Πάμε Θέατρο: «Άγριος σπόρος» | Είδαμε την παράσταση!

Ένας πατέρας στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης, προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβιώσει μαζί με την κόρη του, διατηρώντας μια αυθαίρετη καντίνα στην παραλία ενός χωριού και ένα χοιροστάσιο, από το οποίο και προμηθεύεται το χοιρινό κρέας για την καντίνα του.  Με τα συρτάρια του γεμάτα απλήρωτους λογαριασμούς, αναγκάζεται να διαπράττει τη μία παρατυπία μετά την άλλη, χρεωμένος μέχρι τον «λαιμό» και στοχεύοντας στην ανοχή των αρχών, που μέχρι ενός σημείου κάνουν τα «στραβά» μάτια. Οι ξένοι ενοχλούνται από τη μυρωδιά του χοιροστασίου, αλλά και τον άξεστο και «τραχύ» χαρακτήρα του πρωταγωνιστή, με αποτέλεσμα να τους είναι αντιπαθής. Ο ίδιος δεν χάνει ευκαιρία να τους κατηγορεί, να τους υποτιμά, οξύνοντας τις μεταξύ τους σχέσεις. Η εξαφάνιση ενός νεαρού Γερμανού τουρίστα φέρνει αναστάτωση στην παραλία, που παραμένει κλειστή για να πραγματοποιηθούν έρευνες από ειδικές ομάδες, άρτι αφιχθείσες από το Βερολίνο μαζί με τους γονείς του νέου. Οι υποψίες σχεδόν αυτόματα βαρύνουν τον χοιροτρόφο και ιδιοκτήτη της καντίνας, με έναν τρόπο που δείχνει πως αντί για την αλήθεια, η ομάδα του ερευνητή Χέρμαν, μαζί με τις ελληνικές αρχές, αναζητούν εξιλαστήριο θύμα για ένα έγκλημα που κανείς δεν ξέρει αν έχει τελεστεί.

Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, στον ρόλο του χοιροτρόφου, χαρακτηρίζεται από φυσικότητα, ενώ ταυτόχρονα έχει την εικόνα του πραγματικά αγανακτισμένου ανθρώπου που μάχεται μεν συνεχώς, κουβαλώντας όμως τη μιζέρια και γκρίνια του ανικανοποίητου. Η κόρη του, Μυρσίνη Χρυσοχοΐδου, μια ευαίσθητη προσωπικότητα καταφέρνει να προβάλλει έντονα αυτό το στοιχείο, χωρίς να ξεχωρίζει υποκριτικά, σε έναν ρόλο χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις. Ο Κίμωνας Κουρής, ως εκπρόσωπος της ελληνικής αστυνομικής αρχής, πειστικός και εύστοχος, εντείνει με τη μετάλλαξη στη στάση του κατά τη διάρκεια του έργου το ερώτημα του χοιροτρόφου για το ποιο είδος είναι τελικά αθλιότερο… «αυτό που δίνει τις εντολές ή αυτό που τις εκτελεί»;

Η σκηνοθεσία του Τσέζαρις Γκραουζίνις είναι ευρηματική και επιτυγχάνει με τρεις μόλις ηθοποιούς να δημιουργεί στον θεατή την εικόνα μιας σκηνής γεμάτη δράση και πρόσωπα. Το κοινό ωστόσο, σε αρκετές στιγμές «έδειχνε» κάπως ανήσυχο, κάτι που ίσως οφείλεται στον αργό ρυθμό της εξέλιξης σε συνδυασμό με την κακή ακουστική- άρθρωση του λόγου των ηθοποιών, με το αναπόφευκτο αποτέλεσμα να «χάνονται» ορισμένες ατάκες. Τα σκηνικά δια χειρός Μέξη είναι εξαιρετικά πετυχημένα, χωρίς εναλλαγές κατά τη διάρκεια της παράστασης, όμως αληθοφανή και ρεαλιστικά, όπως και η μυρωδιά από τα κάρβουνα που μεταφέρει στον χώρο μιας πραγματικής καντίνας, αποτελώντας εξαιρετικό τρικ.

Η παράσταση προβάλλει έναν ήρωα της ελληνικής πραγματικότητας που η κρίση τον αναγκάζει να προσαρμόσει τον τρόπο ζωής του στα δεδομένα της οικονομικής στενότητας με έναν τρόπο που, όπως υπογραμμίζει και ο ίδιος ο Γιάννης Τσίρος,  «…….η αγωνία της επιβίωσης προηγείται από την εφαρμογή των οικονομικών διατάξεων, και η ανυποταξία στους νόμους γίνεται καθημερινή άσκηση επιβίωσης». Ο «άγριος σπόρος» όμως ξέρει να επιβιώνει από όπου κι αν τον ξεριζώσουν, όσο κι αν προσπαθούν να τον αφανίσουν γιατί  «Μια ακρογιαλιά είναι όλη η χώρα. Παντού φυτρώνουμε».

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Τσέζαρις Γκραουζίνις
Σκηνικά – Κουστούμια: Πάρις Μέξης
Μουσική: Δημήτρης Θεοχάρης
Φωτισμοί: Τσέζαρις Γκραουζίνις
Παραγωγή: Θεοφάνης Γ. Κιρκινέζος

Παίζουν:
Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Κίμωνας Κουρής, Μυρσίνη Χρυσοχοΐδου

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Παρασκευή: 21:00
Σάββατο: 21:00
Κυριακή: 20:00

Info

Θέατρο Ακροπόλ

Ιπποκράτους 9-11 Τηλέφωνο: 2103643700, 2103608666