Πάμε Θέατρο | «Το μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας»: Είδαμε την παράσταση!

Η υπόθεση εκτυλίσσεται στη Ζάκυνθο, όπου μια αρχοντική οικογένεια έχει ξεπέσει οικονομικά αγγίζοντας τα όρια της φτώχειας. Χάνοντας το αρχοντικό τους, καλούνται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της καθημερινής επιβίωσης ξεπουλώντας ένα ένα τα υπάρχοντά τους, με την αίγλη της οικογένειας να έχει πια χαθεί. Στα χέρια της κοντέσσας Βαλέραινας υπάρχει ένα μυστικό , μια συνταγή που μπορεί αλάθητα να θεραπεύσει τις ασθένειες των ματιών και κυρίως την «θέλλα». Η κοντέσσα, «δεμένη» με όρκο βαρύ, κληρονομημένο από γενιά σε γενιά, δέχεται πιέσεις από την οικογένειά της να χρησιμοποιήσει το γιατρικό για να τους βγάλει από τη φτώχεια και τη μιζέρια, πουλώντας τη συνταγή σε κάποιον έμπορο.

Στον ρόλο της Βαλέραινας, η Μαρία Σκούντζου, μια ηθοποιός με μεγάλη πορεία στον θεατρικό χώρο, επιτυγχάνει με ακρίβεια να μεταφέρει την τραγικότητα της κοντέσσας, αναδεικνύοντας τις εσωτερικές συγκρούσεις που βιώνει η δραματική ηρωίδα ερχόμενη αντιμέτωπη με τον ίδιο της τον εαυτό, ειδικότερα τη στιγμή που καλείται να προδώσει την προσωπική της ηθική που επιτάσσει πίστη στον όρκο της. Η αγάπη για την οικογένειά της γίνεται ένα δίκοπο μαχαίρι για εκείνη, καθώς στην πραγματικότητα γνωρίζει πως δεν υπάρχει πια «εύκολη» οδός για το επερχόμενο κακό. Με σκληρότητα και αυταρχισμό στην αρχή, πιο διαλλακτική στην πορεία, δίνει στον θεατή όλες τις συναισθηματικές μεταπτώσεις της κοντέσσας, προκαλώντας μια συγκίνηση που γίνεται κατανυκτική καθώς κορυφώνεται η πλοκή. Ο γιος της Βαλέραινας, Χρήστος Ευθυμίου, παραδόπιστος και με εμμονή στα παλιά μεγαλεία, γίνεται αρκετά πιεστικός προς την μητέρα του, όμως η αγάπη του για εκείνη τον λυγίζει μπροστά στον πόνο του διλήμματός της. Χωρίς υπερβολές και εξάρσεις, λειτουργώντας σαν εξισορροπητής- ειρηνοποιός, ο Χ. Ευθυμίου δίνει με την εκπληκτική του ερμηνεία κάθε πτυχή του χαρακτήρα που ενσαρκώνει, με έμφαση στην εσωτερικά μαινόμενη αντιδικία του καλού με το κακό. Η Αννέτα Παπαθανασίου, νύφη της οικογένειας, γίνεται τόσο εύκολα «αντιπαθής» στον θεατή που προφανώς δεν τίθεται καμιά αμφιβολία περί του υποκριτικού της ταλέντου. Αφόρητα επίμονη, ικανότατη στις δολοπλοκίες, βρίσκει τον τρόπο να παίρνει πάντα αυτό που επιθυμεί. Η Ελένη Βουτυρά, με μια ερμηνεία μεστή και συγκινητική, υποδύεται την οικονόμο της οικογένειας, που αν και σαν ρόλος σε όλα τα αντίστοιχα έργα δείχνει περιορισμένος, παραμένει πάντα ρόλος «κλειδί» που δίνει την οπτική των λαϊκών στρωμάτων στην υπόθεση αλλά και διαδραματίζει αρκετά σημαντικό ρόλο στην περαιτέρω εξέλιξη. Ο Κώστας Ζέκος, ως έμπορος που επιδιώκει να εξαγοράσει το μυστικό της κοντέσσας, πείθει στην εικόνα ενός τυχοδιώκτη της εποχής. Σκοπίμως άφησα για το τέλος τον Στέλιο Καραγεωργίου, έναν νέο ηθοποιό, που όμως κερδίζει τις εντυπώσεις με την υποκριτική του ικανότητα, την εκφραστικότητα και την χαρακτηριστική άνεση της αληθινής νιότης, γνωρίσματα και του ήρωα που ενσαρκώνει, ο οποίος αντιπροσωπεύει τις αντιλήψεις της καινούριας γενιάς.

