

Μου αρέσουν οι συνεργασίες γιατί και αυτές έχουν μια άλλη πρόκληση. Είναι όπως οι σχέσεις στην προσωπική μας ζωή.

Σε μια κοινή συνέντευξη σου με τη Νατάσσα Μποφίλιου, είχε δηλώσει ότι την υποστήριξε πολύ στο ξεκίνημα της το gay κοινό. Πιστεύεις ότι το ίδιο συνέβη και με εσένα;

Εμένα με βρήκε στην μέση της πορείας μου το gay κοινό. Στο ξεκίνημα μου δεν με είχε ανακαλύψει οπότε δεν πιστεύω ότι με στήριξε στα πρώτα μου βήματα. Αλλά τώρα ν με στηρίζει με πάθος. Είναι πιο φανατικό κοινό έτσι και αλλιώς. Σ’ όλες τις εκφάνσεις τους είναι πιο φανατικοί υποστηρικτές, εννοώντας ότι γενικά ψάχνονται. Δεν μου αρέσει να κατηγοριοποιώ τους ανθρώπους σε γκέι και στρέιτ, αλλά υπάρχει μια μεγάλη μερίδα του ομοφυλοφιλικού κοινού που ενημερώνεται, γουστάρει την τέχνη και ψάχνεται. Αυτός είναι ένας πρώτος λόγος που μας μαθαίνουν πιο γρήγορα. Επίσης τα περισσότερα τραγούδια μου είναι λίγο στενάχωρα. Στην αρχή, είχαν μια υπερβολή και μια κραυγή που μπορεί να τους ήταν ταιριαστεί. Τώρα μπορώ να πω ότι τους αρέσουν και τα live μου. Νομίζω τη βρίσκουνε που είμαι αλλοπαρμένη και περνάνε καλά.

Κατά την διάρκεια της παράστασης σου ακούμε τηλεφωνήματα από τον μπαμπά σου, την μαμά σου και την… Νατάσα Θεοδωρίδου! Η οποία μάλιστα να τραγουδάει το Μονάχα εγώ… Θα ήθελες να συνεργαστείς κάποια στιγμή μαζί της ή με κάποιον καλλιτέχνη αυτού του ρεπερτορίου;

Δεν ξέρω πια με τις συνεργασίες… Δεν αποκλείω τίποτα και δεν είμαι σε φάση να επιδιώξω κάτι γιατί μου αρέσει αυτό που κάνω πολύ. Θέλω να συνεργαστώ κυρίως με ανθρώπους της γενιάς μου που έχει συμβεί μόνο περιστασιακά. Συναντιόμαστε κάπου, λέμε δυο τραγούδια ή κάνει ο ένας αφιέρωμα και πάει ο άλλος. Αυτό αναζητώ και θα ήθελα να συμβεί κάποια στιγμή. Όσο αφορά το αστειάκι που κάνουμε μαζί με την Νατάσσα Θεοδωρίδου, την οποία ευχαριστώ που δέχτηκε με πολύ προθυμία να το κάνει, είναι ότι ακούγοντας Νατάσσα, οι περισσότεροι άνθρωποι με συνδέουν, και καλά κάνουν γιατί είναι πολύ φίλη μου, με τη Νατάσσα Μποφίλιου. Κατά τη διάρκεια της παράστασης που με παίρνουν πολλά οικεία πρόσωπα θεώρησα ότι θα μπορούσα να περιμένω και ένα τηλεφώνημα από την Νατάσσα Μποφίλιου, οπότε αυτή η ανατροπή είναι ένα χαριτωμένο διάλειμμα από την πολλή μουσική. Όταν είσαι μόνος σου χρειάζονται και κάποια μουσικά διαλείμματα γιατί είναι κουραστικό για τα αυτιά του κόσμου και για εμάς.

Ανέφερες ότι θα ήθελες να συνεργαστείς με άτομα της γενιάς σου. Με ποιους δηλαδή θα μπορούσαμε να σε δούμε επί σκηνής;

