Πάμε Θέατρο | Σάκης Μπουλάς : « Ένας γενναίος καλλιτέχνης»

Πρώτη φορά αναλαμβάνω αυτό τον «άχαρο» και ταυτόχρονα τιμητικό ρόλο να μιλήσω για έναν άνθρωπο, ένας αληθινό μαχητή, που μας κοιτάζει από κάπου αλλού. Από που δεν μπορώ να το γνωρίζω, μπορώ, όμως, να ελπίζω πως είναι κάπου καλύτερα. Κάπου που δε θα πληρώνει κερατιάτικα στην εφορία, που θα μπορεί να αυτοσαρκάζεται και θα μας κάνει στη θύμηση του να χαιρόμαστε που τον ζήσαμε. Μπορεί να μην ήμασταν φίλοι του, αλλά για κάποιο λόγο τον νιώθαμε δικό μας άνθρωπο. Ποιος, όμως, ήταν ο Σάκης Μπουλάς;

Γεννημένος το 1954 στο Κιλκίς, είχε πάντα μια άνεση στο λόγο και γι΄αυτό επέμεναν οι δικοί του να γίνει δικηγόρος. Πώς να περιοριστεί αυτό το πληθωρικό ταλέντο ανέμεσα σε κώδικες και δικαστήρια; Και έτσι τον κέρδισε η υποκριτική και το τραγούδι. Συμμετέχει σε πολλές τηλεοπτικές επιτυχίες, κι αυτές μαζί με τα τραγούδια του είναι η κληρονομία που μας άφησε. Τον γνωρίσαμε μέσα από τα «Κουφώματα» το 1988, αλλά ευρέως γνωστός έγινε με το ρόλο του Νάσου στο «Δέκα λεπτά κήρυγμα» το 2002. Ακολούθησαν τα «Τετράγωνα των αστέρων», η μεγάλη επιτυχία «Σαββατογεννημένες» το 2003, ενώ το 2004 μας έλεγε «Ας πρόσεχες», για να μας κρατήσει την καλύτερη συντροφιά μαζί με τον Νικηφόρο και τον Μίμη στο «Πενήντα – Πενήντα». Νομίζω πως ο «Παυλίτος» και η υπόλοιπη παρέα υπήρξαν σταθμός τόσο στην καρίερα του, όσο και στην ελληνική τηλεόραση. Ακολούθησαν συμμετοχές σε πολλές ακόμη σειρές, όπως « 7 θανάσιμες πεθερές», « Μπελάς TV», «Φίλα το βάτραχό σου» και πολλές άλλες. Είχαμε τη χαρά να τον δούμε και στον κινηματογράφο, μιας και εκεί δούλεψε από το 1981 με πρώτη σημαντική εμφάνιση το 1983 στην ταινία « Ο Δράκουλας των Εξαρχείων». Μεταξύ άλλων τον απολαύσαμε και στις ταινίες «Λουκουμάδες με μέλι», «Ηθικόν Ακμαιότατον», «Το φιλί της ζωής», «Πεθαίνω για σένα» και τελευταία το 2012 η ταινία «Μια φορά κι ένα μωρό».

Μεγάλη αγάπη του από την αρχή μέχρι το τέλος παρέμενε πάντα το τραγούδι. Με πάθος του την κλασική μουσική είχε μια αξιοπρέπεια κάθε φορά που πλησιάζε το μικρόφωνο. Και πάντα μαζί του σ’αυτή την τρέλα το δικό του παρεάκι. Οι μουσικοί και αληθινοί του φίλοι ήταν ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο Δημητρής Σταρόβας, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Θάνος Μικρούτσικος και ο αήμνηστος Βλάσης Μπονάτσος. Όλοι εκεί πάντα δίπλα του στη σκηνή, στο σπίτι, στο νοσοκομείο. Κι αυτοί οι άνθρωποι είναι η σπουδαιότερη συντροφιά. Είναι οι άνθρωποι που τώρα που κλείνουμε θα πουν μερικά λόγια, όπως αυτά μπορούν να βγουν από το στόμα τους για τον δικό τους Σάκη.

«Αν μέσα σ’αυτό τον πόνο μπορεί κανείς να διακρίνει τη χαρά, μπορώ να πω πως έφυγε ήσυχος, χωρίς να πονέσει, με μια γλυκιά έκφραση στο πρόσωπό του και με συνεχείς αναφορές στη ζωή.», δήλωσε σε τηλεοπτικό σταθμό ο «αδερφός» του Ζουγανέλης.

«Έφυγε ο μοσχοβολιστός μου πρίγκιπας… ίσως, ο πιο ευγενικός και τρυφερός άνθρωπος που έχω γνωρίσει.. α, ρε Σάκη.. βιάστηκες αγοράκι μου..», έγραψε η Τζόυς Ευείδη σε ιντερνετικό της λογαριασμό. «Εγώ τον θάνατο δε τον φοβάμαι. Είναι ένας ωραίος ύπνος.. μου λεγες. Καληνύχτα, Σακούλη μου. Κοιμήσου όμορφα.», έτσι χαιρέτησε η Ελένη Ράντου τον φίλο και συνεργάτη της. «Σ’ αγαπάω Σακούλη μου, θα είσαι πάντα μέσα στη ψυχή μου, στη καρδιά μου, στη καθημερινότητά μου. Θα μου λείπεις πάντα», είπε η Ελεωνόρα Ζουγανέλη στον Σάκη Μπούλα που γνώρισε από μικρό παιδί.

Αυτός ήταν ο Σάκης Μπουλάς. Οι δικοί του άνθρωποι μιλούν μόνο για έναν γλυκό καλλιτέχνη με ήθος και ευγένεια. Για έναν άνθρωπο χωρίς κόμπλεξ, με την ανάγκη να είναι πάντα έλευθερος. Και το κατάφερε. Άγγιξε την απόλυτη ελευθερία της ανθρώπινης και μη ύπαρξης. Αν μου επιτρέπεται κι εμένα ένα σχόλιο, θα ήθελα απλά να προσθέσω πως μεγάλωσα με το Σάκη Μπουλά. Έχω τόσο κάθαρια στα αυτιά μου τη φωνή του και τόσο έντονη στα μάτια μου την ιδιαίτερη εικόνα του. Ένας καλός καγαθός γίγαντας φάνταζε σε μένα όταν ήμουν μικρότερη. Και δεν είχα πέσει και πολύ έξω. Σ’αυτό, όμως, που είχα πέσει έξω είναι που νόμιζα πως τον γνώριζα. Αντίθετα, για τον ίδιο το Σάκη δεν ήξερα τίποτα, ενω για το Νάσο, το Σάββα, το Παύλο ήξερα τα πάντα. Αυτό ήταν το μαγικό που είχε καταφέρει: να νιώθεις έναν άγνωστο τόσο δικό σου άνθρωπο. Αυτός είναι ο Σάκης Μπουλάς και θα είναι πάντα μέσα μας. Καληνύχτα, Σάκη…