Πάμε Χονολουλού;
Ένα χαρούμενο άκουσμα κάνει την εμφάνισή του τη δεκαετία του 70. Το τραγούδι «Στη Χονολουλού» σε στίχους Βαρβάρας Τσιμπούλη και μουσική Νίκου Καρβέλα, περιλαμβάνεται στο δίσκο «Κάποιος πάντα λέει αντίο», ο οποίος κυκλοφόρησε το 1977 από τη Minos.
Το κορίτσι μου έχω χάσει, μου ‘πε “Πάω ως τη στάση”, και ακόμα να φανεί.
Μήπως μάλλον το ‘χει σκάσει;
( Όχι )
Μήπως το ‘χουν ξελογιάσει;
( Όχι )
Μήπως για πλάκα έχει κρυφτεί;
( Όχι )
Ε, τότε αυτό θα πει πως είναι απαγωγή.
Ε, τότε αυτό θα πει πως είναι απαγωγή.
Στη Χονολουλού, στη Χονολουλού, εκεί θα πάει η τρέλα, δεν πάει αλλού.
Το κορίτσι μου έχω χάσει και τα νεύρα μου έχουν σπάσει από την ταραχή.
Μήπως μου την έχει στήσει;
( Όχι )
Μήπως άλλος το ‘χει ψήσει;
( Όχι )
Μήπως το κατάπιε η γη;
( Ε, όχι )
Ε, τότε αυτό θα πει πως είναι απαγωγή.
Ε, τότε αυτό θα πει πως είναι απαγωγή.
Στη Χονολουλού, στη Χονολουλού, εκεί θα πάει η τρέλα, δεν πάει αλλού.