Γενικώς εκτιμάω πάρα πολύ την γενιά αυτή, έχω μιλήσει πολύ γι’ αυτή και μπορεί να φαίνεται λίγο ότι ο ένας μιλάει και υπερασπίζεται τον άλλον. Ας φαίνεται έτσι, γιατί έτσι μπορεί να είναι. Έτσι και αλλιώς, πιστεύω ότι ένα πράγμα δεν λάμπει και υπάρχει μόνο του. Αγαπώ, πιστεύω και υπερασπίζομαι τη γενιά μου, η οποία έχει βγει με έντονα στοιχεία. Νοιώθω ότι μπορώ να συνεργαστώ με όλους παρ’ ότι διαφέρω πολύ με τους περισσότερους, γιατί τα νέα παιδιά κουβαλάνε ένα κόσμο δικό τους, με τον οποίο συμφωνείς ή διαφωνείς αισθητικά μαζί τους. Είναι δύσκολο να μην το διακρίνεις ότι έχουν άποψη, ένα υπόβαθρο, μια παιδεία την οποία την φέρουν από την καθημερινή τους ζωή ως και την σκηνή. Οι δυο ξεχωριστοί κόσμοι μπορούν να φέρουν μια δημιουργική «σύγκρουση», οπότε αυτόματα ταιριάζουν. Έτσι συμβαίνει στην ζωή, οπότε γιατί να μην μπορεί να συμβεί και στην σκηνή;

Για τα νέα άτομα που προσπαθούν να μπουν στο χώρο θεωρούν το The voice μια μεγάλη ευκαιρία! Το έχεις παρακολουθήσει; Ποια είναι η γνώμη σου;

Είδα το πρώτο επεισόδιο και αυτό όχι όλο. Το ότι γίνονται προσπάθειες οι νέοι άνθρωποι να μπουν στο χώρο είναι ευχάριστο. Είναι πολλοί οι τρόποι που μπορείς να μπεις. Υπάρχουν πολλά παιδιά που με τον δικό τους τρόπο έχουν ξεκινήσει σιγά-σιγά . Έχω ακούσει πολλά νέα ονόματα που έχουν «σκάσει» και κάνουν live. Υπάρχει όμως και ο πιο εύκολος τρόπος. Το να εμφανιστείς στην τηλεόραση είναι μια πολύ συγκεκριμένη οδό. Απ’ όσο είδα, υπάρχει μια αξιοπρέπεια σ’ αυτό που κάνουν. Η κριτική επιτροπή ήταν πολύ πιο συγκροτημένη, με άποψη και λόγο. Είναι φυσικά άνθρωποι που ξέρουν την δουλειά και δεν είναι απ’ έξω. Ξέρουν τι είναι να κρίνεσαι οπότε είναι πολύ πιο ευγενείς στον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα παιδιά. Ελπίζω να βγει κάτι όμορφο!

Η πιο ουσιαστική πρόταση για μιούζικαλ που μου είχε γίνει ήταν να συμμετέχω στο Cabaret.

Αν γυρνούσαμε το χρόνο πίσω και ξεκινούσες τώρα, θα επέλεγες να πας σ’ ένα τέτοιο παιχνίδι;

Αν είχα κάνει άλλες προσπάθειες και δεν είχαν ευδοκιμήσει μπορεί… Αγαπάω πάρα πολύ αυτή την δουλειά αλλά με την τηλεόραση έχω μια φοβία. Δεν νοιώθω όμορφα με αύτη την έκθεση. Την ζωή να την δέχεσαι όπως σου έρχεται… Δεν μου έτυχε στην ζωή μου και χαίρομαι γι’ αυτό. Αν ήμουν σε μια άλλη φάση, μπορεί και να το επέλεγα.

Σε συνέντευξη σου έχεις δηλώσει πως δεν θα συνεργαζόσουν με υποστηρικτή της Χρυσής Αυγής. Οι καλλιτέχνες οι οποίοι βγαίνουν και δηλώνουν ανοιχτά τις ρατσιστικές αντιλήψεις τους στον κόσμο, τι αντίκτυπο μπορεί να έχουν ειδικά στα νεαρά άτομα που τους παρακολουθούν;

Οι καλλιτέχνες είναι καλό να καλλιεργούν το πνεύμα τους γιατί μπορεί να επηρεάσουν θετικά ή αρνητικά, ελπίζοντας θετικά, έναν νέο άνθρωπο που δεν έχει διαμορφώσει ακόμη ιδεολογία και άποψη. Ακόμη μπορεί να κάνουν γνωστό δεν κάποιον μια άλλη πλευρά ή οπτική της ζωής. Από εκεί και πέρα, το να λέγονται τέτοια πράγματα ή γενικότερα το οτιδήποτε, είμαι άνθρωπος που πιστεύει στην ελευθερία. Ο κάθε άνθρωπος επηρεάζεται από εκεί που είναι να επηρεαστεί έτσι και αλλιώς. Δηλαδή δεν μπορεί ένα παιδί που δεν τον αφορά ο κόσμος της Χρυσής αυγής, να εντυπωσιαστεί ή ξαφνιαστεί από κάτι τέτοιο. Όπως αντίστοιχα δεν θα με εκπλήξει αν ένα παιδί το οποίο ούτως ή άλλως το κυριαρχούν τέτοιες σκέψεις, απλά ακούγοντας έναν καλλιτέχνη να τις πιστοποιήσει. Μια ή άλλη θα το έβρισκε.