Η σκηνοθεσία του Γιώργου Φρατζεσκάκη, μεταφέρει το κλίμα της εποχής αποβάλλοντας όμως την «μυρωδιά» της ναφθαλίνης από το στήσιμο της παράστασης, ώστε ο θεατής να ταυτίζεται ευκολότερα με τους ήρωες και να αναγάγει το «τότε» στο «τώρα». Η παράσταση έχει αδιάκοπη ροή, σκηνοθετικά ευρήματα που διευκολύνουν την εξέλιξη χωρίς περιττή «φλυαρία»,  ενώ ξεχωρίζουν οι έντονα δραματικές σκηνές που ο σκηνοθέτης έχει προσεγγίσει με ιδιαίτερο σεβασμό απέναντι στο κείμενο. Αξιοπρόσεκτοι οι φωτισμοί του Παναγιώτη Μανούση, απόλυτα εναρμονισμένοι με το ύφος της παράστασης.

Το έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου, αν και γράφτηκε πριν από 110 χρόνια, αποδεικνύεται διαχρονικό και πιο επίκαιρο από ποτέ. Μέχρι που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος όταν βρεθεί σε μεγάλη ανάγκη; Πόσο εύκολα ξεπουλά κανείς τις αξίες του για το χρήμα και ποιά είναι η τιμή της ηθικής; Μια οικογένεια με τρεις διαφορετικές γενιές της ίδιας κοινωνικής τάξης που όμως δίνουν διαφορετικές απαντήσεις στα ίδια ερωτήματα και η Βαλέραινα, μια γυναίκα σύμβολο που δεν επιτρέπει στον πλούτο να καθορίζει αυτό που είναι, παραμένοντας αριστοκρατική και υπερήφανη μέχρι τέλους, σε μια παράσταση που κερδίζει και τον δυσκολότερο θεατή.

Άναμεσα στο κοινό της πρεμιέρας στο κατάμεστο θέατρο Eliart, διακρίναμε τον Γιώργο Μεσσάλα που δεν έκρυψε τη συγκίνησή του στο τέλος της παράστασης, την Κάρμεν Ρουγγέρη, τη Σόφη Ζανίνου, τον Χάρη Ρώμα, τον Μάκη Δελαπόρτα, τον Γιώργο Γαλίτη κ.ά.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Σκηνοθεσία: Γιώργος Φρατζεσκάκης
Σκηνικό – Κοστούμια: Σάββας Πασχαλίδης
Μουσική επιμέλεια: Μαρία Χριστίνα Κριθαρά, Γιώργος Φρατζεσκάκης
Φωτισμοί: Παναγιώτης Μανούσης
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Ελένη Βουτυρά, Στέλιος Καραγεωργίου
Φωτογραφίες: Frank Kotsos photography, Γεράσιμος Μηνιάτης
Παραγωγή: Εταιρία θεάτρου ΕΛΙΑ

Παίζουν οι ηθοποιοί:
Μαρία Σκούντζου
Αννέτα Παπαθανασίου
Χρήστος Ευθυμίου
Ελένη Βουτυρά
Κώστας Ζέκος
Στέλιος Καραγεωργίου
Info:

Από την Τρίτη 11 Φεβρουαρίου και κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00
στο θέατρο ELIART, Κων/πόλεως 127 Βοτανικός

μέχρι την Μ. Τρίτη 15 Απριλίου.

Ώρα έναρξης: 21:00
Διάρκεια: 90 λεπτά

Είσοδος: 15 € – Φοιτητές & Άνεργοι : 10 €

Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 3477677 (18:00 – 21:00)