Εσένα πως σ’ έχει επηρεάσει αυτή η κατάσταση που βιώνουμε;

Επειδή είμαι σε μια πολύ δημιουργική ηλικία άσχετα, αν για μένα είναι μια περίοδος που κυλάνε τα πράγματα όμορφα, αναγκαστικά πολλά πράγματα τα παραβλέπω, με την έννοια ότι έχω μάθει να ζω με τις δυσκολίες που φέρει το σήμερα. Προσπαθώ να πάρω τον εαυτό τον ότι θα υπάρξει μια λύση και ένα καλύτερο αύριο. Ή τουλάχιστον προσπαθώ να κάνω το τώρα καλύτερο. Έχει αλλάξει πάρα πολύ η οπτική μου. Δεν πιστεύω στο μέλλον πια. Δεν είμαι άνθρωπος που βγάζει πρόγραμμα για το τι θα κάνει τα επόμενα πέντε χρόνια. Έχω προσαρμοστεί σ’ αυτό και μπορώ να σου πω ότι μου αρέσει κιόλας.

Τι είναι αυτό που σε κάνει να ονειρεύεσαι ακόμη παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε σήμερα;

Οτιδήποτε πραγματώνεται από κάτι πολύ μικρό μέχρι κάτι πολύ μεγάλο. Από το να μαζέψω το σπίτι μου και το μαζεύω, από το να φτιάξω παστίτσιο και το φτιάχνω. Αυτό αμέσως με κάνει να ονειρεύομαι το επόμενο.

Εδώ (στην Ελλάδα) δουλεύουμε σε πάρα πολύ οδυνηρές συνθήκες.

Θέτεις δηλαδή στόχους στην ζωή σου;

Ναι είμαι άνθρωπος που θέτει στόχους…

Ποιοι είναι οι επόμενοι που θέλεις να επιτύχεις;

Οι τωρινοί μου στόχοι έχουν να κάνουν με αυτά που σκέφτομαι. Τώρα που έχω ηρεμήσει είμαι σε φάση να ακούσω καινούριο υλικό, το οποίο δεν σημαίνει ότι θα δείτε νέο δίσκο άμεσα. Είμαι ανοιχτή στο να ακούσω νέα πράγματα. Επίσης, είμαι στην διαδικασία μιας μικρής ανανέωσης του σπιτιού μου, γιατί όπως ξέρεις είμαι της ανανέωσης και της αλλαγής.

Οπότε ο επόμενος δίσκος θα λέγεται «Ανακαίνιση τώρα»;

«Και ανακαίνιση τώρα»! (γέλια) Κάνω ένα χώρο στο σπίτι μου, που θα μπορεί να φιλοξενήσει ανθρώπους, ένα μικρό στούντιο, μην φανταστείς κάτι μεγάλο. Ένα απλό υπνοδωμάτιο που θέλω να το μετατρέψω σ’ ένα χώρο που μπορώ να δοκιμάζω κάποια πράγματα. Επειδή πλέον έχω μόνιμους συνεργάτες, ανθρώπους που τους αγαπώ και μ’ αγαπούν, οπότε έχει νόημα να συναντιόμαστε και να δοκιμάζουμε νέα πράγματα. Έχω μπει σ’ αυτή την διαδικασία και θέλω να το κάνω. Οπότε είμαι σε κατάσταση πάλι μετακόμισης. Δηλαδή πάω πράγματα από το ένα δωμάτιο στο άλλο..

Πως και δεν σε έχουμε δει μέχρι τώρα να υπογράφεις τους στίχους ή την μουσική κάποιου τραγουδιού;

Προσπαθώ κατά καιρούς αν έχω καμιά έμπνευση αλλά δεν είναι κάτι που με έχει συνεπάρει. Γενικά πιστεύω ότι είναι να γίνει, γίνεται. Προς το παρόν με γεμίζουν άλλα πράγματα, οπότε δεν το πιέζω.

Οι πρώτες σου σπουδές ήταν στο θέατρο. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να ανεβαίνουν πολλά μιούζικαλ. Θα συμμετείχες σε κάποια παράσταση;

Ναι αλλά όχι άνευ όρων. Αν το συζητούσαμε αυτό πριν τέσσερα χρόνια θα σου έλεγα ναι σαν τρελή! Αυτή την στιγμή επειδή ο δρόμος μου με το τραγούδι έχει πάρει μια ροή και μορφή που μου αρέσει πολύ και χαίρομαι, θα έκανα ένα μιούζικαλ πολύ ευχαρίστως, αν ήταν κάτι όμως που θα μου ταίριαζε, θα εμπλούτιζε τις γνώσεις μου και τις εμπειρίες μου. Όχι μόνο και μόνο για να κάνω μιούζικαλ. Είμαι άνθρωπος που έχω ένα θέμα με την μόδα. Ξαφνικά τους πιάνει όλους μια κρίση και ασχολούνται όλοι με κάτι και μετά το παρατάνε. Μου έχουν γίνει διάφορες προτάσεις, ήταν σε στιγμές που θεώρησα ότι δεν ήταν καλό να το κάνω και αυτός ήταν ο λόγος που δεν το έκανα. Αγαπάω όμως το θέατρο, πιο πολύ από το μιούζικαλ, οπότε όταν θα ένοιωθα έτοιμη, θα ήταν πολύ πιο σημαντικό για μένα να κάνω κάτι τέτοιο, όσο και αν ήταν ρίσκο.

Είμαι άνθρωπος που έχω ένα θέμα με την μόδα.

Πέρυσι ακουγόταν έντονα ότι θα είσαι στους δαίμονες. Ήταν φήμες ή σου είχε πρόταση την οποία απέρριψες;

Η πιο ουσιαστική πρόταση που μου είχε γίνει ήταν να συμμετέχω στο Cabaret. Το οποίο άλλαξε πολύ μετά, δεν έγινε καν στο Παλλάς. Είχε συζητηθεί και για τους δαίμονες αλλά από τις συζητήσεις μέχρι να γίνει κάτι, έχει πολύ δρόμο.

Αν σου έκαναν πρόταση για καριέρα στο εξωτερικό θα έφευγες από την Ελλάδα;

Να φύγω μόνιμα; Δεν έχω πρόβλημα να δοκιμάσω το οτιδήποτε αλλά να ζήσω αλλού δεν μπορώ! Και αυτό στο λέω με σιγουριά. Θα ήμουν πολύ δυστυχισμένη να ζούσα σε κάποιο άλλο μέρος. Βέβαια θα ήταν πολύ μεγάλη πρόκληση για μένα το να δω μια άλλη νοοτροπία και έναν άλλο τρόπο δουλειάς. Είμαι όμως και ένας άνθρωπος που στοιχηματίζω ότι θα μας ήταν πολύ πιο εύκολο να δουλεύαμε στο εξωτερικό. Εδώ δουλεύουμε σε πάρα πολύ οδυνηρές συνθήκες. Δεν διανοούνται τραγουδίστριες του εξωτερικού ότι υπάρχουν κάπου στον κόσμο άλλες τραγουδίστριες που δουλεύουν σ’ αυτές τις συνθήκες. Θα ήταν πολύ μεγάλη πρόκληση για μένα να τραγουδάω μόνο 40 λεπτά. Πιστεύω πάλι την Ελλάδα θα διάλεγα και ας δουλεύω τρεις ώρες οι οποίες συνεπάγονται με καταστροφή των φωνητικών χορδών.

Σου αρέσουν όμως τα ταξίδια;

Με μέτρο…Μου αρέσουν αν μου αρέσει το μέρος, όχι γενικά.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου προορισμός;

Το Παρίσι γι’ αυτό και πηγαίνω συχνά. Εκεί νοιώθω οικεία, κάτι που δεν μου συμβαίνει εύκολα. Δυσκολεύομαι να βρω μέρη που να μου αρέσουν.

Όταν βρεθήκαμε μας είπες στην αρχή της συζήτησης μας ότι ετοιμάζεις νέο video clip. Θα μας αποκαλύψεις μερικά στοιχεία;

Ακόμη δεν ξέρω τίποτα! Είμαι σε φάση να βλέπω σενάρια. Ετοιμάζω την Επιμονή. Είναι ένα τραγούδι που έχει λάμψει πάρα πολύ. Δεν είχα σκοπό να το κάνω βίντεο κλιπ, γιατί έχει πάρει τον δρόμο του και δεν το χρειάζεται. Απλά επειδή το έχω αγαπήσει πάρα πολύ και είπαμε να το κάνουμε για να υπάρχει και σε τέτοια μορφή. Αυτό που μου έχει κάνει εντύπωση είναι ότι ο κόσμος χαίρεται όταν το ακούει. Δεν μου έχει ξανασυμβεί γιατί τα τραγούδια μου είναι όλα καταθλιπτικά και όλα με χωρισμούς! (γέλια)

Οπότε καλή επιτυχία σ’ ότι κάνεις από εδώ και πέρα!

Σ’ ευχαριστώ πολύ!

Ευχαριστούμε πολύ το Pasaji για την άψογη και ζεστή φιλοξενία.

(Στοά Σπυρομήλιου, Τηλ.: 210 3220714)